[เอเลี่ยนเกยตื้น] สเปซทรัคเกอร์ รูดี้คุง - ตอนที่ 28 กราเดนาลด์
ตอนที่28 กราเดนาลด์
เมือนาโอมิเดินห่างออกมาจากรูดี้เพียงไม่นาน ก็เจอเข้ากับสัตว์อสูร
“ว้าว…ตกใจเลยนะเนี่ย ไม่คิดเลยว่าจะมีเจ้าตัวดุร้ายแบบนี้อยู่ใกล้ๆบ้านฉันด้วย”
นาโอมิเบิกตาด้วยความประหลาดใจเมื่อได้เห็นมัน
ชื่อของมันคือ กราเดนาลด์ มันมีความสูงถึง3เมตร มีร่างกายคล้ายคลึงกับกระทิง และใบหน้าเหมือนค้างคาว มีเขี้ยวเหลมคมเบี้ยวๆยื่นออกมาจากช่างว่างระหว่างปากของมัน
บนหัวทั้งสองฝังของมันมีเขาโค้งๆที่ดูเหมือนเขาแกะและมีหางหนาๆยาวกว่า2เมตรที่ดิ้นไปมาราวกับว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตคนละชนิดกัน
กราเดนาลด์ นั้นมีพละกำลังมหาศาล ด้วยโครงร่างที่คล้ายกับกระทิง มันสามารถพุ่งเข้าชนเป้าหมายได้อย่างรุนแรงถึงขนาดที่โค่นต้นไม้ต้นใหญ่ๆได้เลยทีเดียว อีกทั้งมันยังมีสติปัญญาที่ดีในระดับหนึ่ง และเขาที่รูปร่างเหมือนกับเขาแกะนั้นยังช่วยให้มันมีความต้านทานเวทมนต์ที่สูงอีกด้วย จึงทำให้การโจมตีด้วยเวทมนต์ไม่ค่อยได้ผลมากนัก
แม้นแต่นักผจญภัยมากประสบการณ์เองการที่จะไปลุยเดี่ยวกับมันนั้นก็ไม่ต่างกับการฆ่าตัวตายเลยก็ว่าได้ เพราะอย่างนั้น กราเดนาลด์ จึงถูกถือว่าเป็นสัตว์อสูรกินคนที่อันตรายมาก
“ในเมื่อ เวทมนต์ไม่ค่อยจะได้ผลกับเจ้านี่ งั้นก็เข้าไปลุยมันตรงๆเลยละกัน”
นาโอมิร่ายคาถาใส่ไม้เท้าของเธอแล้วมันก็เปลี่ยนสภาพไปกลายเป็นเคียวขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนกับเคียวยมทูติ เธอยกเคียวที่สูงกว่าตัวเองขึ้นมาตั้งท่าเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตี
“เอาล่ะ เข้ามาเลย”
นาโอมิ ทำท่ายั่วยุเป็นสัญญาณให้ กราเดนาลด์ เข้าจู่โจม
“แสงเอ๋ย จงส่องสว่าง!”
