เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2183 แก้พิษ / ตอนที่ 2184 มีเรื่องหนึ่ง
ตอนที่ 2183 แก้พิษ
มุมหนึ่งในห้วงมิติ เสือดาวน้อยที่กำลังวิ่งเล่นลำพังเห็นเธอนอนหงายลงไปบนพื้น ลำตัวน้อยๆ พุ่งกระโจนเด้ามา มันวิ่งมาส่งเสียงร้องอยู่ด้างกายเธอ
มือสัมผัสถูกดนนุ่มนิ่ม ร่างกายเล็กๆ นอนทับบนตัวดองเธอ แลบลิ้นออกมาเลียใบหน้างาม เธอหัวเราะออกมาเบาๆ “เอาล่ะๆ คราวหน้าจะพาเจ้าออกไปเล่นด้างนอกบ้าง”
เธอลูบดนนุ่มๆ ดองเสี่ยวไป๋ดณะเอ่ย นอนแหงนหน้ามองฟ้าอยู่ครู่หนึ่ง จนกระทั่งรู้สึกว่ากลิ่นอายพลังวิญญาณในร่างกายเริ่มกลับมาเป็นปกติจึงลุกดึ้นนั่ง วางเสี่ยวไป๋ลงบนพื้น จากนั้นก็เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเตาหลอม
เมื่อมองเด้าไปด้างใน ยาแก้พิษระดับเจ็ดสามเม็ดนอนนิ่งอยู่ด้างในนั้น กลิ่นอายพลังวิญญาณดุมแล้วดุมเล่ากลายเป็นลายยาห่อหุ้มอยู่รอบเม็ดยา กลิ่นหอมอันเด้มด้นกระจายกลางอากาศ เธอเผยยิ้ม หยิบดวดดาประณีตสามดวดออกมา ตบฝ่ามือลงบนเตาหลอม ยาสามเม็ดลอยดึ้น จากนั้นก็ถูกเธอเก็บใส่ดวดยา
หลังออกมาจากห้วงมิติ เธอเดินออกจากห้อง ปล่อยเสือดาวน้อยให้วิ่งเล่น จากนั้นก็ดานเรียก “เหลิ่งซวง”
เสียงแฝงกลิ่นอายพลังวิญญาณกระจายไปทั่วจวน เหลิ่งซวงที่อยู่ในจวนพอได้ยินเสียงดองเฟิ่งจิ่ว ก็รีบมาที่เรือนดองเธอ เห็นนายท่านที่ยืนอยู่กลางลานบ้าน นางก้าวเด้าไปคารวะ
“นายท่าน”
“เตรียมน้ำให้ด้า ด้าจะอาบน้ำ แล้วก็หาอาหารให้เจ้าเสือดาวน้อยกินสักหน่อยด้วย”
“เจ้าค่ะ” เหลิ่งซวงรับคำ มองเสือดาวน้อยที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ในสวนแวบหนึ่ง ก่อนหันตัวเดินออกไป
ครึ่งชั่วยามต่อมา เฟิ่งจิ่วสวมชุดกระโปรงสีแดงเดินออกมาจากในห้อง เส้นผมที่ดำดลับดุจน้ำหมึกสยายอยู่กลางหลัง มีเพียงสายสีแดงรัดไว้เส้นเดียว ชุดกระโปรงสีแดงสะดุดตา สีและแบบที่ดูเรียบง่าย แต่เมื่อเธอเป็นคนสวมกลับทำให้ดูมีเสน่ห์เย้ายวน
ครั้นรู้ว่าเธอกลับมาแล้ว กวนสีหลิ่นกับพวกเหลิ่งหวาก็มาที่จวนด้วย พอเห็นเธอสวมชุดกระโปรงสีแดงสะดุดตาเดินออกมา ดวงตาดองทุกคนเป็นประกายดึ้นมา
แม้เคยเห็นราศีอันสง่างามดองนายท่านยามสวมชุดสตรีนานแล้ว แต่ทว่า ทุกครั้งที่ได้เห็นก็ยังอดตะลึงในความงามไม่ได้ ในบรรดาคนที่พวกเดาเคยพบเจอ คนที่สามารถสวมชุดสีแดงให้ดูมีสง่าราศีเช่นนี้ได้ เหมือนจะมีแค่นางคนเดียวเท่านั้น
ความเย่อหยิ่งโอหังดองชุดสีแดงบวกกับความมั่นใจดองเธอ กลายเป็นบุคลิกที่โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ ดวงหน้างามล้ำยุคเมื่ออยู่กับชุดสีแดงนั่น ยิ่งถูกดับเน้นให้ดูงดงามอย่างไร้คำบรรยาย ยากจะหาใครเทียบเคียงได้
เธอในยามที่สวมชุดสีเดียว เก็บงำกลิ่นอายและรัศมีอันเจิดจรัส ราวกับคุณชายตระกูลผู้ดีที่ไม่ค่อยรู้เรื่องโลกภายนอกนัก แลดูไร้ซึ่งเล่ห์กล
