กบฏหัวใจ - ตอนที่ 23 สอนจระเข้ว่ายน้ำ
เมื่อได้เงิน เธอจะรักษาสัญญาของเธอ อยู่ห่างๆจากลู่เจ๋อเฉิง……
แต่หัวใจนั้นกลับหดเล็กลงโดยไม่รู้ตัว
จิ่งซือยังไม่ทันได้พูดหยอกล้อกับเพื่อนเธอกี่ประโยค ก็เหลือบไปเห็นชายข้างกายยกเท้าเดินกลับไป ถามอย่างร้อนรนว่า ” อาเฉิง คุณจะไปไหน ”
ลู่เจ๋อเฉิงอธิบายด้วยน้ำเสียงเย็นชา ” มีงานด่วนที่สำนักงานกําลังรอให้ผมไปจัดการ ”
จิ่งซือได้ยินเรื่องของลู่เจ๋อเฉิงที่ต้องไปจัดการ ก็รู้สึกไม่ดีที่จะไปด้วยกัน จึงพูดอย่างไม่เต็มใจว่า ” โอเคถ้าอย่างนั้น อาเฉิงคุณขับรถระมัดระวังหน่อย คืนนี้ฉันจะกลับไปหาคุณ ”
ลู่เจ๋อเฉิงพยักหน้าแล้วยกเท้าเดินจากไป
ตานอวี๋เวยมองเงาแผ่นหลังของลู่เจ๋อเฉิงเย็นยะเยือกที่ห่างเหิน ใจก็จมดิ่ง ช่างเถอะ ไม่ว่าลู่เจ๋อเฉิงจะคิดอย่างไรกับเธอ ขอเพียงได้เงินก้อนนั้น จะต้องรู้สึกผิดแค่ไหนเธอก็ไม่ลังแล
เมื่อลู่เจ๋อเฉิงจากไป จิ่งซือก็ไม่มีอารมณ์จะเล่นอะไรอีก ทั้งสามคนกลับมาถึงโฮมสเตย์ นอกหน้าต่างเริ่มมีฝนตกปรอยๆ ยิ่งทำให้รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างไร้เหตุผล
จิ่งซือเคยชินกับการเป็นคุณหนู แล้วดึงตานอวี๋เวยจากมือเหอจิ่นเหยียนอย่างเอาเป็นเอาตาย แล้วพูดว่า ” เรื่องส่วนตัวระหว่างเพื่อนรัก ”
ตานอวี๋เวยทําได้เพียงพยักหน้าให้เหอจิ่นเหยียนอย่างขอโทษ ยังดีที่เหอจิ่นเหยียนนิสัยดี จึงไม่ได้สนใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้
จิ่งซือดึงตานอวี๋เวยกลับห้อง ถามด้วยความสงสัยในใจว่า ” เวยเวย เธอรู้สึกว่าอาเฉิงกําลังโกรธอยู่หรือไม่ ”
” จริงเหรอ ” ฉันไม่ทันได้สังเกต ” ตานอวี๋เวยกํามือแน่น ตอบด้วยสีหน้าไม่รู้ตัว
” แน่นอนที่เธอไม่ได้สังเกต หัวใจของเธอทั้งดวงตอนนี้อยู่กับเหอจิ่นเหยียน ฉันก็แค่รู้สึกได้ ตอนเช้ายังดีๆอยู่เลย ทําไมจู่ๆกลับมาแล้วโกรธขึ้นมาได้ ”
จิ่งซือถอนหายใจอย่างเศร้าสร้อย ” ตอนแรกคิดจะพัฒนาความรู้สึกระหว่างอาเฉิง พอมีความคืบหน้าอยู่บ้าง คนก็จากไปเสียแล้ว ”
” จิ่งซือ เธอก็อย่าได้คิดมากไป บางทีเขาอาจจะรีบร้อนเรื่องที่สํานักงาน ไม่ใช่เพราะโกรธหรอก ”
เมื่อตานอวี๋เวยเห็นสายตาผิดหวังของเพื่อนรัก ก็อดไม่ได้ที่จะปลอบใจ
” เวยเวย ฉันไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ในใจฉันเหมือนมีลางสังหรณ์ไม่ดีเลย ” จิ่งซือเองก็พูดความรู้สึกนั้นไม่ออกเช่นกัน
