เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - ตอนที่ 483 ออกไปให้หมด

ถังเฉากับเซี่ยอวี่ซิงกำลังคุยกัน มีร่างที่สวยงามก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขา

ก็คือเจ้าของงานวันเกิดวันนี้ เซี่ยซินเยว่

เธอมองลงไปที่เซี่ยอวี่ซิงอย่างเหยียดหยาม มุมปากของเธอยกขึ้นพร้อมกับดูถูกเหยียดหยาม

“เซี่ยอวี่ซิง เธอจะคุยกับเพื่อนของเธอ ออกไปคุยข้างนอกได้ไหม รบกวนถึงฉันแล้ว!”

ความเศร้าโศกแวบวาบในดวงตาของถังเฉา

ห้องรับแขกใหญ่ขนาดนี้ เขาและเซี่ยอวี่ซิงคุยกันอย่างเงียบ ๆ จะรบกวนพวกเขาได้อย่างไร?

พวกเขาจงใจจะหาเรื่องและต้องการขับไล่เซี่ยอวี่ซิงออกไป

เซี่ยอวี่ซิงได้แต่จับมือถังเฉาอย่างอ่อนโยนแล้วส่ายหัวเบา ๆให้เขา

จากนั้น เธอก็มองไปที่เซี่ยซินเยว่พร้อมคำขอโทษ: "ฉันขอโทษ ฉันไม่พูดแล้ว"

ถังเฉาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก แต่มองเธออย่างเย็นชา

เซี่ยซินเยว่ไม่คิดว่าเซี่ยอวี่ซิงจะพูดคำเหล่านี้ และในไม่ช้าใบหน้าของเธอก็ดูไม่พอใจมากขึ้น

“เป็นคนป่วยก็กลับไปนอนบนเตียงดีๆ อย่าเดินออกมาเหมือนพวกเรา วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน โชคร้ายจริงๆ ที่มาเจอเธอ”

ถูกการดูถูกแบบนี้ สีหน้าของเซี่ยอวี่ซิงยิ่งดูซีดลง และเธอก็อดไม่ได้ที่จะตอบกลับว่า：“วันนี้ก็เป็นวันเกิดของฉันเหมือนกัน……”

"เธอพูดอะไร?"

ดวงตาของเซี่ยซินเยว่เบิกกว้าง แล้วเขาก็หัวเราะ: "เธอ อีขี้โรคยังอยากจัดวันเกิด? ดูคนในห้องนี้สิ ใครมาฉลองวันเกิดให้เธอ?เธอไม่สมควรที่จะจัดวันเกิด เข้าใจไหม?”

“ซินเยว่ เขากำลังอิจฉาเธออยู่น่ะ อิจฉาที่เธอมีเพื่อนเยอะแยะแบบนี้มาฉลองวันเกิดให้เธอ เขาไม่มีเพื่อนสักคน”

“ฉันว่าน่ะ เอาเค้กของเธอแบ่งให้เขาชิ้นหนึ่งเถอะ ไม่งั้นน่าสงสารจริงๆ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า……”

เพื่อนๆของเซี่ยซินเยว่ต่างก็หัวเราะเยาะเย้ยอย่างเสียงดัง

ท่ามกลางเสียงหัวเราะเซี่ยอวี่ซิงเอามือบีบเสื้อผ้าของเธออย่างแน่น ก้มศีรษะลงและไม่พูดอะไร

ถังเฉาได้เห็นอย่างชัดเจน ร่างกายผอมบางของเธอสั่นเล็กน้อย

ทันใดนั้น ดวงตาของเขาหรี่ลงอย่างอันตราย และเขาพูดออกมาทีละคำ: "ฉันมาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้เธอ"

“อืม?”

ในที่สุดสายตาของเซี่ยซินเยว่ก็ถูกมองไปที่ถังเฉา

แต่ก็มองได้แค่วินาทีเดียว ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะเย้ยออกเสียง：“เธอคือเพื่อนของอีขี้โรคเหรอ ทำไมฉันไม่เคยเห็นเธอในแวดวง?”

แวดวงที่เขาพูดถึงนั้น เป็นแวดวงการคนดังของเมืองเจียงเฉิง

ถังเฉาลุกขึ้นอย่างช้าๆ และเซี่ยซินเยว่พึ่งรู้สึกถึง รัศมีที่คาดเดาไม่ได้ในตัวเขา

เซี่ยซินเยว่อดไม่ได้ที่จะก้าวถอยหลัง: "เธอต้องการทำอะไร? ฉันขอเตือนเธอว่าที่นี่คือตระกูลเซี่ย และวันนี้ยังเป็นวันเกิดของฉัน!"

