เด็กอัจฉริยะ แม่ลึกลับ - ตอนที่ 163 ความรักของหนิงเส่า

ความจริงแล้วผู้หญิงคนนี้สวยมาก แต่ สิ่งที่ทำให้คนรู้สึกได้ในแวบแรก ไม่ใช่ความงามของเธอ แต่เป็นออร่าของเธอ

แตกต่างจากความงามของเกาเหวิน ความบริสุทธิ์ของเธอ ผู้หญิงตรงหน้าทั้งหล่อและสวย

ชุดสูทสีเทาควันบุหรี่ เสื้อเชิ้ตสีขาว ผมสั้นดูมีความสามารถและมีใบหน้าที่งดงาม

เย่หลินรู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้จะหล่อเหลา แบบผู้ชายไม่มีผิดเลย ?

ผู้หญิงแบบนี้ สามารถทำให้คนคิดถึงประเด็นเรื่องรสนิยมทางเพศได้อย่างง่ายดาย

แต่ เห็นได้ชัดว่า ผู้หญิงคนนี้มองหนิงเส่าเฉินด้วยความเสน่ห์หา ?

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันศีรษะไปดูปฎิกิริยาของหนิงเส่าเฉิน

เธอเห็นดวงตาของหนิงเส่าเฉินฉายอารมณ์ที่เธอไม่สามารถเข้าใจได้ จากนั้นก็พูดว่า “ไม่เจอกันนานนะ ！”

ผู้หญิงที่เป็นประธานอวี๋กระตุกมุมปาก และเดินเข้าไปใกล้สองคนนั้นสองสามก้าว และสบสายตาเข้าที่บนร่างกายของเย่หลิน “ใช่สิ ครั้งสุดท้ายที่ร่ำลากันที่เมืองปิง มันก็ผ่านมาสักพักแล้ว หนิงเส่า คนนี้คือภรรยาคุณ ?”

เย่หลินได้ยินหนิงเส่าเฉินสูดหายใจเข้าเล็กน้อย

“ไม่ใช่ คุณเข้าใจผิดแล้ว ใช่ เพื่อน ”เย่หลินไม่ต้องการทำให้หนิงเส่าเฉินลำบากใจ จึงแย่งตอบไป หลังจากพูดจบ หนิงเส่าเฉินก็บีบเอวของเธอ

จากนั้น เย่หลินสังเกตเห็นสีหน้าของผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

หลังจากมองไปที่หลินเฉินอยู่สองสามนาที และค่อยๆพูดว่า：“ข่าวลือภายนอกที่ว่าหนิงเส่าไม่ดีเรื่องนี้ ฉันยังคิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง ดูเหมือนว่า ข่าวลือจะไม่น่าเชื่อถือเลยนะ ?”

คำพูดของเธอหมายความว่าอย่างไร ทำไมเย่หลินฟังแล้วมันดูเหมือนอิจฉา หมายความว่าถ้าหนิงเส่าเฉินสามารถแอบลักกินข้างนอกได้ ถ้างั้นทำไมคนคนนั้นถึงไม่ใช่เธอ ?

ใช่ ความหมายมันประมาณนี้

เธอก้มศีรษะ และรู้สึกขบขันอยู่ภายในใจ

เธอเม้มปาก ขมวดคิ้ว ไม่พูดอะไร และรอดูว่าหนิงเส่าเฉินจะตอบเธอไปยังไง

“ใช่ ผมมันไม่ดี ข่าวลือถูกแล้ว”หนิงเส่าเฉินพูดพลางจับมือของเย่หลินยกขึ้นมา “ประธานเย่จะไปช้อปปิ้งต่อ พวกเรากลับโรงแรมก่อน”

ใช่ หนิงเส่าเฉินไม่เก่งเรื่องนี้ ไม่เก่งเรื่องผู้หญิง เขาบอกว่า ตลอดชีวิตนี้ของเขา เขาเคยรักผู้หญิงหนึ่ง และจะรักผู้หญิงคนนั้นคนเดียวเท่านั้น

นี่คือสิ่งที่เขาพูดกับเธอตอนอยู่บนเตียง

ผู้คนต่างบอกว่า สิ่งที่ผู้ชายพูดตอนอยู่บนเตียงนั้น ล้วนไม่น่าเชื่อถือ

อย่างไรก็ตาม เย่หลินเชื่อ เย่หลินเชื่อมันมาก เพราะว่า สี่ปีมานี้เพียงเพื่อเธอ หนิงเส่าไม่เคยสัมผัสผู้หญิงคนไหนเลย จึงไม่มีเหตุผลที่เธอจะไม่เชื่อ

