รุ่นพี่สาวสวยที่ผมตกหลุมรักดันเป็นสาย S ตัวแม่ซะงั้น ! - ตอนที่ 3
เหมือนวันนี้จะเป็นวันดวงซวยของผมโดยแท้ ตั้งแต่เช้าที่โดนคุณแม่เอสเปอร์คาดเดาถึงสาเหตุการเข้าชมรมของผมแล้วยังจะต้องมาโดยคนทั้งห้องไม่สิตอนนี้ต้องเรียกว่าทั้งโรงเรียนเลยมากกว่า กำลังจับตามองและส่งสายตาชวนสงสัยและอาฆาตในเวลาเดียวกัน
รุ่นพี่ฮิเมมิยะผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นไอดอลประจำโรงเรียนและถูกเรียกว่าเจ้าหญิงหิมะได้มาหาเด็กปี 1 ธรรมดาสุดจืดแบบผมแถมยังชวนออกไปนอกห้องเรียนอีกด้วย ใครล่ะจะไม่สงสัยในตอนนี้ประเด็นเรื่องความสัมพันธ์ของผมกับรุ่นพี่ฮิเมมิยะเรียกได้ว่าเป็นข่าวหน้าหนึ่งในโรงเรียนเลยก็ว่าได้
เสียงบอกเล่าปากต่อปากกระจายไปทั่วโรงเรียนอย่างรวดเร็ว เพียงแค่เวลาไม่กี่นาทีคนทั้งโรงเรียนก็ได้รู้จักผมที่รุ่นพี่ฮิเมมิยะมาหา และชวนออกไปข้างนอก
” รุ่นพี่ทำไมถึงทำแบบนี้ล่ะครับ ”
ผมที่ถามรุ่นพี่ฮิเมมิยะอย่างสงสัย ตอนนี้เราทั้งคู่อยู่ในห้องชมรมเพียงสองคน แต่แน่นอนว่าในระหว่างเดินทางมาที่ห้องชมรมก็ถูกสายตาจากคนรอบข้างมองอย่างกับนายแบบ ผิดแต่ว่าสายตาที่มองมันไม่ใช่ในเชิงชื่นชมนี่สิ
” ทำอะไรเหรอค่ะทาคายูกิคุง ”
รุ่นพี่หันมามองด้วยรอยยิ้มอันงดงาม ฉากหลังที่เป็นผ้าม่านสีขาวและแสงจากภายนอกส่องเข้ามาทางหน้าต่างของห้องชมรมที่แต่เดิมเป็นห้องเรียนเก่ายิ่งทำให้ตัวตนของรุ่นพี่น่าหลงใหลยิ่งกว่าเดิม แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาเคลิ้ม
” ก็เรื่องที่รุ่นพี่เล่นไปหาผมที่ห้องเรียนยังไงล่ะครับ! ไหนว่าเจอกันที่ห้องชมรมเลยไงล่ะครับ ”
เห็นการตอบกลับแบบแกล้งซื่อของรุ่นพี่แล้วรู้สึกหมั่นไส้นิดหน่อย แต่เพราะเป็นรุ่นพี่ถึงได้ยอมให้ล่ะนะ ถ้าหากเป็นเจ้านากาชิมะแล้วก่อเรื่องที่มันเด่นสะดุดตาแบบนี้โดยลากผมเข้าไปเอี่ยวด้วย คงมีสักหมัดแน่ ๆ
” ก็เห็นว่าทาคายูกิคุงมาช้าก็เลยไปรับที่ห้องเท่านั้นเองค่ะ ”
” เป็นเหตุผลที่ฟังดูธรรมดาเกินไปแล้วครับ! ถึงจะผมจะไปช้าจริง ๆ ก็เถอะแต่ไม่เห็นต้องไปรับที่ห้องเลยก็ได้นี่ครับ แบบนี้รุ่นพี่ฮิเมมิยะจะถูกนินทาเอาได้นะครับ ”
