สูตรลับแม่ครัวมือทองในยุค80 - บทที่ 8 สาลี่ประจำหมู่บ้าน (รีไรท์)

บทที่ 8 สาลี่ประจำหมู่บ้าน (รีไรท์)

บทที่ 8 สาลี่ประจำหมู่บ้าน (รีไรท์)

คืนนั้นลู่ฉิวเยว่และแม่กลับไปที่บ้านของคุณลุง

เมื่อเห็นว่าสองแม่ลูกกลับมาช้า ผู้ที่เป็นทั้งพ่อและสามีก็เป็นห่วงมาก “ทำไมวันนี้กลับมาช้าล่ะ ขายไม่ดีเหรอ”

ผู้เป็นภรรยายิ้มก่อนจะพูดว่า “ไม่ใช่ว่าขายไม่ดี แต่ขายดีมากต่างหาก! พวกเราขายโร่วเจียโม๋หมดในเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมงด้วยซ้ำ”

“แล้วทำไมกลับมาช้าแบบนี้ล่ะ! มืดแล้วมันอันตรายนะ” คนเป็นสามีพูดเสียงแผ่ว

“เมื่อตอนเย็นหนูไปทำงานพิเศษเป็นหัวหน้าเชฟมาค่ะ” ลู่ฉิวเยว่กล่าว

“น่าภูมิใจที่สุดเลยเนอะ! ฝีมือการทำอาหารของคุณตาถ่ายทอดมาถึงลูกแล้ว นอกจากจะได้ค่าจ้างเป็นเงิน 100 หยวน ลูกของเรายังได้พูดคุยกับนายอำเภอและนักลงทุนด้วยนะคะ! พวกเขาบอกว่าสนใจจะมาลงทุนในหมู่บ้านเยว่เหลียงของพวกเราด้วยล่ะ!” ผู้เป็นแม่กล่าวอย่างภาคภูมิใจ

ทันทีที่พูดจบ ดวงตาของคุณลุงผู้เป็นเจ้าของบ้านก็สว่างไสวขึ้นทันที

เขามองไปที่ลู่ฉิวเยว่ ถามอย่างตื่นเต้นว่า “ฉิวเยว่งั้นเหรอ? แล้วลงทุนอะไรล่ะ?”

ลู่ฉิวเยว่ยิ้มและพูดว่า “ลุงกลัวว่าสาลี่ของพวกเราจะขายไม่ออกใช่ไหมคะ? นักลงทุนคนนี้มาจากเมืองหลวง เดิมทีเขตของเราไม่มีข้อดีในการลงทุน หนูก็เลยแนะนำเขาไปว่าน่าจะมาลงทุนที่หมู่บ้านของเรานะ เพราะหมู่บ้านของเราอยู่ใกล้ทะเล”

“ถ้าเราสร้างโรงงานที่นี่ ทางภาครัฐก็จะสร้างท่าเรือ หลังจากเศรษฐกิจดีขึ้น การคมนาคมก็จะสะดวกมากขึ้น และถ้านักลงทุนคนนั้นเชื่อหนูจริง ๆ เขาก็จะสร้างโรงงานบรรจุกระป๋องเพื่อแปรรูปสาลี่หิมะของพวกเราอีกด้วย ของดีประจำหมู่บ้านเราก็คือสาลี่หิมะพวกนี้นี่คะ นี่ถือว่าเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกหลายตัวเลยล่ะค่ะ”

หลังจากได้ยินคำพูดของลู่ฉิวเยว่ ดวงตาของคุณลุงก็เป็นประกายระยิบระยับ

เขาคว้ามือของลู่ฉิวเยว่อย่างตื่นเต้น พูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า “เป็นไปตามคาด หลานสาวของฉันคิดอะไรเหมือนฉันจริง ๆ! ฉันอยากให้มีการลงทุนกับสร้างโรงงานในหมู่บ้านเยว่เหลียงมานานแล้ว! น่าเสียดายที่มันไม่มีโอกาสมาโดยตลอด”

“ถ้าเราสร้างโรงงานบรรจุกระป๋องในหมู่บ้านนี้ได้จริง ๆ เราก็ไม่ต้องกลัวว่าจะขายสาลี่ไม่ออกอีกแล้ว และถ้าเราสร้างท่าเรือตามมาอีก ที่ดินและสินค้าจากหมู่บ้านของเราก็มูลค่าสูงขึ้นและขึ้นราคาได้เหมือนกัน!”

ลู่ฉิวเยว่ไม่เคยคิดเลยว่าคุณลุงของเธอจะมองเห็นมุมมองระยะยาวเช่นนี้! ช่างน่านับถือเหลือเกิน!

