เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 2051 ทุกคนล้วนตายหมดสิ้น

บุคคลปริศนาพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แล้วกล่าวว่า “ประเสริฐ บัดนี้นายเหนือหัวของเรากาลังพบปัญหา เราจะอยู่นิ่งเฉย ไม่ได้เป็ นอันขาด ผู้ที่มีสายเลือดโสโครกกลับสามารถได้ครอบครอง วิหารแห่งผู้แปรธาตุ มิหนาซ้ายังสังหารองค์จักรพรรดิหลิงจิวอีก หลิง ปี๋ ถึงเวลาแล้วที่เจ้าต้องทาอะไรบางอย่างเพื่ออาณาจักรเกิงจิน”

 

องค์ชายหลิงปี๋ตกตะลึงเป็ นอย่างยิ่ง

 

นี่เขากาลังจะต้องก่อกบฏเพื่อล้มล้างการปกครองขององค์ จักรพรรดินีคนใหม่อย่างนั้นหรือ?

 

“นายท่านได้โปรดบัญชามาเถิด”

 

องค์ชายหลิงปี๋ไม่กล้าลังเลรีรอ รีบตอบรับด้วยน้าเสียงหนักแน่น “ผู้ต่าต้อยจะทาตามคาสั่งโดยไม่มีข้อแม้”

 

บุคคลปริศนาโยนกระดาษออกมาแผ่นหนึ่ง “นี่คือรายชื่อของ แขกที่เจ้าต้องเรียกตัวมายังตาหนักของเจ้าในค่าคืนนี้…และเจ้าต้อง เริ่มลงมือในพิธีอภิเษกสมรสในวันพรุ่งนี้ ราชบัลลังก ์ของอาณาจักร เกิงจินสมควรกลับมาอยู่ในการควบคุมของพวกเราโดยเร็วที่สุด”

 

 

 

องค์ชายหลิงปี๋ก้มหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาดูและพบว่ารายชื่อ ที่อยู่บนแผ่นกระดาษนั้นล้วนแต่เป็ นคนใหญ่คนโตในกองทัพและใน สภาขุนนาง เช่นเดียวกับในแวดวงของคหบดีผู้มั่งมีทรัพย์สมบัติ

 

หลายคนมีสถานะสูงส่งชนิดที่แตะต้องไม่ได้ บางคนมีพลังในการ ต่อสู้แข็งแกร่งน่าหวาดกลัว และบ้างก็ถูกยกย่องให้เป็ นเสาหลักแห่ง อาณาจักรเกิงจิน

 

องค์ชายหลิงปี๋หัวใจกระตุกวูบ

 

ผู้คนเหล่านี้ต่างก็ทางานให้แก่นายท่านเช่นกันหรือ?

 

องค์ชายหลิงปี๋ไม่กล้าเชื่องช ้า รีบทาตามคาสั่งอย่างรวดเร็ว

 

และสิ่งที่ทาให้เขาประหลาดใจมากไปกว่าเดิมก็คือ เมื่อกลุ่มคน เหล่านั้นเห็นป้ ายที่บุคคลปริศนามอบให้แก่ตนเอง พวกเขาก็ให้ความ ร่วมมือเป็ นอย่างดี หลายคนถึงกับแสดงสีหน้าหวาดกลัวอย่างชัดเจน แม้จะไม่เต็มใจสักเท่าไหร่ แต่สุดท้ายทุกคนก็ต้องยอมรับค าเชิญ เดินทางมายังตาหนักขององค์ชายหลิงปี๋

 

สองชั่วยามให้หลัง

 

บรรดาคนใหญ่คนโตและผู้มีอ านาจในอาณาจักรเกิงจิน 57 คน ก็มารวมตัวกันที่ตาหนักขององค์ชายหลิงปี๋กันอย่างพร ้อมหน้าพร ้อม ตา

 

 

 

และเพราะว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา องค์ชายหลิงปี๋ มักจะจัดงาน เลี้ยงและเชิญแขกมาร่วมสนุกสนานเป็ นจานวนมากอยู่แล้ว การที่มี บุคคลเข้าออกตาหนักของเขาจานวนมากเช่นนี้ จึงไม่ถือเป็ นเรื่องที่ ผิดปกติแต่อย่างใด

 

ภายในต าหนักมีการรักษาความปลอดภัยอย่างรัดกุม

 

“กราบเรียนนายท่าน บรรดาผู้ที่อยู่ในรายชื่อต่างก็มารวมตัวกัน พร ้อมแล้วขอรับ มีเพียงฮันจุน ผู้บัญชาการค่ายกลศักดิ์สิทธิ์จาก กองทัพหลวง จางโหมว รองประธานแห่งสภาหอการค้า และจินซื่อ ประมุขแห่งหอการค้าจินซื่อสามคนเท่านั้นที่ไม่ยอมมาตามคาเชิญ”

 

ในห้องโถงใหญ่ องค์ชายหลิงปี๋ รายงานด้วยสีหน้าหวาดวิตก เล็กน้อย

 

การทาภารกิจไม่สาเร็จคือสิ่งที่รบกวนจิตใจของเขายิ่งนัก

 

บุคคลปริศนาผงกศีรษะ โบกมือไล่พร้อมกับกล่าวว่า “เข้าใจแล้ว เจ้ากลับไปนั่งที่เถอะ”

 

เมื่อรวมองค์ชายหลิงปี๋ ภายในห้องโถงใหญ่ขณะนี้จึงมีผู้คนอยู่ ทั้งสิ้น 58 ชีวิต

 