ที่พูดไปทั้งหมดแน่นอนว่าเพื่อตัวของรุ่นพี่เอง สำหรับผมแล้วจะมีข่าวลือหรืออะไรก็ช่างปะไร เพราะยังไงผมก็เป็นพวกที่ไม่ได้สนรอบข้างขนาดนั้น แต่กลับรุ่นพี่ที่มีชื่อเสียงโด่งดังในโรงเรียนอาจจะทำให้ภาพลักษณ์ที่มายุ่งกับคนอย่างผมดูแย่ลงก็ได้
” ไม่เห็นเป็นอะไรเลยค่ะ นั่นก็เพราะ…ก็… ”
รุ่นพี่ตอบกลับอย่างอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เหมือนคนที่กำลังเขินกับคำที่ตัวเองจะพูด ผมที่สังเกตเห็นใบหน้าของรุ่นพี่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพูอ่อน ๆ เหมือนคนกำลังเขินอายยิ่งทำให้หัวใจเต้นแรงตึกตักเลย
” พะ-เพราะฉันอยากจะเจอทาคายูกิคุงเร็ว ๆ น่ะค่ะ ”
เอ๋ ? อะไรนะ เมื่อกี้ผมไม่ได้ฟังอะไรผิดไปใช่ไหม ระ-รุ่นพี่ฮิเมมิยะอยากจะเจอผมเร็ว ๆ งั้นเหรอ ? เดี๋ยว ๆ บางทีรุ่นพี่อาจจะกำลังสับสนอยู่ก็ได้
” อยากเจอผมเหรอครับ ? ”
ผมถามย้ำราวกับกำลังยืนยันว่าสิ่งที่ผมพึ่งได้ยินเมื่อครู่ไม่ได้หูฟาดไปเอง
” คะ-คือว่านี่ค่ะ ”
รุ่นพี่ยืนกล่องข้าวที่ห่อด้วยผ้าสีชมพูรูปหัวใจน่ารักสดใสมาให้ผมพลางหลับตาปี๋ลักษณะเดียวกับการยื่นจดหมายรักให้กับใครสักคน
” ขะ-ข้าวกล่อง ? รุ่นพี่ทำมาให้ผมงั้นเหรอครับ ”
ผมที่กำลังตะลึงกับสิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้ ข้าวกล่องจากรุ่นพี่ฮิเมมิยะผู้เป็นไอดอลของโรงเรียนที่ทุกคนต่างหลงใหล ไม่ว่าใครก็คงดีใจแน่ถ้าหากสาวสวยไอดอลประจำโรงเรียนทำข้าวกล่องมาให้ แต่ผู้โชคดีนั้นกลับเป็นผมซะอย่างงั้น
รุ่นพี่เห็นผมยืนอึ้งอยู่นานเลยลืมตาขึ้นมาดู ท่าทางของรุ่นพี่ตอนนี้บอกได้คำเดียวว่าน่ารักโคตร ๆ ไปเลย! ให้ตายสิคนอะไรจะสวยแล้วก็น่ารักขนาดนี้ฟะ! นี่ชาตินี้ผมคงใช้แต้มบุญหมดแล้วใช่ไหมเนี่ย
โครกกกกกก~
ในระหว่างที่พวกผมกำลังเขินให้กันอยู่นั้นเอง เสียงประท้วงของกระเพาะของผมก็เสียงขึ้นมาอย่างกับเกิดการจลาจลครั้งใหญ่ภายในท้อง ให้ตายสิทำไมต้องเวลาชวนฝันแบบนี้ด้วยฟะ! แต่ลืมไปเลยว่าผมยังไม่ได้กินอะไรเลย ทันทีนากาชิมะซื้อขนมปังเมล่อนมาให้รุ่นพี่ฮิเมมิยะก็ลากผมออกไปโดยทันที ทำให้ผมไม่ได้กินขนมปังและโยเกิร์ตที่เป็นสินบนเลย
” งั้นผมขอกินเลยได้ไหมครับ ”
