สูตรลับแม่ครัวมือทองในยุค80 - บทที่ 49 เปิดตัวแฟน

บทที่ 49 เปิดตัวแฟน

บทที่ 49 เปิดตัวแฟน

หกโมงเย็นแล้ว บรรยากาศนอกหน้าต่างมืดสลัว เลขาหวังขอตัวกลับบ้านไปก่อนแล้ว แต่ฉินซือยังคงอยู่ที่นี่ไม่อยากกลับ

ลู่ฉิวเยว่ย่อมรู้ดีว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ถ้าเธอไม่ยอมให้คำตอบกับเขา เขาก็คงอยู่ที่นี่และไม่ยอมกลับเด็ดขาด เธอจึงกัดฟันแล้วเดินออกไปนอกประตูด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ

บรรยากาศยามค่ำเงียบสงบ ไม่ทราบเลยว่าเธอเดินไปไกลแค่ไหน จนกระทั่งเธอเหลืออยู่ตัวคนเดียวแล้วเท่านั้น

แสงจันทร์สาดส่องลงมาปกคลุมรอบบริเวณ นี่คือความสวยงามที่ผู้คนไม่อยากรบกวน

“ฉิวเยว่ คุณต้องบอกให้ผมรู้แล้วนะว่าคำตอบของคุณคืออะไร?”

เสียงที่ทุ้มต่ำของผู้ชายดังขึ้นทางด้านหลัง เป็นไปตามคาด ความจริงใจของผู้คนคือสิ่งที่ยากจะปฏิเสธ

ในชีวิตทั้งสองชาติภพของลู่ฉิวเยว่ เธอเพิ่งจะเคยพบเจอกับความรู้สึกนี้เป็นครั้งแรก หัวใจของเธอเต้นรัว แก้มของเธอร้อนผ่าว แม้แต่สายลมที่หนาวเย็นก็ยังไม่สามารถกำจัดความร้อนรุ่มในใจของเธอได้

“ก็ได้ งั้นเรามาลองคบกันเถอะ”

เสียงของเธอดังชัดเจนในยามค่ำ หัวใจของคนทั้งสองอดสั่นไหวขึ้นมาไม่ได้

แล้วลู่ฉิวเยว่ก็หัวเราะออกมา เธอคิดถึงช่วงเวลานี้มาโดยตลอด แต่ก็ยังเว้นระยะห่างกับเขาเรื่อยมา หากรู้ว่ามันจะดีเช่นนี้ แล้วทำไมถึงต้องทรมานตัวเองด้วยนะ?

ฉินซือไม่อยากเชื่อว่าลู่ฉิวเยว่จะยอมตกลงคบกับเขา ชายหนุ่มตื่นเต้นจนฝ่ามือมีแต่เม็ดเหงื่อเปียกชุ่ม เขาดูไม่เหมือนเถ้าแก่ฉินซือผู้ชำนาญการทำธุรกิจเลยแม้แต่น้อย

“ผม… ผมขอกอดคุณได้ไหม?”

ชายหนุ่มถามด้วยความตื่นเต้นและคาดหวัง ลู่ฉิวเยว่ไออออกมาก่อนกระซิบว่า “ตามใจคุณเถอะ”

ฉินซือเคยนึกถึงช่วงเวลานี้มานับครั้งไม่ถ้วน ในที่สุดความฝันของเขาก็ได้กลายเป็นจริงแล้ว

รุ่งเช้าวันต่อมา ลู่ฉิวเยว่ต้องการจะตรวจสอบบัญชีประจำร้าน ตอนนี้มีลูกค้าไม่มาก ดังนั้นเธอจึงยังมีเวลาได้นั่งพักอยู่บ้าง

“คุณลุง คุณป้า พี่สาว”

เมื่อได้ยินเสียงเรียกของหวังเซวียนเซวียน ลู่ฉิวเยว่เงยหน้าขึ้น ก่อนจะพบว่าเด็กหนุ่มกำลังยืนอยู่หน้าประตูด้วยท่าทางแปลกประหลาด ใบหน้ากลายเป็นสีแดง

เด็กสาวคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังเขา เธอมีผิวพรรณขาวเนียน ดวงตากลมโตเขินอาย เธอยืนอยู่ข้างหลังลูกพี่ลูกน้องของลู่ฉิวเยว่โดยไม่ได้พูดอะไร เมื่อสบตาลู่ฉิวเยว่ก็ยิ้มให้กัน ใบหน้าของเด็กสาวคนนี้ดูมีสง่าราศีและน่าจะเป็นคนดีทีเดียว

“นี่คือ…” ลู่ฉิวเยว่ไม่อยากจะเดา อย่าบอกนะว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอมีแฟนแล้ว?

น่าแปลก

หวังเซวียนเซวียนเป็นคนที่ใสซื่อมาก เธอจึงทำกับเขาเหมือนเด็กอยู่เสมอ จนเกือบลืมไปแล้วว่าอีกฝ่ายโตพอที่จะมีความรักได้แล้ว

เด็กหนุ่มตอบกลับมาด้วยความเขินอายว่า “ผมพาแฟนมาให้พี่ได้รู้จักครับ”

เป็นแฟนกันจริง ๆ ด้วย!

