สูตรลับแม่ครัวมือทองในยุค80 - บทที่ 33 ไหวพริบทางธุรกิจ

บทที่ 33 ไหวพริบทางธุรกิจ

บทที่ 33 ไหวพริบทางธุรกิจ

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับร้านอาหารของลู่ฉิวเยว่โด่งดังไปทั่ว เมื่อฉินซือได้ข่าว เขาก็รีบเดินทางกลับมาจากอีกเมืองหนึ่งโดยไม่สนใจว่าตนเองกำลังมีงานด่วน

“ลู่ฉิวเยว่!”

เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นหู ลู่ฉิวเยว่ก็เงยหน้ามองด้วยความประหลาดใจ เธอจ้องมองไปยังชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความสงสัย “คุณไม่ได้ไปเจรจาธุรกิจที่เมืองอื่นเหรอคะ?”

เสื้อของฉินซือยับยู่ยี่ ใต้ตาของเขาดำคล้ำ ในดวงตามีเส้นเลือดเห็นได้ชัด เขาเชิดคางขึ้นด้วยความดื้อรั้น

สภาพของเขาในตอนนี้ไม่เหมือนสภาพของฉินซือผู้สมบูรณ์แบบยามปกติเลย แต่กำแพงในหัวใจของลู่ฉิวเยว่กลับถูกทำลายลงไปอย่างราบคาบ เหมือนกับว่ามีแสงแดดอบอุ่นสาดส่องเข้ามา มันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นใจได้อย่างเหลือเชื่อ

เมื่อเห็นสายตาของหญิงสาว ฉินซือก็รู้แล้วว่าสภาพของตัวเองดูแย่ขนาดไหน

เมื่อรู้ตัวว่าสภาพของตนเองดูแย่มากต่อหน้าหญิงสาวที่เขาชอบ ฉินซือก็ไม่กล้าที่จะเดินผ่านประตูเข้าไป

“เห็นว่ามีคนเอาฝิ่นไปใส่ไว้ในร้านใหม่ของคุณ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?” ฉินซือถามออกมาอย่างอึดอัด

ลู่ฉิวเยว่หัวเราะในลำคอ “พวกเรากำลังสืบสวนกันอยู่ค่ะ แต่คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอก คุณกลับไปพักผ่อนก่อนก็ได้”

ฉินซือต้องอาบน้ำและแต่งตัวใหม่จริง ๆ

“จริงด้วย รอผมก่อนนะ” ฉินซือพยักหน้าและเดินกลับไปอย่างรวดเร็ว ท่าทางของเขาทำให้ลู่ฉิวเยว่อดหัวเราะออกมาไม่ได้

1 ชั่วโมงต่อมา ฉินซือก็กลับมาปรากฏตัวอีกครั้งด้วยมาดเนี้ยบตามปกติ

เขารับชามบะหมี่ที่ลู่ฉิวเยว่ส่งให้และฟังเธออธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นขณะกินอาหารไปด้วย

“คุณคิดวิธีนี้ขึ้นมาเองเหรอ?” เขาเลิกคิ้วสูง พูดพร้อมกับยิ้มกว้าง

ลู่ฉิวเยว่พยักหน้า

ฉินซือพูดต่อไปว่า “เรื่องนี้คุณไม่ต้องห่วงนะ ผมจะให้คนมาช่วยคุณเอง คุณแค่ดูแลร้านของคุณให้ดีก็พอ”

เขามาลงทุนที่นี่นานแล้วจึงพอจะมีเส้นสายอยู่บ้าง คงไม่ใช่เรื่องยากที่จะแก้ปัญหา

ลู่ฉิวเยว่พยักหน้า ครั้งนี้เธอไม่ได้ปฏิเสธความช่วยเหลือของเขาอีกแล้ว เนื่องจากมีฝิ่นที่เป็นยาเสพติดมาเกี่ยวข้อง นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ถ้าได้ฉินซือช่วยอีกแรง ขั้นตอนทุกอย่างก็คงรวดเร็วมากขึ้น แล้วเธอก็จะได้เปิดร้านใหม่อย่างราบรื่น

ยิ่งไปกว่านั้น เทศกาลตรุษจีนกำลังจะมาถึงแล้ว เธออยากจะใช้โอกาสนี้เปิดตัวเมนูใหม่ เธอจึงยุ่งมาก ลู่ฉิวเยว่ไม่มีทางจัดการเรื่องราวทั้งหมดได้ด้วยตัวคนเดียวแน่นอน

“ฉินซือ ฉันได้ยินมาจากเลขาหวังว่าคุณกำลังพยายามหาทางขายดอกไม้ที่ซื้อมาแต่ขายไม่ออกอยู่ใช่ไหม?” ลู่ฉิวเยว่ถามขึ้นมาทันที

เมื่อได้ยินคำถามนี้ ฉินซือก็ชะงักไป ก่อนที่ในใจจะหัวเราะอย่างมีความสุข

เธอไม่ได้เรียกเขาว่าคุณฉินอีกต่อไปแล้ว นี่หมายความว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาพัฒนาขึ้นมาก!

