กลับชาติมาเกิดเป็นมนุษย์! (reincarnated into human)

ตอนที่ 30 เพื่อนร่วมห้อง

หลังจากที่พวกเราได้เดินทัวร์รอบเมืองกับเลนซี่เป็นเวลาหลายชั่วโมง จนกระทั่ง

ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกอ่อนล้า

“นี่เราเดินดูทั่วแล้วใช่ไหม?” นักเรียนคนนึงในกลุ่มถามขึ้นมา

“แน่นอนว่ายังไม่ครบ สงสัยว่าพวกเธอจะต้องได้เห็นทั่วทุกมุมของ Avrion แน่ๆ” รอยยิ้มบนใบหน้าเขา

แสดงราวกับว่าสนุกกับการได้พาพวกเราทัวร์รอบๆ

“แล้วตอนนี้เรากำลังเดินไปที่ไหนกันครับ?”

“ที่อยู่ของพวกเธอไง”

หลังจากได้ยินคำนั้นทำให้อารมย์ของทุกคนดีขึ้นมาหน่อย ในที่สุดเราก็จะได้เห็นโรงเรียนสักที

พวกเราเดินตามเลนซี่อย่างเงียบๆ พร้อมกับจังหวะเท้าที่เพิ่มให้ไวมากขึ้นราวกับว่าทุกคน

ก็ต่างตื่นเต้นไม่ต่างกัน

ในที่สุดพวกเราก็ถึงจุดหมายสักทีหลังจากที่ผ่านการเดินทางมายาวนาน ทุกคนดูเหมือนจะตกใจ

กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า สำหรับสถานที่ๆที่เราต้องเรียนและฝึกฝนนั้นก็คือพระราชวังที่มองเห็นได้จากนอก

กำแพง

ยิ่งเดินมาใกล้เท่าไหร่พระราชวังก็ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

เลนซี่เดินเข้าไปข้างในห้องโถงพร้อมกลับหันหน้ามาหาพวกเรา สีหน้าของเขาเปลี่ยนจาก

คนที่สนุกสนานกลายเป็นซีเรียสขึ้นมาทันที

“เราจะพบกันที่ห้องโถงนี้ ณ เวลา 14.00 น ตรง และหลังจากที่ทุกคนทานอาหารเรียบร้อยแล้ว

เราจะเดินทางเพื่อไปฝึกซ้อม สถานที่จะอยู่ทางเหนือข้างหลังตึกนี้ เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับ

บททดสอบที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น”

“ทุกคนอยู่ที่ไหน?” นักเรียนถาม

เมื่อเปรียบเทียบกับสถานที่ต่างๆในเมืองแล้วในโรงเรียนช่างเงียบเหลือเกิน มีเพียงแค่ผู้ควบคุม

ที่สวมเข็มขัดสีขาวยืนอยู่เพียงสองคนเท่านั้นที่หน้าประตูทางเข้า

บอกตามตรงเลยว่าผมแอบหวังว่าจะมีพิธีต้อนรับสักนิด

“วันนี้มีการประชุมระหว่างพวกผู้ใหญ่ และเหล่าอัศวินส่วนมากก็ไปเข้าร่วมภารกิจด้วย

ส่วนนักเรียนใหม่คนอื่นๆต่างแยกย้ายกันไปฝึกฝนและเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการทดสอบ

ครั้งต่อไปด้วย”

“นักเรียนคนอื่นงั้นหรอ?” ทุกคนต่างหันหน้าเข้าหากันพร้อมใบหน้าที่สับสน

“พวกเธอคงไม่ได้คิดว่ามีแค่กลุ่มของพวกเธอเท่านั้นหรอกใช่ไหม หรือคิด? Avrion มีหลายเมือง

ที่ใช้เป็นสถานที่ฝึกอบรมสำหรับเด็กใหม่และ เมือง Renny ก็เป็นหนึ่งในนั้น ถ้าเราเพียงแค่รับสมัคร

55 อัศวินต่อปี พวกเราคงพ่ายแพ้สงครามไปนานแล้ว”

เมื่อเลนซี่เห็นเหล่านักเรียนพึมพัมอยู่กับตัวเอง เขาจึงตัดสินใจที่เดินออกไปยังประตูทางเข้า