ถังเฉาเหลือบมองที่เธอ：“ฉันไม่ต้องการที่จะทำอะไร แต่ถ้าคุณยังเรียกอีขี้โรคอีก ฉันจะเปลี่ยนคุณให้เป็นอีขี้โรคเอง”

“เธอกล้าขู่ฉันเหรอ?”

เซี่ยซินเยว่ตลึงไปสักพักถึงจะตอบสนอง และใบหน้าของเธอก็โกรธขึ้นทันที

วันนี้เป็นวันเกิดของเขา ยังมีคนนอกกล้าที่พูดเสียงดังกับเธออีกด้วย

แน่นอน เธอไม่ได้เห็นผลงานของถังเฉาอยู่ในบ้านใหญ่ตระกูลเซี่ยเลย

ในขณะนี้เจตนาฆ่าบนตัวถังเฉาก็ยังเหมือนเดิม เซี่ยสิงหลงรีบก้าวไปข้างหน้าแล้วดึงเซี่ยซินเยว่ออกไป

“ลูกสาว วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ ไม่ต้องไปถือสากับเขา”

เหตุหลักๆคือกลัวลูกสาวเขาโดนถังเฉาทุบตี

เซี่ยหย่งเฉิงก็รีบหยุดห้ามเช่นกัน:“พี่ซินเยว่ รีบขึ้นไปชั้นบนแล้วตัดเค้กดีกว่า”

เซี่ยซินเยว่รู้สึกกลัวถังเฉาอยู่เล็กน้อย แล้วพูดแบบไม่พอใจ：“วันนี้เป็นวันเกิดของดิฉัน ไม่ถือสากับเธอ คุณควรสำนึกออกไปเอง”

พูดเสร็จ ก็รีบวิ่งขึ้นชั้นบน

ถังเฉาสะกิดหลังเซี่ยอวี่ซิง：“ไม่เป็นไร วันเกิดเธอ ฉันมาฉลองให้เธอเอง”

“ขอบคุณค่ะ คุณถัง”

เซี่ยอวี่ซิงยิ้มให้กับถังเฉา แต่รอยยิ้มนั้นไม่เต็มใจมาก

เขามองไปที่เซี่ยสิงจู๋อีก: "คุณเป็นผู้นำของตระกูลเซี่ย เมื่อกี้ทำไมคุณถึงไม่พูดอะไรเลย?"

เมื่อกี้ ตอนเซี่ยซินเยว่เยาะเย้ยเซี่ยอวี่ซิง ในฐานะพ่อของเซี่ยอวี่ซิง เซี่ยสิงจู๋ไม่ได้พูดอะไรเลย

เซี่ยสิงจู๋ถอนหายใจ: "ฉันชินกับมันแล้ว แม้ว่าฉันจะเป็นผู้นำของตระกูลเซี่ย แต่ฉันก็ไม่สามารถหยุดข้อพิพาทระหว่างรุ่นเล็กได้"

“ฉันเคยบอกให้อวี่ซิง ต้องยืนขึ้นอย่างกล้าหาญ แต่ทุกวันนี้เธอยังไม่สามารถก้าวออกมาได้”

เซี่ยสิงจู๋ก็หนักใจเช่นกัน และถังเฉาก็หยุดพูดแล้ว

หันกลับไปมองผู้บ้าการแพทย์：“เริ่มรักษาได้รึยัง？”

ผู้บ้าการแพทย์ที่ไม่ได้พูดเลยพยักหน้า "ได้ตอนนี้เลย"

เซี่ยสิงจู๋รู้สึกดีใจมาก และเชิญถังเฉากับผู้บ้าการแพทย์ให้ขึ้นไปขอแค่ชั้นบนทันที: "ขอแค่ทั้งสองสามารถรักษาโรคของเด็กหญิงตัวน้อยได้ ฉันก็ยอมได้ทุกอย่าง!"

เซี่ยอวี่ซิงรู้ว่าถังเฉามาเพราะโรคของเธอ แต่ใบหน้าของเธอก็ไม่มีความกลัวเลย

“ไม่ต้องกังวล เขาก็เป็นคนที่มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมที่ฉันบอกคุณก่อนหน้านี้ เขาสามารถช่วยเธอได้”

ถังเฉาชี้ไปที่ผู้บ้าการแพทย์แล้วบอกเซี่ยอวี่ซิงแล้วพูด

ผู้บ้าการแพทย์มองไปรอบ และส่ายหัว：“แสงในห้องนี้ไม่ดี ต้องเปลี่ยนห้องใหม่”

เซี่ยสิงจู๋ถามอย่างรวดเร็ว: "เปลี่ยนห้องไหนดี?"

