ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 622 : ยอดนักวางแผน

ตอนที่ 622 : ยอดนักวางแผน

หลินฉีตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองนอนอยู่บนโซฟาด้านหลังหวังเย่า

หวังเย่าหันกลับไปมองก่อนจะยิ้มออกมา “ ไปชงกาแฟมาให้ฉันด้วย เอาแบบไม่มีพิษนะ”

หลินฉีคิดจะปฏิเสธแต่ก็พบว่าเธอไม่อาจจะควบคุมร่างกายของตัวเองได้ เธอพบว่าเธอกลับเดินไปที่ห้องชงกาแฟแทน

“ทำไม…ฉันถึงควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้ ! ” หลินฉีตะโกนขึ้นมาด้วยท่าทีลนลานแต่ก็ยังพบว่าตัวเองยังเดินต่อไปเรื่อย ๆ

หวังเย่าหันกลับมามองที่หลินฉีด้วยความสนใจ “เธอไม่ตื่นเต้นรึไง เธอตกอยู่ภายใต้สกิลของฉัน ด้วยความแข็งแกร่งของเธอแล้ว เธอน่ะต้องฟังคำสั่งของฉันเท่านั้น ฮ่าฮ่า”

“นาย …ไม่หน้าด้านไปหน่อยรึไง” ในฐานะเจ้าหญิงแล้ว เธอไม่อาจจะรับการดูหมิ่นแบบนี้ได้

“ฉันหน้าด้านงั้นหรือ ? ” หวังเย่ายิ้มออกมาพร้อมกับหันกลับ “ก็ดี ต่อไปฉันจะแสดงให้เธอเห็นว่าฉันหน้าด้านได้มากกว่านี้อีก”

“นาย…นาย….นายต้องการอะไรกันแน่ ? ” หลินฉีแสดงสีหน้าหวาดกลัวออกมา แต่มือของเธอก็ยังชงกาแฟอยู่

“ลองเดาดูสิ” หวังเย่านั่งไขว่ห้างและหันกลับมามองหลินฉีด้วยความสนใจ

สีหน้าของเธอเหมือนจะร้องไห้ออกมา แต่มือของเธอยังคงชงกาแฟต่อ ทุกอย่างขัดแย้งกันไปหมด ถึงเธอจะไม่เต็มใจแค่ไหนแต่เธอก็ยังชงกาแฟให้เขาอยู่ดี

มันเหมือนไม่ใช่มือของเธออีกต่อไป ถึงสติเธอจะครบถ้วนแค่ไหน แต่ก็ไม่อาจจะควบคุมร่างกายของตัวเองได้

“นายท่าน กาแฟได้แล้ว” หลินฉีช็อก คำพูดนี้ไม่ได้มาจากใจของเธอเลย แต่มันกลับดังออกมาเอง

ไม่ใช่แค่พูดออกมาแต่เธอยังมาคุกเข่าข้าง ๆ หวังเย่าและยกกาแฟให้กับเขาอีกด้วย

“ดีมาก” หวังเย่ารับกาแฟมาแล้วใช้มือลูบหัวเธอ เขาทำราวกับเธอเป็นลูกแมว

หลินฉีถึงกับตัวแข็งทื่อในตอนนั้น

“นายหาที่ตายชัด ๆ ! ” สายตาของหลินฉีสั่นไหว เธอมองไปที่หวังเย่าด้วยสีหน้าแค้นเคือง และพยายามควบคุมร่างกายตัวเอง ก่อนจะกัดฟันแน่นและพูดออกมาว่า “หวังเย่า…นาย…นายไม่ตายดีแน่ ! ”

หวังเย่าจิบกาแฟและมองไปที่หลินฉีด้วยสีหน้าจริงจังก่อนจะถามขึ้นมา “เธอว่ายังไงนะ ? ”

ตัวของเธอยังสั่นไม่หยุด “ฉันบอกว่า…นาย….นายไม่ตายดีแน่ ! ”

หวังเย่าหัวเราะออกมาและวางแก้วลงบนโต๊ะ เขาวางมือไปที่ไหล่ของหลินฉี ก่อนจะดึงเธอมาไว้บนตักของเขา เขาถอดกางเกงของเธอออกจนเผยให้เห็นก้นขาว ๆ ของเธอ

เพี๊ยะ….