ถ้าในเมื่อรุ่นพี่ทำมาให้ผมแล้วล่ะก็ใครเล่าจะปฏิเสธ ยิ่งเป็นข้าวกล่องจากสาวสวยอันดับหนึ่งของโรงเรียนด้วยแล้วมีแต่จะขอบคุณพระเจ้าที่ส่งผมมาเกิดในโลกนี้เลยมากกว่า
” ค่ะ!~ ”
รุ่นพี่ตอบกลับด้วยรอยยิ้มอย่างดีอกดีใจอย่างกับเด็ก ลุคที่เห็นที่คนอื่นได้เห็นคือเจ้าหญิงหิมะผู้สมบูรณ์แบบแต่เวลานี้ผมกลับเห็นรุ่นพี่ฮิเมมิยะทำตัวอย่างกับเด็กที่เวลาพ่อแม่ซื้อของเล่นที่อยากได้ให้
ผมรับข้าวกล่องจากรุ่นพี่แล้วเราทั้งคู่ก็ไปนั่งที่โต๊ะ ผมสังเกตว่าที่ตัวรุ่นพี่มีเพียงข้าวกล่องที่รุ่นพี่ยืนให้ผมเท่านั้น แต่กลับไม่มีในส่วนของรุ่นพี่เองทำให้ผมถามรุ่นพี่และก็ได้คำตอบมาว่ารุ่นพี่กินไปแล้วนั่นเอง นี่ผมทำให้รุ่นพี่รอนานขนาดนั้นเลยเหรอหรือไม่ก็รุ่นพี่อาจจะเป็นคนกินข้าวเร็วก็ได้ล่ะมั้ง
” ทานเลยนะครับ ”
เปิดฝากข้าวกล่องออกมาอย่างตื่นเต้นแล้วก็ต้องประหลาดใจโคตร ๆ กับสิ่งที่เห็นตรงหน้า ในองค์ประกอบของข้าวกล่องที่รุ่นพี่ฮิเมมิยะทำให้นั้นเรียกได้ว่ามีแต่ของอร่อยหมดเลย ตั้งแต่ ไข่ม้วน โคร็อกเกะ ไส้กรอกรูปปลาหมึก แล้วก็ข้าวที่เป็นรูปทรงหัวใจ ใช่มันดูแปลกที่รูปทรงของข้าวก็จริงแต่ที่ผมติดใจไม่ใช่ตรงนั้น
ที่มุมบนขวาของข้าวกล่องมีสิ่งที่ผมคุณเคยที่เรียกได้ว่ากินทุกวันอยู่ด้วย รูปร่างของเป็นแท่ง ๆ สีขาววางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบสวยงามใช่แล้ว มันคือ หัวไชเท้าดอง ที่ผมชื่นชอบนั่นเอง
แต่ก็เพราะเจ้านี่แหละที่ผมสงสัย ทำไมรุ่นพี่ฮิเมมิยะถึงได้รู้ว่าผมชอบหัวไชเท้าดอง ปกติแล้วคนเราจะทำข้าวกล่องให้อีกฝ่ายจะใส่หัวไชเท้าดองกันมาด้วยเหรอ ? มันก็จริงที่ผมชอบแต่ประเด็นสำคัญคือรุ่นพี่รู้ได้ยังไงกันทั้งที่ผมยังไม่เคยบอกเลยแท้ ๆ
” เป็นอะไรไปเหรอคะทาคายูกิคุง ? ไม่ชอบข้าวกล่องที่ฉันทำงั้นเหรอ ”
รุ่นพี่ที่กำลังจ้องมองผมอย่างคาดหวังถามออกมาด้วยสีหน้าดูจะเศร้า ๆ
” ปะ-เปล่าครับ! น่ากินสุด ๆ เลยไปล่ะครับ ”
ผมรีบหยิบไข่ม้วนเข้าปากก่อนคำแรก เพราะถ้าหากไม่รีบกินแล้วยังจ้องมองข้าวกล่องต่อไปล่ะ รุ่นพี่คงคิดว่าผมไม่ชอบข้าวกล่องที่รุ่นพี่ทำก็เป็นได้ แต่ประเด็นมันไม่ใช่เรื่องนั้นเฟ้ย! ยังไงก็อยากรู้ว่าทำไมหัวไชเท้าดองมันถึงมาอยู่ในข้าวกล่องนี้ได้ต่างหาก!
