มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1243
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1243
ไม่นานนัก คนงานสองพันคนก็เดิมทางมาถึง และพร้อมที่จะเริ่มงานทันที
ในเมื่อพวกเขามีหน้าที่ที่จะต้องขุดเจาะภูเขา พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพัง เมาน์เทนท็อปวิลล่าลงมา
เนื่องจากงานที่พวกเขาทำค่อนข้างจะเอิกเกริก ไม่นานนัก ผู้คนที่ผ่านมาพบเห็นก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ด้วยเหตุนั้น ข่าวภารกิจที่ยิ่งใหญ่ของพวกเขาก็แพร่สะพัดไปบนโลกออนไลน์อย่างรวดเร็วราวกับไฟลามทุ่ง จนกลายเป็นหัวข้อสนทนาอันร้อนระอุของชาวเมืองเมย์เบอร์รี่ไปโดยปริยาย
“พวกเขามีแผนจะทำลาย เมาน์เทนท็อปวิลล่าจริงเหรอเนี่ย?”
“ก็ใช่น่ะสิ! บ้าจริง! น่าเสียดายที่วิลล่าราคาหนึ่งร้อยยี่สิบล้านดอลลาร์นั่นจะต้องถูกทำลายลง… พวกเขาคงจะร่ำรวยมากสินะ!” ผู้คนที่ชื่นชอบวิลล่าแห่งนี้พูดคุยกัน
นอกจากข่าวเหตุการณ์ที่ถูกพูดถึงไปทั่วทั้งโลกออนไลน์แล้ว ฝ่ายบริหารของเมาน์เทนท็อปวิลล่ากลับยังไม่ได้รับข่าวสารอะไรเกี่ยวกับการทำลายวิลล่าเลยแม้แต่นิดเดียว มันช่วยไม่ได้ที่เวลาแซคจะทำอะไร เขาไม่ค่อยชอบอธิบายรายละเอียดให้ลูกน้องของเขาฟัง เพราะเขารู้สึกว่ามันไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องทำเช่นนั้น
อย่างไรก็ตาม ฝ่ายบริหารรู้ดีอยู่แล้วว่าเมาน์เทนท็อปวิลล่า ไม่ใช่แค่ที่พักอาศัยธรรมดาทั่วไป มันถูกสร้างขึ้นอย่างยากลำบาก โดยการร่วมแรงร่วมใจของวิศวกรหลายท่าน สำหรับพวกเขาแล้ว มันเป็นผลงานศิลปะชิ้นหนึ่งมากกว่าตึกธรรมดาทั่วไป
กลับมาที่ปัจจุบัน คนงานกำลังทำงานกันอย่างขมักเขม้น หญิงสาวท่าทางเกรี้ยวกราดคนหนึ่ง ที่มีอายุราว ๆ ยี่สิบเจ็ดปีก็เดินย่ำเท้าเข้ามา ก่อนจะตะโกนว่า “หยุดเดี๋ยวนี้นะ! พวกแกเป็นใคร ถึงกล้ามาทำลายวิลล่าแห่งนี้! ไม่รู้เหรอว่าใครเป็นเจ้าของวิลล่าแห่งนี้? พวกแกกล้าดียัง!”
“คุณผู้หญิง พวกเราได้รับคำสั่งจากคุณไลล์ เราก็แค่ทำตามเท่านั้นเอง ถ้าคุณมีปัญหาอะไร ก็ไปหาเขาโดยตรงได้เลย!” คนงานตอบพร้อมกับแสยะยิ้ม
คำตอบของเขาทำให้เธอโมโหเป็นอย่างมาก จนเธอถึงกับสูดหายใจเข้าลึก เพื่อทำให้ใจเย็นลง เธอเงยหน้ามองเคนงานคนอื่น ๆ จากทีมทำลายวิลล่าที่อยู่สูงขึ้นไปบนยอดเขา จากนั้นเธอก็ขมวดคิ้ว ก่อนจะเดินขึ้นไปด้านบน
ทันทีที่เธอเดินขึ้นไปถึงบนนั้น เธอก็ได้ยินเสียงระเบิดดังสนั่น ตามมาด้วยเสียงถล่มของกำแพงเมาน์เทนท็อปวิลล่า!
เธอมาไม่ทันที่จะห้ามให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว เธอก็เริ่มตะโกนด่าว่าคนใจร้ายเหล่านั้นด้วยความรู้สึกโกรธแค้น!
