มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 849

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 849

ในทางกลับกัน เบรู้สึกไม่มีความสุขที่ได้ยินแบบนั้น ท้ายที่สุดแล้วจากสิ่งที่เธอสามารถบอกได้ เขาอาจจะคาดเดาได้ว่าเธอเชิญเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเธอมาเพื่อแนะนำพวกเธอให้ลูกพี่ลูกน้องของเธอโดยเฉพาะ ยูราจึงทำแบบนี้อย่างจงใจอย่างแน่นอน

“เธอจะสนุกมากกว่าเมื่ออยู่กับฉัน! ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปเดินเล่นกับพวกเขาหรอก!” เบกล่าวอย่างฉันเฉียว

เมื่อเห็นว่าเธอโมโหแค่ไหน เพื่อนร่วมชั้นของเธอจึงมองกันและกันก่อนจะมุ่ยปาก ขณะที่พวกเธอเข้าไปในบ้านกับเบ

ขณะที่พวกเขาเดินผ่านสวนหลังบ้าน เจอรัลด์จึงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา

เขารู้ว่าเบคิดจะทำอะไร แม้เขาเข้าใจว่าเธอเพียงต้องการหาเพื่อนให้เขาด้วยความสงสารเท่านั้นก็ตาม แต่เขาก็ไม่มีอารมณ์ที่จะทำความรู้จักกับเพื่อนผู้หญิงคนไหน ๆ ไปมากกว่านี้จริง ๆ ในขณะนี้

อย่าลืมว่าไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาแพ้ภัยตัวเองจากการผูกพันกันมากเกินไปกับเพื่อนผู้หญิงของเขา อลิซเป็นตัวอย่างแบบเรียนของเรื่องนั้น

เพราะเช่นนั้นเจอรัลด์จึงเพียงปฏิบัติต่อคนสวยเหล่านี้ด้วยมุมมองของพี่ชายเท่านั้น แม้กระนั้น สาว ๆ เองก็ไม่ได้สนใจในการพูดคุยกับเขาเลยด้วยซ้ำ ท้ายที่สุดแล้ว ก็ไม่มีพวกเธอคนไหนที่จะมองมาที่เจอรัลด์

ด้วยเหตุนั้นบรรยากาศจึงค่อนข้างน่าเบื่อ

ครู่ต่อมาแก๊งของยูราก็เดินมาหาพวกเธอกันอีกครั้งก่อนจะพูดขึ้นมา “หวัดดี คนสวย! พวกเราพบกันอีกครั้งแล้ว!”

“จริง ๆ เลย! ช่างเป็นความบังเอิญที่น่ายินดีอะไรอย่างงี้!” สาว ๆ ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเธอ

“ดูเหมือนว่าพวกเราจะได้ทำความรู้จักกัน อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้วนะครับ เนื่องจากโชคชะตาเองก็คอยผลัดเราเข้าหากัน ทำไมไม่ใช้โอกาสนี้ในการแลกเปลี่ยนข้อมูลติดต่อทางไลน์กันล่ะ? พวกเราสัญญาว่าจะพาพวกคุณไปยังสถานที่สนุกอื่น ๆ ในอนาคตกัน!” หนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นเก่าของยูรากล่าวด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์บนใบหน้าของเขา

ขณะที่เขากล่าวไปแบบนั้น เพื่อนคนอื่น ๆ ของยูราก็มองไปที่เจอรัลด์ด้วยสายตาที่ดูถูก

“เช่นนั้นนายเป็นลูกพี่ลูกน้องที่พวกเราเคยได้ยินใช่ไหม? ดูเค้กก้อนเล็ก ๆ นั้นสิ! คนสวยจะไม่สามารถแบ่งมันในหมู่กันเองได้ด้วยซ้ำ! ทำไมนายไม่ซื้ออันใหญ่กว่านี้มาล่ะ?” ผู้ชายอีกคนพูดเยาะเย้ย

หลังจากกล่าวไปแบบนั้น พวกเขาก็แลกเปลี่ยนข้อมูลติดต่อกันและกันต่อไป

เมื่อสังเกตได้ว่าเบกำลังจ้องมองพวกเขาด้วยความเป็นปรปักษ์ พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่อยู่ที่นั่นต่อนานไปกว่านี้ พวกเขาเปลี่ยนกันยิ้มให้สาวสวยก่อนที่ในที่สุดจะจากไปกัน

“เอาล่ะ ผมไม่รู้ว่าพวกคุณจะมา! ไม่อย่างงั้น ผมก็คงจะซื้ออันที่ใหญ่กว่านี้อย่างแน่นอน! ฮ่าฮ่า!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาหัวเราะอย่างขมขื่น

เมื่อได้ยินแบบนั้น สาวสวยทั้งหลายจึงกรอกตาของพวกเธอกัน พวกเธอจะไม่สนใจที่จะตอบกลับเขาเลยด้วยซ้ำ

“พูดมาสิเม ฉันไม่มั่นใจว่าเธอสังเกตเห็นไหม แต่ไม่ใช่ว่าหนึ่งในผู้ชายหล่อ ๆ เหล่านั้นจากก่อนหน้านี้คือคลอส เวนจากเวน กรุ๊ป หรอกเหรอ?”

