เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - ตอนที่ 428 ออกโรงทั้งกองทัพ
“สามี เรารีบไปกันเถอะนะ……”
เห็นยอดฝีมือสายในตระกูลเหยียนบีบเข้ามาใกล้เข้าเรื่อย หลินชิงเสว่ก็เป็นกังวล
อย่าว่าแต่ถังเฉาเลย เธอที่ไม่เข้าใจในการต่อสู้ ก็ดูออกถึงความพิเศษของผู้แข็งแกร่งเหล่านี้
ร่างกายของพวกเขาไม่ได้กำยำเป็นพิเศษอะไร ถึงขั้น มีบางคนซูบผอมมากเลยด้วยซ้ำ
แต่ โหนกแก้มของทุกคนสูงออกมา เส้นเลือดหน้าผากนูนออกมา แค่เท่านั้น ก็เพียงพอที่จะกดดันคนได้แล้ว
ศิลปะการต่อสู้ฝึกฝนเลื่อนขั้น เป็นการฝึกจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้
จิตใจของคนเหล่านี้ ได้ไปถึงจุดสูงแล้ว ห่างจากแรงภายใน แค่ก้าวเดียวเท่านั้น
หลินโป๋หลายและถังหลิน มองคนกลุ่มนี้ด้วยความเคร่งเครียด อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา “ถ้าดูแค่ความสามารถของวงศ์ตระกูล ตระกูลเหยียน ไม่ด้อยไปกว่าตระกูลชั้นนำของเยี่ยนจิงเลย!”
คำวิจารณ์นี้ตรงประเด็นมาก เยี่ยนจิงมีคนทุกประเภทอยู่ร่วมกัน อำนาจน้อยใหญ่พัลวัน สลับซับซ้อน
ตระกูลชั้นนำของเยี่ยนจิง ถ้าอยู่ที่เมืองอื่น ถือว่าเป็นเจ้าแห่งวงการ
และความสามารถของตระกูลเหยียนก็ไม่ด้อยไปกว่าตระกูลชั้นนำของเยี่ยนจิงเลย เห็นได้ถึงความแข็งแกร่งของตระกูลเหยียน
“ฮ่าๆ!”
เหยียนเสี้ยงหม่าหัวเราะเสียงดัง ไม่เข้าใจความหวาดกลัวของหลินโป๋หลายและถังหลิน แล้วกล่าวอย่างสบายใจ “ใต้หล้ามียอดฝีมือมากมาย สมาคมการต่อสู้ทั้งประเทศล้วนสยบต่อท่านบ้าบู๊อู่ตงหยางที่สร้าง‘สายเลือดนักรบเทพ’ ยอดฝีมือที่ออกมาจากที่นี่ ถึงจะนับว่าเป็นผู้แข็งแกร่งได้ สมาคมการต่อสู้หมิงจูของฉัน ไม่ได้เก่งกาจแต่อย่างใด”
“แต่ แค่ต่อกรกับเขยแต่งงานเข้าบ้านผู้หญิงแค่นี้ ก็เพียงพอแล้ว”
จู่ๆ เขาก็หันไป มองถังเฉาด้วยสายตาแห่งความเมตตา “นี่ยังไม่ใช่ยอดฝีมือต้นๆสายในของฉันนะ ก็ทำให้แกกกดดันได้แล้ว ถ้ายอดฝีมือขั้นสุดยอดสายในออกมา แกไม่กลัวจนฉี่ราดเลยเหรอ?”
เมื่อได้ยินคำพูดของเหยียนเสี้ยงหม่า ถังเฉาก็หุบยิ้ม “แววตาคู่นั้นของแกเห็นความกดดันของฉัน?”
“หรือว่าไม่?”
เหยียนเสี้ยงหม่าท่าทีเลือดเย็น “ต่อให้แกชกต่อยเป็น แต่จะสู้กับคนเยอะขนาดนี้ได้เหรอ?”
ถังเฉาลูบจมูก “ดูๆแล้วไม่แสดงฝีมือสักหน่อย ก็จะถูกคนอื่นดูถูกจริงๆ……”
เมื่อพูดจบ เขาจึงพูดกับหลินชิงเสว่ “ภรรยา รอผมหนึ่งนาทีนะ”
เหยียนเสี้ยงหม่าและถังหลินตะลึง และผู้แข็งแกร่งสายในเหล่านั้นก็หน้าตาบูดบึ้งทันใด
ความหมายของเขา คือจัดการพวกผู้แข็งแกร่งสายในเหล่านี้ภายในเวลาหนึ่งนาที
“รนหาที่ตายจริงๆ ฆ่ามัน!”
