“เอาละเสร็จสักที” ได้เวลาไปศาลเจ้าแล้วสินะ

.

//กำลังเดินทางไปทางขึ้นศาลเจ้า

“อรรรรรรร~~” …ท้องร้องอะ จริงสิเราไม่ได้กินอะไรตั้งแต่แยกกันกับคุณเคย์เนะเลยนี่นา งั้นหาอะไรกินก่อนละกัน

.

.

//อยู่หน้าร้านขายอาหาร

“……” 0_0 ตรูไม่มีเงินนี่หว่า….

นี่เราลืมสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับมนุษย์ไปได้ไงวะเนี่ยยยย!!! ซวยละสิลืมไปเลยว่าไม่มีเงินติดตัวเลยสักบาท ไม่สิสักเยน ทำไงดีวะเนี่ยยยย จะไปขอให้คุณเคย์เนะช่วยก็ยังไงๆอยู่ จะให้ไปหาอาหารเองก็ไม่ไหว งั้นคงต้องไปหางานทำก่อนละ มันจะมีงานอะไรที่เราพอจะทำได้บ้างไหมเนี่ยยยย

//ไปหางานในหมู่บ้าน

.

ก่อนอื่นก็ต้องเลี่ยงงานที่มีประติสัมพันธ์กับตัวละครที่มีผลกับเนื้อเรื่องก่อน 

1.ร้านคิริซาเมะยะร้านของพ่อมาริสะ 

2.ร้านเช่าหนังสือเพราะมี โคซูสุ โมโตโอริ ทำงานอยู่ 

3.เกดอนเท บาร์สไตล์ญี่ปุ่นก็มี มิโยอิ โอคุโนดะ ก็คงมีเท่านี้ เอาล่ะ

.

//ร้านขายดอกไม้ ไม่เอาอะ

“หาคนตัดฟืนนนนน!!!” ไม่ไหวก็นี้

//โรงน้ำชา ไม่เหมาะกับเราเลย

//คนกำจัดแมลงและโยวไค ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

//ฯลฯ ไม่ ไม่ ม่ายยยยยยยยยยยย

“ร้านสุดท้ายแล้ว…” //ร้านขายเต้าหู้ เอาก็เอาวะ

“คือออ..ว่า ผมมาสมัครงานน่ะครับ” เรามาสมัครงานในร้านขายเต้าหู้เล็กๆ มีเจ้าของร้านเป็นคู่สามีภรรยาวัยชราคู่นึง

“อ้าว.. มีคนมาสมัครงานหรอ รอแป็ปนึงนะจ่ะ ปูจ้าาาา มีคนมาสมัครงานแน่ะ” 

“มาแล้วๆ เธอคือคนที่จะมาสมัครงานเรอะ” ดูดุจังแฮะ

“ครับ”

“ทำเต้าหู้เป็นไหม?”

“ม..ไม่ครับ”

“ทอดเต้าหู้ได้ไหม?”

“ไม่เคยทอดเต้าหู้ครับ แต่ถ้าอย่างอื่นก็เคยบ้าง”

“อืม… เลี้ยงเด็กได้ไหม..”

“ครับ?”

“คุณปู่คะะะ มาเล่นกันเถอะ”

“แป็ปนะจ้ะ ฮาริจัง” เอ๋? เด็กผู้หญิงหรอ? อายุก็น่าจะราวๆ7-8ขวบละมั้ง เดี๋ยวนะ! อย่าบอกนะว่า!?

“ฉันจะรับเธอเข้าทำงาน วันพรุ่งนี้ฉันจะสอนวิธีทำและวิธีทอดให้ แต่วันนี้เธอต้องอยู่เล่นกันหลานของฉัน”

“เอ๋!!!!” ว่าแล้วเชียวววววว

“แล้วจะเอาไม่เอางานน่ะ”

“อ..เอาครับ!” หน่อยน่ะตาแก่ มาสมัครงานแต่กลับให้มาเลี้ยงเด็กเนี่ยนะ!!!

“ฮึม! ฉันนอนล่ะ” ตาแก่!!!!!!!!