เขาทำท่าที่จะเปิดประตูออกและผู้คุมทั้งสองก็เปิดประตูให้เขา

ดูเหมือนว่าผู้คุมที่แข็งแรงทั้งสองคนนี้มีหน้าที่แค่คอยเปิดประตูอันใหญ่นี่

“พวกเธอต้องการที่จะเป็นเหมือนอัศวินสายขาวสองคนนี้ ที่มีหน้าที่คอยดูแล ทำงานง่ายๆ

และยังจะพ้นจากอันตรายทั้งหมดอีกด้วย” เลนซี่พูดเสียงดังในขณะที่เดินผ่านพวกเขาทั้งสอง

ภายในตัวอาคารนั้นงดงามเหมือนกับข้างนอก ผนังถูกเรียงรายไปด้วยภาพวาดที่มีชื่อเสียง

ทั้งภาพของอัศวินและสัตว์ร้ายทุกประเภท มากไปกว่านั้นพวกเขายังมีอาวุธที่ขนาดใหญ่เกิน

กว่าที่จะใช้ได้จริงในสนามรบ

พวกเราเดินไปรอบๆที่ชั้นล่างสุดจนกระทั้งเราเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูสีแดงที่มีขนาดสูง

ประมาณสามเมตร ข้างหน้าประตูมีอัศวินผู้คุมสองคนที่สวมชุดเกราะสีดำยินอยู่

มันไม่ได้ทำให้พวกเขาดูราคาถูกแต่อย่างใดแต่มันทำให้พวกเขาดูน่ากลัว

“สีแดงคือสัญลักษณ์ของความอันตราย ไม่เคยมีเรื่องดีๆที่มาจากสีแดงในพื้นที่แห่งนี้

ช่วยอยู่ให้ห่างจากประตูสีแดงที่อยู่ด้านหลังฉัน “ เลนซี่พูดพรางจ้องมาที่ผมราวกับว่า

คำพูดนั้นมันหมายถึงสีแดงในหัวของผมด้วย

ผมต้องการที่จะต่อสู้กับเขาในทันทีแต่ผมเองก็ไม่ต้องการที่จะเป็นตัวปัญหา แม้ว่า

ความแข็งแกร่งของผมจะพัฒนาขึ้นกว่าเดิมมากและผมก็มั่นใจมากว่ายังไงก็สามารถที่จะ

จัดการกับคนอย่างมาสเตอร์เลนซี่ได้อย่างแน่นอน ผมไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าผู้คุม

ที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูทั้งสองคนนี้จะมีพลังมากแค่ไหนถึงได้ถูกเลือกให้มายืนเฝ้าแบบนี้

“มีอะไรอยู่ข้างล่างหรอครับ?” นักเรียนคนนึงถามขึ้นมา

“คุก Avrion พวกเราเก็บเหล่าอาชญกรที่อันตรายที่สุดอยู่ในนั้น ดังนั้นทุกคน

ไม่ต้องคิดที่จะพยายามลงไปที่นั่นเด็ดขาด! “

สิ่งนี้ทำให้ซอลเวียประหลาดใจยิ่งนักและเกิดคำถามขึ้นมา

“มันไม่ดูโง่ไปหน่อยหรอ? ที่จะเก็บบุคคลอันตรายแบบนี้อยู่ในเขตของโรงเรียน”

เลนซี่หัวเราะออกมาราวกับทำเหมือนเธอถามคำถามที่ช่างดูโง่และตลกมาก

“Avrion Academy มีระบบความปลอดภัยที่ดีที่สุด อีกทั้งยังมีเหล่าอัศวินที่แข็งแรงที่สุด

ที่ไหนจะดีไปกว่าที่เราจะเก็บพวกเขาไว้ที่นี่ ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน งั้นลองทำลายประตูนั่นดูสักครั้ง

และดูสิ ว่าเธอจะทำมันได้ไหม “

เธอกัดลิ้นของเธอแล้วค้างมันไว้ราวกับว่าเธอกลั้นอารมณ์ของไว้ไม่ให้พูดอะไรบางอย่าง

พวกเราเดินกันไปเรื่อยๆจนกระทั่งเจอกับป้ายที่หน้าประตูว่า “ห้องพักสำหรับนักเรียนใหม่”

“ชื่อของทุกคนจะติดอยู่ที่หน้าประตู และจะไม่มีการเปลี่ยนห้องไม่ว่ากรณีใดก็ตาม

ไม่ว่าจะอยากเปลี่ยนเพราะว่าไม่ชอบเพื่อนร่วมห้องหรืออะไรก็ตาม นี่คือกฎของเหล่าอัศวิน

