เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1797

สวบ!

เสียงดังขึ้นชัดเจน มีดสั้นของลู่ฝานเฉียดหว่างคิ้วประมุขประเทศฉิงเทียนออกไปหนึ่งนิ้ว

แรงกระเพื่อมแผ่ออกมาจากตัวลู่ฝาน จากนั้นมีดสั้นหลุดออกจากมือลู่ฝาน พุ่งไปปักลงบนหน้าผา

สวบ!

ลู่ฝานกระเด็นถอยหลัง กระอักเลือดออกมาไม่หยุด

เขาทรุดลงพื้น ชี้ประมุขประเทศฉิงเทียนแล้วพูดว่า “ฝ่าบาท……”

ประมุขประเทศฉิงเทียนก็อึ้งเหมือนกัน นี่มันเกิดอะไรขึ้น

เขายังไม่ได้ทำอะไรเลย!

ผู้อาวุโสซู่มั่นรีบมาข้างประมุขประเทศฉิงเทียน เธอสะบัดมือ มีโซ่ปรากฏออกมามัดประมุขประเทศฉิงเทียนไว้อีก

มองลู่ฝานที่ล้มอยู่บนพื้นแล้วมองประมุขประเทศฉิงเทียน ผู้อาวุโสซู่มั่นพูดอย่างเย็นชา “คิดไม่ถึงว่านายโดนมัดขนาดนี้ยังมีแรงตอบโต้กลับอีก!”

ประมุขประเทศฉิงเทียนอ้าปากเหมือนอยากพูดอะไร แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดออกมา

ตอนนี้มีดสั้นแหลมคมปรากฏในมือผู้อาวุโสซู่มั่นสิบกว่าเล่ม แทงไปบนตัวประมุขประเทศฉิงเทียนอย่างรวดเร็ว

เลือดไหลออกมาเป็นสาย เริ่มไหลไปในโซ่นับไม่ถ้วน

“ค่ายกลปรากฏ!”

ผู้อาวุโสซู่มั่นยกมือขึ้น ค่ายกลปรากฏออกมา

หินลาวารอบๆ กลายเป็นรูปร่างค่ายกล เริ่มรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว

จากนั้นผู้อาวุโสซู่มั่นใช้มือกดลงบนตัวประมุขประเทศฉิงเทียนแล้วพูดว่า “ชิงพลัง!”

แสงสีขาวออกมาจากตัวประมุขประเทศฉิงเทียน แผ่ซ่านไปตามโซ่เสวียนอย่างรวดเร็ว

จากนั้นเหมือนผู้ฝึกชั่วร้ายรอบๆกลายเป็นหิน ยืนนิ่งอยู่ข้างโซ่

เลือดกับแสงสีขาวค่อยๆ เข้าไปในตัวพวกเขา

ตัวประมุขประเทศฉิงเทียนเริ่มสั่นอย่างรุนแรง

นัยน์ตาซู่มั่นฉายแววประหลาด ตาซ้ายกลายเป็นดวงจันทร์ ตาขาวกลายเป็นดวงอาทิตย์ สว่างและมืด แสงสว่างสะดุดตา

ตอนนี้ลู่ฝานล้มอยู่บนพื้น หรี่ตามองภาพตรงหน้า

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรในตัวพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ทำแบบนี้จะดีเหรอ เจ้านายกำลังเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงนะ ถ้าโดนคนจับได้ เราตายไม่มีที่ฝังแน่”

ลู่ฝานพูดในใจว่า “ทุ่มสุดตัวสักตั้ง ฉันไม่อยากฆ่าพ่อของหนานกงสิง เมื่อกี้ฉันแสดงได้ไม่เลวใช่ไหม”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “แสดงได้ดีจริงๆ แบ่งปราณชี่ออกเป็นสอง พลังปราณโจมตีพลังชี่ ใต้หล้านี้คงมีแค่เจ้านายที่ทำได้”

นัยน์ตาลู่ฝานเป็นประกายวูบไหว “น่าเสียดาย ฉันก็ยังช่วยประมุขประเทศฉิงเทียนไม่ได้”

ลู่ฝานมองพลังบนตัวประมุขประเทศฉิงเทียนโดนเอาออกมาทีละนิด ตัวเขาเหมือนโครงกระดูกที่ซูบผอมลงเรื่อยๆ ไม่นานใบหน้าเขาซีดเผือด

ผู้ฝึกชั่วร้ายรอบๆ ตัวโงนเงน ล้มลงบนพื้นตามๆ กัน

ผู้อาวุโสซู่มั่นเห็นภาพนี้ เธอพูดเสียงดังว่า “ไอ้สวะ พลังแค่นี้ก็ทนไม่ไหว!”

เมื่อเห็นว่ากำลังจะเสียพลังบนโซ่ไปเปล่าๆ ผู้อาวุโสซู่มั่นสะบัดมือ โซ่พวกนี้ปลิวไปทางลู่ฝานทันที

ลู่ฝานยังไม่ทันตั้งตัว โซ่พวกนี้พันแขนขาเขาไว้แล้ว จากนั้นลู่ฝานสัมผัสถึงพลังที่ทรงพลังทะลักเข้ามาในร่างกายเขา

พลังพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ลู่ฝานรู้สึกว่าปราณชี่ของตัวเองจะพุ่งขึ้นมาอีกแล้ว

ในเวลาเดียวกัน พลังเข้าไปในตัวเขาเรื่อยๆ

ลู่ฝานสัมผัสได้ว่านี่ไม่ใช่พลังแห่งวิถีเล็กๆ แน่นอน นี่คือเต๋าอันยิ่งใหญ่ วิถีแห่งแสง!

เหมือนพลังที่เห็นในกระจกปราบมารทรงพลังที่หน่วย 33

ร่างกายเขาเริ่มดูดพลังอย่างบ้าคลั่ง!

ความรู้เกี่ยวกับวิถีแห่งแสง ปรากฏขึ้นในหัวสมองเขาเหมือนสลักไว้