” อร่อย! ”
ไข่ม้วนมีรสชาติกำลังดีแถมเนื้อสัมผัสก็ยอดเยี่ยม ความนุ่มที่เรียกว่าละลายในปากและความหอมของไข่ที่ไร้กลิ่นคาวเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบสุด ๆ
ว่าแล้วผมก็ใช้ตะเกียบคีบหัวไชเท้าดองเข้าปากอย่างไม่ลังเล และก็ต้องประหลาดใจอีกครั้งเพราะหัวไชเท้าดองอันนี้มันโคตรจะอร่อย อร่อยกว่าที่ผมกินทุกวันซะอีก เรียกได้ว่าเป็นรสชาติที่ผมชอบที่สุดเลยก็ว่าได้ ปกติแล้วหัวไชเท้าดองคุณแม่จะซื้อแบบที่เป็นซองจากซูเปอร์มาร์เก็ตแล้วค่อยมาเทใส่จาน
แต่หัวไชเท้าดองของรุ่นพี่เหนือกว่าอย่างเทียบไม่ติด ความกรอบที่พอดีบวกกับความเปรี้ยวหวานของจากการดองมันช่างเป็นการผสมผสานอย่างลงตัว เรียกได้ว่านี่คือหัวไชเท้าดองที่อร่อยที่สุดในโลกเลยก็ว่าได้
” ปะ-เป็นยังไงคะบ้างทาคายูกิคุง? ”
ผมที่กำลังเพลิดเพลินกับหัวไชเท้าดองถูกเสียงของรุ่นพี่ปลุกให้ตื่น รุ่นพี่กำลังมองด้วยสีหน้าคาดหวังคำตอบจากผม สีหน้าดูเป็นกังวลแต่กลับสวยและน่ารักไปอีกแบบ เล่นเอาผมใจเต้นไปหมด
” อร่อยมากครับ! ผมพึ่งเคยกินหัวไชเท้าดองที่อร่อยขนาดนี้เป็นครั้งแรกเลย! “
” จริงเหรอคะ! นึกว่าจะไม่ถูกปากซะแล้ว เห็นทาคายูกิคุงชอบเลยตั้งใจทำสุดฝีมือเลยค่ะ! ”
” งั้นเหรอครับ! ดีใจจังที่รุ่นพี่รู้ว่าผมชอบหัวไชเท้าดองด้ว- ”
เอ๊ะ ? ทำไมรุ่นพี่ถึงรู้ว่าผมชอบหัวไชเท้าดองล่ะ เท่าที่จำได้ผมไม่เคยบอกสักครั้งเลยนี่นา ตอนที่รุ่นพี่ถามว่ามีอะไรชอบเป็นพิเศษหรือเปล่าผมก็ไม่ได้พูดหัวไชเท้าดองออกไปเลยด้วย แล้วนี่มันหมายความว่าไง ความดีใจในตอนแรกเริ่มมีความสงสัยและกังวลออกมาอย่างที่ผมเองก็ไม่รู้ตัว
” ทำไมรุ่นพี่ถึงรู้ว่าผมชอบหัวไชเท้าดองล่ะครับ ”
” เอ๊ะ ? ”
” เอ๊ะ ? ”
รุ่นพี่ชะงักทันทีที่ถูกผมถาม แน่นอนว่าผมเองก็ร้องอุทานออกมาเช่นกันกับการที่ได้เห็นปฏิกิริยาของรุ่นพี่ รอยยิ้มที่แสดงถึงความดีใจเริ่มกลายเป็นรอยยิ้มที่แสดงถึงความลำบากใจอย่างชัดเจน ราวกับไม่คิดว่าจะถูกผมถามหรือไม่ก็กำลังคิดว่าเผลอหลุดปากพูดอะไรที่ไม่ควรซะแล้ว
” ผมจำไม่เห็นได้เลยนะครับว่าเคยบอกรุ่นพี่ด้วยว่าผมชอบหัวไชเท้าดอง เอ่อ..ถ้างั้นรุ่นพี่รู้ได้ยังไงเหรอครับ ”
ผมถามราวกับเค้นเอาคำตอบจากรุ่นพี่ ถึงตอนนี้รุ่นพี่แสดงสีหน้าลำบากใจอย่างชัดเจนจนปิดไว้ไม่อยู่ ใบหน้าสวย ๆ เริ่มก้มลง จนผมไม่เห็นว่ารุ่นพี่กำลังทำหน้ายังไงอยู่ราวกับไม่กล้าสบตาผม
” คะ-คือว่าไม่บอกไม่ได้เหรอคะ ”
รุ่นพี่เอ่ยถามด้วยเสียงเบา ๆ พร้อมทั้งช้อนตาขึ้นมามองอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ด้วยใบหน้าที่แดงเล็กน้อย
โคตรน่ารักเลยครับ! จะน่ารักเกินไปแล้ว! จังหวะถ้ารุ่นพี่เป็นโจรหรือผู้ร้ายผมก็พร้อมจะปล่อยตัวทันทีโดยไม่ลังเลและแน่นอนว่าผมคงจะโดนไล่ออกทันทีด้วย แต่ช่างหัวมันสิ ใครมันจะทนความน่ารักไหวกันฟะ!
” ก-ก็ถ้าไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมแค่สงสัยเฉย ๆ จริง ๆ แล้วแอบดีใจมากกว่าที่รุ่นพี่รู้ว่าผมชอบอะไรด้วย “
เอาเป็นว่าครั้งนี้ยอมให้ก่อนดีกว่าครับ ไม่ไหว ๆ ไม่งั้นหัวใจของผมได้ผองจนระเบิดแน่ แต่ครั้งหน้าไม่มีแบบนี้แน่นอน!