นิ้วมือทั้งห้าของหวังเย่าประทับลงบนก้นของเธอพร้อมกับรอยแดง

“เธอรู้ไหมว่าเธอผิดอะไร ? ”

หลินฉีกัดฟันแน่น น้ำตาของเธอไหลออกมา ตอนนั้นเธอได้แต่ส่ายหน้า

เพี๊ยะ….

“เธอรู้ไหมว่าทำผิดอะไร ? ”

“ฉันไม่รู้..” หลินฉีปากสั่น เธอได้แต่ส่ายหน้าและร้องไห้

“เธอรู้ไหมว่าทำผิดอะไร ? ”

หลินฉีสะอื้นและตอบกลับ “ฉันไม่ดื้อแล้ว…ฉันรู้แล้วว่าฉันผิด ! ”

เพี๊ยะ !

“เธอรู้ไหมว่าทำผิดอะไร ? ”

“ฉัน…ฮือ….” หลินฉีร้องไห้ออกมาไม่หยุด

“จำได้ไหมตอนที่เธอปั่นหัวฉันพร้อมกับฮาร์วี่และมิยายา ? ”

“อืม” หลินฉีพยักหน้า

“เธอควรชดใช้รึเปล่า ? ”

“อืม” หลินฉีหน้าแดงขึ้นมา

“งั้นก็พูดให้มันชัดเจน”

เพี๊ยะ !

“ฉันผิดไปแล้ว ฉัน…ขอโทษนาย !”

“ไม่ ! ฉันเป็นใคร ? ”

เพี๊ยะ !

ตอนนั้นก้นของหลินฉีแดงก่ำไปหมด

“ฉัน…ฉันผิดไปแล้ว…ฉันขอโทษนายท่านด้วย ”

มือของหวังเย่าชะงักไป เขาเหมือนจะพอใจกับคำตอบและยกโทษให้กับเธอ

หวังเย่าปิดการทำงานของสกิลและปล่อยหลินฉีไป

ตอนนี้ในสายตาของหลินฉีนั้น หวังเย่าคือเจ้านายของเธอไปแล้ว

เธอได้แต่ยื่นเอามือลูบไปที่ก้นของตัวเอง

หวังเย่านั่งลงบนเก้าอี้เอาขาวางพาดที่โต๊ะ เขาหยิบเอาแหวนมิติที่เขายึดมาจากหลินฉีมาดู

“นาย…นายไม่คิดจะคืนมันให้ฉันสินะ” หลินฉีมองไปที่หวังเย่า

หวังเย่ามองไปที่เด็กสาวที่เต็มไปด้วยความกังวลด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพูดออกมาว่า “ในนี้มีอะไรสำคัญงั้นหรือ ? ”

หลินฉียังไม่ทันได้ตอบก็มีชุดถูกดึงออกมาจากแหวนมิติ

“รสนิยมเธอนี่มีแบบเดียวจริง ๆ ” หวังเย่าถอนหายใจออกมา

สุดท้ายเมื่อเห็นชุดสาวใช้ หวังเย่าก็ตาเป็นประกายก่อนจะมองไปที่หลินฉี

หลินฉีกลัว เธอเอามือกุมอก เพราะถึงอย่างไรเธอก็ไม่มีทางสวมมันเด็ดขาด แม้ว่าจะให้เธอต้องตาย แต่เธอก็ไม่มีทางสวมมัน

“ฉันคิดว่าฉันอยากเห็นเธอใส่ชุดนี้”

หวังเย่าเก็บชุดใส่แหวนมิติก่อนจะส่งแหวนคืนให้กับหลินฉี

“นวดไหล่ให้ฉันหน่อย ”

หวังเย่าไม่ได้สนใจหลินฉีและหันกลับไปมองที่จอต่อ

“ฉัน…”

“ อย่าปฏิเสธเลย ไม่งั้นฉันรับรองไม่ได้ว่าฉันจะทำอะไรกับเธอบ้าง”

