“แค่นี้ก่อนนะแก มีคนมาน่ะ”

มัทนารีบตัดสายจากดลกร ขณะจ้องมองไปที่ประตูห้องด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ

“ใครน่ะ”

ไม่มีคนตอบกลับมาจนกระทั่งบานประตูเปิดกว้างออก หญิงสาวหน้าตาตื่นเมื่อเห็นแมทธิวปรากฏตัวขึ้น

“นาย…เข้ามาทำไม”

แมทธิวใช้ส้นเท้าดันบานประตูไม่ให้ปิดสนิทลง ขณะเดินเข้ามาหยุดที่ขอบเตียง มองหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มที่นั่งนิ่งอยู่บนนั้นด้วยสายตาพึงพอใจ

“อาบน้ำทาแป้งเสียหน้าขาวเลย รอฉันอยู่ใช่ไหม”

“คนบ้า ใครจะรอนาย ออกไปเลยนะ”

“ไหนขอเหตุผลดีๆ สักสองข้อซิ ว่าทำไมฉันจึงสมควรจะต้องออกไปจากห้องนี้”

คนตัวเล็กเม้มปากแน่น มองผู้ชายโอหังตรงหน้าอย่างโมโห “ข้อหนึ่ง ห้องนี้เป็นห้องของฉัน และข้อสอง ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย”

แมทธิวหัวเราะร่วน เริ่มต้นปลดกระดุมเสื้อนอนของตัวเองทีละเม็ดๆ จนหมด

“นั่น…นายจะทำบ้าอะไรน่ะ ออกไปเลยนะ”

“นี่เธอลืมไปแล้วจริงๆ เหรอว่าตัวเองอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร หรือว่าต้องให้ฉันเตือน” เขาสลัดเสื้อนอนออกไปจากตัว เผยเรือนกายสง่าผ่าเผยแสนกำยำ หน้าอกมีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เส้นขนหยิกขอดพวกนี้สินะที่ไม่ครูดไปกับผิวสาวของหล่อนยามที่เขาทาบทับลงมาหา บ้าจริง ทำไมจะต้องร้อนวูบวาบด้วย

“แต่…ฉันยังไม่พร้อมนี่ นายออกไปก่อน”

คนตัวโตถาโถมลงมาหา บดขยี้หล่อนด้วยริมฝีปากและร่างกายแข็งแกร่งกำยำ บีบบังคับให้นักโทษสาวยอมจำนนต่อเพลิงพิศวาสที่กำลังก่อตัวขึ้นอย่างไร้ทางหนี

“ปล่อย…อื้อ…”

ชุดนอนตัวสวยถูกฉีกกระชากออกจากร่างงาม และมันก็ทำให้ลมหายใจของแมทธิวติดขัด เมื่อเห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าขาวเนียนของมัทนาเต็มสองตาอีกครั้ง

ความต้องการที่มีต่อหล่อนเพิ่มทวีขึ้นอย่างรุนแรงจนน่าละอาย ความแข็งชันลุกผงาด บราเซียร์กับกางเกงชั้นในตัวน้อยไม่อาจปกปิดความอวบอูมของเพศหญิงเอาไว้จากสายตาได้เลย เขาปรารถนาที่จะแยกขานวลออกจากกัน และผลักดันความเป็นชายใหญ่โตเข้าไปภายใน เคลื่อนไหวถาโถม ทำให้หล่อนถึงจุดหมายปลายทางครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้มัทนาครวญครางออกมาเป็นชื่อของเขาแต่เพียงผู้เดียว

โอ้ พระเจ้า นี่เขากำลังจะเป็นบ้าใช่ไหม เขากำลังจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าราวกับจะกลืนกินเข้าไปทั้งตัว ทั้งๆ ที่หล่อนไม่ใช่อาหารที่สามารถกัดกินได้

“อย่านะ…”

“ฉัน…ไม่มีทางหยุด…”

เขาครางเสียงกระเส่า กระตุกบราเซียร์ตัวน้อยออกไปจากร่างงาม เจ้าหล่อนหวีดร้องตกใจ แต่เขาก็ก้มลงปิดปากกลืนเสียงขัดขืนนั้นลงไปในลำคอแกร่งอย่างรวดเร็ว และจัดการเดินหน้าเล้าโลมหญิงสาวอย่างดิบเถื่อน ที่แม้แต่ตัวเขาเองก็แทบจะควบคุมมันไม่ได้

ฝ่ามือใหญ่บีบเคล้นฟอนเฟ้นปทุมถันอวบอัดล้นมือ บีบแรงๆ จนเจ้าหล่อนสะท้านไปทั้งตัว ก่อนจะก้มลงดูดอมมันเข้ามาไว้ในอุ้งปาก เขาดูดแรงๆ ขบกัดอย่างเอร็ดอร่อย และไล้เลียปลุกเร้าด้วยปลายลิ้นช่ำชอง หญิงสาวส่ายสะบัด ความต้านทานที่พยายามยื้อเอาไว้ค่อยๆ บินหายไป จนในที่สุดก็ไม่เหลือติดกายอีกเลย

“อา…อา…อื้อ…” หล่อนครางฮือเมื่อยอดถันถูกกัดแรงๆ

แมทธิวคลายยอดถันที่เปียกชุ่มออกจากช่องปาก เลื่อนตัวขึ้นไปจูบปากอิ่มอีกครั้ง สอดแทรกปลายลิ้นช่ำชองเข้าไปสำรวจตรวจตราภายในอุ้งปากสาว รัดรึงดูดกลืนอย่างเชื่องช้าเร้าอารมณ์จนคนตัวเล็กมึนเมาคล้อยตาม จากนั้นก็ลากปลายลิ้นวนลงมายังลำคอ ดูดเม้มแสดงความเป็นเจ้าของ ก่อนจะฝังหน้าลงกับร่องอกอวบ

“อา…อา…”

สาวน้อยหายใจหอบระรัว สองมือนุ่มลูบไล้ไปตามกล้ามเนื้อแน่นหนั่นของต้นแขนกำยำและต่ำลงไปยังหน้าอกกว้างรกไปด้วยเส้นขนหยิกขอด และต่ำลงไปยังหน้าท้องที่แข็งปั๋งไม่ผิดจากไม้กระดาน

หล่อนควรจะหยุดยั้งเขาสิ ต่อต้าน หรือไม่ก็ผลักไสให้เขาออกไปจากร่างกายของตัวเอง แต่กลับทำไม่ได้ หล่อนรัก…รักความรู้สึกยามที่ผิวสาวครูดไปกับเส้นขนหนาดกของแมทธิว รักยามที่เขาอ้าปากและกลืนกินยอดทรวงเข้าไป และรัก…ทุกสัมผัสของเขา เพราะมันทำให้หล่อนร้อนฉ่าและเสียวซ่านจนแทบขาดใจ

ก่อนคิดจะหยุดแมทธิว…หล่อนควรคิดจะหยุดความโหยหาในใจของตัวเองเสียก่อนเป็นดีที่สุด

“อา…อา…แมทธิว…อา…”