” ถ-ถ้าเกิดว่าแค่นิดหน่อยล่ะก็พอจะบอกได้อยู่ค่ะ “
นิดหน่อยงั้นเหรอ ? แปลว่าบอกไม่หมดสินะ เหตุผลมันเยอะอะไรขนาดนั้นครับแม่คุณ หรือว่าจะบอกไม่ได้กันนะแต่เอาเถอะจะไปบังคับให้รุ่นพี่บอกไปก็คงไม่ดี
” ทะ-ที่จริงแล้วฉันคอยเฝ้ามองทาคายูกิคุงมาโดยตลอดเลยค่ะ ”
” เอ๊ะ เฝ้ามองผมงั้นเหรอครับ ? “
หมายความว่ายังไง? รุ่นพี่ฮิเมมิยะผู้โด่งดังที่เป็นไอดอลประจำโรงเรียนเฝ้ามองผม หรือจะหมายถึงตั้งแต่ที่ผมเข้าชมรมกับรุ่นพี่หรือเปล่านะ แต่ถึงอย่างนั้นทำไมรุ่นพี่ถึงจะต้องคอยเฝ้ามองผมด้วยล่ะ คนอย่างผมมันมีอะไรที่น่าติดตามขนาดนั้นเลยเหรอ?
แต่ถึงจะบอกว่าเฝ้ามองผมก็เถอะ รุ่นพี่ไปทำอีท่าไหนถึงได้รู้ว่าผมชอบหัวไชเท้าดองได้ล่ะ นอกจากคนที่บ้านแล้วก็ไม่มีใครรู้สักหน่อยว่าผมชอบหัวไชเท้าดอง แม้แต่นากาชิมะเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำและที่น่าสงสัยไปกว่านั้นคือเหตุผลที่รุ่นพี่คอยเฝ้ามองผมต่างหาก
หรือว่ารุ่นพี่จะแอบชอบผมอยู่จริง ๆ ถึงมันจะเป็นความคิดเข้าข้างตัวเองแบบสุดโต่งและแทบไม่มีโอกาสจะเป็นจริงเลยก็เถอะ แต่ผมก็มองหาเหตุผลที่รุ่นพี่จะเฝ้ามองผมไม่ออกจริง ๆ เลยนี่นา
” ระ-รุ่นพี่คือว่าทำไมถึงต้องเฝ้ามองผมด้วยงั้นเหรอครับ ? ”
ผมรวบรวมความกล้าเพื่อที่จะถามออกไป แน่นอนว่าคนที่ถามเองอย่างผมใจเต้นแรงไม่หยุด ผมที่ไม่เคยมีประสบการณ์กับผู้หญิงวัยเดียวกันมาก่อนไม่รู้ว่าจะรับมือกับสถานการณ์แบบนี้ยังไง ถึงมันจะดูเป็นไปไม่ได้แต่อย่างน้อยก็อยากจะได้คำยืนยัน
” ระ-เรื่องนั้นยังบอกตอนนี้ไม่ได้ค่ะ ”
รุ่นพี่พูดทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่แต่ตอนนี้สิ่งที่พอจะสังเกตเห็นได้ก็คือบริเวณหูของรุ่นพี่นั้นแดงอย่างเห็นได้ชัด ในตอนนี้สิ่งที่ผมคิดได้นั่นก็คือรุ่นพี่ฮิเมมิยะกำลังเขินอยู่นั้นเอง แล้วไอ้อาการแบบนี้มันเหมือนคนที่กำลังแอบชอบอยู่ไม่ใช่หรือไง! นี่หรือว่ารุ่นพี่จะชอบผมจริง ๆ งั้นเหรอ!
