ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 691 : รักษากิเลน
ตอนที่ 691 : รักษากิเลน
“รักษางั้นหรือ ? ” เมื่อได้ยินคำพูดของหยานเทียน หวังเย่าก็แปลกใจขึ้นมา
“ลุงหมายความว่า…ลุงมีสัตว์อสูรที่บาดเจ็บที่ต้องใช้ยาฟื้นฟูสายเลือดสวรรค์รักษางั้นหรือ ? ” หวังเย่าถามขึ้นมา
“ถูกต้อง ! ถ้าไม่อย่างนั้นทำไมฉันถึงต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อตามหาวัตถุดิบเหล่านี้ด้วยล่ะ ? ” หยานเทียนพูดขึ้นมา
“ถ้าเป็นแบบนั้นผมก็คงพอจะช่วยลุงได้” หวังเย่าพูดขึ้น “ที่นี่ไม่เหมาะที่จะพูดคุยกัน กลับไปที่พักกันก่อน”
หลังจากที่แมวดูดซับแสงจนเสร็จแล้ว ทุกคนก็ได้กลับไปยังร้านอีกครั้ง เขาเชื่อว่าเหตุการณ์ครั้งนี้ต้องทำให้คนจำนวนมากสนใจอย่างแน่นอน เขาไม่อยากเป็นเป้าสายตาของผู้คน
หวังเย่าไม่อยากเป็นเป้าสายตาจึงรีบหนีออกจากที่นี่ก่อนที่จะมีคนเข้ามา
แน่นอนว่าตอนที่พวกเขาหนีออกไปนั้นก็มีเงาดำปรากฏขึ้นมาบนท้องฟ้า ไม่นานเงานั่นก็พุ่งลงมาในที่เกิดเหตุ
หลังจากที่ลงมาถึงพื้น สัตว์อสูรตัวอื่น ๆ ก็มาถึงด้วย อากาศที่นั่นเต็มไปด้วยคลื่นพลังที่แข็งแกร่ง
“ใครที่ทะลวงผ่านไปได้ ? การลงโทษครั้งนี้ราวกับหายนะ ! ” ผู้ใช้อสูรคนหนึ่งเห็นร่องรอยที่เกิดขึ้นที่นั่นก็ถามขึ้นมาด้วยสีหน้าตกตะลึง
“ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นคนจากตระกูลเทพอสูรที่ผ่านการทะลวงผ่านไปได้” สัตว์อสูรที่มีร่างเป็นมนุษย์พูดขึ้นมา
“เมื่อสักครู่ฉันอยู่ห่างจากที่นี่ไปหลายร้อยไมล์ ฉันเห็นว่าการลงโทษครั้งนี้ทรงพลังอย่างมาก พลังนี้น่ากลัวนี้คงมีแค่พระเจ้าเท่านั้นที่มีได้” สัตว์อสูรอีกตัวพูดขึ้นมา
ผู้ใช้อสูรได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้ว “ไม่แน่ว่ามันจะเป็นคนจากตระกูลเทพอสูรก็ได้ เพราะพลังของการลงโทษครั้งนี้สัตว์อสูรส่วนมากไม่อาจจะรับไหว แม้ว่าจะเตรียมพร้อมมาแล้ว แต่ก็น่าจะตายได้ง่าย ๆ ฉันไม่รู้ว่าสัตว์อสูรนั่นจะรอดไปได้รึเปล่า”