เหยียนเสี้ยงหม่าตะคอกออกมา
ผู้ที่ฝึกฝนการต่อสู้ล้วนมีความหยิ่งยโสในตัวเอง ตอนนี้ถูกถังเฉาเหยียดหยามขนาดนี้ ทำให้พวกเขาโมโหเป็นฟืนเป็นไฟนานแล้ว
“แค่ไอ้สวะ ไม่จำเป็นต้องใช้คนมากขนาดนี้ ใช้กำลังเกินความจำเป็น”
ผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งดูแคลน “ฉันคนเดียว ก็เพียงพอ!”
เมื่อพูดจบ ได้โจมตีไปที่กลางกะโหลกศีรษะของถังเฉาอย่างรุนแรง
ถ้าเป็นคนปกติทั่วไปเจอกับหมัดนี้ ไม่มีทางเอาชีวิตรอดมาได้
แต่ ถังเฉายังคงยืนนิ่ง ไม่ขยับไปได้
“ฮ่าๆ มันตกใจจนไม่กล้าขยับแล้ว!”
“จัดการมันด้วยหมัดเดียว!”
ผู้แข็งแกร่งสายในทุกคน ต่างพากันหัวเราะออกมา
“ไปตายซะ!”
แววตาของผู้แข็งแกร่งคนนั้นดุดัน แล้วตะคอกออกมา พลังเพิ่มขึ้นไปจนถึงจุดสุดยอด
แต่ทว่า ตอนที่ใกล้จะโดนถังเฉา จู่ๆเขาก็ยกมือขึ้นมา แล้วต่อยลงไปอย่างแรง
ปัง!
ต้นคอของผู้แข็งแกร่งคนนั้น ถูกต่อยเข้าอย่างจัง
ท่อนล่างของเขายังคงเคลื่อนไหว ลอยอยู่ในอากาศ แต่ท่อนบนได้ถูกถังเฉาต่อยไปจนเข้าไปในดิน
เสียงดังตูม พื้นดินยุบลงไปเป็นหลุม
เสียงดังขึ้น แล้วยังมีเสียงแครกเบาๆดังตามมา
ต้นคอของเขาบิดไปอย่างรุนแรง แม้จะดิ้นรอก็ไร้ประโยชน์ ถูกหมัดของถังเฉาต่อยจนตาย
เงียบสงัด
เสียงเงียบเหมือนตายไปแล้ว
ผู้แข็งแกร่งสายในทุกคนตะลึง มองเหตุการณ์นี้อย่างไม่เชื่อ
รวมทั้งหลินชิงเสว่ เธอเคยเห็นถังเฉาชกต่อย แต่ไม่คาดคิดว่าฝีมือของเขา จะแข็งแกร่งถึงขั้นนี้
คอของเหยียนเสี้ยงหม่าเหมือนถูกบีบไว้ ออกเสียงไม่ได้
ในฐานะที่เป็นคุณชายของตระกูลเหยียน เขารู้เกี่ยวกับสมาคมการต่อสู้สายในเป็นอย่างดี
เหยียนยงประธานของอดีตสมาคมการต่อภายนอก เป็นเพียงหุ่นเชิดคนหนึ่งเท่านั้น ถ้าว่ากันด้วยความสามารถ ไม่ติดอันดับห้าสิบคนแรกของสายในเลยด้วยซ้ำ
ดังนั้นตอนนั้นที่ถังเฉาชนะเหยียนยง เหยียนเสี้ยงหม่าจึงไม่แปลกใจแต่อย่างใด
แต่ครั้งนี้ เขาพายอดฝีมือสายในตัวจริงเสียงจริงมาทั้งนั้น แต่ก็ยังคงผ่านหมัดแรกของถังเฉาไปไม่ได้เช่นเคย
ต้องรู้ไว้ว่า พวกเขาเป็นคนที่ห่างจากแรงภายในแค่อีกนิดเดียวเท่านั้นนะ!
