กลับชาติมาเกิดเป็นมนุษย์!

EP.40 อัศวินมังกร

 

เสียงกระทบกันของเหล็กทั้งสองอันทําให้ผมต้องตื่น คงไม่ใช่แค่ผม

 

คนทั้งคฤหาสน์ก็ต้องตื่นด้วยเหมือนกัน แต่ผมได้ยินมากกว่าเพราะไว

 

ในการรับเสียงที่มันค่อนข้างดีกว่าคนทั่วไป เมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่าโจ

 

ยืนถือหม้ออยู่สองใบราวกับมันคือวัฒนธรรมที่พวกเขาใช้ปลุกนักเรียน

 

“ช่วยปลุกพวกเราแบบธรรมดาๆหน่อยได้ไหมครับ” แกรีบ่น

 

พวกเรารีบลุกอาบน้ำและสวมชุดเครื่องแบบของนักเรียนทันที

 

หลังจากนั้นพวกเราก็ยืนเรียงแถวอยู่หน้าโจ โจพยายามสังเกตุ

 

เครื่องแต่งกายว่ามีส่วนไหนที่ผิดระเบียบไหมโดยเฉพาะเข็มติดที่อก

 

และสายเข็มขัด

 

“ดีมาก พวกนายทุกคนดูเหมือนอัศวินอย่างไม่มีที่ติ แต่ต้องขอโทษด้วย

 

เพราะฉันมีข่าวร้ายมาบอก วันนี้การฝึกฝนถูกยกเลิกและจะเริ่มต้นพรุ่งนี้

 

แทน เพราะมีการเรียกประชุมเร่งด่วนระหว่างเหล่าอัศวิน ว นนี้พวกนาย

 

ก็มีเวลาว่าง อยากจะทําอะไรก็ได้ที่อยากทํา”

 

“ผมออกไปข้างนอกได้ไหมครับ?” ผมถาม

 

“เสียใจด้วยที่ต้องบอกว่าไม่ได้ จนกว่าจะได้เรียนคลาสทั่วไป

 

ที่ Avrion academy นายไม่มีสิทธิที่จะออกไปจากเมืองนี้ อย่า

 

ลังเลที่จะเดินเข้าห้องสมุดหรือไปโบส์ถเพื่อขอพรซะบ้าง”

 

“นายจะทําอะไรหลังจากนี้ เรย์?” แกรี่ถาม

 

“ฉันว่าจะไปห้องสมุดสักหน่อย แล้วนายละ?” ผมต้องการที่จะ

 

ไปหาข้อมูลเกี่ยวกับอัศวินมังกรและเกี่ยวกับพระเจ้า บางทีมันอาจจะ

 

ทําให้ผมเข้าใจว่าอะไรเกิดขึ้นในหลุมฝังศพนั้น ถึงแม้ว่าอาจจะกลับ

 

ไปที่หลุมศพและขุดดูได้ก็ตาม แต่ผมก็ไม่อยากทําในวันแรกที่อยู่

 

“ฟังดูน่าเบื่อมาก ฉันจะเดินไปรอบๆสนามฝึกสักหน่อย บางที

 

อาจจะมีใครอยู่แถวนั้นที่สามารถดวลดาบแก้เวลากับฉันได้”

 

มังค์ตัดสินใจที่จะกลับไปที่หอพักเพื่อพูดคุยกับนักเรียนคนอื่นๆ

 

ในขณะเดียวกันไคล์เลือกที่จะเดินไปสนามฝึกพร้อมกับแกรี่ทําให้

 

ผมต้องอยู่คนเดียวแต่นี่ก็คือสิ่งที่ผมพอใจกับมันยิ่งนัก

 

ห้องสมุดที่นี่หรูหราและใหญ่โตมากเหมือนกับตึกอื่นๆใน 

 

Avrion academy ห้องสมุดกว้างใหญ่จนคิดว่าคงต้องใช้เวลา

 

ทั้งชีวิตถึงจะอ่านหนังสือในนี้ครบ

 

ผมเลือกที่จะค้นหาหนังสือที่เกี่ยวกับอัศวินมังกรก่อนเลย ซึ่งแน่นอน

 

