“นายรู้ได้ยังไง”

“ฉันเป็นน้องชายพี่ไมค์ ทำไมฉันจะไม่รู้ ไปขึ้นรถ ฉันจะพาไปส่งบ้าน”

หล่อนขืนตัวเอาไว้ และพยายามบิดแขนออก แต่ไม่สำเร็จ “ฉันกลับเองได้”

เขาหันกลับมาและมองหล่อนทั้งตัวด้วยสายตาแบบที่ผู้ชายแท้ๆ มองสตรีที่พึงพอใจ

หล่อนรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว หัวใจเต้นแรง และคล้ายกับร่างกายอ่อนแรงจนไม่มีแรงเคลื่อนไหว

“นาย…มองฉันแบบนี้ทำไม”

“เธอคงไม่ได้กลับบ้านแน่ๆ ถ้ากลับแท็กซี่”

เขาข่มขู่เสร็จก็เริ่มออกเดินอีกครั้ง โดยไม่ลืมที่จะฉุดรั้งหล่อนให้เดินตามไปด้วย

มัทนามองเรือนร่างสูงใหญ่ของแมทธิวด้วยสายตาหวั่นไหว ทุกครั้งที่หล่อนกำลังมีปัญหาก็มีแต่แมทธิวนี่แหละที่โผล่มาทันเวลา และช่วยเหลือหล่อน แม้ส่วนมากเขาจะทำให้หล่อนโมโหก็ตาม

“ขึ้นรถ”

เขาหันมาหาหล่อน และแน่นอนว่าหล่อนละสายตาจากเรือนร่างของเขาไม่ทัน

“มองอะไรของเธอ”

“เปล่า”

“ฉันเห็น”

“ก็มอง…ผู้ชายเผด็จการ ปากร้าย และก็ชอบทำตัวเป็นตาแก่ขี้บ่นยังไงล่ะ”

เขาเลิกคิ้วเล็กน้อย ขณะโน้มกายเข้ามาหา กลิ่นกายเฉพาะตัวของเขาที่หล่อนจำได้ติดตรึงโชยเข้ามาในจมูกอีกครั้ง ใบหน้าหล่อจัดของเขาทำให้หล่อนแทบหยุดหายใจ

ทำไมถึงไม่ได้รังเกียจแมทธิวเหมือนอย่างที่เคยเป็น ทำไมถึงได้รู้สึกวูบวาบทุกครั้งที่อยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้นะ

“นาย…จะทำอะไรน่ะ”

รอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปากของแมทธิวมันน่ามองขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ

“เธออยากให้ฉันทำอะไรล่ะ”

“ไม่ผิดหรอกย่ะ แต่สักวันฉันจะหิ้วผู้ชายไปกินบ้าง” หล่อนพูดเล่นๆ แต่คำพูดนั้นกลับทำให้รถทั้งคันกระตุก และไม่ช้าก็ถูกพาเข้าจอดที่ข้างทาง

“นายจอดรถทำไม”

“ความคิดเมื่อกี้นี้ของเธอไม่ดีเลยนะ มัทนา”

“อะไรของนาย”

“ผู้หญิงไม่ควรจะเจ้าชู้”

“แล้วทำไมนายเจ้าชู้ได้ล่ะ ถ้านายทำได้ ฉันก็ทำได้ และที่สำคัญนายจะมายุ่งกับฉันทำไมเนี่ย” หล่อนมองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ “หรือว่านายหวงฉัน” หล่อนพูดไปอย่างนั้นแหละ แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงทำให้แมทธิวอึ้งไปได้นานขนาดนั้น

“ฉันล้อเล่นน่ะ นายจะมาหวงฉันทำไม จริงไหม”

“ใช่”

ไม่รู้ทำไมถึงได้รู้สึกโหวงๆ ในอกนัก มัทนาลอบถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้น

“ขับรถเถอะ ฉันง่วงแล้วอยากกลับไปนอน”

หล่อนหยุดพูด เอนตัวลงแนบกับเบาะรถ และหลับตาลงช้าๆ จนกระทั่งสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่ทั้งกระด้างและนุ่มในเวลาเดียวกันบนเรียวปากของตัวเอง ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้น ใบหน้าของแมทธิวใกล้ชิดจนได้กลิ่นของลมหายใจ

