เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 560 เดิมพัน!
ตอนที่ 560 เดิมพัน!
ทว่าเพื่อนพวกนั้นของหัวจื่อกลับไม่คิดแบบนี้
“ฮ่าๆ หัวจื่อ นายเป็นถึงราชารถแข่งของเมืองหลวงเราเลยนะ ไม่ว่าจะเป็นที่สนามแข่งหรือว่าพื้นที่ในเมือง ก็ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของนายได้เลย หมอนี้แข่งกับนายก็แพ้ให้นายตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลย! พวกต่างจังหวัดยังจะกล้าแข่งรถกับราชารถแข่งแห่งเมืองหลวงเหรอเนี่ย? เส้นทางก็ไม่รู้! หัวจื่อ นายชนะแน่!”
หัวจื่อหัวเราะคิกคัก ใบหน้าเชื่อมั่น อย่างไรเสียทั้งสถานการณ์ในรถและเส้นทางต่างๆ พวกเขาย่อมต้องรู้มากกว่าคนต่างจังหวัดแบบเย่เฉินอยู่แล้ว
หัวจื่อกล่าว “ว่ามาสิ จุดหมายปลายทางคือที่ไหน?”
เย่เฉินยิ้มพลางตอบ “วิลล่าเขตซีซาน”
หลังจากที่หัวจื่อได้ยินแล้วก็หัวเราะร่วน “ฮ่าๆ ที่แท้ก็ที่ซีซานเองเหรอเนี่ย เย่เฉิน แกนี่มันซวยจริงๆ! ครอบครัวฉันก็มีบ้านอยู่ที่ we-house ฉันไปที่นั่นบ่อยๆ คุ้นกับถนนหนทางดี คราวนี้ไม่ว่าจะแข่งความชำนาญในพื้นที่หรือว่าความสามารถในการขับรถ ยังไงฉันก็ชนะแก!”
เย่เฉินหัวเราะเสียงเย็น ไม่พูดอะไรอีก เรื่องแข่งรถอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เขาถนัดที่สุด แต่ก็ต้องเป็นนักแข่งมืออาชีพเท่านั้นที่เอาชนะเขาได้
ลูกเศรษฐีอย่างหัวจื่อถ้าอยากจะเอาชนะเย่เฉิน เกรงว่าคงเป็นแค่ฝันลมๆ แล้งๆ!
หัวจื่อกล่าวว่า “ก่อนอื่นเรามาคุยกันเรื่องเดิมพันกันก่อนดีกว่า ถ้าฉันถึงวิลล่าซีซานก่อน เอาชนะแกได้เนี่ย อย่างแรกเลยนะ แกจะต้องขอโทษแฟนของฉัน”
พูดถึงตรงนี้ เด็กสาวในรอยสักก็เดินมา พลางกล่าวเสียงเหี้ยม “ฉันอยากให้แกที่ไอ้คนต่างจังหวัดที่มาแต่งเข้าตระกูลฝ่ายหญิงเนี่ยนะ คุกเข่าให้ฉัน แล้วด่าตัวเองว่าเป็นคนไร้ความสามารถ เป็นแมงดา เกาะผู้หญิงกิน!”
เย่เฉินได้ยินก็ขมวดคิ้วมุ่น จ้องเด็กหญิงที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยสักด้วยใบหน้าไม่พอใจนัก ผู้หญิงประเทศนี้นี่มันเก่งจริงๆ ต่อให้เป็นต่างประเทศ เย่เฉินเองก็ยังไม่เคยเจอผู้หญิงปากกล้าขนาดนี้!
หัวจื่อกล่าวต่อ “นอกจากจะตอบรับคำขอของแฟนฉัน และขอโทษหล่อนแล้ว ฉันยังอยากได้รูปสมัยสาวๆ ของแม่ยายแกด้วย!”
ทันทีที่กล่าวออกมาแล้ว บรรดาเพื่อนผู้ชายรอบตัวเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
“ฮ่าๆ หัวจื่อ นายจะเอารูปแม่ยายเขาไปทำไม? หรือว่านายคิดอะไรกับแม่ยายเขาเหรอ?”
“บ้าน่า นายบอกเองนี่นาว่าชอบแค่คนอายุน้อยไม่ใช่เหรอ? ตอนมื่อกี้นายบอกยากได้รูปแม่ฉัน ตอนนี้อยากได้รูปแม่คนอื่น ดูแลรสนิยมนายนี่เด็ดใช้ได้เลยนะ!”
เย่เฉินได้ยินแบบนี้ ก็หัวเสียทันที!