ผู้บ้าการแพทย์ชี้ไปห้องที่ประตูปิดอยู่ไม่ไกล และมีเสียงดนตรีเฮฟวีเมทัลที่ดังจนสามารถทำให้หูหนวกได้

เป็นห้องที่เซี่ยซินเยว่กำลังจัดงานวันเกิด

"ห้องนั้นแดดดี แสงสว่างเพียงพอ เหมาะกับการรักษาโรค"

ถังเฉาบุกเข้าไปในห้องนั้นโดยไม่ได้รับอนุญาตและปิดดนตรีเฮฟวีเมทัล

เซี่ยซินเยว่และเพื่อน ๆ ของเธอพึ่งตอบสนอง บนใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

“ใครให้เธอเข้ามา?”

“ยังมาปิดเพลงของพวกเราอีก รีบออกไปซัก”

ในห้องมีแต่เสียงคนด่ามากมาย

ถังเฉากล่าวอย่างเฉยเมย:“โปรดไปฉลองที่ห้องอื่น ห้องนี้จะใช้รับการรักษาให้เซี่ยอวี่ซิง”

“อะไร?!รักษา？”

เมื่อได้ยินคำนี้เซี่ยซินเยว่ก็ตะโกนด่า

“ทำไมห้องที่ฉันเอามาฉลองวันเกิด ต้องยอมให้คนที่กล้าตายใช้ด้วย?ไม่ได้!ฉันไม่ยอม!”

คนอื่นๆต่างก็ประท้วง

“พวกเธอไปห้องอื่นไม่ได้เหรอ อย่ามารบกวนพวกเรา”

“หมอยังบอกว่าเขาอยู่ได้ไหมนาน รักษาแล้วมีประโยชน์อะไร?”

“รีบไปรีบไป”

เซี่ยสิงจู๋ตะโกนว่า ：“หุบปากซะ! คุณถังบอกว่าเขาต้องการใช้ ทุกคนก็ออกไปให้หมด!”

เซี่ยซินเยว่เหลือบมองอย่างว่างเปล่าและทันใดนั้นก็ตะโกน: "พ่อ พวกเขาเกิดอะไรขึ้น ถึงไล่ฉันออกไป?"

เซี่ยสิงหลงวิ่งขึ้นมา แล้วมองที่ถังเฉาด้วยรูปลักษณ์ที่ไม่ดี: "คุณไปรับการรักษาห้องอื่นไม่ได้หรือ ลูกสาวของฉันกำลังฉลองวันเกิดของเธออยู่"

เซี่ยสิงหู่ก็ขึ้นมาแล้วบอกว่า：“น้องสาม ฉันรู้ว่าคุณรักลูกสาวของคุณอย่างใจจดใจจ่อ แต่คุณไม่สามารถทำลายงานฉลองวันเกิดของ ซินเยว่เขาได้”

เมื่อเห็นคนเหล่านี้ ไม่เห็นความสำคัญของชีวิตลูกสาว ใบหน้าของเซี่ยสิงจู๋ก็มืดมนมาก

ดวงตาของเซี่ยอวี่ซิงสงบราวกับว่าเธอไม่แปลกใจกับสถานการณ์แบบนี้แล้ว

ถังเฉามองไปที่เซี่ยซินเยว่แล้วถามว่า：“ฉันจะถามเธอเป็นครั้งสุดท้าย ห้องนี้จะให้หรือไม่ให้?”

“ไม่ให้!”

“ดี”

ถังเฉาเดินไปที่เซี่ยซินเยว่ แล้วอุ้มเธอขึ้น

“อ้าๆ!”

เซี่ยซินเยว่กรีดร้องและต่อสู้อย่างหนัก

“เธอจะทำอะไร ช่วยด้วย เขาลวมลามฉัน”

“ปล่อยลูกสาวฉัน”

เซี่ยสิงหลงมองถังเฉาแล้วกล่าวด้วยความโกรธ

บูม!

วินาทีต่อมาเซี่ยซินเยว่ ถูกโยนออกจากห้องและเกือบจะกลิ้งลงบันได

เมื่อเห็นฉากนี้ คนในห้องก็ตกใจ

ถังเฉามองพวกเขาอย่างเย็นชา: "พวกเธอจะออกไปเองหรือให้ฉันเชิญพวกเธอออกไปทีละคน?"