เกิดใหม่เป็นตัวร้ายในซีรี่ส์รอมคอมทั้งที ก็ขอใช้ชีวิตวัยรุ่นกับนางเอกคนโปรดก็แล้วกัน (WN) - ตอนที่ 100 ไอเดียใหม่
ตอนที่100 : ไอเดียใหม่
หลังจากที่พวกเราสี่คนเพลิดเพลินกับบทสนทนาไร้สาระกันได้สักพัก หัวข้อก็เปลี่ยนไปเป็นการคุยเรื่องงานวัฒนธรรมแทน
เรโอะและนิชิคาว่าเริ่มพูดคุยถึงการประชุมทดลองชิมเมื่อเช้าพลางคีบของในกล่องเบนโตะเข้าปาก
“จากความคิดเห็นของคนในห้อง ส่วนใหญ่เหมือนจะเลือกไอเดียขนมหวานทำเองของริวสุเกะ พวกเขาคิดว่ามันเป็นแรงบันดาลใจที่ดีที่แสดงให้เห็นว่าพวกเราสามารถทำขนมหวานอร่อยๆได้ด้วยตัวเองโดยไม่ต้องพึ่งร้านขนมน่ะ”
“ว่าก็ว่าเหอะ กลิ่นวาฟเฟิลหอมๆมันลอยไปทั่วโรงเรียนตั้งแต่เช้าแล้วนะ แถมตอนที่ฉันได้ชิม มันก็อร่อยจนแทบจะอดใจไม่ไหวเลยล่ะ”
นิชิคาว่าพูดพลางเงยหน้ามองท้องฟ้า
ดูเหมือนว่าเขายังคงเพลิดเพลินกับรสชาติของวาฟเฟิลที่ผมทำและเสียงตอบรับจากเพื่อนในห้องก็ไม่ต่างกัน
ในแชทกลุ่มของห้องพูดกันเป็นเสียงเดียวว่าวาฟเฟิลได้รับความนิยมอย่างมาก เมนูหลักของคาเฟ่ขนมหวานจึงเกือบจะถูกกำหนดว่าเป็นวาฟเฟิลไปโดยปริยาย
เครื่องทำวาฟเฟิลก็ใช้งานง่าย เหมาะสำหรับคนที่ไม่มีประสบการณ์ทำขนม แถมยังสามารถเพิ่มลูกเล่นด้วยท็อปปิ้งได้หลากหลาย กลิ่นหอมของวาฟเฟิลอบเสร็จใหม่ๆก็เย้ายวนใจจนยากจะปฎิเสธ
และสำหรับเครื่องดื่ม ต้องเป็นชานมไข่มุกแน่นอน!
ด้วยความนิยมในหมู่สาวๆนั้นไม่อาจมองข้ามไปได้หรอก และการจับคู่วาฟเฟิลกับชาไข่มุกคือความเข้ากันอย่างสมบูรณ์แบบ
ในตอนที่ผมกำลังเพลิดเพลินกับขนมปังที่ถืออยู่ มาชิโระก็สะกิดไหล่ผมเบาๆ พอผมหันไปหา เธอจ้องมองมาที่ผมด้วยดวงตาเป็นประกาย
“สุดยอดไปเลยนะ ริวสุเกะ ทุกคนชมว่าอร่อยมากๆ แบบนี้ตอนงานจริงก็น่าจะได้รับความนิยมแน่เลย”
“ถ้าจะพูดแบบนั้น เมดคาเฟ่ของมาชิโระก็คงได้รับความนิยมสุดๆแน่นอน ทุกคนต้องรอดูชุดเมดของมาชิโระอย่างใจจดใจจ่อแหงๆ”
มาชิโระมีทั้งรูปลักษณ์ที่งดงามและอัธยาศัยดี เป็นมิตรกับทุกคนโดยไม่มีการแบ่งแยก ทำให้เหล่าหนุ่มๆในโรงเรียนต่างก็ตกหลุมรักเธอ
“จะว่าไป ผมได้ยินมาว่าหลังปิดเทอมฤดูร้อนก็มีกลุ่มแฟนคลับลับๆของคุณมาชิโระก่อตั้งขึ้นด้วยล่ะ”
“แฟนคลับของฉันเหรอ!?”