เมื่อ กราเดนาลด์ พุ่งเข้าโจมตี เคียวของนาโอมิก็สว่างจ้า ขึ้นมาอย่างฉับพลัน
แม้ว่ามันจะเสียการมองเห็นไปแต่แรงเฉื่อยจากการพุ่งชนของมันยังคงอยู่ และเมื่อมันกระแทกเข้ากับนาโอมิแรงกระแทกนั้นก็ส่งให้เธอกระเด็นออกไป
ร่างของนาโอมิลอยตัดผ่านอากาศออกไปแล้วกระแทกเข้ากับต้นไม้ต้นใหญ่ แรงกระแทกนั้นส่งผลให้ลำต้นของมันหักครึ่ง แล้วร่างของนาโอมีก็ร่วงลงไปกองกับพื้น
เมื่อการมองเห็นของกราเดนาลด์เริ่มฟื้นตัวกลับมา มันก็เดินเข้าไปหาเธอด้วยท่าทางราวกับผู้ชนะ แต่ทันไดนั้นเองนาโอมิก็ลุกขึ้นอย่างฉับพลันแล้วฟาดเดียวลงมา
แม้ว่ามันรีบกระโดดถอยออกไปแต่ก็ยังไม่พ้นระยะของเคียวถึงถูกคมมีดของเดียวถากเข้าที่กลางแสกหน้า
ใบหน้าที่เหมือนค้างคาวของเจ้า กราเดนาลด์ มองไปที่นาโอมิอย่างตกตะลึง ใบหน้าของมันถูกเฉือนเป็นแนวทแยงทำให้เลือดสดๆไหลออหมา
นาโอมิยิ้มราวกับว่ากำลังสนุกไปกับสถานการณ์ เธอฟาดคมมีดของเคียวลงไปที่พื้นทำให้มันจมลงไป ทันไดนั้นเอง ส่วนใบมีดของมันก็โผล่ออกมาจากฟื้นแล้วพุ่งเข้าหา กราเดนาลด์
เจ้า กราเดนาลด์ เห็นแบบนั้นก็พยายามที่หลบมันด้วยการหนีไปข้างๆ
จับจังหวะนั้นนาโอมิก็ตวัดเคียวในแนวนอนแล้วคมมีดที่พื้นก็แยกออกเป็นแปดใบ พุ่งเข้าจู่โจม กราเดนาลด์ จากทุกทิศทางอย่างไม่ลดละ
เมื่อเห็นว่าทางหนีของมันถูกปิดกั้น เจ้ากราเดนาลด์ จึงหยุดสนใจกับใบมิดที่พุ่งเข้าหามัน แล้วมุ่งหน้าเข้าโจตีนาโอมิอย่างๆตรงๆ
ใบมีดหกใบเสียบเข้าไปที่ลำตัวของมัน แล้วหนึ่งในนั้นตัดเข้าที่ขาหลังของมัน ทำให้เลือดสดๆของมันทะลักออกมา ใบมีดอีกใบตัดเข้าที่เขาของมันทำให้เขาด้านขวากระเด็นออกไป
แต่ทว่าเจ้ากราเดนาลด์ก็ไม่ยอมหยุดแม้แต่น้อยแล้วกัดเข้าที่ไหล่ข้างซ้ายนองนาโอมิแล้วบิดลำตัว มันฟาดร่างของเธอลงไปที่พื้นแล้วสะบัดหัวของมันเพื่อฉีกไหล่ของเธอ ออกมา
คราวนี้มันคิดว่ามันฆ่าเธอได้สำเร็จแล้ว ยินดีไปกับชัยชนะมันยอมปล่อยตัวเองให้กับความง่วง โยกตัวล้มลงไปบนพื้น แล้วหลับตาลง
“โทษทีนะ แต่ว่าจุดแข็งของฉันมันเป็นเวทย์ลวงตาน่ะ”
นาโอมิที่ไร้รอยขีดข่วนโผล่มายืนอยู่ข้างๆ กราเดนาลด์ ที่กำลังหลับอยู่
สิ่งที่เธอทำมาทั้งหมดตั้งแต่เริ่มการต่อสู้นั้นคือ ใช้เวทย์แสงเพื่อแย่งชิงการมองเห็นของ กราเดนาลด์ ในขณะเดียวกันก็ใช้เวทย์พลางตัวแล้วถอยออกไปและสร้างโกเล็มดินขึ้นมาแทนที่ตัวเอง
นาโอมิใช้การร่ายเวทย์สามชนิดในเวลาเดียวกัน ซึ่งการกระทำเช่นนั้นเป็นเรื่องที่จอมเวทย์ทั่วไปไม่สามารถทำได้ แต่ทว่านาโอมิที่เคยถูกเรียกว่าปิศาจมาก่อนนั้นสามารถใช้งานมันได้พร้อมๆกันถึงห้าชนิด
