“ไอ้คนบ้า นี่นายผุดขึ้นมาจากนรกขุมไหนกันนะ”

แทนที่เขาจะสะทกสะท้านกับคำด่าของหล่อนบ้าง แต่ไม่เลย เขายังคงหัวเราะราวกับกำชัยชนะมโหฬารเอาไว้

“ต้องถามตัวเองเธอมากกว่าว่าตกลงมาในนรกขุมไหน ถึงได้มาเจอกับฉัน”

“ไอ้…”

“หุบปากได้แล้ว ฉันไม่อยากฟังเสียงแหลมๆ ของเธอ”

“แต่ฉันจะด่านาย จะด่าจนกว่านายจะหยุดทำบ้าๆ กับฉัน ไอ้คนเลว ไอ้คนบ้าอำนาจ ไอ้คน…อุ๊บบบบ…อื้อ…”

ปากอิ่มเต็มตึงถูกริมฝีปากกระด้างกระแทกลงมาหาแรงๆ หล่อนขัดขืนผลักไส แต่ปากของเขาเหนียวหนึบราวกับมันคือกาว เพราะไม่ว่าจะบิดหน้าส่ายหนีไปทางไหน เขาก็ยังคงตามติด ประกบปากจูบได้อย่างแนบแน่น

“อื้อ…อา…อื้อ…”

สองมือเล็กดันแผงอกกว้างเอาไว้สุดแรง พยายามต่อต้านอย่างสุดพละกำลัง แต่สุดท้ายก็ต้องอ่อนปวกเปียก เมื่อรสชาติจากริมฝีปากกระด้างและกลิ่นอายเซ็กซี่จากเรือนกายทรงพลังโชยเข้ามาในจมูก ร่างสาวเบ่งบานและอ่อนแรงลงจนน่าเวทนา

ริมฝีปากกระด้างสอดส่ายบดคลึง แสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของผ่านทุกสัมผัสปลุกเร้า หญิงสาวหอบหายใจระรัวยามเมื่อลิ้นสากสอดไล้เข้ามาภายใน

“อา…”

รสชาติจุมพิตของแมทธิวไม่มีแม้แต่เสี้ยวเศษของความอ่อนหวาน มันเต็มไปด้วยความดุดัน ลงทัณฑ์ และแสดงความเป็นผู้ชนะ หล่อนพยายามแล้ว พยายามที่จะผลักไส พยายามที่จะต่อสู้ แต่คู่แข่งขันของหล่อนช่างเต็มไปด้วยพลังอำนาจเกินกว่าจะรับมือไหว

พอสาสมใจแล้วเขาก็ถอนปากออกไป ดวงตาคมกริบจับจ้องมองมายังปากบวมเป่งของหล่อนเขม็ง ก่อนจะลดสายตาลงไปมองหน้าอกอวบอัดที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหอบหายใจด้วยสายตาพึงพอใจ

“เธอเป็นทาสของฉัน จำเอาไว้”

“เสียใจด้วย เธอเป็นเมียฉัน ยังไงซะฉันก็ต้องเอาเธอ” เขาพูดหยาบคายได้อย่างหน้าตาเฉย

“ฉันจะร้องให้คนช่วย”

“ก็ร้องไปสิ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าคนที่นี่จะชอบยุ่งเรื่องของผัวเมียหรือเปล่า”

เขาหัวเราะได้อย่างน่าหมั่นไส้ยิ่งนัก

“ฉันเกลียดนาย!”

“แต่ฉันอยากเอาเธอจนแทบบ้า ความต้องการของฉันที่มีต่อเธอมันรุนแรงมากรู้ไหม ฉันตั้งใจว่าจะสอดใส่โยกคลึงในตัวของเธอแรงๆ แรงที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้ ทำให้เธอเสร็จแล้วเสร็จอีก และวิงวอนให้ฉันเอาซ้ำแล้วซ้ำเล่า”

“ไอ้คนบ้า!”

แมทธิวทั้งบ้า ทั้งเถื่อน และหล่อนก็เกลียดเขาที่สุด มัทนาน้ำหูน้ำตาไหล

“ถ้าฉันหลุดไปได้ นายเละแน่”

คนตัวโตไหวไหล่กว้างน้อยๆ อย่างไม่แยแส “ก็เอาสิ เธอจะเอาคืนฉันยังไงก็ได้ จะจับฉันแก้ผ้าจนหมด แล้วปีนขึ้นคร่อมมาโยกคลึงฉันจนฉันแตกใส่ตัวเธอก็ได้ ฉันยอม…”

“ไอ้…ไอ้…” หล่อนไม่อาจสรรหาคำด่าใดที่คู่ควรกับผู้ชายปากร้ายอย่างแมทธิวได้ ทำได้แค่มองเขาอย่างจะกินเลือดกินเนื้อเท่านั้น “ฉันเกลียดนาย…!”

“หุบปากซะ แล้วเรามาสนุกกัน” คนพูดหน้าตายังคงเต็มไปด้วยโทสะ กระซิบเสียงกระเส่าข้างใบหูเล็กแผ่วเบา “เธอจะสนุกจนลืมหน้าพี่ไมค์ไปเลยล่ะ” เขาเกลียดตัวเองนักที่พูดออกไปเหมือนผู้ชายขี้หึง มันไม่ใช่ตัวตนของเขาสักหน่อย เขาก็แค่…อยากจะปราบพยศมัทนาเท่านั้น ไม่ได้คิดอะไรกับหล่อนมากไปกว่านี้เลยสักนิด

“ฉันไม่ยอม…ปล่อยฉัน” แม้สองมือจะถูกพันธนาการเอาไว้ แต่หญิงสาวก็ยังคงดิ้นรน แอ่นตัวดิ้นไปมาอย่างสุดกำลัง โดยหารู้ไม่ว่ายิ่งดิ้นยิ่งส่ายคนตัวโตก็ยิ่งตื่นผงาด

“ชอบ…ชอบที่สุด ดิ้นไปสิ…ฉันกำลังลุกเชียว”

คนตัวเล็กชะงักกึก ในขณะที่คนตัวโตหัวเราะร่วนอย่างถูกอกถูกใจ ไล้มือไปหยุดที่สะโพกกลมกลึง และจงใจถูไถความเป็นชายที่ตื่นคึกคะนองลงไป

มัทนาหน้าแดงก่ำ เบิกตากว้าง “คน…คนหยาบคาย คนลามก ปล่อยฉันนะ”