เกิดใหม่เป็นภรรยาอ้วนของหัวหน้ากองพันสุดฮอต ยุค 80 - บทที่ 755 การล้างแค้นในคราบผู้กอบกู้

บทที่ 755 การล้างแค้นในคราบผู้กอบกู้

เฉียวเหลียนเฉิงถอนหายใจ เก็บความคิดฟุ้งซ่านแล้วถามว่า “งั้นคุณก็รู้ดีสิว่าตาของคุณทำอะไร! แล้วคุณก็กำลังจะล้างแค้นครอบครัวของตัวเองงั้นเหรอ?”

ตงเลี่ยวหันไปมองแสงระยิบระยับของผิวน้ำเบื้องหน้า “อืม ตอนผมอายุสิบขวบ ผมรู้และเข้าใจทุกอย่างแล้ว”

“หลังจากแม่ตาย ผมก็ล้มป่วยหนัก พอตื่นขึ้นมากลับจำอะไรไม่ได้เลย”

“บางทีอาจเป็นเพราะเหตุผลนี้ ตาก็เลยไม่ระแวงผมเลยแม้แต่น้อย”

“กระทั่งสามปีก่อน ผมได้รับบาดเจ็บจนสลบไปหลายวัน พอตื่นขึ้นมา ความทรงจำในวัยเด็กก็กลับมาทั้งหมด”

“แต่เพื่อแก้แค้นให้พ่อแม่ ผมจึงเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ”

เขาหยุดพูดชั่วครู่แล้วมองไปที่เฉียวเหลียนเฉิง “จริง ๆ แล้ว มีวิธีการแก้แค้นมากมาย แต่ผมเป็นคนเจ้าเล่ห์”

“ผมคิดว่าการแก้แค้นแบบนี้ ตาจะได้รับผลกรรมที่สมควรได้รับ โดยที่มือผมยังขาวสะอาด”

“แน่นอน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ผมสามารถหลุดพ้นจากการควบคุมของเขา และเริ่มต้นใหม่”

เฉียวเหลียนเฉิงถอนหายใจเบา “นายนี่ซื่อตรงจริง ๆ พูดเรื่องการทรยศและหักหลังได้อย่างหน้าตาเฉย”

ตงเลี่ยวเผยยิ้ม “ไม่ ผมแค่คิดว่ากระบวนการไม่สำคัญ ผลลัพธ์ต่างหากที่สำคัญ”

“อีกอย่าง สำหรับผมแล้วมันคือการได้รับผลประโยชน์ร่วมกัน”

เฉียวเหลียนเฉิงนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง “ตกลง แล้วสิ่งที่นายพูดมา เมื่อไหร่จะให้ฉันได้?”

ตงเลี่ยวยิ้มจนตาหยี “ตอนนี้เลยก็ยังได้ แต่ผมยังไม่ให้คุณหรอก ผมจะให้กับนีน่า”

“ขอแค่นีน่ามา ผมจะให้สิ่งที่พวกคุณต้องการทั้งหมดต่อหน้าเธอ!”

เฉียวเหลียนเฉิงหน้าตึง “ให้ผมมาก่อน ผมต้องแน่ใจก่อนว่าสิ่งที่คุณให้มาเป็นของจริง ผมถึงจะให้เธอมา!”

ตงเลี่ยวยังคงดื้อดึง “ไม่เจอคนก็ไม่ให้ของ!”

เฉียวเหลียนเฉิงก็ยืนกรานเสียงแข็ง “ไม่เห็นของก็ไม่ให้เจอคน!”

ริมฝั่งทะเลสาบ เจียงหว่านเห็นเรือเล็กหยุดนิ่ง สายตาของเธอก็จดจ้องไปที่นั่นไม่วาง

ทันใดนั้น มู่เหย่ก็สะกิดแขนเธอ

เจียงหว่านมองเขาด้วยความสงสัย

มู่เหย่กระซิบว่า “มองไปที่หลังต้นไม้นั่นสิ อยู่ตรงทิศเก้านาฬิกา!”

เจียงหว่านหันขวับ ก็เห็นชายคนหนึ่งสวมเสื้อเชิ้ตลายสก็อตสีเหลือง กำลังแอบมองทะเลสาบจากหลังต้นไม้

ทันใดนั้น ชายคนนั้นก็หันกลับมา

ใจของเจียงหว่านหล่นวูบ!

“ลูกน้องของเสี่ยวติงนี่ เขาตามตงเลี่ยวมา! ฉันจำได้ว่าเขาชื่อเอ้อร์หนิว”

มู่เหย่ขมวดคิ้ว “เสี่ยวติง? หมายถึงลูกน้องเหล่าฉีพ่อค้ามนุษย์เหรอ?”