ทุกคนต้องทำตาม ส่วนชุดเครื่องแต่งกายของทุกคนจะถูกวางไว้บนเตียง ขอให้ทุกคนโชคดี

และเจอกันใหม่ในสนามการประลองฝีมือ “

เราค่อยๆเปิดประตูเข้าไปข้างใน หอพักถูกแบ่งออกเป็นหกส่วนด้วยกัน ในแต่ละส่วนจะถูก

แบ่งจากเมืองที่เรามา ดังนั้นนักเรียนที่มากจากเมือง Renny ก็จะได้อยู่ในโซนเดียวกัน

ผมลงไปที่ห้องโถงเพื่อที่จะไปหาชื่อผมกับแกรี่ และทันใดนั้นสายตาผมก็เห็นชื่อของพวกเรา

ติดอยู่ที่หน้าประตูเหมือนกับที่เลนซี่บอกไว้แต่สิ่งที่ทำให้พวกเราประหลาดใจกับสิ่งที่อยู่บนประตู

บนประตูมีรายชื่อแปดคนติดอยู่ นั่นก็หมายความว่าเราจะต้องแชร์ห้องอยู่กันแปดคน!

แค่นั่นยังไม่พออีกเรื่องที่ทำให้ตกใจไม่น้อยก็คงจะเป็นอีกสองชื่อที่ผมจำได้ดี

เราเปิดประตูเข้าไปเพื่อที่จะเข้าไปข้างใน ในหนึ่งห้องจะมีเตียงสองชั้นทั้งหมดสี่เตียง

ที่เพียงพอสำหรับแปดคน การตกแต่งในห้องก็ไม่ได้มีอะไรไปมากว่านั้น มีนักเรียนทั้งสองเตียง

แล้วที่สองคนกำลังแกะข้าวของออกมาจัดเรียง

หนึ่งในนั้นคือ ไอลาน เด็กผู้ชายหัวแดงผู้ทรงพลัง ผู้ที่ต่อสู้กับหนอนแหลมได้อย่างน่าทึ่ง

ส่วนอีกหนึ่งคน เด็กชายตัวเล็ก ๆ แต่งตัวด้วยชุดสีดำ ผมของเขายาวคลุมมาถึงตา

และดูเหมือนว่าเขาจะไม่แสดงออกความรู้สึกทางสีหน้าแต่อย่างใดๆ

ในความเป็นจริงดูเหมือนว่าทุกคนจะมองไม่เห็นหน้าเขามากกว่า

แกรี่เดินออกไปทักทายเพื่อนร่วมห้องส่วนผมเดินกลับมาจัดสิ่งของต่างๆบนเตียง

ในขณะที่ผมกำลังจัดของอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงกรี๊ดดังขึ้นมา

“ไม่มีทาง !! เป็นไปไม่ได้ พวกเขาจัดแบบนี้ได้ยังไง?!! “ ซอลเวียตะโกนสุดเสียง

เธอกำลังคงตกใจมากจนทำให้กระเป๋าตกลงไปที่พื้นแบบไม่รู้ตัว

“ฉันต้องอยู่ในห้องเดียวกับพวกผู้ชาย !?” เธอตื่นกลัวและกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้น

จนสีของใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง

ทุกคนในห้องตาจ้องมองไปที่เธอเป็นสายตาเดียวกัน

“สวัสดีผมชื่อแกรี ยินดี……….” แกรียังไม่ทันพูดจบประโยคก็ถูกขัดด้วยกระเป๋าของซอเวีย

ที่เธอตีลงบนหน้าแกรี่

“หุบปากไปซะ! ฉันไม่มีทางที่จะอยู่ที่นี่แน่”

ซาเวียรีบวิ่งออกไปพร้อมกับมุ่งหน้าไปหาใครสักคน

หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เดินกลับมา ดูเหมือนว่าสีหน้าจะดูเครียดกว่าตอนแรก

ถ้าให้ผมเดาคือาสิ่งที่เลนซี่พูดนั้นเป็นจริง จะไม่มีการเปลี่ยนห้องได้ไม่ว่าจะกรณีใดก็ตาม…………

ตอนที่ 30 เพื่อนร่วมห้อง

Chapters Comments

MANGA DISCUSSION

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

Fonts

Text size

Background