EP.37 สิ่งลึกลับ

 

พวกเราทั้งเจ็ดคนมาถึงห้องประชุมพร้อมกันและนั่งในที่ถูกกําหนดไว้

 

แม้ว่าการทดสอบจะจบลงแล้วก็ตามแต่บรรยกาศก็ยังดูน่าตื่นเต้น

 

เหมือนตอนกลางวันบางคนก็พากันกังวลจนเหงื่อไหลออกมาตั้งเต็มตัว

 

มากกว่านั้นบางคนยกมือภาวนาและก็มีอีกบางคนที่กําลังตื่นเต้น

 

กับบรรยากาศรอบๆ

 

เมื่อถึงเวลาค่ําบรรยากาศในห้องอุ่นขึ้นทันทีจากการจุดเตาผิงข นาดใหญ่

 

ที่ส่องประกายเปลวไฟสีส้มจนทําให้เห็นรายละเอียดของภาพที่ อยู่ติดอยู่

 

ที่ผนังชัดเจนขึ้น

 

แสงสีส้มที่สะท้อนชัดขึ้นบนเวทีที่ละส่วนเป็นสัญญาณว่ามาส เตอร์อัศวิน

 

เดินขึ้นมาเวทีที่ละคน

 

วินเฟิร์ตเดลเบิร์ตและบาร์นาโดถัดออกไปจากสามคนนั้นคือ สองอัศวินที่

ประจําฐานการทดสอบเมื่อตอนกลางวันคนแรกคือผู้ชายที่ คลุมผ้าสีดํา

 

ทั้งใบหน้าและอัศวินผู้หญิงที่มาพร้อมกับธนูติดอยู่ที่หลัง

 

อัศวินทั้งสองต่างถือกล่องไว้ที่มือและในนั้นมีสีสายเข็มขัดที่แตก ต่างกันไป

 

วินฟอร์ตเดินขึ้นมาข้างหน้าและยืนมือล้วงไปในกล่อง

 

“เรากําลังจะประกาศผลการทดสอบกันแล้วนะครับ เมื่อได้ยิน ชื่อเมื่อไหร่

 

ให้ก้าวขึ้นมาบนเวทีเพื่อที่จะรับสายเข็มขัดจากมาสเตอร์อัศวิน

 

หลายต่อหลายคนที่นักเรียนแต่ละคนถูกเรียกขึ้นไปบนเวทีและ

ได้รับ

 

เข็มขัดจากกล่องนั้น สีของสายนั้นเป็นสีทึบธรรมดาทําให้ได้ง่าย เมื่อ

นักเรียนขึ้นไปที่เวทีก็จะเห็นสีที่ตัวเองได้รับจากกล่องนั้นอย่า งง่านดาย

 

บางคนตะโกนออกมาด้วยความดีใจที่ได้รับสายสีขาว แต่ในขณะ เดียวกัน

 

คนอื่นๆก็พากันร้องไห้เมื่อได้รับสายสีแดง สายเข็มขัดถูกจาก ไปเรื่อยๆ

จนสุดท้ายก็มาถึงที่กลุ่มพวกผมสักที!!

 

เป็นไปอย่างที่คาดไว้ไม่มีผิด ไอลานและซอลเวียได้สายสีขาว

ด้วยผลคะแนนที่สูงขนาดนั้นก็คงจะเป็นสีอื่นไม่ได้ ส่วนแดนได้สี น้ําเงิน

และดูเหมือนว่าเขาจะผิดหวังนิดหน่อย ในขณะเดียวกันมาร์ธา ค่อนข้าง

 

พอใจกับสีเขียวที่เธอได้รับ ผมสังเกตได้จากรอยยิ้มที่กว้างบนใบ หน้าเธอ

และถึงเวลาของมังค์เขาเดินขึ้นไปบนเวทีด้วยความกังวลเขาค่อยๆ

 

เดินขึ้นไปช้าๆ ผมเข้าใจเหตุผมเขาดีว่าทําไม มังค์ไม่ได้ทําได้ดีในการ

 

ทดสอบของด้านไหนเป็นพิเศษเลย อย่างมากก็คงจะได้สายสี แดงแน่ๆ

 

เมื่อเขาเดินขึ้นไปถึงบนเวทีสิ่งที่ทําให้น่าตกใจก็คือเขาได้สายสี ดํา!

 

ด้วยความตกใจเขารีบรับสายมาด้วยความไวพร้อมกับรีบเดินลง จากเวที

 

เสียงในห้องค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆราวกับว่ากําลังสงสัยว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น

 

มังค์คือคนเดียวเท่านั้นที่ได้รับสายสีดํา

 

และในที่สุดชื่อแกรี่ก็ดังขึ้นมา เขาเดินขึ้นไปบนเวทีด้วยความมั่น ใจว่ายังไง

จะต้องได้สีขาวแน่ๆหลายตาหลายคนบอกว่าเขาทําการทดสอบได้ดีที่สุด

และคงไม่ต้องสงสัยว่าทําไมทุกคนต่างคิดเหมือนกันว่าเขาจะต้องได้สีขาวแน่ๆ

 

แต่มันก็ค่อนข้างแปลกพอสมควรที่เมื่อแกรี่ขึ้นไปบนเวทีเขากลับ ได้รับ

สายสีดํากลับมาเขาอึ้งกับสายเข็มขัดของตัวเองไปพักนึงจนยังไม่ได้หยิบ

มันออกไปจากมือของอัศวิน ดูเหมือนว่าเขาจะช็อคไปเลยพอเขาได้สตีก็รีบ

 