“ลุงพูดถูกแล้ว ถ้าแผนการสร้างโรงงานครั้งนี้เป็นไปด้วยดี พวกเราก็จะมีเงินไปซื้อที่ดินเป็นของตนเอง และเมื่อถึงเวลานั้น พวกเราก็จะรวยกันแล้ว!” ลู่ฉิวเยว่เพ้อฝันถึงอนาคตที่สวยงาม

“ถ้าทำสำเร็จ ฉันในฐานะหัวหน้าหมู่บ้านเยว่เหลียงจะมอบที่อยู่อาศัยให้หลานทันที! ให้ครอบครัวทั้งสามคนของหลานตั้งหลักแหล่งในหมู่บ้านเยว่เหลียงนี่แหละ! หลานไม่ต้องพาพ่อแม่กลับไปอยู่ที่หมู่บ้านลู่เจี๋ยพวกนั้นอีกแล้ว!” คุณลุงพูดเสียงดัง

“ดีเลยค่ะ! หมู่บ้านเยว่เหลียงอยู่ใกล้เมือง มีทำเลขายของดีกว่าที่อื่น เมื่อหนูมีรายได้เพียงพอ หนูจะสร้างบ้านที่นี่” ลู่ฉิวเยว่กล่าว

แม้ว่าพ่อของเธอจะมาจากหมู่บ้านลู่เจี๋ย แต่การใช้เวลาอยู่ในหมู่บ้านแห่งนั้นก็ดูจะเป็นความทรงจำที่ไม่ดีสักเท่าไหร่

หลังจากรับฟังสิ่งที่ลู่ฉิวเยว่พูด ตอนนี้เขาก็สนับสนุนเช่นกัน

“ตอนนี้ลูกโตแล้ว ลูกมีความคิดก้าวหน้ามากกว่าพ่อแม่ พวกเราจะสนับสนุนลูกเสมอ” คนเป็นพ่อกล่าว

แม่ลู่ฉิวเยว่พยักหน้าแล้วพูดว่า “ถูกต้อง! เราทุกคนจะสนับสนุนลูกเอง!”

เมื่อเห็นว่าสมาชิกในครอบครัวของเธอสนับสนุนเธอ ลู่ฉิวเยว่ก็รู้สึกอบอุ่นในใจ เธอพูดทันทีว่า “สิ่งที่ต้องทำด่วนที่สุดคือสร้างความประทับใจให้กับนักลงทุนที่จะมาตรวจสอบในวันพรุ่งนี้ และทำความฝันในครั้งนี้ให้กลายเป็นจริงให้ได้”

“เอาเงินไปซื้อแกะของพ่อใหญ่จางกันดีกว่า พรุ่งนี้เราจะตุ๋นเนื้อแกะเป็นอาหารเย็น” ผู้เป็นลุงเอ่ยขึ้นทันทีพูดทันที

“ปล่อยให้หน้าที่ทำอาหารเป็นหน้าที่ของหลานไปเถอะ รับรองว่าทุกอย่างต้องเป็นไปด้วยดีแน่นอน” ป้าสะใภ้เองก็พูดอย่างมีความสุขเช่นกัน

“ได้เลยค่ะ! เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูรับผิดชอบเรื่องทำอาหารเอง แต่ถ้าเราจะทำให้นักลงทุนมาลงทุนสร้างโรงงานที่นี่ได้จริงๆ พวกเราก็ต้องเอาสาลี่มาทำอาหารให้พวกเขาติดใจให้ได้ ลุงช่วยไปเก็บสาลี่ให้หนูหน่อยก็แล้วกันค่ะ หนูต้องไปเตรียมวัตถุดิบอย่างอื่นอีก”

ลู่ฉิวเยว่ต้องใช้เวลามากขึ้นในการต้มสาลี่หิมะตุ๋นยาจีนให้มีความน่าประทับใจมากกว่าเดิม ดังนั้นหญิงสาวจึงต้องเตรียมการตั้งแต่คืนนี้

ทุกคนรีบออกไปเก็บลูกสาลี่ นอกจากผลสาลี่หิมะแล้ว ยังมีวัตถุดิบที่สำคัญชนิดอื่น ๆ อย่างอินทผลัมแดง ขิง เปลือกส้ม น้ำผึ้ง และอื่น ๆ

ลู่ฉิวเยว่เริ่มด้วยทำความสะอาดวัตถุดิบทั้งหมดก่อนแล้วปล่อยให้แห้ง จากนั้นนำสาลี่ทั้งหมดออกมาปอกเปลือก บดให้ละเอียด ตามด้วยใส่สาลี่บดทั้งหมดลงในหม้อ ใส่อินทผาลัมหั่น ขิง เปลือกส้มแล้วต้มด้วยกัน รอจนส่วนผสมทั้งหมดเดือดได้ที่ก็กรองกากออก และปล่อยให้น้ำซุปที่เหลืออยู่งวดลง ก่อนจะเติมน้ำผึ้ง จากนั้นก็ปล่อยให้เย็น

