เพราะผมดูพูดไม่เก่งเลยถูกแกล้งงั้นเหรอ - ตอนที่ 3: วันหยุด
น่าเบื่อที่สุด
ถึงจะอยู่มาได้ระยะหนึ่ง แต่เพราะเข้าโรงเรียนมาใหม่ๆ จึงไม่มีเรื่องน่าตื่นเต้น
วันนี้เมฆกลับบ้าน ผมจึงไม่มีเพื่อนให้คุย
จริงสิ มีอีกตั้งหลายที่ในโรงเรียนที่ผมยังไม่เคยไป
ทั้งห้องสมุด สระว่ายน้ำ โดมที่ใช้เล่นกีฬา
เพราะฉะนั้นวันนี้ผมเลยตั้งใจจะไปลองใช้สระว่ายน้ำ
ไม่ได้มีเหตุผลพิเศษ แค่สุ่มเอา
พอมาถึง ผมไม่เสียเวลามากตรงเข้าเปลี่ยนชุดแล้วลงสระ
รู้สึกว่าผมไม่ได้ทดสอบร่างกายตัวเองมานานพอสมควรแล้ว
ผมกลั้นหายใจแล้วดำน้ำลึกลงไปพร้อมกับหลับตา
เสียงรอบข้างกลายเป็นอื้ออึง วิสัยทัศน์มืดสนิท มีแค่กระแสน้ำที่พัดผ่านตัวของผม
ปึก
รู้สึกจะมีเข่าลอยมากระแทกหน้าผากผม
ผมลอยขึ้นไปหายใจบนผิวน้ำ
มีมือเล็กๆ มาลูบหน้าผากผม
“ขอโทษจริงๆ นะ ไม่รู้ว่ามีคนอยู่ตรงนั้น อ้าว กายเองเหรอ” ผมลืมตาขึ้น มินท์นั่นเอง
“ฉันไม่เชื่อเธอหรอก คนระวังตัวแบบเธอไม่เห็นสิแปลก” ผมดึงมือเธอลง
“ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆน-“
“อ้าว กายก็มาด้วยเหรอ บังเอิญจังเลยนะ” แก้มตามมาสมทบ
ตู้ม
“เขาห้ามกระโดดน้ำไม่ใช่หรือไง”
“สักครั้งน่าๆ ไม่ทำอีกแล้ว”
หลังจากขึ้นจากสระเราก็ว่าจะไปหาข้าวเที่ยงทานด้วยกัน ไหนๆก็เจอกันแล้ว
ซ่า…
ฝนตกจนได้
แต่ผมเอาร่มมา มินท์ก็ด้วย แต่แก้มไม่มี
“เอาของฉันไปใช้ไหม” มินท์บอกกับแก้ม
“แล้วเธอล่ะ”
“ตากฝนเอา”
“ไม่เอาสิ!”
“ล้อเล่นน่ะ ฉันอยู่กับกายก็ได้ แก้มคงทำตัวไม่ถูกกับกายใช่ไหม”
“เดี๋ยวสิ-“ ผมกำลังจะเสนอไอเดียใหม่ แก้มคงอยากใช้ร่มของผมร่วมกับมินท์แต่ก็คงไม่กล้าขอ
“ร่มนายกว้างพอใช่ไหมล่ะ” มินท์พูดขัดขึ้นมา
“ที่จริงก็ได้อยู่หรอก” แบบนี้เธอคงมีเรื่องจะคุยกับผมล่ะมั้ง ถ้าอย่างนั้นผมตามน้ำไปก่อนดีกว่า
“ได้จริงๆเหรอ” แก้มถามมาอย่างนั้น
“อื้ม ไม่ต้องคิดมากหรอกนะ”
เราเดินออกมาได้สักพัก
“อย่าให้ฉันเปียกเชียวล่ะ” อยู่ดีๆมินท์ก็พูดขึ้นมา
“อยากหุบร่มตอนนี้จริงๆ” ผมแหย่เธอไป
“ไม่ได้นะ…” เธอค่อยๆเข้ามาชิดผม
“จะทำอะไร”
“ตอนเช้า…ฉันใส่ชุดว่ายน้ำไว้ด้านในแล้วรีบมากไม่ได้เอาชุดชั้นในมาเปลี่ยนน่ะสิ”
“เหรอ”
“รู้แล้วก็อย่าจ้องแปลกๆล่ะ”
วันนี้เธอใส่กระโปรงด้วย ลมฝนแบบนี้หากมีอุบัติเหตุล่ะก็คงงามหน้า
เธอทำผมสงสัยด้วยหลายเหตุผลว่ามันเป็นความจริงหรือไม่
แต่ด้วยความเป็นไปได้ที่ถึงแม้จะน้อยนิดแต่ก็อาจเป็นเรื่องจริง ผมจึงไม่ได้พิสูจน์อะไร
เธอเงียบไปพักหนึ่ง
“ฮ่าๆ” อยู่ดีๆ เธอก็หัวเราะขึ้นมา
“ขำอะไร”
“เดี๋ยวก่อน ฉันขออะไรอีกอย่างได้ไหม”
“ว่า?”
