กลับชาติมาเกิดเป็นมนุษย์! (reincarnated into human)

ตอนที่ 14 ป่าดำ

เช้าวันถัดต่อมา ทั้งพ่อและแม่มัวแต่ยุ่งอยู่กับการซ่อมแซมความเสียหายจากเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้

ถือว่าโชคยังเข้าข้างเราบ้างที่แม่ผมสามารถใช้พลังเวทมนตร์ในการทำสั่งให้ไฟหยุดได้ในพริบตาและนั่นเป็น

อีกครั้งที่ทำให้ผมรู้สึกว่าการมีเวทมนตร์นั้นมีประโยชน์มากแค่ไหน

ตัวผมเองไม่สามารถที่จะช่วยพวกเขาซ่อมแขมอะไรได้มากนัก ผมไม่มีความรู้อะไรเลยเกี่ยวกับการต่อเติมสิ่งต่างๆ

ดังนั้นพ่อและแม่เลยให้ผมทำอะไรในสื่งที่ผมทำได้แทน

ในขณะที่พวกเขายุ่งอยู่นั้นก็นับว่าเป็นเวลาที่เหมาะสมที่ผมจะวางแผนแก้แค้นของผมสักที

ผมตัดสินใจแล้วว่า วันนี้ผมจะเดินเข้าไปใน “ป่าดำ” เหตุผลที่ผมเรียกมันว่าป่าดำเป็นเพราะว่าสิ่งมีชีวิต

และสัตว์ดุร้ายในป่านั้นล้วนแล้วต่างมีขนสีดำ

เป้าหมายของผมก็คือการออกล่าสัตว์ธรรมดาทั่วไป และนี่ก็จะถือว่าเป็นการฝึกฝนฝึมือผมไปด้วย

ดังนั้นผมตัดสินใจที่จะฆ่านกด้วยหินสักก้อน

โอกาสที่ผมจะเข้าไปในป่าดำและจัดการกับสัตว์ป่าดุร้ายนั่นดูเหมือนจะยากเกินไป

ถึงแม้ว่าผมวิ่งเข้าไปเลยตอนนี้ มันเป็นไปได้ง่ายมากที่ผมจะวิ่งออกมาแบบอย่างรวเร็ว

ถ้าการที่ผมเคยชนะสัตว์ดุร้ายไปแค่เพียงหนึ่งครั้งก็ไม่ได้หมายความว่าครั้งต่อไปผมนั้นจะชนะอีก

ในป่านั้นมีสัตว์ประเภทต่างๆ มากมายและบางชนิดก็แข็งแกร่งกว่าสัตว์อื่นอีกด้วย

ก่อนที่ผมจะออกเดินทางเข้าไปในป่า ผมได้หยิบกระถังติดตัวมาด้วย นอกจากนั้นไม่พอ

ผมพกเฟืองเหล็กและเครื่องมือต่อสู้ธรรมดาทั่วไปที่ผมมีอยู่แล้ว รวมไปถึงมีดคู่ใจของผมและอาหาร น้ำอีกด้วย

ก่อนที่จะออกจากบ้านผมก็ไม่ลืมที่จะบอกทั้งพ่อและแม่ว่าผมจะออกไปฝึกฝนวิชาบนเขาแบบทุกครั้ง

ทันทีที่ผมเดินเข้าไปในป่าผมไม่รอช้าที่จะเปิดโหมดดวงตามังกรและนั่นก็ทำให้การมองเห็นของผมก็เปลี่ยนไป

และผมเริ่มที่จะมองเห็นแสงสีแดงมากมายที่อยู่ในป่า คงเดาไม่ได้ยากที่จะบอกว่าสีแดงหมายถึงอะไร

สีเหลืองนวลออร่าคือสีที่มาจากมนุษย์และสีแดงคือแสงชั่วร้ายที่แทนพวกสัตว์ดุร้าย!