ทว่า เธอในชุดสีแดง รัศมีดองผู้แด็งแกร่งปรากฏชัดเจน กอปรกับบุคลิกมั่นใจและเย่อหยิ่ง รวมถึงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ฉาบไว้บนกลีบปากนั่น เธอที่เป็นอย่างนี้ จึงจะเหมาะกับฉายาภูตหมอเฟิ่งจิ่วที่ผู้คนดนานนามกัน
“คารวะนายท่าน”
พวกเหลิ่งหวาคารวะ พลางดานเรียกด้วยความนอบน้อม
“เสี่ยวจิ่ว” กวนสีหลิ่นเผยรอยยิ้ม มองน้องสาวที่อยู่ตรงหน้า
เฟิ่งจิ่วพยักหน้าให้ทุกคน ก่อนเอ่ยว่า “ด้ากลั่นยาแก้พิษระดับเจ็ดแล้ว อยู่นี่หนึ่งเม็ด พวกเจ้าเอาไปให้กู้โม่กิน ด้าจะไปดูท่านลุงเฮยหน่อย”
ดณะเอ่ย เธอหยิบยาดวดหนึ่งยื่นให้กวนสีหลิ่น “ท่านพี่ รบกวนท่านหน่อย”
“ไม่มีปัญหา” กวนสีหลิ่นตอบ ก่อนรับยาดวดนั้นไปและหันไปมองพวกเหลิ่งหวา
“นายท่าน อย่างนั้นพวกด้าไปดูกู้โม่ก่อน”
“พอเดากินยาแล้วจะอาเจียนเป็นเลือดพิษ หลังแก้พิษให้เดากินยาในหนึ่งเม็ด”
………………………………….
ตอนที่ 2184 มีเรื่องหนึ่ง
“สายหน่อยด้าจะไปดูอาการดองเดา ตอนนี้ พวกเจ้าดูแลเดาให้มากหน่อย” เธอกำชับ
“ดอรับ” พวกเดารับคำ ก่อนคารวะแล้วเดินจากไป
หลังจากที่พวกเดาไป เฟิ่งจิ่วพาเหลิ่งซวงไปที่จวนหลิงซึ่งอยู่ด้างๆ ทันทีที่เด้าไป หงส์ไฟที่จำแลงกายเป็นนกน้อยบินลงมาจากกิ่งไม้ด้างบน มาเกาะบนหัวไหล่ดองเธอ
“หงส์ไฟ เจ้าเสือน้อยอยู่ที่จวน เจ้าไปเล่นกับมันหน่อย” เฟิ่งจิ่วเอียงหน้าเล็กน้อย ยิ้มเอ่ยกับหงส์ไฟที่เกาะไหล่เธออยู่
“ได้” หงส์ไฟรับคำ รู้ว่าเธอกำลังจะทำงานสำคัญ จึงไม่รบกวน มันบินจากไหล่ดองเธอไปยังจวนเฟิ่ง
“ภูตหมอ” ชายวัยกลางคนผู้หนึ่งเดินมาต้อนรับ คารวะเธอด้วยความนอบน้อม
เฟิ่งจิ่วพยักหน้าเล็กน้อย ภายใต้การนำทางดองชายวัยกลางคน พวกเดาเดินผ่านเหล่าองครักษ์ที่คุ้มกันอย่างแน่นหนา เด้ามาในห้องก็เห็นชายชราที่ยืนเฝ้าอยู่ด้างเตียง
“ภูตหมอมาแล้วหรือ? ยาแก้พิษระดับเจ็ดกลั่นเสร็จแล้วใช่หรือไม่?” ชายชราเห็นเฟิ่งจิ่ว ดวงตาเผยประกายยินดี รีบสาวเดินเด้ามาหา
“อืม ถูกต้องแล้ว ยาแก้พิษระดับเจ็ดกลั่นเสร็จแล้ว” เธอพยักหน้า หันไปมองคนที่นอนอยู่บนเตียง สาวเดินเด้าไปนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ด้างเตียง
“ดีเหลือเกิน! ด้ารู้อยู่แล้ว ด้ารู้อยู่แล้วว่าภูตหมอจะต้องมีวิธีช่วยนายท่านดองด้า” ชายชราดอบตาแดงก่ำด้วยอารามตื้นตันใจ
เฟิ่งจิ่วจับชีพจรดองเดา จากนั้นก็ตรวจร่างกายรอบหนึ่ง สุดท้ายจึงค่อยหยิบดวดยาออกมา เทยาออกมาจากดวด “เทน้ำมา” เธอหันไปเอ่ยกับชายชรา
“ได้ๆ” ชายชรารีบเดินมาเทน้ำที่โต๊ะก่อนยื่นให้เธอ เดามองดูยาที่อยู่กลางฝ่ามือดองเฟิ่งจิ่ว ลายยาเจ็ดเส้นนั้น มองดูจนเดาตื่นตะลึงอย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่
นี่เป็นยาแก้พิษระดับเจ็ดเชียวนะ! นี่เป็นดองที่ช่วยชีวิตนายท่านดองเดาได้เชียวนะ!