ฉินซือเข้าใจว่าเธออยากจะได้ดอกไม้มาทำขนมหวาน จึงพูดออกไปว่า “คุณก็อยากได้ใช่ไหม? เดี๋ยวผมจะให้คนมาส่งให้ ดอกไม้พวกนั้นอยู่กับผมก็เปล่าประโยชน์”

ลู่ฉิวเยว่ส่ายหน้า ก่อนจะยิ้มตอบกลับว่า “ฉันจะลองขายให้คุณต่างหากค่ะ”

เธอพูดออกมา

ในช่วงเทศกาลตรุษจีน ผู้คนจะออกมาซื้อหาดอกไม้และขนมหวาน ลู่ฉิวเยว่ตั้งใจคิดโปรโมชั่นลดราคาพิเศษให้แก่ร้านของตนเอง ยิ่งลูกค้าซื้อขนมจากร้านเธอเยอะมากเท่าไหร่ ก็จะได้ส่วนลดในการซื้อดอกไม้มากเท่านั้น และยิ่งมีคนซื้อดอกไม้มากเท่าไหร่ ลู่ฉิวเยว่ก็จะยิ่งได้ส่วนแบ่งมากเท่านั้น

ฉินซือช่วยเธอสืบคดีเรื่องร้านใหม่ เธอช่วยเขาขายดอกไม้เพื่อเป็นการตอบแทนที่เขาช่วยสืบคดีให้เธอ นี่เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกถึง 3 ตัวชัด ๆ

ฉินซือยิ้ม เขาจะไม่เข้าใจความหมายของเธอได้อย่างไร

ผู้หญิงคนนี้ฉลาดมาก เมื่อเธอช่วยขายดอกไม้ให้เขา นั่นก็หมายความว่าเธอได้ตอบแทนบุญคุณที่เขาช่วยเหลือเธอแล้ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้เต็มใจยอมรับมันก็ตาม

เพราะอะไรกันนะ? เธอกลัวว่าเขาจะใช้บุญคุณในครั้งนี้บังคับให้เธออยู่กับเขางั้นหรอ? เขาเป็นคนแบบนั้นในสายตาของเธอหรืออย่างไร?

ฉินซือหัวเราะอย่างเย็นชา ก่อนจะกินบะหมี่ต่อไปด้วยความหงุดหงิด

อย่างไรก็ตาม เขาเห็นด้วยกับความคิดของลู่ฉิวเยว่ ต้องยอมรับว่าเธอมีไหวพริบทางธุรกิจเป็นเลิศจริง ๆ

ฉินซือรู้สึกไว้ใจยิ่งนัก

“เอ๊ะ นั่นมันลู่ฉิวเยว่ไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงยังอยู่ในร้านอีกล่ะ?”

เสียงที่คุ้นหูดังขึ้น ลู่ฉิวเยว่อดขมวดคิ้วหันไปมองไม่ได้ ป้าลู่เดินมาอยู่ตรงหน้า “ป้ามาทำอะไรคะ?”

“ฉันก็ไม่ได้มาทำอะไรหรอก” ป้าลู่ยิ้มกว้างอย่างสะใจ “ได้ข่าวว่ามีคนไปเจอฝิ่นอยู่ในร้านใหม่ของเธอใช่ไหม มิน่าล่ะ ลูกค้าถึงได้ติดโร่วเจียโม๋ของเธอขนาดนั้น ที่แท้เธอก็ใส่ฝิ่นลงไปนี่เอง”

แม่ของลู่ฉิวเยว่พลันพูดออกมาด้วยความโกรธแค้นว่า “เฉินต้าหัว อย่ามาพูดเหลวไหล ตำรวจไม่เคยบอกว่ามีฝิ่นอยู่ในอาหารของเรา มีแต่เธอนั่นแหละที่ไปแพร่ข่าวลือแบบนั้น!”

“เหอะ!” ป้าลู่กลอกตา “ตำรวจไม่ได้พูดก็จริง แต่ของกลางอยู่ในร้านของพวกเธอนะ ถ้าไม่ได้เอาไว้ใส่อาหารแล้วจะมีเอาไว้ทำไม? ครั้งนี้พวกเธอไม่รอดคุกแน่ๆ เฮ้อ… ฉันสงสารเธอเหลือเกิน อายุแค่นี้ลู่ฉิวเยว่ต้องติดคุกซะแล้ว พ้นโทษออกจากคุกมาเมื่อไหร่ จะมีใครอยากแต่งงานกับเธออีกไหมนะ ไม่มีใครชอบผู้หญิงขี้คุกอยู่แล้ว ไม่เหมือนหรงหรงของเรา นอกจากเธอจะสวยและมีความสามารถแล้ว ยังมีแฟนใหม่ที่สมบูรณ์แบบอีกด้วย”