พวกเขาต่างก็เป็ นคนใหญ่คนโตผู้เพียบพร ้อมไปด้วยบารมีและ เงินทองของอาณาจักรเกิงจิน คาพูดเพียงคาเดียวจากคนกลุ่มนี้ไม่ ทราบเลยว่าสามารถเปลี่ยนชีวิตผู้คนได้มากมายเพียงใด แต่บัดนี้ กลับไม่มีผู้ใดกล้าพูดค าใดออกมาเลยแม้แต่ค าเดียว

 

 

บุคคลปริศนายังคงยืนอยู่ในความเงียบ ไม่มีผู้ใดทราบเลยว่าเขา ก าลังรอคอยอะไรอยู่

 

ผ่านไปชั่วชงน้าชาหนึ่งถ้วย

 

เสียงฝีเท้าดังขึ้น

 

ร่างในชุดเกราะสีดาทมิฬสามร่างปรากฏตัวขึ้นในห้องโถงใหญ่

 

แต่ละคนต่างก็เดินถือถาดไม้ที่มีผ้าสีแดงปกคลุมอยู่เข้ามาด้วย

 

บุคคลปริศนาพยักหน้า

 

ผ้าสีแดงถูกเปิดออก

 

ภายในห้องโถงใหญ่บังเกิดเสียงอุทานด้วยความตื่นตระหนกดัง ขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม

 

กลิ่นคาวเลือดลอยตลบอบอวลในอากาศ

 

บนถาดไม้เหล่านั้นวางเอาไว้ด้วยศีรษะมนุษย์สามคน ซึ่งสามารถ มองเห็นได้อย่างชัดเจน

 

ศีรษะเหล่านั้นย่อมต้องเป็ นฮันจุน ผู้บัญชาการค่ายกลศักดิ์สิทธิ์ จากกองทัพหลวง จางโหมว รองประธานแห่งสภาการค้า และจินซื่อ ประมุขแห่งหอการค้าจินซื่อ

 

ทุกคนล้วนตายหมดสิ้น

 

 

 

ในระยะเวลาเพียงอึดใจเดียว สามบุคคลที่ทรงอานาจและมีฝีมือ การต่อสู้ร ้ายกาจแห่งอาณาจักรเกิงจินกลับต้องถึงแก่ความตายอย่าง ง่ายดายเพียงนี้ได้อย่างไร?

 

ช่างน่าหวาดกลัวยิ่งนัก

 

“พวกมันต่างก็ถูกฆ่าล้างตระกูลเรียบร้อยแล้ว”

 

เสียงที่เย็นชาของบุคคลปริศนาดังกังวานไปทั่วหัวใจของผู้คนไม่ ต่างจากพายุทะเลคลั่ง “ขอแสดงความยินดีกับทุกท่านด้วย พวกท่าน ตัดสินใจได้ถูกต้องแล้ว”

 

องค์ชายหลิงปี๋ พลันมีเม็ดเหงื่อเย็นเฉียบผุดซึมขึ้นมาเต็มแผ่น หลัง

 

หากครั้งนี้เขาปฏิเสธการร่วมมือ เขาก็คงต้องถูกฆ่าล้างตระกูล เช่นกันสินะ

 

“ภารกิจในครั้งนี้ง่ายมาก”

 

บุคคลปริศนากล่าวต่อไป “เผ่ามนุษย์ทะเลทรายต้องการ ครอบครองอาณาจักรเกิงจิน เพราะฉะนั้น ภารกิจในครั้งนี้จึงไม่ใช่ การฆ่ากวาดล้างทาลายเมืองหรือก่อเหตุจราจลใด ๆ แต่มันเป็ นหนึ่ง ในเรื่องราวที่พวกท่านสามารถกระทาได้อย่างง่ายดายยิ่งนัก”

 

… ห ลินเป่ยเฉินเดินทางกลับไปที่อาณาจักรซือเว่ย

 

 

 

แม้ว่าเขาจะกลับไปหามิตรสหายของตนเองได้ไม่ครบทุกคน แต่ อย่างน้อย หลินเป่ยเฉินก็สมควรกลับไปหาน้องชายร่วมสาบาน

 

เขาไม่มีทางลืมเจ้าอ้วนเด็ดขาด

 

หลินเป่ ยเฉินน าเทียบเชิญมาส่งให้แก่น้องชายร่วมสาบานร่าง อ้วน

 

“พวกเราจะไปอย่างแน่นอนขอรับ”

 

เจ้าอ้วนรับเทียบเชิญด้วยความตื่นเต้นเป็ นอย่างยิ่ง

 

ในฐานะจักรพรรดิองค์ปัจจุบันของอาณาจักรซือเว่ย ซึ่งเป็ น เพียงอาณาจักรเล็ก ๆ ในพื้นที่ชายขอบของเส้นทางดาราจักร การ ได้รับเทียบเชิญให้เข้าร่วมพิธีอภิเษกสมรสของจักรพรรดินีแห่ง อาณาจักรเกิงจินซึ่งเป็ นดินแดนมหาอานาจนั้น ถือเป็ นเกียรติของ เจ้าอ้วนอย่างยิ่ง

 

เพราะอย่างนั้น พวกเขาจึงตอบตกลงเข้าร่วมพิธีโดยไม่ลังเล

 

ก่อนหน้านี้ กองทัพเซียนกระบี่ถอนกาลังไปเข้าร่วมสงครามของ อาณาจักรเทียนอวี่ ขุมกาลังที่คอยปกป้ องอาณาจักรซือเว่ยจึงลดลง ส่งผลให้บัลลังก ์ของเจ้าอ้วนและมารดาเกิดการสั่นคลอนเล็กน้อย

 

แต่บัดนี้เล่า?

 

เจ้าอ้วนกลายเป็ นองค์จักรพรรดิผู้มีรากฐานอ านาจแข็งแกร่งดี แล้ว