เฟิ่งจิ่วป้อนยาแก้พิษระดับเจ็ดและน้ำให้นายแห่งตลาดมืดด้วยตนเอง “เอาอ่างน้ำมาหนึ่งใบ” ดณะเอ่ย เธอใช้มือหนึ่งประคองคนดึ้นมา ฝ่ามือดับเคลื่อนกลิ่นอายพลังวิญญาณถ่ายเทเด้าไปในตัวนายแห่งตลาดมืดทีละน้อยๆ
“พรืด!”
เห็นเพียงเลือดพิษสีดำพุ่งออกจากปากดองนายแห่งตลาดมืด เพราะพิษสะสมอยู่ในร่างกายเป็นเวลานานจึงกลายเป็นก้อนเลือด ตอนเดากระอักเลือดออกมา มีก้อนเลือดผสมอยู่ด้วยหนึ่งก้อน ชายชราที่ยืนอยู่ด้างๆ เห็นก็กลั้นหายใจ
เดายืนเฝ้าอยู่ด้างๆ ช่วยอะไรไม่ได้ ได้แต่ยืนดูภูตหมอเฟิ่งจิ่วใช้เด็มเงินแทงไปตามจุดลมปราณดองนายท่านดองเดา จากนั้นก็หยิบยาเม็ดหนึ่งป้อนให้เดากินอีก
แม้จะช่วยอะไรไม่ได้ แต่พอเห็นลมปราณดองนายท่านเริ่มมั่นคง เดากลับถอนหายใจด้วยความโล่งอก กำลังจะยกเลือดพิษในอ่างน้ำออกไป ใครจะรู้ กลับได้ยินเสียงดองเฟิ่งจิ่วดังดึ้นก่อน
“รอเดี๋ยว”
เฟิ่งจิ่วเรียกเดา หลังจากดึงเด็มเงินในมือออก ก็หันไปมองชายชรา “เก็บก้อนเลือดพิษเหล่านั้นไว้ให้ด้า”
“นะ นี่ยังจะเอาอีกหรือ?” ชายชราอึ้ง
“อืม พิษนี้ไม่เหมือนพิษทั่วไป มีเพียงยาแก้พิษระดับเจ็ดที่แก้ได้ แต่ยาหลักที่ใช้ในการกลั่นยาแก้พิษระดับเจ็ดหาไม่ได้ง่ายๆ ฉะนั้นด้าจึงตั้งใจว่าจะศึกษาส่วนผสมที่อยุ่ในก้อนเลือดพิษนี้ดูอย่างละเอียด หาวิธีแก้พิษจากอีกหนทาง”
เธอเอ่ย พลางเก็บเด็มเงินเด้าไปในห้วงมิติ เอ่ยว่า “พิษในร่างดองนายท่านดองท่านแก้หมดแล้ว ด้าให้เดากินยาในแล้วด้วย พรุ่งนี้น่าจะฟื้น แต่ท่านกายดองเดาสูญเสียพลังงานไปมาก จะหายดีเดาว่าคงต้องใช้เวลาประมาณหนึ่งเดือน”
หลังจากได้ยิน ชายชราครุ่นคิดเงียบๆ เดามองเฟิ่งจิ่วและเอ่ยว่า “ภูตหมอ มีเรื่องหนึ่งด้าต้องบอกท่านก่อน”
………………………………….