ทุกคนพากันมองหน้ากัน ไม่มีใครมั่นใจว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นแบบไหน เพราะภายใต้ท้องฟ้านี้แม้แต่สัตว์อสูรที่บินได้ก็ยังต้องถูกกำจัด สัตว์อสูรหลายตัวไม่เหลือแม้แต่กระดูกด้วยซ้ำ
ในตอนที่พวกนั้นคาดการณ์ผลลัพธ์ที่ออกมานั้น แมวก็ได้กลับไปที่เมืองพร้อมกับหวังเย่าและคนอื่น ๆ
คนอื่น ๆ กลับไปที่โรงแรม ส่วนหวังเย่าและหยานเทียนก็ได้กลับไปที่ร้าน ทั้งสองคนได้เข้าไปในห้องลับของร้าน
เมื่อเปิดประตูห้องลับออก หวังเย่าก็พบว่าร้านนี้กลับมีห้องใต้ดิน ห้องมันมีขนาดเท่ากับห้องปกติแต่เมื่อเปิดประตูเข้าไปแล้วก็พบว่ามิติภายในนั้นใหญ่กว่าทั้งร้านเป็นหลายสิบเท่า
“นี่คือพลังมิติงั้นหรือ ? ” หวังเย่าเดินเข้าไปและมองไปรอบ ๆ ด้วยความสงสัย
“นี่คือมิติที่ฉันสร้างขึ้นมาด้วยหินมิติ ประตูสู่มิตินี้เชื่อมต่อระหว่างดินแดนนรกกับมิติเล็ก ๆ ” หยานเทียนพูดขึ้นมา
เขามองไปที่ใจกลางมิติและพบกับร่างขนาดใหญ่นอนอยู่บนเนินเขา มันเป็นสัตว์อสูรที่แปลกประหลาด เพราะมันมีหางเหมือนสิงโต รูปร่างเหมือนกวาง เกล็ดของมันสะท้อนแสงอันเย็นชาออกมา รอบตัวของมันมีค่ายกลขนาดใหญ่
พลังชีวิตถูกส่งเข้าไปในตัวสัตว์อสูรทำให้ตัวมันอุ่นขึ้น พลังของค่ายกลนี้ทัดเทียมกับค่ายกลฟื้นฟูระดับสูงที่หยานเทียนสร้างขึ้นมาก่อนหน้านี้
“กิเลน ! ” หวังเย่าอุทานออกมาและมองไปที่สัตว์อสูรตรงหน้า
กิเลนนั้นคือสุดยอดสัตว์อสูร มีข่าวลือว่ากิเลนแบ่งออกเป็นห้าประเภทตามธาตุ พวกมันมีไม่มากแต่ทว่ากลับแข็งแกร่งอย่างมาก
แม้แต่กิเลนที่ยังไม่โตเต็มวัยก็ยังมีพลังเพียงพอที่จะสู้กับสัตว์อสูรตัวโตเต็มวัยได้ และกิเลนตรงหน้านี้คือกิเลนแสง
ถึงสองคนจะโผล่มาที่นั่นแต่กิเลนก็ยังหลับตาอยู่
“มันกำลังจะตาย ! ” หวังเย่ารับรู้ได้ถึงคลื่นพลังของมันที่แทบจะหมดลง เขาถึงกับต้องส่ายหน้า
เขารู้สึกได้ว่ากิเลนตัวนี้คงเคยเป็นสัตว์อสูรระดับสูงมาก่อน แต่ตอนนี้สภาพของมันเหมือนกับแมวก่อนหน้านี้ไม่มีผิด พลังสายเลือดของมันตกต่ำลงและกำลังจะตาย