ผมดึงดาบออกมาพร้อมกับคาบไว้ที่ปากในแบบที่ผมถนัด ใช้ฝันของผมกัดที่ด้ามจับ

พร้อมทั้งเอามือทั้งสองข้างวางลงที่พื้นราวกับสัตว์สี่ขาและผมพร้อมแล้วที่จะล่าเหยือ

ผมขอเรียกท่านี้ว่า “ท่าสัตว์ร้าย”

ผมมุ่งหน้าและเข้าไปใกล้ๆแสงสีแดงที่ผมเห็น ยิ่งเข้าใกล้แสงสีแดงเท่าไหร่ยิ่งทำให้ผมเห็นรูปร่างมันมากขึ้น

สัตว์ร้ายที่ผมเห็นคือหมาป่า ผมค่อยๆเดินเข้าไปใกล้มันแบบไม่ให้มันรู้ตัวและไม่ทันได้เห็นผม

ก่อนที่มันจะหันหลังกลับมามอง ผมก็รีบเฉือนคอมันด้วยมืดในมือและนี่ก็ถือว่าเป็นการฆ่าสัตว์

โดยใช้สัญชาตญาณที่แท้จริง

ผมมุ่งหน้าต่อไปเพื่อจะตามล่าสัตว์ร้ายในเส้นทางที่จะไปในบริเวณที่บ็อบและเคลลี่ได้หายตัวไป

ตั้งแต่ที่ผมเจอมาส่วนมากจะเจอแต่หมาป่าแต่คราวนี้ช่างพิเศษกว่าเพราะผมเจอลิงยักษ์!

ลำตัวของมันถูกหุ้มไว้ด้วยขนหนาสีดำพร้อมกับเขาแหลมบนหัวเขาที่โผล่ขึ้นออกมา

ผมคิดว่าลิงยักษ์ตัวนี้ต้องไล่ล่ายากกว่าหมาป่าอีกแน่ๆเพราะมันว่องไวและสามารถ

ที่จะปืนไปอยู่บนต้นไม้ได้…..

เป็นไปตามผมคาดไว้ไม่มีผิด เจ้าลิงตัวนี้หลบดาบผมได้อย่างง่ายดาย

ไม่ว่าผมจะต่อสู้แบบสัตว์สี่ขาหรือไม่ ยังไงมันก็มีความว่องไวกว่าผมอยู่ดี

เพราะการที่มันปีนไปหลบอยู่บนต้นไม้ได้ แค่นั้นยังไม่พอแถมนยังจะกระโดดไป

ที่สูงๆได้อีกด้วย

ผมหยุดไล่ลาลิงไปชั่วขณะเมื่อผมคิดที่จะเปลี่ยนแผนการต่อสู้ให้ไม่เหมือนกับหมาป่า

ผมตัดสินใจที่จะขยับเข้าไปใกล้มัน ในขณะที่มันกำลังกินอาหารอยู่

ผมเข้าไปใกล้ๆลิงให้มากเท่าที่ผมจะทำได้และทันใดนั้นเอง มีดของผมก็ได้เข้าไปเจาะเข้าที่ท้องของมัน

หลังจากที่ผมต่อสู้กับลิงยักษ์นั่นข้อความก็ปรากฎขึ้นทันที

<ได้รับ tier Crystal Basic >

<คุณจะยอมรับหรือไม่?>

<รับ> <ไม่รับ>

ผมเองก็ค่อนข้างแปลกใจหลังจากที่ผมจัดการเหล่าสัตว์พวกนั้นไปมากกว่ายี่สิบตัว

กว่าข้อความพวกนั้นจะเด้งขึ้นมา แต่ครั้งนี้เป็น Tier Crystal พื้นฐานแทนที่จะเป็น Intermediate

ผมมุ่งหน้าที่จะสู้ต่อไปแบบไม่หยุดยั้งและหลังจากจัดการกับเหล่าสัตว์ป่าอีกสิบตัว

ข้อความอีกอันก็เด้งขึ้นที่หน้าผม

<ได้รับBasic tier Crystal 2 >

<คุณจะยอมรับหรือไม่?>

<รับ> <ไม่รับ>

กับสถานการ์ณที่เกิดขึ้นในป่าแห่งนี้มันทำให้ผมพอที่จะสรุปได้ว่าสิ่งที่ Crystal ให้มาในแต่ละครั้งนั้น

คือมาจากการสุ่มล้วนๆ ผมต้องมีความโชคดีประมาณนึงที่จะได้รับ intermediate tier beast อีกครั้ง

ในที่สุดผมก็มาถึงจุดที่บ็อบกับเคลลี่อยู่ครั้งสุดท้าย แต่พอมาถึงตอนนี้รอยเปื้อนของเลือดก็ได้จางไปแล้ว

ผมกลับมาเปิดดวงตามังกรอีกครั้ง เป็นไปแบบที่ผมคิดไว้ไม่มีผิดถึงแม้ว่ารอยเลือดจะจางลงไป