“พี่ชาย ชื่ออะไรหยอ?” เอาก็เอา

“พีี่ชื่อ Gimonfu น่ะ เธอชื่อว่าฮาริสินะ”

“อื้ม!! พี่ชายไปเล่นกันเถอะ!”

“เอ๋เล่นอะไ…ร!!” //โดนรากไป

.

.

. 

//ฮาริจังเล่นจนผลอยหลับไป

“แฮ่ก.. แฮ่ก..” เด็กอะไรว่ะเนี่ย Energyเยอะชิปหาย!

“ขอโทษทีนะจ่ะ ที่ต้องมาให้ช่วยเล่นกับฮาริจัง” เอ๋? คุณย่าเจ้าของร้านนิ

“อะ ครับ”

“เมื่อก่อนฮาริแกมักจะเล่นกับคุณพ่อของแกเป็นประจำ แต่เพราะคุณพ่อของแกทำงานอันตรายๆอย่างการกำจัดโยวไค ตอนนี้ก็เลย…” เพราะงั้นฮารุจังเลยต้องการเพื่อนเล่นแก้เหงาแทนที่คุณพ่อจากไปสินะ

“แล้วคุณแม่ละครับ”

“เสียไปหลังคลอดแกได้ไม่นานน่ะจ่ะ” ชิ.. เพราะเทคโนโลยีไม่เหมือนกับโลกภายนอกก็เลยลำบากสินะ

“ปู่จ้าเองก็อยากจะเล่นกับฮาริจังอยู่แหละจ่ะ แต่ว่า เพราะงานก็เลยไม่มีเวลาให้ฮาริจัง” 

“งั้นหรอกหรอครับ” งั้นหรอกหรอ ตาแก่นั้น.. คงต้องมองเขาใหม่ละ

“นี่จ้ะค่าแรงของวันนี้” หืม ให้เป็นรายวันสินะ

“เอ๋!?! นี่ไม่เยอะไปหน่อยหรอครับ??”

“ไม่เป็นไรหรอกจ่ะ”

“ง..งั้นหรอครับ”

“ถ้างั้น ผมขอตัวก่อนนะครับ เจอกันพรุ่งนี้นะครับ!”

“จ่าา”

.

.

//กำลังกลับบ้าน

งานกำจัดโยวไค… อันตรายอย่างที่คิดเลยแฮะ ฮาริจังเองก็เก่งเหมือนกันที่เสียทั้งพ่อทั้งแม่ไป แต่ยังสามารถร่าเริงได้ ก็คงต้องขอบคุณคุณย่ากับตาแก่ที่มอบความรักให้ฮาริจังละนะ ….จากนี้คงต้องตั้งใจให้มากกว่านี้แล้วสิ!

“อรรรรรร~~” แต่ก่อนอื่น….. ต้องหาของกินก่อนละนะ เอาล่ะะะะ!!!

.

.

.

เช้าวันที่4

07.00 น.

“มาช้า!!” ห็ะ??

“จากนี้ต้องมาก่อน 6.30!! เลิกงาน 17.30!! หยุดได้แค่วันเสาร์-อาทิตย์!! เข้าใจไหมมมมม!!!”

“ค..ครับบบ!!!” หน่อยยยยยยยยยยยตาแก่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

________________________________________

พูดคุยกับคนอ่าน

สวัสดีฮะะะะ Ch.นี้ผมได้งานแล้วววววว ถึงจะดูหนักไปหน่อยแต่ที่จริงก็ไม่ได้ลำบากขนาดนั้น(นอกจากการเล่นกับฮาริจังละนะ) บางคนอาจจะคุ้นชื่อฮารินะฮะ ชื่อ ฮาริ จริงๆเป็นชื่อของเม่นแคระที่ผมเลี้ยงเองฮะ>< 

นี้คือตารางเวลาของGimonfuหลังCh.นี้ฮะ (เฉพาะวันจันทร์-ศุกร์) (วันเสาร์-อาทิตย์ ไปทำความสะอาดรูปปั่น)

05.30 : ตื่่นนอน

05.31-06.00 : เตรียมตัว+กินข้าวไป

06.30-17.30 : ทำงานร้านเต้าหู

17.30-19.30 : กินข้าว+พักผ่อน

19.31-22.00 : ออกกำลังกาย

22.30-05.30 : เริ่มเข้านอน