ลูกสาวของเธอพาชายหนุ่มผู้สวมใส่รองเท้าหนังและมีท่าทางสุภาพอ่อนน้อมคนนั้นมาทำความรู้จักกับเธอแล้ว ป้าลู่คิดว่าชายหนุ่มคนนั้นสมบูรณ์แบบมากกว่าฉินซือเสียอีก

ป้าลู่แกล้งยกมือขึ้นมาปัดแมลงวัน แต่จริง ๆ คืออยากจะอวดสร้อยข้อมือทองคำที่กำลังสะท้อนประกายกับแสงแดดระยิบระยับจนทำให้แม่ของลู่ฉิวเยว่แสบตาต่างหาก

ป้าลู่ยิ้มอย่างผู้ชนะ “ดูนี่สิ แฟนของหรงหรงซื้อมาให้ฉันล่ะ เขาดูแลหรงหรงดีมากเลยนะ แล้วเขาก็ดูแลฉันดีมากเหมือนกัน ฉันก็ไม่ได้อยากให้เขาซื้ออะไรแพง ๆ ให้ฉันหรอกนะ เฮ้อ… ฉันเกือบลืมครอบครัวของพวกเธอไปเลย ลู่ฉิวเยว่กำลังจะติดคุกแล้ว อีกหน่อยจะไปหาแฟนดี ๆ แบบนี้ได้ที่ไหน”

แม่ของลู่ฉิวเยว่เกลียดชังคนที่พูดถึงลูกสาวของเธอในแง่ร้ายที่สุด มันไม่ต่างจากการกระตุกหนวดเสือ หญิงวัยกลางคนอยากจะวิ่งไปหยิบไม้กวาดออกมาไล่ตีป้าลู่อีกครั้ง แต่ลู่ฉิวเยว่ก็ห้ามเอาไว้

แฟนใหม่?

ลู่ฉิวเยว่เลิกคิ้วขึ้นสูง ครั้งสุดท้ายที่เธอได้ข่าวจากฉินซือ เขาบอกว่าลู่เจี๋ยหรงกับสวีต้าหลินยังไม่ได้หย่าขาดจากกันนี่ แล้วจะมีแฟนใหม่ได้อย่างไร? หรือว่าไม่กี่วันที่ผ่านมา ลู่เจี๋ยหรงเลิกลากับสวีต้าหลินอย่างเด็ดขาดแล้ว?

ลู่ฉิวเยว่หันหน้ามองไปที่ฉินซือ เขาส่ายศีรษะกลับมาเป็นการตอบว่าไม่รู้เรื่อง

เธอหันกลับไปมองป้าลู่ด้วยความสงสัย “ลู่เจี๋ยหรงหย่ากับสวีต้าหลินแล้วเหรอคะ?”

ป้าลู่หยุดชะงัก ก่อนจะพูดเสียงดังว่า “ลู่ฉิวเยว่ เธอสนใจแต่เรื่องของตัวเองเถอะ อีกไม่กี่วันเธออาจจะต้องเข้าคุกอยู่แล้ว! น่าสมเพช! ต่อให้เธอหน้าตาดีแค่ไหน ก็ไม่มีใครอยากได้เธออีกแล้ว! ครอบครัวของเธอกำลังจะต้องล่มจม! ฉันเวทนาพวกเธอจริง ๆ… ”

ลู่ฉิวเยว่เข้าใจได้โดยทันทีว่าป้าลู่แกล้งโมโหเพื่อกลบเกลื่อนคำถามของเธอ หมายความว่าลู่เจี๋ยหรงยังไม่ได้หย่าสินะ? แล้วสวีต้าหลินรู้หรือเปล่าว่าลู่เจี๋ยหรงมีแฟนใหม่แล้ว?

ลู่ฉิวเยว่อมยิ้มอย่างมีความสุข

ในเมื่อฉินซือสัญญาว่าจะช่วยเธอจัดการปัญหา ลู่ฉิวเยว่จึงมีสมาธิมาจัดการเรื่องราวในร้านโดยไม่ต้องกังวลอื่นใดอีก

ฉินซือคือสุดยอดนักธุรกิจในอนาคต เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างนี้จะเป็นปัญหาสำหรับเขาได้อย่างไร ลู่ฉิวเยว่ย่อมเชื่อมั่นในตัวเขาหมดหัวใจ

แต่เธอคิดไม่ถึงว่าวิธีการของฉินซือได้ผลอย่างน่าเหลือเชื่อ เพียงไม่กี่วันเท่านั้น เขาก็ได้รับการติดต่อจากทางตำรวจว่าพบหลักฐานสำคัญแล้ว