ลู่ฉิวเยว่ยิ้มกว้าง เจ้าเด็กคนนี้ปิดบังอะไรบางอย่างอยู่จริง ๆ

เด็กสาวมีหน้าตาสะสวย กิริยามารยาทเรียบร้อย ดูเหมือนจะเป็นคนเงียบ ๆ

แม่ของลู่ฉิวเยว่ก็พูดออกมาด้วยความประหลาดใจเช่นกัน เธอไม่สนงานที่กำลังทำอยู่ในมืออีกแล้ว เธอรีบวิ่งออกมาพูดว่า “แหม เซวียนเซวียนพาแฟนมาเปิดตัวแล้ว หลานสาวคนนี้หน้าตาสวยเชียว เธอชื่ออะไรจ๊ะ?”

“สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า สวัสดีค่ะพี่สาว หนูชื่อเหอเฉียนเฉียนค่ะ” เด็กสาวยิ้มและทำความเคารพบรรดาผู้ใหญ่

แม่ของลู่ฉิวเยว่ยิ่งรู้สึกชื่นชอบเด็กสาวคนนี้มากกว่าเดิม ก่อนจะเรียกให้เธอเข้ามานั่งในร้าน “ในเมื่อเธอเป็นแฟนของเซวียนเซวียน พวกเราก็ถือเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว อย่าได้เกรงใจกันเลย เข้ามานั่งในร้านกันก่อนเถอะ”

“ขอบคุณมากค่ะ คุณป้า” เหอเฉียนเฉียนถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เธอรู้อยู่แล้วว่าญาติของหวังเซวียนเซวียนเปิดร้านอาหาร จึงกลัวว่าญาติของเขาจะดูถูกเธอ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าทุกคนจะใจดีมาก รวมถึงพี่สาวคนนั้นด้วย

เมื่อมีแขกมาเยือน ลู่ฉิวเยว่ก็หยุดดูสมุดบัญชีและเดินเข้าครัวไปนำขนมออกมาให้ ก่อนจะนั่งพูดคุยกับเด็กสาวคนนั้นเพื่อเป็นการตรวจสอบให้ลูกพี่ลูกน้องของเธออีกแรงหนึ่ง

“กินได้ตามสบายเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ ครอบครัวของพวกเราไม่ค่อยเคร่งครัดกฎระเบียบอยู่แล้ว” เมื่อเห็นเด็กสาวนั่งซุกตัวอยู่ที่มุมร้าน เหมือนกำลังเขินอายอะไรบางอย่าง ลู่ฉิวเยว่ก็ยิ้มและปลอบโยนเธอ

“ใช่แล้วจ้ะ ไม่ต้องเกรงใจนะ ทำตัวตามสบายเหมือนอยู่บ้านตัวเองได้เลย” แม่ของลู่ฉิวเยว่ยิ้มอย่างเห็นด้วย ส่วนสามีของเธอที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็มองมาด้วยสายตาเอ็นดูเช่นกัน

เหอเฉียนเฉียนยิ้ม เผยให้เห็นฟันเขี้ยวน่ารักเล็ก ๆ 2 ซี่ “ขอบคุณพี่สาว ขอบคุณคุณลุงคุณป้ามากค่ะ”

ลู่ฉิวเยว่รู้สึกดีที่ถูกเรียกว่าพี่สาวด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานเช่นนี้ นับว่าหวังเซวียนเซวียนมีสายตาที่ดีมาก ถึงกับสามารถหาแฟนเป็นเด็กหน้าตาดีที่มีนิสัยอ่อนหวานขนาดนี้มาครอบครองได้

บางทีอาจเป็นเพราะว่าพวกเธออายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ลู่ฉิวเยว่จึงสามารถชวนคุยได้อย่างเป็นธรรมชาติ ยิ่งพูดคุยกันมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกชื่นชอบเด็กสาวนามว่าเหอเฉียนเฉียนมากขึ้นเท่านั้น

ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจว่าเด็กคนนี้เป็นคนดี หวังเซวียนเซวียนควรจะพาตัวไปให้พ่อแม่ของตนเองได้เห็นหน้าเห็นตา แล้วค่อยกลับมาทำงานในอีกสัก 2-3 วันก็ยังได้

แม่ของลู่ฉิวเยว่ก็เห็นด้วย จึงบอกให้ทั้ง 2 คนทำเช่นนั้น และก็ยังบอกให้หวังเซวียนเซวียนคอยดูแลเด็กสาวคนนี้ให้ดีอีกด้วย

แม้ว่าเด็กสาวคนนี้จะขี้อาย แต่เธอก็เชื่อฟังผู้ใหญ่ เธอหันไปมองหวังเซวียนเซวียนก่อนจะพยักหน้าและยิ้มหลังได้รับคำยืนยันจากเขา