หลินฉีได้แต่กัดฟันแน่ เธอได้แต่ต้องวางมือไปที่ไหล่ของหวังเย่าแล้วเริ่มนวดให้กับเขา

ตอนนี้การวางทัพของกองทหารแทบจะพร้อมแล้ว กองกำลังจะเริ่มทำการโจมตีในแนวหน้าทันทีที่หนวดปีศาจมาถึง

ทุกอย่างพร้อมแล้ว ตอนนี้รอแค่คำสั่ง

แต่ตอนนั้นโทรศัพท์ของหวังเย่ากลับดังขึ้น มันเป็นฟอเนอร์ที่โทรเข้ามา

“หวังเย่า นายลองดูข่าวสิ” ฟอเนอร์พูดขึ้นมาด้วยความกังวล

“มีเรื่องใหญ่อะไร ? ”

“เรื่องนี้มันเกี่ยวกับนาย ตอนนี้เราต้องเริ่มแผนสอง ! ”

“แผนสองอะไร ? ”

“ฉันไม่มีเวลาบอกนาย นายไปดูเอาเอง ! ”

สายถูกตัด หวังเย่าได้เปิดจอบนมือถือและได้พบข่าวดังในวันนี้ นายพลดาไฮได้นอนกับผู้หญิง 36 คน ตอนที่ภรรยาตั้งท้อง !

“หือ ! ” หลินฉีที่ยืนอยู่ด้านหลังมองไปที่ข่าวนี้และอดไม่ได้ที่จะแปลกใจ

“ผู้ชายก็งี้แหละ ไม่มีใครที่ดีจริง ๆ หรอก” หลินฉีพึมพำออกมาแต่หวังเย่าก็ยังได้ยินมันอย่างชัดเจน

“เธอว่าไงนะ ? ” หวังเย่าหันไปมองหลินฉี

สายตาของหวังเย่าทำเธอกลัวขึ้นมา “ยกเว้นนายท่าน”

“อืม” หวังเย่าพยักหน้าด้วยความพอใจก่อนจะอ่านข่าวต่อ

“ในช่วงเช้าวันนี้ ทางนักข่าวได้จับภาพผู้ชายและผู้หญิงจำนวนมากอยู่ในห้องเดียวกัน พวกเขาทำเรื่องอย่างว่ากันอยู่ ตามข้อมูลที่ได้มาแล้ว ผู้ชายคือนายพลดาไฮ ภรรยาของเขาคือเจ้าหญิงมิยายา รายงานบอกว่าเจ้าหญิงตั้งท้องได้ 8 เดือน ก่อนหน้านี้ ดาไฮไม่ได้คิดจะนอกใจภรรยาของเขา ภายนอกเขาดูเป็นคนดีแต่ตามแหล่งข่าวที่ได้มาตอนนี้ได้เปิดเผยว่าดาไฮมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะกับผู้หญิงถึง 36 คน แต่ภรรยาเขาไม่รู้ บอกได้ว่าเขาคือยอดนักวางแผนก็ว่าได้ เรื่องนี้ทำให้ดาไฮเสียหายอย่างมาก อนาคตของเขาน่ากังวล…”

นักข่าวบางคนยังบอกว่าคูลีรู้ข่าวนี้แล้ว เขากำลังจะยึดตำแหน่งของดาไฮคืน

เมื่อตรวจสอบข่าวนี้อีกครั้งก็พบกับข่าวร้อนแรงอีกเรื่อง คือเจ้าหญิงมิยายาแท้ง

เมื่อกดเข้าไปในข่าวก็ต้องพบกับเนื้อหาที่ว่า รายงานบอกว่าเจ้าหญิงโกรธจัดหลังจากที่ได้รู้ข่าวนี้ส่งผลให้เธอถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาล และแท้งในภายหลัง บอกได้ว่าเรื่องนี้กระทบจิตใจเธออย่างมาก เธอต้องอยู่โรงพยาบาลเพื่อรักษาอาการทางจิต

