ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ) - ตอนที่ 23 องค์หญิงน้อย

สำนักซินเซวียนซึ่งแต่เดิมเป็นสำนักที่โด่งดังและได้รับการเคารพนับถือจากราชสำนักอยู่แล้วบัดนี้ชื่อเสียงยิ่งขจรไกลทำให้ผู้คนเลื่อมใสมากขึ้นจนโด่งดัง

ความสามารถของหลี่จิ้งนับวันยิ่งโดดเด่น ห้าขวบอ่านตำราแตกฉาน สิบขวบสำเร็จวิชาขั้นสูงสุดของสำนัก อีกทั้งยังมีอาวุธประจำกายคือดาบอัคคีที่เป็นศาสตราวุธโบราณที่ว่ากันว่าสูญหายไปนับร้อยปีแต่กลับมาโผล่ที่สำนักซินเซวียนในวันที่หลี่จิ้งถือกำเนิด บัดนี้เขาจึงเป็นเซียนที่ไร้คนต่อกร

หลังสิบขวบเขาสามารถเป็นผู้นำศิษย์ร่วมสำนักออกล่าปีศาจในยามค่ำคืนได้แล้ว อีกทั้งหลี่จิ้งยังมีบุคลิกอันแปลกประหลาดคล้ายกับว่าในร่างของเขาตั้งแต่ลืมตาหาใช่เด็กทารกทั่วไป

เขาไม่เคยร้องไห้และแทบจะไม่หัวเราะ รอบกายของเขามีเพียงความเคร่งขรึม เย็นชา ประดุจผู้อาวุโสผู้หนึ่งที่คร่ำเคร่งฝึกวิชามานับร้อยปี

หลายคนคิดว่าหลี่จิ้งผู้นี้แท้ที่จริงแล้วไม่ได้ดื่มน้ำแกงยายเมิ่งเพื่อลืมอดีตก่อนลงมาจุติ วิญญาณที่อยู่ในร่างกายของเขาคือเทพชั้นสูง เรื่องที่น่าแปลกประหลาดที่สุดคือเขาไม่เคยแตะต้องสตรีเลยแม้แต่คนเดียว

กระทั่งปีศาจเหล่านั้นยังล้อมวังหลวงเอาไว้หากไม่ได้หลี่จิ้งที่อยู่ในวังตอนนั้นคอยช่วยเหลือ คาดว่าคงมีคนต้องสละชีวิตให้เหล่าปีศาจเป็นจำนวนมาก

ด้วยเหตุนี้กระมังฝ่าบาทจึงทรงรับปากหลี่จิ้งว่าจะมอบองค์หญิงน้อยให้แก่สำนักซินเซวียนเมื่อนางอายุครบสิบขวบ หลี่จิ้งไม่ได้พบองค์หญิงน้อยที่เพิ่งประสูติเขาจึงฝากเชือกอาคมสีแดงให้ฝ่าบาททรงมอบให้องค์หญิงน้อย

“เชือกอาคมนี้จะช่วยให้องค์หญิงรอดพ้นจากปีศาจร้ายขอฝ่าบาทมอบให้องค์หญิงอย่าได้ถอดออกเป็นอันขาดพ่ะย่ะค่ะ”

แม้หลี่จิ้งจะมีอายุเพียงหกขวบ แต่ท่าทางของเขานั้นประดุจผู้ใหญ่ผู้หนึ่งทั้งสงบนิ่งและเคร่งขรึมเป็นอย่างมาก อีกทั้งฝีมือการปราบภูตผียังเหนือกว่าผู้ใด ฝ่าบาทจึงมีความเลื่อมใสศรัทธาเขาอยู่มาก

“ข้าเข้าใจแล้วท่านเซียนน้อยโปรดวางใจ”