ที่จะหยิบมันมาและเดินลงจากเวทีอย่างช้าๆ

 

ในที่สุดก็ถึงชื่อของผมสักที ผมเดินขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับความ คาดหวังของทุกคน

 

ว่ายังไงก็ต้องได้รับสีแดงอยู่แล้วแต่นั่นก็ไม่ได้ทําให้ผมเครียดอะไร เพราะยังไง

 

เป้าหมายอื่นที่รอผมอยู่ก็มีเยอะแยะ

 

ผมหวังว่าบาร์นาโดจะออกมาข้างหน้าเมื่อผมเดินขึ้นไปบนเวที เหมือนกับทุกครั้ง

 

ที่เขาแจกสายสีแดงให้คนอื่น แต่คราวนี้มาสเตอค์อัศวินที่สวมชุดสีดําเป็นผู้เดินขึ้นมา

พร้อมกับมอบสายสีดําให้กับผม ผมรีบรับในทันทีพร้อมกับรีบลงจากเวที

พิธีการมอบสายเข็มขัดนั้นได้จบลงและงานเลี้ยงเฉลิมฉลองก็ได้เริ่มต้นขึ้น

 

การเฉลิมฉลองนั้นยิ่งใหญ่สมกับเหล่าอัศวิน ด้วยวัตถุที่ใช้ทําอาหารช่างดู

 

พิเศษไม่เหมือนใครสาบานเลยว่าจะต้องไม่มีใครเคยเห็นที่ไหน มาก่อน

 

พวกเราทุกคนนั่งทานอาหารอยู่ที่โต๊ะพร้อมกับเริ่มสนทนากันอ ย่างสนุกสนาน

 

เว้นเสียจากแกรี่ที่ดูจะเสียใจกับสิ่งที่ได้รับไม่น้อย จนกระทั่งเขา

ได้เริ่ม

 

เปิดบทสนทนา

 

“ทําไมพวกเราถึงได้สายสีดํา? มันหมายถึงอะไรกันแน่?

 

พวกเราทุกคนเองก็ไม่มีคําตอบสําหรับคําถามของแกรี่ ทําได้ดีที่สด

 

ก็แค่อยู่เงียบๆเพื่อให้เขารู้ว่าเราร่วมเสียใจไปกับเขา และก็ไม่มี ใคร

 

ที่จะรู้ว่าสายสีดําคืออะไรและก็ยากมากที่จะบอกว่าดีหรือไม่ดี อีกด้วย

 

แกรี่ถูกมองว่าเป็นคนที่ทําได้ดีที่สุดในการทดสอบครั้งนี้แต่ในเวลาเดียวกัน

ผมและมังค์ทํามันออกมาได้แย่ที่สุด แต่ยังไงก็ตามพวกเราทั้ง สามได้สีดําเหมือนกัน

 

ซอลเวียได้ทําลายความเงียบท่ามกลางโต๊ะอาหารในที่สุด

 

“ฉันเคยได้คุยกับรุ่นพี่ปีสองที่ได้รับสายสีดําเหมือนพวกนาย แต่ เขาก็ไม่ได้พูด

 

ถึงมันให้ฟังเลย เขาดูมีความสุขมากกว่าเมื่อพูดถึงสิ่งอื่นๆ

 

ยกเว้นเรื่องการพูดถึงสายสีดํานั่น “

 

“บางที่พวกเราอาจจะพิเศษเกินไปก็ได้ !”

 

มังค์พูดขึ้นมาดูเหมือนว่าความขี้อายของเขาจะหายไปโดยธรรม ชาติ

 

เมื่อเขาได้รับสายสีดําแทนที่จะเป็นสีแดง นั่นทําให้เขาเริ่มกล้า

ที่จะพูดคุยในกลุ่มมากขึ้น

 

“มากกว่านั้นยังมีอีกหลายเคสที่อัศวินสามารถเปลี่ยนสีเข็มขัด ได้ในภายหลัง

ดังนั้นฉันไม่เครียดอะไรมากอยู่แล้ว “ ประโยคที่ซอลเวียพูดขี้เน มานั่นราวกับว่า

เขากําลังให้กําลังใจแกรี่อยู่

 

แกรี่มองตรงมาที่ผมพร้อมกับมองไปที่สายสีดําที่เราได้เหมือ นกันและยิ้มออกมา

“ดูเหมือนว่าเราทั้งสองคนจะได้ฝึกด้วยกันหลังจากนี้”

 

ผมยิ้มกลับไปเล็กน้อยโดยไม่พูดอะไร ผมเองก็สงสัยไม่ต่างจาก แกรี่

 

ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ที่จริงแล้วผมควรที่จะได้ระดับที่ต่ําที่ สุดคือสีแดง

 

เพราะนั่นจะทําให้ผมมีเวลาว่างมากขึ้นแบบที่ต้องการและจะได้อยู่ให้

 

ไกลสายตาพวกเหล่าอัศวินแต่สุดท้ายแล้ว ผมได้รับสีดํา

 

สีที่ดูจะไม่มีใครมีความรู้เกี่ยวกับมันทั้งนั้น

 

มีเพียงแค่สี่คนเท่านั้นที่ได้สีดํา สามสิบคนที่ได้สีเขียว สิบคนที่ได้สีขาว

 

และที่เหลือก็คือหลายสีที่คละกันไป เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าสีดําคือสีที่

 

หาได้ยากที่สุดทั้งหมดนักเรียนสามร้อยคนมีเพียงแค่สี่คนเท่านั้นที่ได้สีดําไป

 

มันดูลึกลับอย่าบอกไม่ถูก