“ไอ้บ้านั่น…” หลินฉีร้องไห้ออกมาและกระโดดเข้าไปกอดหวังเย่า

การกระทำนี้ทำให้หวังเย่าแปลกใจอย่างมาก เขาไม่ได้รู้สึกดีอะไรกับตระกูลมูหลาง แต่เรื่องนี้ก็น่าสงสารพวกเขาจริง ๆ

หากมันเกิดขึ้นกับตัวเขาเอง เขากลัวว่าเขาคงไม่อาจจะรับได้

เมื่อเห็นเธอร้องไห้ หวังเย่าก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา เขาได้แต่ยื่นมือออกมาตบหลังเธอเบา ๆ

…

ฮาร์วี่ที่ยืนอยู่หน้ากองทัพมองไปที่หนวดปีศาจตรงหน้า เขาเผยสีหน้าไม่พอใจออกมา “หนวดพวกนี้คิดจะบุกเข้ามาในดาวทมิฬของฉัน มันไม่ง่ายอย่างงั้นหรอก ไอ้หวังเย่าก็กลับมาเป็นหัวหน้าของฉันอีก ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อสั่ง ฉันคงฆ่าแกที่นี่ไปแล้ว”

“มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น ! ” ทหารคนหนึ่งวิ่งเข้ามารายงาน

“มีเรื่องอะไร ? ”

ฮาร์วี่มองไปที่จอที่ทหารส่งมาให้ดูและตรวจสอบข่าว ข่าวนี้ทำให้คนอื่นช็อก แต่เขากลับยิ้มออกมา

“พ่อชอบส่งดาไฮมาควบคุมฉันตลอด เขาไม่อยากให้ฉันได้อำนาจไป ฮ่าฮ่า…ครั้งนี้พระเจ้าคงช่วยฉันจริง ๆ ”

“พวกนั้นคงไม่คิดไม่ฝันว่าฉันจะรับมือกับดาวเฟนเซอร์ได้…”

ฮาร์วี่เริ่มคึกขึ้นมา เพราะเมื่อไม่มีดาไฮอีก เขาก็ไม่ต้องมาแบ่งความดีความชอบกับใคร

ตลอดหลายปีมานี้ตระกูลมูหลางเริ่มตกต่ำลง ฮาร์วี่นั้นโทษว่าคูลีไม่มีความสามารถพอ

เขาคิดว่าถ้าเขาได้ขึ้นมาเป็นราชา ตระกูลมูหลางก็คงไม่มีทางถูกตัดออกจากประวัติศาสตร์ของดาวทมิฬได้

ตามยีนส์ของมนุษย์จิ้งจอกแล้ว คูลีจะอยู่ได้อย่างน้อย 200 ปี

200 ปี มันนานเกินไป…ฮาร์วี่ไม่อาจจะทนรอไหว

เพราะอีก 30 ปีจากนี้เดาว่าตระกูลมูหลางคงกลายเป็นพลเมืองทั่วไปไปแล้ว นั่นคือสิ่งที่ฮาร์วี่ไม่อาจจะรับได้

ตามแผนของเขาแล้ว หากดาวเฟนเซอร์บุกเข้ามาที่ดาวทมิฬจริง ๆ เขาจะร่วมมือกับอีกฝ่าย เมื่อดาวเฟนเซอร์ยึดที่นี่ได้ ตอนนั้นตระกูลมูหลางก็จะกลับมามีอำนาจอีกครั้ง

หากดาวเฟนเซอร์ยึดดาวทมิฬไม่สำเร็จ ทางดาวทมิฬจะเสียกำลังคนไปอย่างมาก ตอนนั้นตระกูลมูหลางก็จะเหมือนกลับมามีอำนาจอีกครั้งเช่นกัน

แน่นอนว่าฮาร์วี่อยากจะให้ดาวเฟนเซอร์ยึดดาวทมิฬให้สำเร็จมากกว่า เพราะการเป็นคนทรยศจะทำให้ได้อำนาจมาเร็วกว่า

ก่อนหน้านี้เขายังปวดหัวกับการคิดว่าจะฆ่าดาไฮยังไง แต่อีกฝ่ายกลับหาเรื่องเข้าตัวเอง ซึ่งมันเป็นการดีที่จะตัดปัญหาให้กับเขา