หลังจากนั้นเธอก็แค่มองดูและควบคุมโกเล็มให้เข้าต่อสู้กับ กราเดนาลด์ ในระยะที่ห่างออกไป
และเมื่อถึงตอนที่โกเล็มหักเขาของ กราเดนาลด์ และลดความต้านทานเวทย์ของมันลง นาโอมิจึงร่ายเวทย์ความมืดเพื่อบุกเข้าไปควบคุมความคิดของมันและทำให้มันหลับไป
“อย่ากลับมาให้ฉันเห็นอีกเป็นครั่งที่สองล่ะ”
เธอร่ายเวทย์ความมืดอีกครั้ง แล้วต่อด้วยการร่ายเวทย์เสริมพลัง ทั้นไดนั้นเจ้า กราเดนาลด์ ก็ตื่นขึ้นมา มันทำตัวเชื่อฟังคำสั่งของเธอแล้วเดินหายเข้าไปในป่า
สาเหตุที่เธอไม่ได้ปลิดชีพมันก็เพราะว่าเธอไม่ชอบการเข่นฆ่าโดยไม่จำเป็น และก็ไม่อยากที่จะต้องมาวุ่นวายกับการเก็บกวาดซากของมันทีหลัง แต่หว่าหากมองจากมุมมองของคนอื่นๆ มันเป็นเรื่องที่ไม่คาดไม่ถึงที่เธอจะปล่อยให้สัตว์อสูรที่ควรจะกำจัดทิ้งเอาไวแบบนั้น
“เอาล่ะ กลับไปหารูดี้เลยดีกว่า…”
ขณะที่เธอกำลังจะเดินกลับไป
แว้นนนนน!!!! ครืดดด!!! ซ๊วบ!!
มีเสียงที่ต่างออกไปตากเสียงของเลื่อยยนต์ตามปรกติดังก้องไปทั้งป่า แล้วหลังจากนั้นพักเสียงทั้งหมดก็เงียบสนิท
“….รู้สึกราวกับว่าจะมีเรื่องแย่ๆเกิดขึ้นเลย”
นาโอมิพึมพำออกมาในขณะที่ทำหน้าบิดเบี้ยว
เมื่อนาโอมิกลับไปถึง รูดี้ ก็พบว่าเขาอยู่ในสภาพโชกเลือด
สิ่งที่นอนกองอยู่ที่เท้าของเขานั้นคือ กราเดนาลด์ อีกตัว ซึ่งมันถูกผ่าออกเป็น2ซีก ชุ่มไปด้วยเลือดที่กระจายไปรอบๆ ต่างจากอีกตัวที่ต่อสู้กับนาโอมิ
“รูดี้!!”
“ชิโชว! ไอ้นี่มันตัวอะไรน่ะ อยู่ดีๆไอ้เจ้านี่มันก็โผล่ออกมาจู่โจมผมเฉยเลย เดส ”
ระหว่างที่นาโอมิรีบเข้ามาหา รูดี้ก็ชี้ไปที่ซากของมันแล้วพูดด้วยท่าท่างแตกตื่น
มองไปที่ โยซาคุ คาลิเบอร์จัง ที่ชุ่มเลือดอยู่ในมือของเขา เธอก็พอจะเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“นี่เธอใช้ โยซาคุ คาลิเบอร์จัง ผ่ามันงั้นเหรอ?”
รูดี้พยักหน้าตอบเธอด้วยใบหน้างุนงง
“ตอนที่ผมกำลังโค่นต้นไม้อยู่ไอ้เจ้านี่มันก็โผล่หัวออกมาจากด้านหน้า ผมตกใจเลยเหวี่ยง โยซาคุ คาลิเบอร์จังออกไป มันเลยแยกออกเป็นสองส่วน.. นี่มันเป็นฉากนองเลือดที่ไม่เหมาะกับคนเมาค้างเลย เดส”
“…ถึงฉันจะไม่ได้เมาค้างแต่มันก็ชวนอวกไม่แพ้กันหรอก”
“เพราะไอ้เจ้าผมเลยต้องโชกเลือดแบบนี้…งั้นผมต้องยกเลิกงานวันนี้ไว้แค่นี้แหละ เดส”
รูดี้ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ โดยไม่สนใจนาโอมีที่กำลังหน้ากระตุกอยู่