เจ้ามังกรพรีเมี่ยม - ตอนที่ 1072 เรื่องตลกของการแต่งงาน
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา สีหน้าของถังเฉาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
เขาคิดว่าเย่ไป่จะใช้คำล้อเล่นแล้วให้มันผ่านไป และเขาก็เตรียมที่จะยอมรับมันด้วย
แต่คิดไม่ถึงว่าเย่ไป๋จะจริงจัง
ถังเฉาโบกมืออย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “พี่เย่ คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมแค่ล้อเล่นกับคุณ ผมไม่ได้จะแต่งงานกับน้องสาวของคุณจริงๆ”
“เห้อ!”
เย่ไป๋ยื่นมือออกมาอย่างแน่วแน่และพูดอย่างเต็มใจ
“พี่ถัง คุณคิดว่าผมไม่รู้จริงๆเหรอ? คนส่วนใหญ่ต้องตกหลุมรักน้องสาวผมตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเธอ คุณก็เป็นผู้ชาย และไม่น่าจะหนีผลนี้ไปได้ ”
“เต็มใจจะเดิมพันก็ต้องยอมรับการพ่ายแพ้ แม้ว่าน้องสาวของผมจะไม่ยอมแต่งงานกับคุณ ผมก็จะมัดเธอไปให้คุณ เพราะนี่คือสิ่งที่เธอสัญญากับคุณ”
เย่ไป๋ยืนยันคำกล่าวนี้อย่างมาก แต่ถังเฉายิ้มอย่างขมขื่น
“พี่เย่ คุณเข้าใจผิดจริงๆ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นจริงๆ ไม่ก็วันนี้ก็พอแค่นี้ วันหลังเราค่อยมาดื่มกันใหม่”
ขณะพูด ถังเฉาก็กำลังจะจากไปกับเฉินเหมิ่ง
ส่วนเฉินเหมิ่งก็หัวเราะอย่างช่วยไม่ได้แล้ว
“ถังเฉา เมื่อกี้คุณยังแกร่งมากไม่ใช่หรือ? ทำไมตอนนี้ชนะแล้วถึงไม่กล้าที่จะแต่งงานกับเด็กนั่นล่ะ?เธอหน้าตาดีอยู่นะ”
ถังเฉาส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และกล่าว
“เรื่องแบบนี้จะรีบร้อนได้อย่างไร และเธอยังเป็นน้องสาวของเย่ไป๋ ผมทำไม่ลงหรอก”
ในขณะนี้ จู่ๆก็มีสตรีผู้หนึ่งมาอยู่ตรงหน้าถังเฉา
สองมือกอดอกไว้ พูดด้วยใบหน้าจริงจัง “ฉันคิดดีแล้ว เพราะฉันสัญญาไว้ ฉันจะทำตามที่พูดอย่างแน่นอน พูดมา คุณจะแต่งงานกับฉันเมื่อไหร่?”
“…”
ถังเฉาจ้องมาที่เธอด้วยดวงตาเบิกกว้าง คิดไม่ถึงว่าจะได้ผลลัพธ์นี้
“คุณเย่ พี่ชายของคุณพูดไม่คิด ทำไมคุณถึงทำแบบเดียวกับเขาล่ะ นี่คือความสุขตลอดชีวิตของคุณเลยนะ!”
ถังเฉาพูดอย่างช่วยไม่ได้“คุณรีบกลับมาอธิบายให้เย่ไป๋ฟัง เราสองคนจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
บูม!
ในขณะนี้ ดวงตาของ เย่โฮ่เอ๋อก็เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
ราวกับว่าเปลี่ยนไปคนละคน พูดกับถังเฉาว่า”ทำไม? คุณอยากจะผิดคำเหรอ? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่!”
“ก็แค่พยายามแสร้งปล่อยเพื่อจับไม่ใช่เหรอ ของแบบนี้ใช้ไม่ได้กับฉัน ยังไงซะ ฉันสัญญาว่าจะเป็นผู้หญิงของคุณ ฉันยังไม่ลีลา คุณจะลาอะไรของคุณ?”
ปฏิกิริยาของถังเฉา ทำให้เย่โฮ่เอ๋อโกรธเล็กน้อย
ต้องรู้ว่าเธอมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของเธอมาก แต่ถังเฉาคนนี้ เธอเต็มใจที่จะแต่งงานแล้ว เขายังไม่เต็มใจที่จะแต่งงานกับเธอ เพราะเธอหน้าตาขี้เหร่เกินไปหรือเปล่า?
“คุณเย่… ใจเย็นๆ!”