“มันเป็นเพื่อนและสัตว์อสูรของฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะมัน งั้นฉันคงไม่อยู่มาจนถึงทุกวันนี้” หยานเทียนยกมือขึ้นลูบตัวกิเลนและพูดขึ้นมา
กิเลนลืมตาขึ้นมา ก่อนจะมองไปที่หวังเย่าและหยานเทียน จากนั้นมันก็ครางออกมาเบา ๆ ราวกับทักทาย
“เพื่อนยาก ฉันมาที่นี่กับเด็กน้อยคนนี้ เผื่อว่าเขาอาจจะรักษานายได้” หยานเทียนพูดขึ้นและชี้ไปที่หวังเย่า
“ลุงจะให้ผมรักษากิเลนนี่น่ะหรือ ? ” หวังเย่าคิดมาเสมอว่าหยานเทียนคงมีสัตว์อสูรที่แข็งแกร่ง แต่ไม่คิดเลยว่าจะเป็นกิเลนนี่
“มันเกิดขึ้นมาในมิติอื่นที่มีแค่น้ำกับดิน คุณสมบัติทั้งสองรวมกันจึงเกิดเป็นมันขึ้นมา มันมีโอกาสหนึ่งในล้าน นี่คือกิเลนแสงที่เป็นผู้นำของเผ่ากิเลน สายเลือดของมันตกต่ำลง มันไม่มีหวังที่จะกลับไปยิ่งใหญ่แบบเดิมอีกนอกซะจากว่าลุงจะมียาฟื้นฟูสายเลือดจำนวนมาก” หวังเย่าพูดขึ้น
“ยาที่ผมมีนั้นใช้กับแมวไปหมดแล้ว ผมไม่มียาเหลืออีกแล้ว” หวังเย่าพูดขึ้นด้วยท่าทีสลด
มันไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากจะช่วย เขาได้ใช้ยาทั้งหมดที่มีไปกับแมวหมดแล้ว สภาพของกิเลนในตอนนี้หนักยิ่งกว่าแมวเป็นสิบเท่า ยา 10 เม็ดอาจจะไม่พอด้วยซ้ำ
“นายหมายความว่าตราบใดที่มียาฟื้นฟูสายเลือด นายก็สามารถรักษาเขาได้สินะ ? ” หยานเทียนถามขึ้นมา
หวังเย่าได้ยินแบบนั้นก็ราวกับตกหลุมพรางอีกฝ่าย เขาพยักหน้าและพูดขึ้น “ถ้าลุงมียามากพอ มันอาจจะมีทางอยู่”
“งั้นก็ตกลง ! ตราบใดที่นายมั่นใจ นายก็ไม่ต้องกังวลเรื่องยาเลย” หยานเทียนโยนกำไลให้กับหวังเย่า
เมื่อหวังเย่าตรวจสอบดูก็ต้องเบิกตากว้าง
กำไลมิตินี้มียาฟื้นฟูสายเลือดอย่างน้อยหลายร้อยเม็ด มันราวกับข้าวในกระสอบเลยก็ว่าได้
“นี่แค่ยาชุดแรก ถ้ายังไม่พอก็บอกฉันได้เลย ฉันจะไปหาเทพธิดาน้ำแข็งเพื่อขอยาเพิ่ม” หยานเทียนพูดขึ้นมา
หวังเย่าเก็บกำไลและถอนหายใจออกมา “ลุงนี่งกจริง ๆ ลุงมียาตั้งเยอะแต่กลับรีดเอาเงินผมไปตั้ง 2,000 ล้าน ! ” หวังเย่าจะไม่เจ็บใจได้ยังไง ?