ไอ้พวกคนไม่รู้ฟ้าดิน!
จางเชี่ยนจือแม่ยายของเย่เฉิน เป็นสาวสวยที่ทั้งมีเสน่ห์และท่าทางน่ามอง ไม่อย่างนั้นคงจะไม่สามารถมีลูกสาวที่สวยสุดๆ แบบซูมู่ชิง!
คิดไม่ถึงว่าคนสารเลวคนนี้จะกล้าล่วงเกินแม่ยายของเย่เฉิน!
เย่เฉินเปิดประตูรถทันที ตั้งท่าจะลงจากรถไปสั่งสอนเขา
โครม!
เย่เฉินตะบันหมัดใส่หน้า หัวจื่อก็อ้อนวอนทันที “อย่า…อย่าซ้อมผมเลย! ผมขอสาบานว่าผมเคารพนับถือคุณน้าจางจากใจจริง! ไม่เคยคิดเกินเลยกับคุณน้าเขาเลยแม้แต่นิดเดียว! แต่ผมได้ยินมาว่าตอนคุณน้าจางสาวๆ เป็นสาวสวยหมายเลขหนึ่งของเมืองหลวงเลยนะ เลยสงสัยอยากรู้ว่าจะสวยขนาดไหน ถึงอยากจะเห็นสักหน่อย”
เย่เฉินรู้ว่าแม่ของหัวจื่อเป็นเพื่อนสนิทของจางเชี่ยนจือ ด้วยสถานะของตระกูลซูในเมืองหลวงแล้ว เด็กขี้ขลาดนี่เลยไม่กล้าล่วงเกินพวกคนตระกูลซู
เย่เฉินถลึงตาใส่หัวจื่อและแฟนของเขาพลางกล่าว “ความหวังของพวกนายสองคนคงจะไม่มีวันเป็นจริงหรอกนะ เพราะว่าพวกนายแพ้แน่!”
เย่เฉินชี้เด็กสาวในรอยสักแล้วกล่าว “ตอนนี้ฟังข้อเรียกร้องของฉันให้ดีๆ ถ้าพวกนายแพ้แล้ว นายต้องคุกเข่าลงตรงหน้าฉัน ตบหน้าตัวเอง แล้วพูดว่าผู้หญิงที่สักลายทั้งแขนเป็นนังบ้า ใส่ AJ แต่ไม่รู้จักไมเคิล จอร์แดนเป็นคนบ้าทั้งหมด ได้ยินไหม? ”
สีหน้าเด็กสาวคนนั้นฉายแววโกรธจัด หล่อนเถียงเขาอย่างไม่ลดละ “คนที่แพ้ต้องเป็นแกแน่! ไอ้คนบ้า! แมงดา!”
เย่เฉินอยากจะตบหน้าเด็กสาวคนนั้นสักฉาดสองฉาด แต่เขาก็รู้ว่าเอานะหล่อนโดยใช้พละกำลัง หล่อนจะต้องไม่ยอมแพ้แนน่
ไหนๆ ทั้งสองฝ่ายเริ่มวางเดิมพันแล้ว อย่างนั้นแล้วเย่เฉินจะเอาชนะพวกเขา แล้วสั่งให้หล่อนตบหน้าตัวเอง!
ถ้าหากว่าตอนนั้นหล่อนไม่ยอมทำตาม เดี๋ยวเย่เฉินจะช่วยหล่อนเอง!
เย่เฉินมองเด็กสาวด้วยแววตาเย็นชาแล้วด้วยรอยยิ้ม “ทายาบนหน้าหน่อยเถอะ เพราะอีกเดี๋ยวฉันจะให้เธอตบหน้าตัวเองจนบวมเลยล่ะ!”
พูดจบเย่เฉินก็ขึ้นรถแล้วขับออกจากอู่รถไป
“พี่น้อง ตาม!”