มาชิโระอุทานเสียงหลง ใบหน้าของเธอแดงก่ำอย่างน่ารัก
บทสนทนาไหลไปเรื่อยๆจนกระทั่งไอเดียการจัด “เมดคาเฟ่ขนมหวาน” ซึ่งรวมร้านของทั้งสองห้องไว้ด้วยกันถูกหยิบขึ้นมาพูดและได้รับการตอบรับอย่างดีเยี่ยม
“วาฟเฟิลทำเองของฉันกับมาชิโระในชุดเมด ถ้าเราสองห้องร่วมมือกันมันต้องกลายเป็นจุดเด่นของงานแน่ๆ”
ทุกคนต่างเห็นด้วยกับคำพูดของผม และบรรยากาศก็เต็มไปด้วยความคึกคักในแบบที่เรียกได้ว่า ทุกคนกำลังมุ่งมั่นที่จะทำให้เทศกาลวัฒนธรรมปีนี้เป็นสิ่งที่ไม่มีวันลืม
ในตอนที่ห้องหนึ่งของมาชิโระเน้นเรื่องชุดและการตกแต่งในร้านเมดคาเฟ่ แต่กลับต้องลดงบประมาณในส่วนของอาหาร
นั่นหมายความว่าถ้าหากห้องของผมและห้องของมาชิโระที่อยู่ติดกันร่วมมือกัน ก็จะสามารถเติมเต็มในส่วนที่ขาดและเสริมจุดเด่นให้โดดเด่นยิ่งขึ้น
ด้วยขนมหวานทำเองที่ผมได้ฝึกฝนมาจากการทำงานในร้านกาแฟในชีวิตก่อน และการจับคู่กับ “เด็กสาวผู้เลอโฉมที่สุดในโลก” จะต้องสร้างความคึกคักได้แน่นอน
พอผมเล่าถึงเรื่องนี้อย่างตื่นเต้น มาชิโระก็ยิ้มกว้างราวกับจะเห็นด้วย
เรโอะเองก็ดูสนใจและครุ่นคิดกับเรื่องนี้เหมือกัน ในขณะที่นิชิคาว่ากลับเลือกที่จะสนใจข้าวกล่องของเขามากกว่า
“ความคิดของริวสุเกะสุดยอดเลย ดีไม่ดีอาจได้ที่หนึ่งของโรงเรียนเลยด้วยซ้ำนะ…”
“เรโอะ ที่โรงเรียนเรามีกฎห้ามร่วมมือกับห้องอื่นในงานวัฒนธรรมรึเปล่า?”
“ไม่มีกฎแบบนั้นหรอก โรงเรียนเรามีแนวคิดที่เคารพความคิดอิสระของนักเรียน ถ้าทั้งสองฝ่ายตกลงกันได้และได้รับอนุญาตจากสภานักเรียนก็ทำได้ล่ะนะ”
“ถ้าอย่างงั้น ลองคุยกับทุกคนในห้องและรวมตัวกับห้องของมาชิโระดูไหม…?”
“นั่นสินะ เราสามารถคุยกับทุกคนและตกลงกันได้ ถ้ามีผมคอยประสานกับชั้นเรียนของคุณมาชิโระก็น่าจะทำได้ไม่ยาก”
มาชิโระดีดตัวลุกขึ้นจากที่นั่งทันที ดวงตาสีฟ้าระยิบระยับราวกับอัญมณีเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
เธอกุมมือผมแน่นพร้อมกับรอยยิ้มกว้างก่อนจะพูดว่า
“แบบนั้นมันต้องสนุกมากแน่ๆ ฉันจะลองไปคุยกับทุกคนในห้องดูนะ! ถ้าเราร่วมมือกันมันจะต้องกลายเป็นงานที่ยอดเยี่ยมแน่เลย!”
เรโอะเองก็พยักหน้าเห็นด้วยอย่างแข็งขัน
ที่จริง ผมเคยกังวลว่า การจะเลียนแบบความสำเร็จของงานวัฒนธรรมในต้นฉบับที่ตัวเอกทำสำเร็จนั้นอาจเป็นไปไม่ได้สำหรับตัวผมซึ่งเป็นเพียงตัวร้าย
โรงเรียนคิโอะที่ผมเรียนอยู่ งานวัฒนธรรมถือว่าเป็นกิจกรรมที่นักเรียนทุกคนให้ความสำคัญและจัดงานอย่างจริงจัง
ทุกห้องจะจัดงานในระดับสูงเทียบได้กับการแสดงมืออาชีพ มีผู้คนจากโรงเรียนอื่นมาชมและยังมีทีมโทรทัศน์มาถ่ายทำด้วย
ในตอนแรกผมรู้สึกว่าความสำเร็จแบบนั้นเป็นเรื่องที่ไกลเกินเอื้อม แต่ตอนนี้ ผมคิดได้ว่าผมไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว
เพราะมาชิโระที่อยู่เคียงข้างผม เราเลยสามารถก้าวข้ามโชคชะตาและสร้างปาฏิหาริย์แห่งการพลิกผันได้
ไอเดียเมดคาเฟ่ขนมหวานจึงถือเป็นแรงบันดาลใจที่ดีที่สุด
“เรโอะ ฉันจะลองรวบรวมความคิดเห็นจากทุกคนผ่านแชตกลุ่มของห้องนะ”
“เข้าใจแล้ว เดี๋ยวผมจะช่วยคุยกับทุกคนในห้องเอง”
“มาชิโระ เธอช่วยคุยกับห้องหนึ่งและโน้มน้าวให้พวกเขาร่วมมือด้วยได้ไหม?”
“อื้อ แน่นอน! พวกเรามาทำให้งานวัฒนธรรมครั้งนี้สนุกที่สุดไปด้วยกันนะ!”
เมื่อได้ยินคำตอบจากมาชิโระที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ผมรู้สึกมั่นใจขึ้นมา
เราจะร่วมกันสร้าง “ตอนจบที่แสนสุข” ในงานวัฒนธรรมครั้งนี้ให้สำเร็จได้แน่นอน!
(TL : นิชิคาว่าที่กำลังนั่งกินข้าวโดยไม่สนรอบข้าง (っ˘ڡ˘ς) )
YOU MAY ALSO LIKE
