มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 91 ความจริงที่ถูกปิดปังไว้
"พวกท่านเป็นใคร เหตุใดเราถึงไม่สามารถเห็นได้ "
"อย่าได้ใส่ใจเรื่องเราเลย สนใจเรื่องที่พวกเราจะให้ท่านเห็นเถอะ มันสำคัญกว่าเรื่องเราเยอะ"
"ก็ได้ แต่ถึงอย่างไรเราก็อยากจะรู้ว่าพวกท่าน เป็นใครอยู่ดี"
"เราจะบอกแน่นอน แต่หวังว่าที่พวกเราให้ท่านดูนั้น คงจะทำให้ท่านเข้าใจอะไรมากขึ้นนะ"
"ก็ต้องดูก่อนถึงจะบอกได้นะ"
"ได้แต่ที่เราจะให้ดูต่อจากนี่คือเรื่องจริง ที่ท่านแม่ท่านท่านพ่อท่านและพี่ชายท่านอยากให้ท่านรู้ว่า พวกเขารักท่านมากกว่าชีวิตของพวกเขาเองเสียอีกนะ"
จากนั้นเหล่าทูตสวรรค์ก็ย้อนเวลาให้เจ้าชายเมนาฟิส ได้เห็นถึงความรู้สึกของทั้งสามคนที่เป็นคนที่เขารักและอยากอยู่ด้วยมาตลอดเขาได้เห็นหน้าพี่ชายที่แสนเศร้า ต่อหน้าหลุมศพเขากับท่านแม่ที่ถูกทำให้เข้าใจผิดว่าตายไปแล้วเขาได้เห็นว่าทุกๆวัน พี่ชายจะมาพวกเขาพูดคุยทุกๆเรื่องกับพวกเขา เหมือนตอนที่อยู่ด้วยกัน แม้จะทรงงานหนักขนาดไหนก็มาเสมอ ทำให้เขานำ้ตาไหลและดีใจที่พี่ชายไม่เคยลืมพวกเขาเลย จากนั้นก็เป็นภาพท่านพ่อ ที่เอาแต่เสียใจและทำอะไรไม่ได้ ทั้งๆที่รู้ว่าพวกเขาอยู่ทางใต้ของบ้านเมืองตัวเอง แต่ก็ไปรับหรือตามไม่ได้ และต้องปิดปังลูกชายคนโตและทุกวันเอาแต่ขอโทที่ตัวเองเป็นเหตุให้เกิดการพลัดพรากแบบนี้ แม้กระทั้งวันสิ้นพระชนม์ก็เฝ้าแต่พูดว่า พ่อขอโทษกับทุกๆเรื่องหากเจ้ารับรู้ความจริงหวังว่า พวกเจ้าจะเข้าใจพ่อกับแม่นะ
เมฆฟิสนั้นก็สับสนว่าเหตุใด ท่านพ่อเอาแต่โทษตัวเองจนตาย แต่เมนาฟิสตอนนี้เข้าใจดีแล้วหัวใจเขาอ่อนลง คนสุดท้ายที่เขาคิดเสมอว่าไม่เคยรักเขาเลย เขาแค่ได้เห็นหน้าก็ร้องเรียกหาแม่เขาทันที แต่ทีทำให้เขาอยากจะขอโทษที่ต่อว่าท่านว่าไม่รัก เขาได้เห็นว่าท่านแม่รักพวกเขามากแต่ด้วยความรักที่มีให้เขานั้นมากกว่าพี่ชาย ทำให้เขาต้องมาอยู่ที่ทางใต้ไม่ต้องรับรู้ว่า ในวังนั้นกำลังแย่งอำนาจและกำลังทำร้ายพี่ชายเขาขนาดไหน เพราะท่านแม่ เชื่อใจพี่ชายของเขาว่าสามารถอยู่ได้ โดยไม่มีท่านแม่อยู่ด้วยแต่ท่านแม่รู้ว่าเขาอยู่ไม่ได้ หากไม่มีท่านแม่เพราะเราติดแม่ทำให้ท่านแม่ต้องแยกจากท่านพ่อและท่านพี่เพื่อปกป้องเรา แต่เรากลับแค้นพวกเขาอยากจะขอโทษพวกเขาและตั้งใจเป็นฟาโรห์ที่ดีตามที่องครักษ์ ประจำตัวท่านแม่ของเขาบอกไว้
"นี่ใจเย็นล แล้วใช่ไหม เจ้าชายเมนาฟิส"
"เราขอโทษ เรามันโง่เองที่ไม่เชื่อใจพวกเขา"
"อย่าได้ต่อว่าตัวเองเลย ท่านไม่ผิดหรอกที่จะคิดแบบนั้นเพียงแต่ตอนนี้ ท่านรู้ความจริงแล้วก็ควรช่วยพี่ชายกับพี่สะใภ้ท่านปกครองดูแลบ้านเมือง ทั้งสองคนจะได้หมดกังวลทางใต้นี่อีกนะ"
"ได้เราจะยอมทำตามที่ท่านแม่ขอไว้ก่อนท่านสิ้นใจ หวังว่ามันคงจะทดแทนที่เราต่อว่าพวกเขาได้นะ เพราะเราทำให้พวกเขาลำบากใจตลอดเป็นเพราะเราคนเดียว"
"อย่าได้คิดเช่นนั้นทุกคนดีใจที่ท่านปลอดภัย หากพี่ชายท่านรู้คงดีใจเป็นที่สุดที่น้องชายเขายังไม่ตายคงดีใจมากๆแน่นอน "
"พวกท่านจะทำอะไรเราก็ได้เรายอมแล้ว เราไม่คิดจะทำร้ายพี่สะใภ้ของเราแล้วหละ สบายใจได้แล้วเราจะเตรียมการต้อนรับทุกคนอย่างดี ช่วยบอกเราได้หรือยังว่าพวกท่านคือใครกันแน่"
"พวกเราคือองครักษ์ของราชินี เป็นทุกอย่างของนางถ้าท่านอยากรู้ เราจะให้ท่านเห็นเป็นบุญตาเพราะท่านตอนนี้ สามารถเห็นพวกเราได้ เพราะท่านมีใจเดียวกันกับน้องสาวเราที่อยากให้พี่ชายท่านมีความสุข น้องสาวเรามาเพื่อพี่ชายท่านโดยเฉพาะ "
"ต้องขอบคุณพี่สะใภ้ที่รักพี่ชายเรา และทำเพื่อบ้านเมืองเราแบบนี้นะ"
"งั้นช่วยถอยไปสักหน่อยนะ พวกเราจะแสดงตัวตนที่แท้จริงให้ท่านเห็นเป็นคนแรก เพราะพวกพี่ชายท่านยังไม่เคยเห็นพวกเราทั้งๆที่พวกเราอยู่กับน้องสาวเราตลอดเวลาแบบนี่"
"เพราะยังไม่ถึงเวลาที่พวกเขาจะเห็นพวกเรา ท่านก็ช่วยปิดปังไว้เป็นความลับทีนะ"
"ย่อมได้ เรารักษาสัญญาแน่นอน"