ว่ามันมีหลายเล่มที่เกี่ยวกับอัศวินมังกรจนเลือกไม่ถูก รวมไปถึงที่

 

เกี่ยวกับผู้ก่อตั้ง Avrion academy

 

ผมอ่านผ่านๆตาหนังสือเล่มต่อเล่มและเลือกมันมาแบบสุ่ม

 

ส่วนมากเนื้อหาก็จะพูดถึงว่าอัศวินทั้งห้าคนที่ที่ช่วยคุ้มครอง

 

The kingdom ต่อสู้กับโรคเงาระบาด…

 

พวกเขาเชื่อกันว่าโรคระบาดร้ายจริงๆแล้วมาจากหลากหลายทวีป

 

เมื่อมันแพร่ระบาดเข้ามาในทวีปใต้และก็เริ่มกระจายไปทั่วพื้นที่

 

หลังจากนั้นก็มีอัศวินมังกรและ The kingdo ที่ช่วยวางแผนและ

 

จัดการโรคเงาระบาดให้หมดไป เวลาที่ผ่านมาเป็นเวลา ห้าสิบห้าปี

 

และก็ไม่มีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นอีกเลย

 

แม้ว่าผมได้รู้เกี่ยวกับอดีตไปนิดหน่อย แต่ผมก็ไม่สามารถ

 

ที่จะหาข้อมมูลที่เกี่ยวกับพวกอาวุธเท่าไหร่นัก เมื่อผมเดินเข้า

 

มาในชั้นหนังสืออีกอัน ก็รู้เลยว่านี่คือสิ่งที่ผมตามหา นั่นก็คือ

 

หนังสือที่ชื่อว่า “ความจริงของอัศวินมังกร”

 

หนังสือเล่มนี้ค่อนข้างแตกต่างจากทุกเล่มที่อ่านมา

 

เนื้อหาไม่ได้พูดถึงความยิ่งใหญ่หรือเรื่องราวของมังกร

 

มากนักแต่เลือกที่จะเขียนตัวตนของมังกร พูดเกี่ยวกับ

 

นิสัย การเป็นอยู่ อุปกรณ์ต่อสู้หรืออาวุธ และนี่คือสิ่งที่ผมตามหา..

 

ผมลงไปข้างล่างเพื่อที่จะไปนั่งอ่านบนเก้าอี้เพื่อจะได้นั่งอ่าน

 

แบบสบายๆ หลังจากอ่านไปสักพักผมก็พบกับสิ่งที่ทําให้

 

ผมสนใจอย่างมาก หนังสือเริ่มพูดเกี่ยวกับความสามารถของ

 

อัศวินที่ใช้ในการต่อสู้ ความสามารถหรือพลังวิเศษที่มีไม่เหมือน

 

มนุษย์ทั่วไป พวกเขามีจะพลังพิเศษที่จะเรียกใช้เวษมนตร์ในการ

 

ต่อสู้ให้เหมือนที่มนุษย์ใช้อาวุธ

 

เวทมนตร์ก็ไม่ใช่เวทมนตร์ทั่วไปที่ทุกคนรู้จักแต่มีความสามรถ

 

ที่จะอยู่กับมังการไปได้ตลอดชีวิต มันมีล่องลอยที่พวกเขาคิดว่า

 

มันต้องเป็นชื่อของอัศวินมังกรแน่ๆ เพราะมันถูกติดไว้อยู่ที่อาวุธ

 

และเกาะป้องกัน และนั่นก็คงเป็นทักษะที่พวกเขาให้ป้องกันตัว

 

แต่น่าเสียดายที่ในหนังสือไม่ได้บอกอะไรที่เป็นประโยชน์มากนัก

 

และมันก็ไม่ได้ลงลึกข้อมูลเกี่ยวกับพลังพิเศษของมังกรเลย!

 

ผมพลิกไปที่ด้านหลังของปกหนังสือและพบกับชื่อของนักเขียน

 

ที่ชื่อว่า “เรนนี่ สตีล”

 

“เรนนี่ สตีล คือนักเขียนที่มีชื่อเสียงมาตั้งแต่อดีต” เสียงเล็กๆที่ดัง

 

ขึ้นมาจากด้านขวาของผม

 

เมื่อหันไปมองคนที่นั่งข้างๆและตกใจว่านี่คือ ซอลเวีย พร้อมกับ

 

มองไปที่หนังสือในมือของเธอด้วยความสงสัยว่า เธอมาอยู่ตรงนี้

 

ได้นานแค่ไหนแล้ว?