“มันเหมือนกับเป็นบันไดให้ฉันจริง ๆ นี่คือโชคชะตา ! ”

“ฟังคำสั่ง และเตรียมพร้อมโจมตี ! ” ฮาร์วี่ดึงดาบที่เอวออกมาแล้วตะโกนขึ้น

“เจ้าชาย เราจะไม่รอนายพลดาไฮรึไง ? ” หัวหน้าทีมคนหนึ่งเข้ามาถาม

“นายดูข่าวสิ นายคิดว่าเขาจะมาอีกไหมล่ะ ? ”

ฮาร์วี่เปิดข่าวให้กับอีกฝ่ายดู อีกฝ่ายถึงกับเบิกตากว้างเมื่อเห็นข่าวนี้

“แต่…เจ้าชาย ยังไงซะคุณก็ไม่มีประสบการณ์ในการสั่งการมาก่อน รึว่า…เราควรจะขอให้นายพลหวังเย่ามาสั่งการแทน ? ”

ฮาร์วี่ตาแดงขึ้นมาทันที “นายสงสัยในความสามารถของฉันงั้นหรือ ? รึว่า…นายคิดมาตั้งแต่ต้นว่าคนที่คุมกองทัพนี้ไม่ใช่ตระกูลมูหลาง แต่เป็นหวังเย่า ? ”

ชายคนนั้นกลัวขึ้นมา “ผมไม่กล้า”

“ฟังคำสั่งฉัน หันกลับ ! เข้าโจมตีสถานี คนที่ฆ่าหวังเย่าได้ฉันจะให้รางวัล ! ”

“เจ้าชาย…คุณบ้าไปแล้ว ! ” หัวหน้าทีมถึงกับผงะ

“ดูเหมือนว่านายอยากจะตายสินะ ! ”

ฮาร์วี่ใช้ดาบในมือตัดหัวอีกฝ่ายทันที

…

หวังเย่าพบการเคลื่อนไหวของเหล่าทหาร แต่พวกนั้นไม่ได้เดินหน้าไปหาหนวดแต่กลับมุ่งหน้ามาที่สถานีแทน

หวังเย่าไม่อาจจะปลอบหลินฉีต่อไปได้ เขาได้ทำการโทรหาฮาร์วี่ทันที

“ฮาร์วี่ นายคิดจะทำอะไร นายคิดจะผิดข้อตกลงรึไง ? ”

“ใช่ ฉันจะผิดข้อตกลง แกกลัวรึไง ? ”

“แกควรรู้ว่าสิ่งที่แกทำจะส่งผลต่อดาวทมิฬทั้งหมด ! ”

“แกยังมีหน้ามาสอนฉันอีกหรือ ? ”

“พี่ พี่คิดจะทำอะไร ฉัน หลินฉี…พี่คิดจะฆ่าฉันไปด้วยรึไง ? ”

ฮาร์วี่แปลกใจ “เธอไปอยู่กับหวังเย่าได้ยังไง เธอทำให้ราชวงศ์เสียหน้ามากเกินไปแล้ว”

“พี่ พี่ต้องฟังฉัน นี่ไม่ใช่แบบที่พี่คิด”

“เธอไม่ต้องมาอธิบายแล้ว ตอนนี้แม้ว่าพ่อจะอยู่กับเธอ แต่เธอก็ต้องตายอยู่ดี ลาก่อนน้องสาวที่รัก ! ”

สายถูกตัดทันที

นักรบดวงดาวได้ทำการล้อมสถานีเอาไว้ ยานหลายร้อยลำค่อย ๆ บินเข้ามา เมื่อมองผ่านหน้าต่างก็ทำให้หวังเย่ากดดันอย่างมาก

ตูม…

มิสไซน์นับไม่ถ้วนถูกยิงออกมาพร้อมกับสถานีที่เริ่มถูกทำลาย

ปัง !

กระจกกันกระสุนแตกออก

หวังเย่าได้กอดหลินฉีเอาไว้ แล้วกลิ้งไปกับพื้น