มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1659

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1659
“เราก็ควรจะรีบเข้าไปเหมือนกันนะ เจอรัลด์! พื้นที่ดี ๆ อาจจะถูกคนอื่นจับจองกันหมดหากเรามัวแต่ชักช้า!” โนริเตือน

หลังจากที่พยักหน้าให้กัน ทั้งคู่ก็แปลงร่างเป็นรูปแบบสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ก่อนที่จะผ่านประตูมิติเข้าไปในลานประลองเช่นกัน

เมื่อเข้าไปด้านในแล้ว พวกเขาก็ได้เผชิญหน้ากับผืนป่าอันแสนกว้างใหญ่ที่ให้ความรู้สึกสดชื่นและเย็นสบายจนทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนเพิ่งเข้าสู่แดนสวรรค์อย่างแท้จริง ถึงกระนั้น เจอรัลด์และโนริก็ตระหนักดีว่านี่เป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น แม้จะเป็นเช่นนั้น พวกเขาก็รู้ดีว่าอันตรายทุกรูปแบบอาจจะซุ่มซ่อนอยู่ในทุกซอกทุกมุมของพื้นที่แห่งนี้

แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าความจริงแล้วพื้นที่ลวงตานี้กว้างใหญ่ไพศาลเพียงใด แต่พวกเขาก็มีลางสังหรณ์ว่าป่าที่พวกเขายืนอยู่ในตอนนี้ไม่ใช่ภูมิประเทศเดียวของสถานที่แห่งนี่…

และพวกเขาก็คิดถูก

นอกจากป่าแห่งนี้แล้ว ยังมีภูมิประเทศอื่น ๆ อีกหลายรูปแบบในลานประลองแห่งสรวงสวรรค์แห่งนี้ เช่น ทะเลทราย เมืองโบราณ และทุ่งหิมะ

หลังจากข้ามผ่านประตูมิติไปแล้ว สัมผัสศักดิ์สิทธิ์จะปรากฏขึ้นตามสถานที่ที่แตกต่างกันออกไป ความจริงที่ว่าโนริและเจอรัลด์ปรากฏตัวในสถานที่เดียวกัน จึงเป็นสัญญาณว่าพวกเขาได้รับความโปรดปรานจากพระเจ้าอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากยังมีเวลาอีกประมาณสิบห้านาที ก่อนการท้าทายจะเริ่มต้นขึ้น ทั้งเจอรัลด์และโนริจึงตัดสินใจเดินเล่นและพูดคุยกัน

“เนื่องจากเราต้องใช้หินศักดิ์สิทธิ์สิบก้อน จึงจะมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเข้าสู่ทวีปไลคอมได้ ฉันเดาว่าเราจะต้องเอาชนะคนให้ได้ถึงสิบคน!” โนริพูดขณะมองไปที่เจอรัลด์

เจอรัลด์พยักหน้าแล้วตอบว่า “ก็คงต้องเป็นอย่างนั้น ถึงกระนั้น ฉันก็ยังรู้สึกว่ากฎนี้มันดูแปลกประหลาดนัก… ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าการเข้าสู่ทวีปไลคอมจะถูกควบคุมอย่างเข้มงวดขนาดนี้!”

“นี่เป็นครั้งแรกที่เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น! ก่อนหน้านี้ใคร ๆ ก็ได้รับอนุญาตให้เดินทางเข้าออกทวีป ไลคอมและจาเอลตราได้อย่างอิสระ!” โนริอธิบายพร้อมกับส่ายหัว

“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันเชื่อว่านอกจากเราแล้ว ยังมีอีกหลายคนที่เริ่มก่อตั้งกลุ่มของตัวเอง แม้แต่พวกที่แข็งแกร่งกว่าก็ตาม และจาเอลตราเองก็มีคนที่แข็งแกร่งมากมายเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาเริ่มตรวจสอบสภาพแวดล้อมรอบข้างอย่างระมัดระวัง