พวกหัวจื่อเองก็ขับรถสองคันตามไปอย่างรวดเร็ว ตามหลังเย่เฉินไปที่วิลล่าซีซาน
หัวจื่อและแฟนของเขาขับรถพอร์ช 911RSR นี่ถือเป็นรถแข่งที่มีเงินก็หาซื้อไม่ได้ เพราะทั้งความเร็ว ความปลอดภัยดีเลิศอย่างยิ่ง
พวกเขาคิดว่าเย่เฉินขับรถพอร์ชรุ่น 911 ทั่วๆ ไป แต่ไมได้รู้เลยว่าจริงๆ แล้วรถที่เขาขับนั้นคือพอร์ข 888 ที่สามารถเอาชนะรถพวกเขาได้อย่างง่ายดาย
เย่เฉินขับรถไปพลาง ใช้คำสั่งเสียงเรียกผู้ช่วยอัจฉริยะของพอร์ช 888 ให้บอกทาง
“เปิด GPS เป้าหมายคือวิลล่าซีซาน”
ผู้ช่วยอัจฉริยะกล่าว “เริ่มการนำทาง คุณสามารถเลือกว่าจะให้ขับรถอัตโนมัติได้ เราจะถึงเป้าหมายใน 27 นาที”
รถคันนี้เต็มไปด้วยเทคโนโลยีที่ใหม่ที่สุด เย่เฉินเองไม่จำเป็นต้องลงมือขับรถด้วยตนเอง เขาสามารถให้รถขับเคลื่อนไปด้วยตัวเองได้
เย่เฉินปรับเก้าอี้ที่นั่งไปจนสุด จากนั้นก็ปอกกล้วย แล้วหันหลังพลางกล่าวอย่างเกียจคร้าน “ก็ได้ งั้นเปิดระบบขับอัตโนมัติ ห้ามให้รถที่ตามหลังสองคันแซงได้นะ”
ผู้ช่วยอัจฉริยะ “ตรวจพบรถด้านหลัง เป็นรถพอร์ชรุ่น 911RSR ทำการแสกนรถด้านหลังแล้ว รถแข่งของพวกเขาสามารถเผาไหม้เชื้อเพลิงอยู่ที่ 4.0 ลิตร เพราะเครื่องยนต์ค่อนข้างเก่า ไม่มีทางจะแซงได้ แนะนำให้ผู้ขับขี่เปลี่ยนคำสั่ง”
หลังจากที่เย่เฉินได้ยินก็หลุดหัวเราะออกมา แปลว่าพวกเขาไม่มีทางจะเอาชนะตนเองได้ใช่ไหม?
ผู้ช่วยอัจฉริยะคนนี้ก็ทำร้ายจิตใจคนอื่นเกินไป ถ้าหากหัวจื่อกับแม่หนูนั่นได้ยินเข้าคงร้องไห้โฮแน่
“ก็ได้ งั้นฉันจะพักผ่อนสักหน่อยแล้วกัน เปิดหนังให้ดูหน่อยแล้วกัน” เย่เฉินกินกล้วยไปพลางกล่าวอย่างสบายใจ
ทันใดนั้นเองรถก็ขับเข้าเขตเมืองแล้วจอเล็กๆ แคบนั้นก็ลอยขึ้นมาด้านบน จากนั้นก็ขยายใหญ่เรื่อยๆ
ผู้ช่วยอัจฉริยะของรถพอร์ช “ผู้ขับขี่ต้องการให้เปิดภาพยนตร์เรื่องอะไรคะ?”
เย่เฉินครุ่นคิด “หนังใหม่เรื่องเทเน็ทของคริสโตเฟอร์ โนแลนแล้วกัน จนตอนนี้ฉันยังไม่ได้ดูเลย เขาก็เร่งฉันมาหลายรอบแล้ว บอกให้ดูได้แล้ว แต่หนังเขามันดูแล้วปวดหัว ดูรอบเดียวไม่เคยเข้าใจสักที”
เย่เฉินคิดว่าควรจะหาเวลาดูภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ดีๆ ดังนั้นจึงกล่าวว่า “ดูเรื่อง Hello Mr. Billionaire แล้วกัน”
ผู้ช่วยอัจฉริยะในรถพอร์ช “จะฉายภาพยนตร์เรื่อง Hello Mr. Billionaire ทันทีค่ะ”
ในจอภาพในรถปรากฏฉากในภาพยนตร์เรื่อง Hello Mr. Billionaire
แล้วบทพูดบทหนึ่งของตัวเอกในเรื่องก็ทะลุใจดำเย่เฉินทันที
“เดิมอยากจะคบหากับเธอด้วยฐานะคนธรรมดา ผลคือเธอกลับห่างไกลออกไปทุก ฉันขอสารภาพเลยแล้วกันนะ ว่าฉันนี่แหละเป็นเศรษฐีหมื่นล้าน”
“ฮ่าๆ”
หลังจากที่ตัวเอกบอกว่าตนเองเป็นใคร ทุกคนกลับหัวเราะเยาะเย้ยเขา
เย่เฉินที่กำลังดูอยู่กลับไม่ได้หัวเราะตาม แล้วสีหน้าก็ดำคล้ำลง!