ในเวลานี้ถังเฉาตื่นตระหนก โบกมืออย่างรวดเร็วและอยากหนี แต่เย่โฮ่เอ๋อที่อยู่ข้างๆยังคงเดินตามเขา
“คุณเย่ คุณกลับไปเถอะ ผมช่วยคุณตามหาเย่ไป๋กลับมาแล้ว คุณต้องการอะไรอีก?”
ถังเฉาต้องการยุติเรื่องตลกนี้โดยเร็วที่สุด
เย่ไป๋กลับหัวเราะและพูดว่า “พี่ถัง ไม่ต้องเกรงใจ น้องสาวของผมทำแบบนี้แล้ว ผมจะอวยพรพวกคุณแน่นอน คนกันเอง ได้อยู่ด้วยกันมันก็ถือว่าเป็นพรหมลิขิตของพวกคุณ” “เอาล่ะ ในเมื่อคุณตัดสินใจไม่ได้ ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง”
เย่ไป๋ยิ้มและพูดว่า “ผมจะจัดการทุกอย่างเกี่ยวกับงานเลี้ยงงานแต่งงานเอง คุณไม่จำเป็นต้องใช้เงินสักบาทจากตระกูลถังเลย”
“…”
ในขณะนี้ ถังเฉาหวังว่าเขาจะมีความสามารถหนึ่งอย่าง
คือการป้อนความคิดของตนเองเข้าไปในจิตใจของคนอื่น โดยไม่ต้องอธิบายเรื่องไร้สาระมากมาย
“ถือว่าผมขอร้องพวกคุณล่ะ ผมแค่ล้อเล่น”
ถังเฉาพูดกับทั้งสองอย่างช่วยไม่ได้ แต่คนสองคนของตระกูลเย่สองคนคิดว่าถังเฉาแค่ล้อเล่น และรู้สึกอายที่จะยอมรับมัน
“ถ้าแบบนี้ยังไม่พอ เราในฐานะครอบครัวของฝ่ายหญิง เราจะไปขอแต่งงานกับคุณถึงบ้านในวันพรุ่งนี้ พี่ถัง คุณว่าแบบนี้ได้ไหม?”
“หากเป็นเช่นนี้ เมื่อถึงเวลานั้น เมื่อพูดออกไปตระกูลถังของคุณก็จะมีหน้า”
ถังเฉาไม่รู้จะทำยังไง มองนายพลที่อยู่ด้านข้าง
หวังว่าท่านนายพลจะช่วยตัวเอง ท่านนายพลเฉินเห็นแบบนี้ ทำได้เพียงออกมาอธิบาย
“พอๆ พวกคุณสองคนไม่ต้องล้อเล่นกับเขาแล้ว เขาแค่ล้อเล่น แต่เรื่องนี้ แน่นอนว่าพวกคุณต้องตัดสินใจเอง”
ในขณะนี้ สายตาของเย่ไป๋เปลี่ยนไปเล็กน้อย
“พี่ถัง ที่นายพลพูดเป็นความจริงหรือ?
เดิมทีคิดว่ามันจะผ่านไปหลังจากอธิบายเรื่องนี้ แต่คิดไม่ถึงว่าการแสดงออกของเย่ไป๋ ทำให้ถังเฉาหมดหนทางมากขึ้น
หันไปมองเย่โฮ่เอ๋อที่อยู่ด้านข้าง
“คุณเย่ ผมช่วยคุณตามหาพี่ชายของคุณแล้ว ผมขอตัวก่อน”
คิดไม่ถึงว่า หลังจากพูดแบบนี้ สีหน้าของเย่โฮ่เอ๋อก็น่าเกลียดมาก
ราวกับว่าเธอต้องการจะฆ่าถังเฉา พลังจากมือของเธอค่อยๆเพิ่มขึ้น และกำลังจะระเบิดออกมา
เย่โฮ่เอ๋อมองไปที่ถังเฉาและหัวเราะอย่างเย็นชา
“คิดไม่ถึงว่าฉันฝึกฝนอย่างหนัก ไม่ไปยุ่งกับเรื่องความรู้ คิดไม่ถึงว่ากลับมาก็ไปเดิมพันสิ่งนี้กับคุณ!”
น้ำเสียงของเย่โฮ่เอ๋อเย็นชา“คุณชนะก็ไม่เป็นไร ฉันเตรียมพร้อมที่จะแต่งงานกับคุณ แต่คุณกลับบอกว่าแค่ล้อเล่น นี่คุณกำลังล้อฉันไม่ใช่เหรอ?”
“ฉันจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเด็ดขาด!”