แต่พอมองลงไปที่พื้นผมก็ยังเห็นแสงที่ส่องประกายมาจากบนพื้น

ผมไม่รอช้าที่จะเดินไปตามแสงสว่างนั้นและมันก็พาผมมาถึงถ้ำเล็กๆ แต่จากการที่ผมมองเข้าไปก็ไม่ได้พบว่า

มันลึกเท่าไหร่นัก แต่น่าแปลกที่ภายในถ้ำนั้นมีทั้งแสงสีเหลืองเข้มและสีแดงที่อ่อนปรากฎอยู่

ไม่ว่าสัตว์ร้ายตัวนั้นจะคือตัวอะไร แต่ตัวมันเล็กเกินว่าที่จะทำอะไรผมได้

หลังจากที่เดินเข้ามาในถ้ำสายตาผมก็ไปสะดุดกับร่างพวกเขาสองคนนอนอยู่บนพื้น

ผมแทบจะจำพวกเขาไม่ได้ด้วยซ้ำเพราะพวกเขาถูกกินไปหมดแล้ว

ถ้าพวกเขาไม่ได้ใส่ชุดเดิมเหมือนวันนั้นผมไม่มีทางที่จะจำเขาได้แน่ๆ

ผมรีบดึงเสื้อออกจากร่างที่ตายไปแล้วและเก็บมันใส่กระเป๋าผมในทันที

ในขณะที่ผมกำลังจะเดินออกจากถ้ำก็ได้ยินเสียงสัตว์คำรามเสียงดังออกมาจากข้างใน

เสียงมันดังออกมาจากแสงอ่อนสีแดงนั่น ความอยากรู้อยากเห็นของผมทำงานขึ้นอีกครั้ง

และผมก็ตัดสินใจว่าต้องรู้ให้ได้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร!

หลังจากที่เดินเข้ามาจนในสุดของถ้ำเมื่อผมก้มลงไปก็เจอกับลูกหมาป่าตัวขนาดเท่าลูกฟุตบอล

ส่งเสียงร้องควญครางดูเหมือนว่ามันจะหิวราวกับไม่ได้กินอะไรมาทั้งวัน และก็เป็นไปได้ที่ว่าแม่ของมันจะถูกฆ่าตายไปแล้ว

ลูกหมาป่าคงคล้ายกับลูกหมาที่มันยังเล็กไปจนไม่สามารถที่จะออกล่าหาอาหารได้

ผมนั่งลงข้างๆมันและมองด้วยความเห็นอกเห็นใจเพราะผมเองรู้ดีว่า การที่ต้องเผชิญโลกใบนี้แบบโดดเดี่ยว

มันรู้สึกยังไง

ทันใดนั้นข้อความก็ขึ้นมาที่หน้าผมอีกครั้ง

<คุณต้องการที่จะให้อาหารลูกหมาป่าหรือไม่?>

<รับ> <ไม่รับ>

ผมเองก็คงยังไม่ชินกับระบบนี้เท่าไหร่นักและสิ่งที่ผมเห็นอยู่ต้องหน้าค่อนข้างที่จะทำให้ผมประหลาดใจไม่น้อย

ระบบนี้ค่อนข้างแปลกเลยทีเดียวและบางครั้งก็ดูเหมือนว่ามันมีความคิดในตัวของมัน

มันคงไม่เป็นอะไรและไม่สร้างความอันตรายให้ผมแน่ๆ ผมตัดสินใจเลือก <รับ>

<กดปุ่มเลือกจากแถบด้านบน>

< Basic tier Crystal 2 >

< Intermediate tier Crystal 1 >

สิ่งที่ผมคาดหวังจากระบบนั้นก็คือจะแสดงเมณูอาหารขึ้นมาเพื่อที่ผมจะหยิบออกมาได้

แต่สื่งที่ได้กลับมานั่นคือตัวเลือกที่มันคือ “Crystals” มันก็ดีเหมือนกันนี่ก็คงจะเป็นโอกาสเดียวที่ผมจะได้รู้ว่า

ถ้าผมเลือก Crystals จะมีอันตรายต่อผมหรือไม่

เอาหล่ะ ผมจะเลือก “Basic crystal”

< ลูกหมาป่าสีดำได้รับ 5 คะแนน >

<ลูกหมาป่าสีดำตัวนี้ ได้สำเร็จการฝึกฝนแล้ว>

ตอนที่ 14 ป่าดำ

Chapters Comments

MANGA DISCUSSION

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

Fonts

Text size

Background