ทันใดนั้น เหมือนเขาจะนึกอะไรออก จู่ๆก็หน้าซีดขึ้นมาทันใด แล้วถอยหลังไป
“แก แกคือยอดฝีมือแรงภายใน……”
ยอดฝีมือสายในคนอื่นๆก็รับรู้ได้ถึงจุดนี้ นึกไม่ถึงว่าจะไม่มีใครกล้าเข้าไปเลยแม้แต่คนเดียว คิดแต่จะจากไปเท่านั้น
ถังเฉาดูแคลน “ฉันให้พวกแกจากไปแบบเป็นๆหรือไง?”
ต่อมา ถังเฉาขยับตัว
ปังๆๆ!
ทุกคนดูไม่ถนัดว่าจัดการยังไง แค่แว็บเดียว ราวกับตาบอดก็มิปราณ จากนั้น พวกเขาก็มองไม่เห็นแสงสว่างอะไรอีกเลย
ถังเฉาหันกลับมา มองไปที่เหยียนเสี้ยงหม่าอย่างเลือดเย็น
เมื่อสบตาเข้ากับถังเฉา เขาก็ตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
“เมื่อกี๊แกพูดว่า ถึงเวลาตายของฉันแล้ว?”
เสียงของถังเฉาไร้ซึ่งอารมณ์ แว็บเดียว เหยียนเสี้ยงหม่ารู้สึกตัวอ่อนไปหมด แม้แต่แรงที่จะถอยหลังไปยังไม่มี
“ไม่ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น เป็นเวลาตายของฉันต่างหาก เวลาตายของฉันมาถึงแล้ว!”
เสียงของเขาสั่นคลอน ปฏิเสธรัวๆ
คำพูดของเหยียนเสี้ยงหม่า กลับทำให้ถังเฉายิ้มมีเลศนัย
“แกพูดถูก เวลาตายของแกมาถึงแล้ว!”
จากนั้น เขาบีบคอของเหยียนเสี้ยงหม่าไว้ ยกเขาขึ้นในอากาศ
ในขณะเดียกวัน ก็ออกแรงที่มือ คอของเหยียนเสี้ยงหม่าเกิดเป็นเสียงกระดูกถูกบดดังแคร็กๆขึ้น
สายตาของถังเฉาเลือดเย็นอย่างหาที่เปรียบมิได้ “โทรให้ตระกูลเหยียนทั้งหมดมาที่นี่ ถ้าขาดแม้แต่คนเดียว แกจะตายตั้งแต่ตอนนี้!”
เมื่อพูดจบ เสียงดังตุบ โยนเหยียนเสี้ยงหม่าไปอีกฝั่ง
เหยียนเสี้ยงหม่าจับคอไออย่างรุนแรง การขาดอากาศหายใจทำให้เจ็บปวด แต่ทว่า เขาก็ไม่กล้าลังเลแม้แต่น้อย รีบหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาพ่อของตัวเอง
“พ่อ ผมจะตายแล้ว พ่อรีบพาตระกูลเหยียนทุกคนมาช่วยผมที่ในสวนของตระกูลซ่งหน่อย”
เมื่อเห็นดังนี้ หลิงชิงเสว่ที่อยู่ไม่ไกลตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก
เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นความบ้าคลั่งอย่างนี้ของถังเฉา และนี่ ก็ทำเพื่อตัวเองเท่านั้น
ขณะเดียวกันนี้
สมาคมการต่อสู้ สายในตระกูลเหยียน
เมื่อพ่อของเหยียนเสี้ยงหม่าเหยียนชางได้รับสายลูกชาย ก็เกรี้ยวกราดอย่างหาที่เปรียบมิได้
“คำสั่งของผู้นำ ให้สายในทุกคนรวมตัวกันที่ประตู มีคนจะฆ่าเสี้ยงหม่า!”
“รับทราบ ท่านประธาน!”
ลูกน้องประหลาดใจอย่างหาที่เปรียบมิได้ รีบทำตามคำสั่งของผู้นำตระกูล
คำสั่งของผู้นำคือคำเตือนระดับสูงสุดของตระกูล ไม่มีใครกล้าขัดขืน
ไม่นาน ที่ประตูสายในก็มีกลุ่มคนมารวมตัวกัน จำนวนคนมากกว่ายี่สิบคน
นี่เป็นจำนวนสมาชิกของตระกูลเหยียนทั้งหมด และ ทุกคนล้วนเป็นยอดฝีมือระดับสูงของตระกูลเหยียน