เนื่องจากเจอรัลด์เป็นผู้เข้าร่วมการแข่งขันเพียงคนเดียวที่มาจากโลก เขาจึงตระหนักว่าการผ่านเรื่องทั้งหมดนี้ไปได้จะเป็นประสบการณ์ที่ดีสำหรับเขาอย่างแน่นอน ท้ายที่สุด อย่างที่เขาพูดไปแล้ว มีผู้ที่มีอำนาจมากมายในจาเอลตรา และดูเหมือนว่าพวกเขาจะพรางตัวได้ดีทีเดียว

แต่ก็เป็นเรื่องน่าเสียดายสำหรับคนที่จะต้องเผชิญหน้ากับเจอรัลด์และโนริ เพราะพวกเขาก็ไม่ได้อ่อนแอกว่าใคร ๆ ในที่นี้เลย อันที่จริง ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้เผชิญหน้ากับคนที่แข็งแกร่งอย่างมหาศาลที่เข้าสู่ระดับจิตวิญญาณขั้นที่เจ็ดในอาณาจักรแห่งนักปราชญ์หรืออาณาจักรอวตาร ทั้งคู่ก็คงจะรับมือได้อย่างแน่นอน

ในขณะนั้น เสียงของมิแลนด์ก็เริ่มดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้า

“ผู้ที่เข้าร่วมการแข่งขันทุกคน! ความท้าทายจะเริ่มต้นในสิบ! เก้า! แปด…”

เมื่อมิแลนด์นับใกล้จะถึงศูนย์ เจอรัลด์และโนริก็มองหน้ากันก่อนที่จะกระโดดขึ้นไปบนต้นไม้สูงที่อยู่ตรงหน้าพร้อมกัน

ทั้งสองยืนอยู่บนกิ่งก้านของต้นไม้แล้วใช้ใบไม้รอบ ๆ ในการพรางตัว คงเป็นเรื่องยากที่ใครจะมองเห็นพวกเขาได้ หากคนเหล่านั้นไม่ได้ตั้งใจตามหาพวกเขาอย่างจริงจัง

เนื่องจากพวกเขาไม่รู้ว่ามีอันตรายอะไรซ่อนอยู่บ้าง ทางเลือกที่ดีที่สุดของพวกเขาคือรออย่างอดทน เพื่อให้ได้จังหวะที่เหมาะสมในการโจมตี พวกเขาคิดว่าวิธีนี้น่าจะดีกว่าการวิ่งไปรอบ ๆ เพื่อมองหาคนที่จะเอาชนะได้อย่างแน่นอน

โดยรวมแล้วมีผู้เข้าร่วมการท้าทายประมาณพันคน กล่าวอีกนัยหนึ่ง แม้ว่าพื้นที่แห่งนี้จะกว้างใหญ่ไพศาล แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่พวกเขาจะปะทะกับผู้เข้าแข่งขันคนอื่น ๆ

“การนับถอยหลังสิ้นสุดลงแล้ว! เริ่มการประลองได้เลย!” มิแลนด์ประกาศในไม่กี่วินาทีต่อมา

หลังจากนั้นพื้นที่ทั้งหมดก็เงียบสงัด ไม่มีแม้แต่เสียงฝีเท้าของผู้เข้าแข่งขันแม้แต่คนเดียว สิ่งเดียวที่พวกเขาได้ยินได้คือเสียงของใบไม้ที่ปลิวไปตามสายลม…

อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่นาน หลายคนก็ถูกพาออกไปอย่างรวดเร็ว! คนที่ถูกตัดสิทธิ์ส่วนใหญ่ไม่ได้มีความแข็งแกร่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และพวกเขาก็มีทักษะการพรางตัวที่ไม่ค่อยดีนักนัก ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงตกเป็นเป้าหมายทันทีที่พวกเขาเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ ซึ่งอธิบายว่าทำไมพวกเขาจึงถูกพาออกไปอย่างรวดเร็วและง่ายดาย

หลังจากนั้นไม่นาน โนริก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำว่า “…แค่ซ่อนตัวอยู่ที่นี่ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรกับเราเลยรู้ไหม? เราสองคนก็มีฝีมือไม่แพ้คนอื่น ๆ! ฉันว่าเราควรออกตามล่าคนที่อ่อนแอกว่าที่ยังไม่ถูกคัดออก ในขณะที่เรายังทำได้นะ!”