เมื่อหันหลังให้กับเธอแล้ว ทั้งสองก็เดินไปทางโรงแรม

“คุณทำแบบนี้ จะทำร้ายหญิงงามเกินไปรึเปล่า ? ดูเหมือนว่า มันค่อนข้างจะพิเศษนะ” หลังจากเดินออกไปไม่กี่ก้าว เย่หลินก็เงยหน้าขึ้นมองหนิงเส่าเฉิน

“อย่าพูดอะไรไร้สาระ อย่ามองว่าเธอเป็นผู้หญิง เธอทำสิ่งต่างๆอย่างเด็ดขาดและดุเดือด แม้แต่ผู้ชายธรรมดาก็เทียบไม่ได้ ”หนิงเส่าเฉินบีบใบหน้าของเธอ

เย่หลินเห็นความชื่นชมในสายตาของเขา ถึงแม้จะรู้ว่าใจของเขาอยู่กับเธอ แต่เธอก็เข้าใจได้ในทันทีว่าความรู้สึกในสายตาของหนิงเส่าเฉินก่อนหน้านี้เป็นอย่างไร นั่นเป็นการชื่นชม เธอมองความหมายมันออก ถึงแม้ จะรู้ว่าความรักนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของชายหญิง แต่ ประธานอวี๋คนนั้นจะมีความ

สามารถขนาดไหน เธอก็เป็นผู้หญิง ? เมื่อคิดเช่นนี้ ในใจก็ไม่ค่อยมีความสุข

“รู้จักกันมากี่ปีแล้ว ?”เย่หลินถามอย่างไม่พอใจ

หนิงเส่าเฉินฟังไม่ออกถึงคำพูดที่เสียใจของเธอ เขาปล่อยมือเธอและเปลี่ยนมาโอบเอวของเธอ “อืม น่าจะประมาณสามปีครึ่ง”

สามปีครึ่ง ? เย่หลินขมวดคิ้ว สามปี……..ครึ่ง ！！！เหอะเหอะ จำได้อย่างแม่นยำเชียวนะ……….

“คุณหิวไหม ?”หนิงเส่าเฉินไม่มีจิตวิญญาณอยู่ในใจ ดังนั้น เขาจึงไม่รู้ว่าที่ตัวเองพูดออกไปเมื่อครู่ จะทำให้ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขาโกรธ

“ไม่หิว ！”เย่หลินทำปากมุ้ย ตอบกลับไป

อวี๋ย่าหนานมองไปที่หนิงเส่าเฉินที่กำลังจู๋จี๋กับผู้หญิงตรงหน้า ในแววตาของเธอเต็มไปด้วยความสูญเสียที่ไม่จางหายไป ความโกรธ และความไม่พอใจ

ครั้งแรกที่เจอผู้ชายคนนี้ก็คือเมื่อสามปีก่อน เธอถูกพ่อพาไปเซ็นสัญญาที่หนิงกรุ๊ป เธอแค่เหลือบมอง ตั้งแต่หลังจากนั้นเป็นต้นมา เธอก็ไม่เคยมองเห็นผู้ชายคนอื่นอีกเลย

เธอรู้สึกว่า ผู้ชายในชีวิตของอวี๋ย่าหนาน มีเพียงผู้ชายคนนี้เท่านั้นที่จะสามารถคู่ควรกับเธอ

ต่อมาเธอก็พูดกับพ่อของเธออย่างมีชั้นเชิง แต่ไม่คิดเลยว่า พ่อจะบอกว่า เขาแต่งงานแล้ว และเธอก็รู้สึกหมดหวังกับชีวิต

นี่เป็นครั้งแรกในชีวติ ที่เธอมีความรู้สึกกับผู้ชาย แต่เขากลับแต่งงานแล้ว

ในตอนนั้นเธอคิดว่า ในโลกนี้ จะมีผู้หญิงแบบไหนที่จะเหมาะสมกับผู้ชายคนนี้

ต่อมา เธอก็เห็นเกาเหวิน ผู้หญิงที่เหลือบมองไปครั้งแรกและไม่อยากมองอีกเป็นครั้งที่สอง และเธอก็มีความคิดอื่นๆ

ไม่มีใครรู้จักเธอดีไปกว่าพ่อของเธอ พ่อพูดกับเธอว่า หนิงเส่าและภรรยา เป็นคู่รักในวัยเด็ก มีความสัมพันธ์ที่ดีมาก และให้เธออย่าคิดอะไรที่มันไม่เหมาะสม

ต่อมา ก็มีการสรุปจากช่องต่างๆ เป็นเรื่องจริง หนิงเส่าไม่ใกล้ชิดกับผู้หญิง ไม่ใกล้ชิดกับผู้หญิงภายนอก

