มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 848
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 848
ขณะที่เธอนำสมาชิกครอบครัวคนอื่นจากไป ยูราก็หัวเราะก่อนจะยิ้มอย่างเย็นชาให้เบ
“ระวังปากให้ดีไม่อย่างงั้นนายจะต้องชดใช้มันอย่างหนัก ยูรา! ลบรอยยิ้มเยาะนั้นออกไปจากหน้าของนายซะ!” เบคำรามใส่ ขณะที่เธอหันหลังจากไป
อย่างไรก็ตามทันทีที่เธอหันหลังกลับ เธอก็เห็นเจอรัลด์อยู่ที่นั่น ในมือของเขาคือเค้กขนาดเล็กสูงประมาณหกนิ้ว หลังจากเห็นเขาเท่านั้นเธอถึงสงบจิตใจได้
“นายมาสายนะ ลูกพี่ลูกน้อง!” เบกล่าวอย่างค่อนข้างมีความสุข
“อืม ฉันต้องสั่งเค้กนี้เพื่อวันเกิดของเธอไง!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขายกเค้กในมือขึ้นมาเพื่อให้เธอดู
“ฮึ! นายมาจากชนบทอย่างแท้จริง! ใครจะยังคงกินเค้กในระหว่างงานวันเกิดอยู่อีก? ไม่ได้เรื่อง!” ยูรากล่าวด้วยรอยยิ้มดูถูก
“ฉันชอบกินเค้ก นายมีปัญหากับเรื่องนั้นหรือไง?” เบตอบกลับ
“ฮึ่ม! ฉันจะไม่สนใจเธออีกต่อไปแล้วด้วยซ้ำ!” ยูรายิ้มเยาะ
“เฮ้ เบหนิ!”
ขณะนั้นเอง น้ำเสียงหนึ่งก็ดังมาจากรถที่เพิ่งมาหยุดอยู่ตรงทางเข้าของบ้านตระกูลเยลแมน
ผู้หญิงห้าคน ที่ดูเหมือนจะอายุพอ ๆ กับเบกันทั้งหมด ค่อย ๆ ก้าวลงมาจากรถคันนั้น พวกเธอทุกคนต่างก็สวยและตัวสูงพอ ๆ กัน
“เม! เยเซเนีย! พวกเธอทุกคนอยู่นี่แล้ว!” เบกล่าว ขณะที่เธอโบกมือให้พวกเธอ
สาว ๆ ค่อนข้างสนิทกับเบเมื่อพวกเธอยังคงอยู่ในมหาวิทยาลัยกัน เนื่องจากท่านผู้หญิงเยลแมนได้กล่าวไว้ว่ายิ่งคนมากก็ยิ่งสนุก เมื่อเป็นเรื่องของการฉลองขนาดใหญ่แบบนี้ แม้แต่รุ่นเด็ก ๆ ในตระกูลก็ได้รับอนุญาตให้เชิญเพื่อน ๆ ของพวกเขามาด้วย
ยูราเองก็เชิญเพื่อนร่วมชั้นสองสามคนของตัวเองมา และตอนนี้พวกเขาก็กำลังยืนอยู่ใกล้ ๆ เขา โดยคอยอยู่เป็นเพื่อนเขา
“ช่างมีชีวิตชีวาเสียจริง เบ!” หนึ่งในหญิงสาวห้าคนที่มาถึงด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเธอกล่าวขึ้นมา
“แน่นอนสิ! ยังไงซะ เนื่องจากฉันว่างแล้วตอนนี้ ก็เข้าไปข้างในกันเถอะ! ในขณะที่พวกเราเข้าไป ฉันจะแนะนำลูกพี่ลูกน้องของฉันให้เธอกัน!” เบกล่าว
เธอพูดถึงเจอรัลด์โดยเฉพาะ เนื่องจากนี่เป็นส่วนหนึ่งของแผนการของเธอ เบไม่ได้เชิญพวกเธอมาเพียงเพราะความเอื้อเฟื้อจากใจของเธอ แต่พวกเธอถูกเชิญมาเพื่อที่ลูกพี่ลูกน้องของเธอจะได้ทำความรู้จักกับผู้คนที่นี่ให้มากขึ้นเช่นกัน
วิธีนั้นเขาก็จะไม่ต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไป!