” รุ่นพี่-”
” ขะ-ข้าวกล่อง! ”
” เอ๊ะ ? “
จู่ ๆ รุ่นพี่ก็พูดขึ้นมาอย่างกะทันหันในก่อนที่ผมกำลังจะพูดซะอีก
” ข้าวกล่องถ้าไม่รังเกียจฉันขอทำให้ทาคายูกิคุงทุกวันได้ไหมคะ! ”
อะไรนะ! นี่ผมไม่ได้หูฝาดหรือฝันไปใช่ไหม รุ่นพี่ฮิเมมิยะบอกว่าจะทำข้าวกล่องมาให้ผมทุกวันงั้นเหรอ! ถ้าเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่นในโรงเรียนเขาคงหาว่าผมบ้าแน่ ๆ แต่ตอนนี้มันคือความจริงที่เกิดขึ้นกับผม
” ก็ไม่รังเกียจอะไรหรอกครับออกจะดีใจแทนด้วยซ้ำที่ได้กินข้าวกล่องอร่อย ๆ ของรุ่นพี่ ”
” งะ-งั้นเหรอคะ! งั้นถ้ามีอะไรก็บอกฉันได้เลยนะคะ! ”
” เหวอ! ค-ครับ ”
หลังจากที่ผมตอบกลับไปว่าดีใจที่ได้กินข้าวกล่องของรุ่นพี่ จู่ ๆ รุ่นพี่ก็จับมือของผมแถมยังเอาหน้าเข้ามาใกล้อีก ใกล้มาก ๆ เรียกได้ห่างกันเพียงลมหายใจเท่านั้น แต่สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของผมที่สุดคือกลิ่นหอมที่หอมจนเรียกได้ว่าชวนหลงเลยก็ว่าได้มาจากตัวของรุ่นพี่
ไหนจะถูกรุ่นพี่กุมมือแบบนี้อีกหัวใจของผมเต้นเร็วจนไม่เป็นจังหวะ รู้สึกถึงความร้อนที่เพิ่มขึ้นของร่างกายตัวเองอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
ยิ่งได้เห็นรุ่นพี่ฮิเมมิยะในระยะใกล้ขนาดนี้ยิ่งทำให้เห็นถึงความสวยของรุ่นพี่อย่างชัดเจน ขนตายาวสวย ดวงตาสีม่วง ใบหน้าได้รูป ผิวที่ดูสุขภาพดีที่ผ่านมาดูแลมาเป็นอย่างดี และเส้นผมสีดำราวกับท้องฟ้ายามราตรี ยังไม่นับรูปร่างของรุ่นพี่ที่เรียกได้ว่าหุ่นดีระดับนางแบบได้เลย
” ละ-และก็ถ้าเป็นไปได้ อยากจะขอทาคายูกิคุงอย่างหนึ่งค่ะ ”
รุ่นพี่พูดโดยที่จ้องตาของผมอย่างแนวแน่ ให้ตายสิขอร้องเถอะครับ! ทำแบบนี้ผมได้หัวใจหยุดเต้นกันพอดี!
” ทาคายูกิคุง ช-ช่วยเรียกฉันว่ายูกิด้วยค่ะ! ”
” หา ? เรียกชื่อรุ่นพี่ ? ”
” ค่ะ! ”
รุ่นพี่ตอบเสียงดังฟังชัดจนผมได้แต่สงสัย ความแน่วแน่ตั้งใจของรุ่นพี่ที่แสดงออกมาทางสีหน้าและแววตาเรียกว่าเป็นของจริง ถึงตอนนี้ผมจะยังไม่รู้ว่ารุ่นพี่คิดยังไงกับผมแต่ตอนนี้อย่างน้อยผมก็อยากจะทำตามความต้องการของรุ่นพี่ฮิเมมิยะ
” เข้าใจแล้วครับ ระ-รุ่นพี่ยูกิ ”
” ค่ะ! ”
รุ่นพี่ยิ้มด้วยความดีใจ ผมสัมผัสได้ถึงแรงกุมมือที่ดูจะมากขึ้น รุ่นพี่คงจะดีใจมากที่ผมเรียกชื่อของเธอแต่สิ่งนี้ยิ่งทำให้ผมคิดเข้าข้างตัวเองว่ารุ่นพี่จะมีความรู้สึกเดียวกับผมหรือเปล่า ถ้าหากผมสารภาพรักกับรุ่นพี่ตอนนี้ผมจะได้คำตอบแบบไหนกลับมาและถ้าหากผมถูกปฏิเสธล่ะ ผมจะยังได้เจอรุ่นพี่ฮิเมมิยะอยู่หรือเปล่า
ผมที่ไม่เคยมีประสบการณ์ความรัก ไม่เคยแม้แต่จะมีคนมาสารภาพรักหรือมาชอบ ทำให้ผมกลัวที่จะต้องพูดความรู้สึกของตัวเองออกไป แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไมผมกลับรู้สึกว่าผมควรจะพูดมันออกไปตอนนี้ และเดี๋ยวนี้
” รุ่นพี่ยูกิครับ! คือว่าผม… ”