” จิ่งซือ พวกเธอก็เป็นแฟนกันแล้ว อย่าได้เป็นทุกข์เป็นร้อนกับเรื่องนี้เลย ” ตานอวี๋เวยเหมือนจะนึกถึงร่องรอยที่จิ่งซือพบในอพาร์ตเม้นต์คราวก่อน ในใจรู้สึกผิดเล็กน้อย
อีกอย่างยังรังเกียจพฤติกรรมของตัวเองอยู่บ้าง ถ้าหากจิ่งซือรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นระหว่างลู่เจ๋อเฉิงกับเธอในสวนเมื่อกี้ เธอคงไม่กล้าเผชิญหน้ากับเพื่อนรักเธออีก
จิ่งซือเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ จู่ๆ ก็คว้ามือของตานอวี๋เวยแล้วถามอย่างร้อนรน
” เวยเวย เรื่องที่ฉันวานให้เธอจับตาดูครั้งก่อน เป็นอย่างไรบ้าง ได้ข่าวอะไรมาไหม? ”
มือทั้งสองข้างถูกคว้าไว้อย่างกระทันหัน ตานอวี๋เวยรู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที ” ยัง ไม่มี ”
” เวยเวย ทําไมเธอถึงดูกังวลนัก? ” จิ่งซือมองเธอด้วยแววตาสงสัย
” ฉันแค่คิดว่าเหอจิ่นเหยียนอยู่ข้างนอกคนเดียวคงน่าเบื่อมาก ” ตานอวี๋เวยหาข้ออ้างอย่างลวกๆ
” แค่ไม่นานก็เริ่มปวดใจแทนเหอจิ่นเหยียนแล้วหรือ ” จิ่งซือส่ายแขนของตานอวี๋เวย และออดอ้อนอย่างเอาแต่ใจ ” ฉันไม่สนใจหรอกเวยเวย แม้ว่าเธอจะมีแฟนแล้ว แต่ฉันก็ต้องมาก่อนเสมอ ”
ตานอวี๋เวยแสร้งทําเป็นทนแรงเขย่าของจิ่งซือไม่ไหว จึงตอบอย่างจนปัญญา ” ได้สิ ฉันสัญญากับเธอแล้ว ”
จิ่งซือเห็นตานอวี๋เวยตอบรับก็ยิ้มตาหยีแล้วพูดว่า ” ฮี่ฮี่ ฉันรู้อยู่แล้วว่าเวยเวยดีที่สุด
ฉันจะไม่ทําให้โลกของพวกเธอเสียเวลา รีบไปตามหาเขาเถอะ ”
ตานอวี๋เวยเองก็กังวลว่าตัวเองจะโดนเพื่อนรักรับรู้ถึงอารมณ์ที่ผันผวนของตัวเองจึงลุกขึ้นเดินจากไป
จิ่งซือที่ได้ยินเสียงปิดประตู สีหน้ายิ้มแย้มก็มืดครึ้มลง เธอไม่ใช่เด็กสาวที่โง่เขลา การเปลี่ยนแปลงของอาเฉิงล้วนอยู่ในสายตาของเธอ แม้ว่าเวยเวยจะหาเบอร์โทรศัพท์ของผู้หญิงคนนั้นไม่เจอ เธอก็จะจัดการตรวจสอบด้วยตัวเอง
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่ยอมให้ผู้หญิงคนอื่นมาแย่งอาเฉิงไปจากเธอเด็ดขาด
ลู่เจ๋อเฉิงนั่งตัวเย็นเฉียบอยู่ในรถ ไม่ได้ขับรถออกไปในทันที สายตาเยือกเย็นมองไปยังพวงกุญแจใหม่ในมือ พร้อมกับเสียงนิ้วมือที่สั่นไหวดังกังวาน
ทันใดนั้นก็กํากุญแจเย็นเฉียบไว้ในฝ่ามือ ความเยือกเย็นในดวงตายิ่งมากขึ้น ริมฝีปากบางยกขึ้นเป็นรอยยิ้มคล้ายไม่ยิ้มเย้ยหยัน โยนกุญแจในมือใส่ช่องเสียบการ์ดอย่างลวกๆ
เดิมทีเขาตั้งใจจะให้เธอไปพักคอนโดที่เพิ่งซื้อมาใหม่ ดูท่าเขาจะสอนจระเข้ว่ายน้ำ
ลู่เจ๋อเฉิงสตาร์ทรถและขับรถออกจากโฮมสเตย์
YOU MAY ALSO LIKE