แม้เธอยังคงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างลูกพี่ลูกน้องของเธอกับแฟนของเขา แต่เธอก็สงสัยจริง ๆ ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นเก่าคนสวยของเธอลงเอยด้วยการตกหลุมรักเขา
ท้ายที่สุดแล้ว มันก็มักจะยากที่จะพูดอยู่เสมอ เมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความรักและความสัมพันธ์
“โอ้? นั่นคือลูกพี่ลูกน้องของเธอเหรอ? เขาช่างใส่ใจเสียจริงที่จำวันเกิดของเธอได้! ฉันหมายถึงเขายังซื้อเค้กเล็ก ๆ นี้มาด้วยน่ะ!” หนึ่งในหญิงสาวอีกคนกล่าว แม้น้ำเสียงของเธอจะบอกเป็นนัยว่ามันคือการชม แต่ก็ไม่มีหญิงสาวคนไหนในห้าคนนั้นสามารถปิดบังความดูถูกเล็กน้อยในสายตาของพวกเธอได้อย่างเหมาะสมเลย
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม พวกเธอก็เป็นหญิงสาวที่มาจากครอบครัวที่ค่อนข้างมีอิทธิพลในยานเคนเช่นกัน
ถ้าพวกเธอจะต้องสนิทกับเบมากขึ้น พวกเธอก็คงจะมอบของขวัญวันเกิดที่มีราคาอย่างน้อยแปดร้อยดอลลาร์ให้เธออย่างแน่นอน แต่เมื่อคิดว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอเพียงซื้อเค้กขนาดหกนิ้วให้เธอเท่านั้นล่ะก็!
ความจริงที่เบได้ชื่นชมเกี่ยวกับเขาก่อนหน้านี้เพียงทำให้พวกเธอรู้สึกผิดหวังอย่างมากกันเท่านั้น เมื่อพวกเธอตระหนักได้ว่าเขาอาจเป็นเพียงแค่คนบ้านนอกธรรมดา ๆ คนหนึ่ง
แม้พวกเธออดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะ ในขณะที่พวกเธอยังคงมองไปที่เจอรัลด์ แต่สีหน้าของพวกเธอก็เปลี่ยนไปทันทีเมื่อพวกเธอเห็นชายหนึ่งสี่คนที่ตัวสูงและหล่อเหลาที่กำลังเดินมาหาพวกเธอจากข้างหลัง พวกเขาทุกคนแต่งตัวตามแฟชั่น
“หวัดดี หวัดดี สาวสวยทั้งหลาย! มันเป็นครั้งแรกของพวกเราที่บ้านตระกูลเยลแมนแห่งนี้ และนั่นก็ดูเหมือนจะเป็นกรณีเดียวกันกับพวกคุณเช่นกันนะครับ…ทำไมพวกเราไม่ไปเดินเล่นด้วยกัน และทำความรู้จักกันให้ดีขึ้นสักเล็กน้อยล่ะครับ?” หนึ่งในชายหนุ่มจากกลุ่มนั้นกล่าวขึ้นมา
เมื่อได้ยินแบบนั้น พวกเธอทุกคนจึงยิ้มกว้างด้วยความปิติยินดี ขณะที่พวกเธอตอบกลับ “แน่นอนสิคะ ทำไมจะไม่ล่ะ?”
ยูราเองก็ยิ้มเมื่อเขาเห็นว่าพวกเธอไม่ได้สนใจเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว
“เดินเล่นงั้นเหรอ? นั่นเป็นคำแนะนำที่ไม่ธรรมดา! เอาล่ะ เอางี้ไหม? ฉันจะเตรียมคนรับใช้ให้นำทางพวกนายไป! แลกกับการที่นายควรคอยอยู่เป็นเพื่อนคนสวยเหล่านี้แล้วกัน!”
“เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม!” เหล่าคนงามอุทานกันออกมาอย่างตื่นเต้นด้วยความเบิกบานใจของพวกเธอ