ใบหน้าของคู่รักวัยรุ่นเป็นสีแดงระเรื่อ ทุกครั้งที่พวกเขามองหน้ากัน โลกทั้งใบก็จะถูกตัดออกไปทันที เสมือนว่ามีเพียงพวกเขาอยู่แค่สองคนเท่านั้น ลู่ฉิวเยว่ได้แต่ถอนหายใจอยู่ในใจ ความรักในยุคสมัยนี้เรียบง่ายมากกว่าความรักในยุคต่อไปมากนัก

หวังเซวียนเซวียนทำงานในร้านมาหลายวันแล้ว

วันนี้เขาพาแฟนมาเปิดตัว ลู่ฉิวเยว่จึงอนุญาตให้หยุดได้เป็นกรณีพิเศษ อีกทั้งยังจ่ายเงินเดือนล่วงหน้าให้ครึ่งหนึ่งด้วย เพื่อให้เขาได้มีโอกาสพาเหอเฉียนเฉียนไปเดินเล่นผ่อนคลาย

หวังเซวียนเซวียนรู้ดีว่าเขาจำเป็นต้องดูแลเหอเฉียนเฉียน เพราะช่วงที่ผ่านมา เขาทำงานอยู่ในร้านตลอด ดังนั้นเขาจึงตอบตกลงอย่างเร็วไว เพราะต้องการจะพาเธอไปเที่ยวบ้างนั่นเอง

หลังจากที่ได้พบกับเหอเฉียนเฉียน ใบหน้าแม่ของลู่ฉิวเยว่ก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เธอเฝ้าดูหลานคนนี้เติบโตมาตั้งแต่เด็ก ในที่สุดเขาก็มีแฟนแล้ว แถมแฟนของเขายังเป็นเด็กสาวน่ารัก เธอจึงรู้สึกมีความสุขจากก้นบึ้งของหัวใจ

หลังจากนั้น ไม่รู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอขยับตัวเข้าไปหาลู่ฉิวเยว่และจิ้มหน้าผากลูกสาวอย่างหยอกเย้าว่า “เยว่เยว่ ลูกกับคุณฉินซือเป็นยังไงบ้าง? ลูกรับรักเขาแล้วหรือยัง?”

เธอสามารถบอกได้เลยว่าลูกสาวของตนเองก็ชอบฉินซือเหมือนกัน ไม่งั้นก็คงไม่ใจลอยคิดถึงเขาอยู่ทุกวันหรอก

ลู่ฉิวเยว่เป็นคนตรงไปตรงมา ถ้าเธอไม่ชอบ เธอก็คงปฏิเสธไปนานแล้ว เธอจะปล่อยให้ฉินซือมาเดินไปเดินมาอยู่ตรงหน้าทุกวันได้อย่างไร

“พวกเราคบกันแล้วค่ะ” เมื่อได้ยินคำถามจากคนเป็นแม่ ลู่ฉิวเยว่ก็ให้คำตอบออกมาก่อนจะไอด้วยความเขินอาย ใบหน้ากลายเป็นสีแดงขึ้นมาอย่างชัดเจน

เมื่อคืนนี้ เธอคิดที่จะบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่อยู่พอดี แต่คิดไม่ถึงเลยว่าแม่จะเป็นคนถามออกมาเอง

แต่แม่ของเธอกลับไม่ได้ดีใจอย่างที่คิด แถมยังมีสีหน้าวิตกกังวลอีกด้วย

ลู่ฉิวเยว่มึนงงปนพิศวงขึ้นมาทันที หรือว่าแม่ของเธอจะไม่ชอบฉินซือแล้ว? แต่เมื่อวานนี้แม่ของเธอยังพยายามจับคู่เธอกับเขาอยู่เลยนี่นา

แต่เมื่อมองตามสายตาของแม่ไป ลู่ฉิวเยว่ก็ได้พบว่าเฉินซุนเหยียนกลับมาอีกแล้ว

คน ๆ นี้เคยมาป่วนที่ร้านอาหารแล้วหลายครั้ง ทุกครั้งที่มาก็บอกว่าต้องการจะยกเลิกสัญญา ไม่อยากจะให้ลู่ฉิวเยว่เช่าร้านเก่าของเธออีกต่อไป

เมื่อเฉินซุนเหยียนเดินเข้ามาในครั้งนี้ก็พูดว่า “ลู่ฉิวเยว่ เธอมาเปิดร้านใหม่อยู่ที่นี่แล้ว ร้านเก่าเธอก็ไม่ได้ใช้ประโยชน์ งั้นก็คืนมาให้ฉันเถอะนะ เดี๋ยวฉันจะคืนค่าเช่าให้เธอเอง”

ลู่ฉิวเยว่เลิกคิ้วขึ้นสูงและหัวเราะเยาะ “ไม่ได้ค่ะ พวกเราเซ็นสัญญากันไปแล้ว ไว้ใกล้หมดสัญญาเมื่อไหร่ค่อยมาคุยกันอีกทีนะคะ ถ้ามีการยกเลิกสัญญาก่อนกำหนด คุณต้องชดใช้ค่าเสียหายตามที่ระบุไว้ในสัญญา”

“ลู่ฉิวเยว่! นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ เธอเห็นฉันเป็นตัวอะไร?” หญิงวัยกลางคนยืนเท้าสะเอว เบิกตาโตด้วยความโมโห