“ใช่ นั่นคือเขาอย่างแน่นอน! และคนที่สวมแว่นตาก็คือเลียวเนล ซิงค์ ใช่ไหม? คนที่มาจากบริษัทไดนาไมต์ อินฟอร์เมชั่น เทคโนโลยีน่ะ? ฉันได้ยินมาว่าบริษัทของครอบครัวของเขาจะได้รับการจดทะเบียนในเร็ว ๆ นี้!”

“ให้ตาย! อย่างที่คิดไว้ ไม่มีคนธรรมดาสามารถอยู่ในกลุ่มเพื่อนนั้นหรอก! ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาทุกคนก็มาจากครอบครัวที่มีอิทธิพลกัน!”

“อืม เธอไม่ตื่นเต้นเลยเหรอ? เธอชอบหนึ่งในพวกเขาหรือบางอย่างบ้างไหม?”

ขณะที่เมและหญิงสาวคนอื่น ๆ ยังคงพูดคุยในหมู่กันเองต่อไปอย่างตื่นเต้น เบจึงทำได้เพียงแค่ถอนหายใจเท่านั้นก่อนจะมองไปที่เจอรัลด์

“ฉันรู้สึกขอบคุณนายจริง ๆ ที่ซื้อเค้กนี้มาให้ฉัน ลูกพี่ลูกน้อง…เอาตามตรงนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ฉลองวันเกิดของฉันกับคนอื่น นอกจากแม่ของฉัน…เอาล่ะ ไปหาที่ทานเค้กระหว่างพวกเรากันเถอะ!” เบกล่าว ขณะที่เธอจับมือของเจอรัลด์ ด้วยความรู้สึกสะเทือนใจมากกับความเอาใจใส่ของเขา

“โอเคเลย แผนนี้เข้าท่าดี!”

ขณะที่พวกเขาทั้งคู่ออกไปเพื่อทานเค้กกัน พ่อบ้านเชลดอนเองก็ยุ่งอย่างมาก

เนื่องจากข่างลือแพร่ออกไปว่าตระกูลเยลแมนจะทำการกลับมา ฝูงชนจึงมากันอย่างต่อเนื่องตลอดเช้าวันนั้น ฉากที่ยิ่งใหญ่นี้แทบจะไม่สามารถเทียบได้กับงานวันเกิดแปดสิบปีของท่านผู้หญิงเยลแมน ซึ่งมีแต่ความเงียบที่น่าอึดอัดเป็นส่วนใหญ่

อย่างไรก็ตามเนื่องจากท่านผู้หญิงเยลแมนได้อนุญาตให้ผู้มาเยี่ยมได้รับเชิญเข้ามา แขกมากมายที่นั่นจึงไม่ใช่แค่ผู้คนที่ครอบครัวรู้จักเป็นการส่วนตัวด้วยซ้ำ

อีกไม่นานก็เป็นเวลาสิบโมงครึ่งแล้ว และแขกผู้มีเกียรติส่วนใหญ่ก็มาถึงกันแล้วในตอนนั้น เมื่อรู้แบบนั้นยูราจึงเข้าไปในห้องนั่งเล่นเพื่อต้อนรับพวกเขาที่นั่นต่อไป

เนื่องจากใครบางคนยังคงต้องยืนอยู่ตรงประตู เชลดอนจึงไปอยู่แทนที่ยูรา ผ่านไปครู่หนึ่ง และคาดว่าจะไม่มีแขกมากมายที่จะมาถึงอีก เมื่อเชลดอนหันหลังกลับเพื่อจะเข้าไปในบ้านอีกครั้ง แต่อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะทันได้ทำแบบนั้น หางตาของเขาก็เหลือบไปเห็นรถทีมหนึ่งกำลังมุ่งหน้ามายังบ้านของตระกูลเยลแมน

โดยการหรี่ตามอง เขารู้สึกช็อกเมื่อเขาเห็นว่ารถทั้งหมดภายในกลุ่มนั้นเป็นรถหรู! ช่างหรูหราเสียจริง!

แม้มันเป็นเรื่องจริงที่มีรถหรูอย่างน้อยเป็นร้อยคันปรากฎอยู่ที่นี่อยู่แล้ว เนื่องจากแขกส่วนใหญ่ก็เป็นคนมั่งคั่งและมีชื่อเสียงกัน แต่มันดูเหมือนว่าราคารวมของทีมรถที่กำลังเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็วนั้น จะแพงเกินกว่าราคาของรถทั้งหมดที่จอดอยู่ที่นี่ได้อย่างง่ายดายเสียอีก!