“นี่นาย…อุ๊บบบ…”

หล่อนควรจะผลักไสเขาออกไปสิ ไม่ใช่เผยอปากและต้อนรับลิ้นใหญ่ด้วยความเต็มอกเต็มใจเช่นนี้ รสชาติของแมทธิวให้ความรู้สึกดีเหลือเกิน หลับตาพริ้ม วางมือลงกับแผงอกเปลือยที่มีไรขนดกอย่างผ่อนคลาย ขยับปากตามผู้ควบคุมด้วยความเชื่อฟัง

แมทธิวคือไวน์รสชาติเลิศ ริมฝีปากของเขาไม่ต่างจากอุปกรณ์คุกคามทางเพศเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าเขาจะเคลื่อนไหวหนักหน่วงหรือแผ่วเบา มันก็สามารถกระตุ้นปฏิกิริยาในร่างสาวให้ระเบิดขึ้นในฉับพลัน

โอ้…นี่หล่อนกำลังเป็นอะไรไป ทำไมถึงไม่ขัดขืน ทำไมยอมให้ผู้ชายปากร้ายแต่กลับจูบได้อย่างเย้ายวนอย่างเช่นแมทธิวกระทำแบบนี้ได้ หล่อนต้องปฏิเสธ ผลักไส ผลักเขาออกไปสิ

แม้จะสั่งตัวเองอย่างดุเดือดเลือดพล่านแค่ไหน แต่ความตื่นตัวทางเพศที่ถูกปลุกเร้าให้ก่อตัวขึ้นมันมีอำนาจมหาศาลยิ่งนัก หล่อนกำลังจะละลาย ใช่…กำลังจะหลอมละลายกลายเป็นช็อกโกแลตเหลวๆ ในอ้อมแขนกำยำของผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่ควบคุมทั้งสมองและหัวใจของหล่อนได้อย่างฉกาจฉกรรจ์

“อา…”

เสียงครางเล็ดลอดออกมาจากกลีบปากหวานล้ำยวนใจของมัทนา ทำให้คนที่กำลังหล่นร่วงลงไปในบ่อสวาทได้สติ เขาผงกศีรษะขึ้นอย่างรวดเร็ว และรีบดึงตัวเองยืดตรง

มัทนาหน้าตาแดงก่ำ ความสุขซ่านใจจากริมฝีปากอบอุ่นของแมทธิวเมื่อครู่นี้มันไม่ต่างจากยาเสพติดเลยแม้แต่น้อย อันตราย แต่ก็ยอมที่จะเสี่ยงเพื่อที่จะได้ลิ้มลองอีกครั้งและอีกครั้ง

“ฉันจะไปส่งเธอที่บ้าน”

เขาพูดด้วยน้ำเสียงปกติ คล้ายกับว่าเมื่อครู่นี้ไม่ได้จูบขยี้ปากของหล่อนมาอย่างงั้นแหละ

หล่อนไม่ได้ตอบอะไรออกมา เพราะยังหาเสียงของตัวเองไม่เจอ ลิ้นสีแดงสดแลบออกมาเลียกลีบปากล่างที่ยังบวมช้ำของตัวเองด้วยความประหม่า ก่อนจะรีบหันหน้าหนีมองออกไปนอกกระจกรถ

แมทธิวถอนหายใจออกมาแรงๆ เกลียดตัวเอง เกลียดที่ควบคุมมันไม่ได้ เกลียดที่ยอมให้เจ้าความทรมานคลุ้มคลั่งมีอำนาจเหนือกว่าสมอง และเกลียดความหวาน…ความหวานล้ำจากเรียวปากของมัทนาเป็นที่สุด เพราะมันทำให้เขาขาดสติ

ซูเปอร์คาร์คันงามพุ่งทะยานกลับขึ้นไปบนท้องถนนอีกครั้ง มันพุ่งไปด้วยความเร็วสูง ในขณะที่ภายในตัวรถเต็มไปด้วยความเงียบงันเข้าขั้นวิกฤติ