เจียงหว่านพยักหน้า “อืม ถ้าคนที่มาวันนี้คือตัวตนของหลัวนีน่า พวกเราคงไม่ต้องกลัวอะไร”

“แต่ปัญหาคือ ตอนนี้คนที่คุยกับตงเลี่ยวคือเฉียวเหลียนเฉิง”

“เสี่ยวติงรู้เรื่องเฉียวเหลียนเฉิงแล้ว”

ในตอนนั้น เอ้อร์หนิวที่ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ เหลือบมองไปที่ทะเลสาบอีกครั้ง ก่อนจะหันหลังเดินกลับไป

ด้วยระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายที่ค่อนข้างไกล เขาจึงไม่ทันสังเกตเห็นเจียงหว่านและมู่เหย่ที่ซ่อนอยู่หลังต้นไม้เช่นกัน

เมื่อเจียงหว่านเห็นเขาเดินจากไป เธอจึงดึงมู่เหย่ “เราตามเขาไปกันเถอะ ห้ามปล่อยให้เขาเอาข่าวไปบอกพวกนั้นได้!”

มู่เหย่ส่ายหน้า “ไม่ได้ ดูสารรูปเธอหน่อยสิ จะดื้อรั้นขนาดนั้นไปทำไม เธอรอเฉียวเหลียนเฉิงอยู่ที่นี่แหละ ฉันจะตามไปดูเอง!”

เจียงหว่านรู้สึกไม่สบายใจ

มู่เหย่พูดด้วยความไม่พอใจ “ถึงแม้ว่าฝีมือฉันจะสู้เฉียวเหลียนเฉิงไม่ได้ แต่ฉันก็ผ่านการฝึกฝนในกองทัพมาแล้ว!”

“ไม่ใช่ว่าฉันอ่อนแอ แต่เธอกับเฉียวเหลียนเฉิงต่างหากที่เก่งเกินไป!”

“ในเมื่อพวกเธอต่างก็ยุ่งกันหมด ทำไมไม่ให้โอกาสฉันทำผลงานบ้างล่ะ?”

เมื่อเขาพูดแบบนั้น เจียงหว่านก็ไม่สามารถปฏิเสธได้

สุดท้ายเธอจึงพูดได้แค่ว่า “ระวังตัวด้วยนะ!”

มู่เหย่พยักหน้ารับ เขาหันหลังและรีบตามคนคนนั้นไป

แต่หลังจากมู่เหย่จากไป เจียงหว่านก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างไร้สาเหตุ

เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง คลายผ้าพันแผลที่มือและเท้าออก จากนั้นหันหลังวิ่งตามเขาไป

ทั้งคู่จากไปแล้ว แต่เฉียวเหลียนเฉิงยังไม่รู้ตัว

เขาไม่ยอมประนีประนอมหรือยอมแพ้เลย

เมื่อต่งเลี่ยวเห็นว่าเขาไม่ยอมประนีประนอม ก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิด

“ผมก็แค่อยากเจอนีน่า ทำไมคุณถึงไม่ยอมให้ผมเจอเล่า!”

เฉียวเหลียนเฉิงยิ้มเยาะ “น้องสาวของฉัน ไม่ใช่ว่าใครอยากเจอก็จะเจอได้ นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร!”

ทั้งสองคนโต้เถียงกันไปมา สุดท้ายก็ลงมือต่อยตีกัน

หากอยู่บนพื้นดิน การต่อสู้คงไม่มีอุปสรรคอะไร แต่ที่นี่คือบนเรือ

ตอนแรกทั้งคู่ยังพอควบคุมการทรงตัวได้ แต่ยิ่งต่อสู้ก็ยิ่งเลยเถิด

สุดท้ายทั้งคู่ก็ตกลงไปในน้ำ

เฉียวเหลียนเฉิงโผล่หัวขึ้นจากน้ำ หันไปมองหาตงเลี่ยว แต่กลับไม่เห็นเขาขึ้นมา

เขากำลังสงสัยอยู่ แต่ก็เห็นฟองอากาศลอยขึ้นบนผิวน้ำไม่ไกล

ใจของเฉียวเหลียนเฉิงเต้นรัว ‘บ้าเอ๊ย มันว่ายน้ำไม่เป็นนี่หว่า!’

เขาไม่อยากยุ่ง แต่ก็ทำไม่ได้

เขาเป็นทหาร การช่วยชีวิตคนเป็นสิ่งที่ต้องทำ!