“ราคานั้นฉันก็ลดให้นายแล้วนะ” หยานเทียนมองไปที่หวังเย่าด้วยท่าทีสลด
“ .. ” เมื่อเห็นท่าทีสลดของหยานเทียน หวังเย่าก็ไม่มีทางเลือก
เขาลืมเรื่องโดนรีดเงินไปไม่ได้แต่เขาก็ยังไม่ลืมภารกิจของตัวเอง เขาเดินไปหากิเลนแล้วพูดขึ้นมา “ฉันน่าจะพอช่วยได้ แต่ลุงคงรู้ว่ายามีพลังจำกัด แม้ว่าจะมีหลายร้อยเม็ดแต่มันจะส่งผลเท่าไหร่นั้นก็ยากที่จะบอกได้”
“มันต้องใช้วิธีการกลั่นย้อนกลับ มันต้องใช้น้ำศักดิ์สิทธิ์ด้วย หยดหนึ่งไม่ใช่ถูก ๆ ผมเองก็เป็นพ่อค้าเหมือนกัน ผมคงให้มันฟรี ๆ กับลุงไม่ได้” หวังเย่าพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม
“ นายบอกมาได้เลยว่านายต้องการอะไร” หยานเทียนตอบกลับทันที
หวังเย่าไม่คิดว่าหยานเทียนจะยอมตกลงเร็วแบบนี้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็พูดขึ้น “ผมหวังว่าตอนที่ดินแดนนรกเปิดออก ลุงและคนอื่น ๆ จะช่วยผมสู้เพื่อแย่งสัตว์อสูรมา ด้วยความแข็งแกร่งของลุงแล้ว ผมเชื่อว่ามันคงไม่มีปัญหา”
“นายไม่ประเมินฉันสูงไปหน่อยรึไง นายคิดว่าฉันจะเข้าไปได้หรือ ? เจ้าของที่นี่คือเทพธิดาน้ำแข็ง เมื่อฉันอยู่ที่นี่ก็ต้องให้ความเคารพเธอบ้าง ” หยานเทียนพูดขึ้น
“แต่หากนายรักษากิเลนนี่ได้จริง ๆ ฉันอาจจะช่วยนาย” หยานเทียนพยักหน้าตกลงกับเงื่อนไขของหวังเย่า
หวังเย่าพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าดีใจ “ได้ ตกลง เรื่องนี้ปล่อยให้ผมจัดการเอง”
เมื่อตกลงกับหยานเทียนได้ หวังเย่าก็ดูผ่อนคลายขึ้นมาแต่ก็ไม่กล้ารอช้า อาการของกิเลนนั้นแย่กว่าแมวมาก หากเขายังเสียเวลา กิเลนนี่อาจจะตายไปก่อนก็ได้
หวังเย่ากลับที่โรงแรมก่อนจะเห็นร่างหนึ่งที่ยืนอยู่บนหลังคาโรงแรม
“จ้าวแห่งแมว ? ” หวังเย่ามองดูอยู่สักพักก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนหลังคาด้วย “นายมาทำอะไรที่นี่ ? ”
“ไม่มีอะไร ข้าแค่รู้สึกว่ามันราวกับฝันไป” แมวมองดูพระอาทิตย์ตกดิน “อันที่จริงข้ายอมแพ้มานานแล้ว ข้าคิดว่าร่างกายของข้าคงต้องพบจุดจบ ไม่คิดเลยว่าข้าจะผ่านมันมาได้จริง ๆ มันทำให้ข้าปลุกพลังสายเลือดขึ้นมาได้ ต้องขอบคุณเจ้ามาก ! ” แมวมองไปที่หวังเย่าแล้วพูดขึ้นด้วยท่าทีจริงใจ
“ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ฉันทำก็เพื่อตัวฉันเอง ยิ่งนายแข็งแกร่งเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น อย่าลืมสิว่าตอนนี้นายเป็นสัตว์อสูรของฉันแล้ว ฉันถึงต้องรีบฟื้นฟูตัวนายขึ้นมาไง” หวังเย่าพูดขึ้น
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แมวก็ยกกรงเล็บขึ้นมา “นี่ไม่ได้ถือว่าเป็นเรื่องที่แย่ หลังจากผ่านการลงโทษรอบสองมาแล้ว ตอนนี้ร่างกายข้าไม่ได้ด้อยไปกว่าสัตว์อสูรเลเวล 150 เลย แน่นอนว่าแค่ร่างกาย การสู้กับสัตว์อสูรเลเวล 135 ไม่น่าจะเป็นปัญหา”
“งั้นก็ดี” หวังเย่าอดไม่ได้ที่จะดีใจเมื่อได้ยินแบบนั้น ด้วยร่างกายที่แข็งแกร่งเกินกว่าเลเวลของตัวเองไปถึง 15 เลเวล มันสมกับเป็นการดึงพลังจากสวรรค์จริง ๆ
“ฉันมีเรื่องต้องไปจัดการ” หวังเย่าหันกลับแล้วกระโดดกลับไปที่ห้องทันที