 

“ที่เธอพูดหมายความว่ายังไง?” ผมถามด้วยความไม่เข้าใจ

 

“เรนนี่ สตีล เขาเคยเป็นอัศวินที่ Avrion Academy เมื่อนานมาแล้ว

 

และตอนนี้เขาก็อยู่แบบเงียบๆและกลายมาเป็นนักเขียนในตํานาน”

 

“งั้นเขาก็ยังมีชีวิตอยู่?” ถ้าผมตามหาคนๆนี้ให้เจอ บางทีเขาอาจจะ

 

ตอบคําถามที่เกี่ยวกับอัศวินมังกรให้กับผมได้

 

“ฉันเองก็ไม่มั่นใจเท่าไหร่เพราะเขาหยุดเขียนหนังสือมาตั้งนานแล้ว

 

แต่บางที่วินฟอร์ตอาจจะตอบคําถามเกี่ยวกับเขาได้มากกว่านะ”

 

“เธอพอรู้ไหมว่าเขาเขียนหนังสือเล่มอื่นเกี่ยวกับพระเจ้าอีกรึเปล่า?

 

ค่อนข้างยากที่จะหาหนังสือพวกนี้เจอ เพราะมันคือเรื่องต้องห้ามสําหรับ

 

ทุกคนที่จะเขียนถึงเรื่องนั้น ดังนั้นก็จะมีแต่เพียงนิทานเท่านั้นที่จะนํามา

 

พูดถึงได้

 

“แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทํามันออกมาในรูปแบบของข้อมูลที่น่าเชื่อถือได้

 

แต่หนังสือของเขาก็ทําได้ออกมาน่าสนใจและไอเดียของเขาก็น่าอ่าน

 

เพราะพวกเขาใช้การเล่าเรื่องต่างๆผ่านนิทานแฟนตาซี

 

หากนายต้องการอยากรู้อะไรเพิ่มเติมก็ถามฉันได้ตลอด

เลย”

 

“เธอรู้ไหมว่าทําไมพระเจ้าถึงมีคนนับถือมากมายขนาดนี้

 

และดูเหมือนว่าจะนับถือมากที่สุดในเมือง Avrion ด้วย “

 

ในระหว่างที่ผมเดินไปรอบๆก็ได้ยินเสียงคนต่างสรรเสริญ

 

พระเจ้ากันตลอดทาง และอุทิศตนให้กับโบสถ์และศาลเจ้า

 

“มันก็ใช่ พวกเขาพูดกันว่าเพราะพระเจ้าคือคนเดียว

 

ที่มอบพลังให้กับอัศวินมังกร และเป็นคนนําทางให้เขา

 

สร้าง Avrion Academy ขึ้นมาอีกทั้งยังคอยป้องกันพวกเขา

 

จากโรคเงาระบาด”

 

“พอจะมีทางไหนไหมที่เราจะได้พบกับพระเจ้า?” ถ้ามีโอกาส

 

ที่ผมจะได้พบเขา บางทีผมก็อาจจะได้รู้คําตอบว่าทําไมต้อง

 

กลับชาติมาเกิดเป็นมนุษย์กันแน่

 

“ว่ากันว่าพระเจ้าอยู่ในเขต Alure Capitalใกล้ๆกับ

 

Roland academy แต่เขาไม่ยอมให้ใครเห็นง่ายๆ”

 

ผมหวังว่าการที่มาห้องสมุดจะตอบคําถามอะไรผมได้บ้าง

 

และนั่นก็จริงมันทําให้รู้ว่าต้องใช้วิธีไหนต่อ ผมตัดสินใจนั่งคุย

 

กับซอลเวียอีกซักพัก เพื่อจะถามอะไรอีกซักหน่อยแต่เธอเองก็

 

มีข้อมูลไม่มากนัก สุดท้ายเราก็เดินทางกลับหอพักด้วยกัน

 

เตรียมตัวพักผ่อนสําหรับการฝึกฝนพรุ่งนี้