เธอยื่นมือมาให้ผม
“กุมมือฉันสัก 10 วินาทีได้ไหม”
“ทำไม”
“เถอะนะ”
ผมทำตามที่เธอบอก
ผมแอบคิดไปว่าเธอจะเล่นมายากลให้ดู คงเป็นเพราะฝนที่ทำให้ผมหวังอะไรแปลกๆ
ครบ 10 วินาทีผมก็ปล่อยมือ
ไม่ได้มีเวทมนตร์อะไรผุดขึ้นมาหรอก แต่มินท์ดูร่าเริงแปลกๆ
“คิกๆ ว่าแล้วนายมันแปลกคนจริงๆ ด้วย”
“ประโยคนี้…ช่วยอธิบายที”
“ฉันคิดว่าเด็กผู้ชายจะตื่นเต้นกับทั้งหมดที่ฉันทำแบบนั้นเสียอีก ถึงเป็นเด็กผู้หญิงก็อาจคล้ายกัน”
“ฉันว่าไม่ทุกคนหรอก”
“งั้นก็น่าจะมีปฏิกิริยาบางอย่าง เช่น ตกใจ สับสน หรือไม่ก็เกลียดฉันไปเลย แต่นายไม่มีอะไรเลยสักอย่าง เป็นไปได้ยังไง”
“ฉันอาจจะเก็บอารมณ์เก่งก็ได้”
“ก็เป็นไปได้ แต่นายไม่ใช่แบบนั้นหรอก”
“เอาอะไรมายืนยันล่ะ”
“ไม่มีหรอก ถ้าบอกว่านายไม่มีความรู้สึกเลยน่าเชื่อถือกว่าเยอะ”
“แบบนั้นก็เกินไปนะ ฉันยังเป็นมนุษย์อยู่วันยังค่ำ”
“หืม~”
เรามาถึงร้านอาหารแล้ว
เราสั่งอาหารแล้วมานั่งที่โต๊ะกัน
“รู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อยเลยอะ~” แก้มพูดขึ้น
“ครั้งหน้ามาอีกดีไหมนะ” มินท์พูด
“มากันอีกเถอะ”
“จะว่าไปเมฆไม่ได้มาด้วย น่าเสียดาย ครั้งหน้าจะชวนมาด้วย” ผมพูด
“ใช่ๆ คงต้องรอตอนที่เมฆว่างล่ะนะ”
เราคุยกันเรื่อยเปื่อยจนอาหารที่สั่งมาถึง
แก้มเหลือบไปเห็นคนจากโต๊ะข้างๆ เป็นรุ่นพี่ที่มากับรุ่นน้อง ทั้งสองคนอยู่โรงเรียนเรา เห็นอย่างนั้นเธอก็นึกถึงบางอย่าง
“จะว่าไปเมื่อไหร่ห้องเราจะมีรับน้องกับเขาบ้างนะ”
“จริงด้วยแฮะ แปลกจัง ทำไมถึงไม่มีล่ะ หรือแค่เลื่อนเฉยๆ” มินท์ถาม
“ฉันถามรุ่นพี่มานะ รุ่นพี่บอกว่าเรามีทัศนศึกษาที่จัดทุกปี ปีนี้ถูกเลื่อนเข้ามาให้เร็วกว่าปกติ รุ่นพี่อยากจัดให้พร้อมกับทัศนศึกษาเลย”
“อ่อ”
“น่าจะประมาณช่วงหลังสอบกลางภาคล่ะมั้ง”
“อีกไม่นานน่ะสิ”
“ใช่แล้ว ฉันเริ่มตื่นเต้นแล้วสิ”
“ถึงอย่างนั้นก็นานกว่าห้องอื่นอยู่ดี”
“ก็จริง แต่ก็ดีกว่าไม่มีล่ะนะ”
“จริงสิ เรามาแลกช่องทางติดต่อกันไหม” มินท์พูด
“จริงด้วย กายใช้แอปอะไรบ้าง”
ผมมีแค่เบอร์โทรศัพท์
“ไม่ได้ใช้เลยน่ะ”
“ล้อเล่นหรือเปล่า ฮ่าๆ”
“เรื่องจริง” ผมทำหน้าจริงจัง
“เอ๋”
“ให้ฉันสอนเถอะ นายต้องได้ใช้แน่ๆ” มินท์บอกแบบนั้น
เธอย้ายมานั่งข้างผมแล้วสอนผมใช้แอปพลิเคชันต่างๆ
หลังจากนั้น เราก็แลกช่องทางติดต่อกัน
แล้ววันนี้ก็ผ่านไปอีกหนึ่งวัน
#ถึงผู้อ่าน : ขอบพระคุณทุกท่านที่อ่านมาจนถึงตรงนี้ครับ พึ่งเริ่มเขียนแนวนี้ใหม่ๆ ครับ จังหวะช้าหรือเร็วไปอย่างไร ผิดพลาดอย่างไร ติได้นะครับ ถ้าเป็นแบบนั้นจะขอบคุณมากครับ
ด้วยความเคารพ -3-
YOU MAY ALSO LIKE