แน่นอนว่าการทำสาลี่หิมะตุ๋นยาจีนเพียงอย่างเดียวนั้นน่าเบื่อมากเกินไป ลู่ฉิวเยว่จึงนำสาลี่หิมะมาทำเป็นอาหารสำหรับกินอีกหลายอย่าง หลังจากทำงานมาทั้งคืน ลู่ฉิวเยว่ก็ผละไปอาบน้ำและพักผ่อน

รุ่งเช้าของวันต่อมา หญิงสาวตื่นขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ อาหารที่ทำไว้เมื่อคืนนี้พร้อมแล้ว

เพื่อความปลอดภัย ลู่ฉิวเยว่ยังใช้น้ำพุแห่งจิตวิญญาณผสมลงไปด้วย หลังจากบรรจุสาลี่ตุ๋นยาจีนลงในโหลแก้วแล้ว ลู่ฉิวเยว่ก็เริ่มคิดเมนูอาหารของวันนี้

คุณลุงของเธอซื้อเนื้อแกะขนาดกลางมา เนื้อแกะชนิดนี้ไม่แก่และเนื้อนุ่ม จึงไม่เหมาะสำหรับการนำไปตุ๋น ทางที่ดีควรทำเนื้อแกะย่างทั้งตัว

หากย่างเนื้อแกะทั้งตัวไม่เพียงแต่กินสะดวกเท่านั้น แต่ยังสามารถรักษาความอร่อยของเนื้อแกะไว้ได้ดีที่สุดอีกด้วย

นอกจากนี้ การกินเนื้อแกะย่างรสเผ็ดร้อนคู่กับสาลี่หิมะตุ๋นยาจีนก็เป็นอะไรที่เข้ากันมาก

ลู่ฉิวเยว่ระบุรายการวัตถุดิบและขอให้แม่ช่วยออกไปซื้อให้

หลังจากที่คุณลุงฆ่าแกะเสร็จเรียบร้อย ลู่ฉิวเยว่ก็เริ่มหมักแกะทันที

หากต้องการให้เนื้อแกะย่างทั้งตัวมีรสชาติดี ขั้นตอนแรกคือการหมักอย่างถูกต้อง มิฉะนั้นเนื้อแกะย่างจะมีรสชาติไม่ดีพอที่จะสร้างความประทับใจ

การหมักต้องใช้ขิง หัวหอม กระเทียม พริกไทยป่น ซอสถั่วเหลือง และอื่น ๆ

หลังจากหมักเนื้อแกะแล้วต้องนำไปย่างด้วยเตาถ่าน การย่างด้วยเตาถ่านจะทำให้มีรสชาติดีที่สุด แต่ต้องควบคุมอุณหภูมิความร้อนให้ดี มิเช่นนั้นแล้วเนื้อแกะจะไหม้ได้หากไม่ระวัง

ในฐานะที่เป็นหัวหน้าเชฟที่มีประสบการณ์มากกว่าสิบปี ทักษะของลู่ฉิวเยว่นั้นไม่ใช่ปัญหา

ขณะที่กำลังย่างเนื้อแกะอยู่นั้นก็มีเสียงแตรรถดังขึ้นที่ด้านนอกประตู

ในชนบทช่วงปี 1980 รถยนต์ขนาดเล็กเป็นสิ่งหายาก ก่อนที่จะมีคนลงมาจากรถก็มีชาวบ้านจำนวนมากมามุงดูเรียบร้อยแล้ว

ลู่ฉิวเยว่และคุณลุงเจ้าของบ้านก็ได้ยินเสียงเช่นกัน ทั้งสองจึงรีบออกไปดูอย่างรวดเร็ว

เลขาหวังลงจากรถเป็นคนแรก หลังจากที่เลขาหวังลงจากรถ เขาก็ตรงไปที่เบาะหลังและเปิดประตู

หลังจากนั้นไม่นาน รองเท้าหนังสีสดใสคู่หนึ่งก็ปรากฏต่อหน้าทุกคน

ขายาวเหยียดตรงพอดีกับชุดก้าวลงมา เจ้าของร่างมีเอวที่แข็งแรง ไหล่กว้าง แผ่นหลังกำยำ และลำตัวเหยียดตรง จนในที่สุด ใบหน้าที่หล่อเหลาจนน่าทึ่งของฉินซือก็ปรากฏขึ้น