ในขณะนั้น แซคและเจอรัลด์กำลังนั่งอยู่ในสวนของเมาน์เทนท็อปวิลล่า
แซคหันไปมองหน้าเจอรัลด์ ก่อนจะอธิบาย “เท่าที่เราประเมินเอาไว้ ภารกิจของเราน่าจะเสร็จสิ้นในอีกสองวันสองคืนครับ!”
“รู้เรื่อง ในช่วงเวลาที่เหลือก็ตั้งใจทำงานต่อไปนะ คอยเฝ้าระวังให้ดี ๆ ก็แล้วกัน ถ้ามีข่าวอะไร ก็รีบรายงานฉันทันที!” เจอรัลด์ตอบ
“ได้ครับ คุณเจอรัลด์!”
ทันทีที่แซคพูดจบ บอดี้การ์ดคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามา ก่อนจะพูดว่า “คุณคลอฟอร์ด มีผู้หญิงคนหนึ่งพยายามจะสร้างปัญหาอยู่ด้านนอกครับ เธอบอกว่าเธอมาจากบริษัทในเครือของเมย์เบอร์รี่เหมือนกันครับ เธอบอกว่าเธอแค่พยายามจะหยุดแผนการนี้! ถ้าเป็นไปได้ เราก็อยากจะไล่เธอออกจะที่นี่ครับ! คุณจะว่าอย่างไรครับ คุณคลอฟอร์ด?”
“คนสารเลว! กล้าดียังไง ถึงจะมาหยุดคุณคลอฟอร์ดไม่ให้ทำในสิ่งที่เขาต้องการ! ไม่ว่าเธอจะเป็นใครก็ตาม รีบไล่เธอออกไปจากที่นี่ซะ” แซคคำราม
“เธอบอกว่า เธอชื่อริต้าครับ! เธอยังบอกอีกว่า ถ้าเราพูดชื่อเธอให้คุณได้ยิน คุณก็จะรู้ว่าเธอคือใครครับ ท่านประธานไลล์!” บอดี้การ์ดตอบ
“… ร ริต้า?!” แซคบ่นพึมพำ ให้ขณะที่มองเจอรัลด์ด้วยอาการตกตะลีง
ริต้าเป็นลูกพี่ลูกร้องคนที่สองของมิล่า ถือได้ว่าเธอเป็นพี่สาวคนโตของเจอรัลด์ เมื่อรู้เช่นนั้นแล้ว ความโมโหของแซคก็ลดน้อยลง
เจอรัลด์ก็รู้สึกตกใจ ที่ได้ยินชื่อที่คุ้นเคยนนั้นอย่างฉับพลัน เขาเองก็เคยพบริต้าหลายครั้ง และเขาก็ดูออกว่า ริต้ากับมิล่ามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน
“ลูกพี่ลูกน้องคนที่สองของมิล่ามาทำอะไรที่นี่… ?”
ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา เจอรัลด์อาจจะคอยคิดถึงมิล่า และคนในครอบครัวของเขามาโดยตลอด แต่เขากลับลืมที่จะคิดถึงคนในครอบครัวของมิล่า
หากมีวิธีทางใดที่เขาจะชดเชยให้คนในครอบครัวของมิล่าได้ เขาก็ยินดีทำโดยไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อย เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว เจอรัลด์ก็ได้แต่หวังว่า คนในตระกูลสมิทจะมีชีวิตอยู่โดยไร้ซึ่งความกังวลและปลอดภัย อย่างน้อยมันก็เป็นสิ่งที่เขาพอจะทำให้ได้ในตอนนี้
ถึงแม้ว่า เขาจะมีโอกาสกลับมาที่เมืองเมย์เบอร์รี่ได้สองครั้งแล้ว ในช่วงเวลาสองปีที่ผ่านมา แต่เขาก็ไม่เคยได้เจอกับสมาชิกในครอบครัวของมิล่าเลยสักคน ตลอดช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา ตั้งแต่วันที่มิล่าหายไป เขาก็รู้สึกผิดต่อคนในตระกูลสมิทอยู่ตลอดเวลา
มิล่าเลือกที่จะมาใช้ชีวิตอยู่กับเขา แต่สุดท้าย เธอกลับหายไป และมันจะมีความหมายว่าอย่างไร นอกจากเขาดูแลมิล่าไม่ดีพอ!
เขายังคิดไม่ออกด้วยซ้ำว่าจะมองหน้าตระกูลสมิทคนอื่น ๆ ได้อย่างไร พอเขารู้ว่าริต้าอยู่ที่นี่ เขาก็รู้สึกหวาดหวั่นอย่างบอกไม่ถูก