นอกจากนี้เขาคือตงเลี่ยว บุคคลสำคัญที่จะช่วยให้พวกเขาสามารถจับเครือข่ายค้ามนุษย์ได้ทั้งหมด

ดังนั้น เฉียวเหลียนเฉิงจึงจำใจต้องดำน้ำลงไปอีกครั้งเพื่อช่วยเขา

โชคดีที่ตงเลี่ยวตกลงไปในน้ำไม่ไกลจากเขา เขาใช้มือตีน้ำและเตะขาอย่างรวดเร็วไปถึงตัวเลี่ยว โอบรอบคออีกฝ่าย และเตรียมดึงขึ้นสู่ผิวน้ำ

ทันใดนั้น ตงเลี่ยวเหมือนจะรู้สึกตัว สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดทำให้เขาคว้าแขนและลำตัวของเฉียวเหลียนเฉิงไว้แน่น กอดเขาไว้ไม่ยอมปล่อย

เฉียวเหลียนเฉิงว่ายน้ำเก่ง แต่พอมีผู้ชายร่างใหญ่หนักกว่าห้าสิบกิโลกรัมเกาะอยู่ เขาก็ไม่สามารถว่ายได้อย่างคล่องแคล่วอีกต่อไป

แรงต้านทานในการลอยขึ้นสู่ผิวน้ำเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสองเท่า

เขาพยายามว่ายขึ้นผิวน้ำอย่างสุดชีวิต แต่ก็ถูกตงเลี่ยวดึงกลับลงไป

เฉียวเหลียนเฉิงเริ่มโมโห ชกไปที่ท้ายทอยของตงเลี่ยว

สติสัมปชัญญะของตงเลี่ยวเลือนราง พอถูกชกเข้าอย่างจัง ความเจ็บปวดแล่นปราดเข้ามา

และก่อนที่เขาจะหมดสติ…

แล้วเขาก็เห็นใบหน้าที่พร่ามัวอยู่ตรงหน้า แสงแดดส่องลงมาใต้ผิวน้ำ เป็นประกายสีเหลืองอ่อน ๆ ที่ด้านหลัง

ใบหน้านั้นค่อย ๆ ทับซ้อนกับหลัวนีน่า หญิงสาวที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบและคิดถึงเธออยู่เสมอ

หลังจากนั้น สติของเขาก็ตกสู่ความมืดมิด!

อีกด้านหนึ่ง

มู่เหย่ไล่ตามหลังเอ้อร์หนิวออกจากสวน เดินออกไปได้ไม่ไกล เขาก็เห็นรถคันหนึ่งจอดอยู่ริมถนน

เจ้าเด็กนั่นเดินตรงไปยังรถที่จอดอยู่

กระจกของรถโปร่งใส มองเห็นได้ชัดว่ามีคนอยู่บนรถหลายคน

หนึ่งในนั้นคือเหล่าฉีที่เพิ่งติดต่อเขามาเมื่อวาน

มู่เหย่เริ่มร้อนรน

ถ้าปล่อยให้เรื่องเป็นแบบนี้ เอ้อร์หนิวจะต้องบอกเหล่าฉีเรื่องตงเลี่ยวกับเฉียวเหลียนเฉิงที่นัดพบกัน

แบบนั้นตงเลี่ยวจะถูกเปิดโปง และแผนการของพวกเขาจะพังทลายหมด!

มู่เหย่รีบวิ่งตามไป

แต่ระยะห่างระหว่างพวกเขาอยู่ที่ประมาณยี่สิบเมตร และบนถนนก็มีคนเดินอยู่มาก

ตอนนี้เอ้อร์หนิวกำลังจะข้ามถนน แต่มู่เหย่เพิ่งออกจากประตูสวนสาธารณะ เห็นได้ชัดว่าไล่ตามไม่ทันแล้ว

มู่เหย่เห็นเอ้อร์หนิววิ่งตรงไปที่ถนน จึงรีบตะโกนลั่น

“หยุดไอ้หนุ่มเสื้อลายสก๊อตไว้เร็ว มันขโมยกระเป๋าเงินไป!”

เขาตะโกนเสียงดัง ผู้คนรอบข้างหันมามอง หลายคนที่อยู่ใกล้กับเอ้อร์หนิวรีบวิ่งเข้ามาขวางทาง

ในยุคสมัยนี้ผู้คนยังมีความซื่อสัตย์ เมื่อได้ยินว่าจับขโมย ทุกคนก็พร้อมใจกันช่วย

เอ้อร์หนิวเห็นคนมาขวางก็โมโห ปล่อยหมัดใส่หนึ่งในนั้น

ทันใด เด็กหนุ่มอีกคนก็โผล่ออกมาจากด้านข้าง

เด็กหนุ่มคนนี้รูปร่างสูงใหญ่ สวมชุดกีฬาที่มีคำว่าโรงเรียนกีฬาเขียนอยู่

เด็กหนุ่มแข็งแรงและแรงเยอะ เขาจับข้อมือของเอ้อร์หนิวไว้แน่น

ตอนนี้มีคนเข้ามามุงดูเป็นจำนวนมาก

เอ้อร์หนิวยื่นมือไปทางรถเพื่อขอความช่วยเหลือ

ทว่าคนในรถเห็นแล้ว แต่ไม่รู้คิดยังไง พวกเขาขับรถหนีไปเสียเฉย ๆ