ด้วยความสิ้นหวัง เธอจึงตัดผมสั้น รับช่วงต่อธุรกิจที่พี่ชายคนโตและพี่ชายคนรองไม่เต็มใจรับช่วงต่อจากพ่อ เธอบอกกับตัวเองว่า ในเมื่อไม่มีทางเป็นผู้หญิงของเขา ถ้าอย่างนั้น เธอก็จะเป็นเพื่อนที่ยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับเขาได้

แต่……….ในขณะนี้ เธอเพิ่งตระหนักได้ว่า ตัวเองคิดผิดไป

ภรรยาของเขา เธอรู้สึกว่าไม่คู๋ควรกับเขา แต่ เธอก็ไม่มีข้อตำหนิใดๆกับความรักช่วงวัยเด็กของเธอ

เมื่อเธอเห็นเขากับผู้หญิงคนนั้นอยู่ด้วยกัน เธอก็จงใจถามแบบนั้นออกไป

แต่ไม่คิดเลยว่า ผู้หญิงคนนั้น จะไร้ยางอายขนาดนั้น เมื่อคิดถึงท่าทางที่หยิ่งพยองของเธอ เธอก็เกลียดตัวเองแทบตาย ในความลังเลของตัวเองในตอนนั้น

พ่อบอกว่านิสัยของเธอ เหมือนกับเด็กผู้ชายที่เรียบง่ายและเรียบร้อย

ครั้งเดียวในชีวิตของเธอที่พิถีพิถัน นั่นก็คือเธอจะสามารถคว้าหนิงเส่าเฉินมาได้หรือไม่

ในวันนี้ เธอเสียใจมาก

เย่หลินอยากกินอะไรแบบที่ไม่เป็นทางการในห้องพักของโรงแรมในตอนกลางคืน เรื่องของหนิงเส่าเฉินและเกาเหวิน ก็ยังไม่ได้แก้ไข

ตัวเธอเองยังคงมีสถานะเป็นเมียน้อยอยู่

อย่างไรก็ตาม หนิงเส่าเฉินปฎิเสธ โดยให้เธอไปที่จัดงานเลี้ยง

ในสังคงชนชั้นสูง มันเป็นเรื่องปกติสำหรับเจ้านายที่จะมีเมียน้อย และหาคนรัก แม้ว่าจะมีข่าวลือว่าหนิงเส่าเฉินไม่แตะต้องผู้หญิง แต่เมื่อทุกคนเห็นเขาพาเย่หลินไปร่วมงานในครั้งนี้อย่างเปิดเผย ใบหน้าของเขาก็ยังคงนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง

อย่างไรก็ตาม เมื่อมองไปทางเย่หลิน ในแววตาก็มีความหมายลำอาอยู่

นี่มันดูถูก หรือว่าชื่นชมอะไร ? อย่างไรก็ตามหนิงเส่าเฉินไม่เข้าใกล้ชิดกับเพศหญิงมาหลายปี แต่ในวันนี้สามารถถูกเธอจับไว้ได้ แน่นอนว่ามีบางคนสงสัยเกี่ยวกับความยอดเยี่ยมของเธอ และสายตาพวกนี้ เย่หลินก็ไม่ต้องการที่จะสนใจ

ในใจเธอเข้าใจดีว่า ความสัมพันธ์ของเธอและหนิงเส่าเฉิน ในฐานะคนคนหนึ่ง เธอไม่เคยยุ่งเกี่ยวกันเป็นพิเศษ และเรื่องที่คิดอ่อน เธอก็จะจัดการอย่างใจเย็น

เกาเหวิน เธอสามารถเผชิญหน้าได้ และเธอไม่สนใจคนพวกนี้ ที่เธอไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเขา

ดังนั้น เมื่อเผชิญกับแววตาที่แปลกๆของทุกคน เธอจึงไม่มีสีหน้าที่ต่างกัน

เมื่อทานข้าวไปได้ครึ่งหนึ่ง หนิงเส่าเฉินดูเหมือนจะเห็นใครบางคน เขาลุกขึ้นและพูดกับเธอว่า“คุณค่อยๆทานนะ มีผู้อาวุโส ผมไปทักทายเขาก่อน เดี๋ยวกลับมา”

เย่หลินพยักหน้าพลางถอนหายใจ วันนี้ปลาแซลมอนสดจริงๆ

“คุณผู้หญิง ดูสงบจริงๆ”

มีเสียงผู้หญิงดังขึ้นบนศีรษะของเธอ เย่หลินหันไปมองรอบๆ ล้วนเป็นผู้ชาย มีเพียงเธอคนเดียว คุณผู้หญิง…….

เธออดได้ที่จะกระแอม จะฟังยังไง สองคำนี้มันน่าอึดอัดแค่ไหน