พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม - ตอนที่ 599 ใส่ความ - อ่านทั้งวัน.Com

ถึงแม้ว่ารถเหล่านั้นที่อยู่ข้างหลังอยากจะไล่ตาม แต่พวกเขาถูกเนี่ยเฟิงสะบัดทิ้งไว้ไกลมากแล้ว ตอนนี้อยากจะไล่ตามขึ้นไปก็ค่อนข้างจะยากลำบากเช่นกัน

“พี่เฟิง คุณว่านี่จะเป็นแผนร้ายที่วางแผนไว้ก่อนฉากหนึ่งแล้วไหม นี่อาจจะเป็นกับดักที่พวกเขาตั้งไว้ ไม่แน่ว่าอยากจะให้พวกเรากระโดดลงไป หรืออาจจะพูดได้ว่าแท้ที่จริงนี่ก็คือคอนสแตนตินจัดวางไว้ล่ะ เพียงแค่เขาเบรกรถไม่ทัน ดังนั้นพุ่งออกไปจากรั้วป้องกันการชน คนชั่วได้รับกรรมตามสนองเหรอ?”

หลังจากรถขับออกไประยะหนึ่ง พานฉางอันอดไม่ไหวที่จะวิเคราะห์พูดกับเนี่ยเฟิงแบบนี้

เนี่ยเฟิงเหลือบตามองพานฉางอันหนึ่งที “แม้ว่าคอนสแตนตินดูแล้วก็เหมือนคนที่จะเอาชีวิตมาล้อเล่นได้ แต่เขาจะไม่ทำเช่นนี้อย่างเด็ดขาด เพราะว่าเขามีเพียงความมั่นใจเต็มร้อยจึงมาพนันกันกับผม ผมไม่รู้สึกว่าหินก้อนนั้นเป็นผลงานของคอนสแตนตินเลย คอนสแตนตินก็ไม่รู้เส้นสนกลในเช่นกัน”

แม้ว่าสมองของคอนสแตนตินค่อนข้างโง่นะ แต่ไม่แสดงว่าเขาจะมีความคิดอย่างนี้ปรากฏออกมา

ถ้าหากวางสิ่งกีดขวางอยู่ข้างหน้าจริงๆ งั้นคอนสแตนตินไม่จำเป็นต้องแซงรถและเพิ่มความเร็วเลยสักนิด

ตอนที่เนี่ยเฟิงเห็นคอนสแตนตินเพิ่มความเร็ว เขาก็มีความตกใจเล็กน้อยเช่นกัน เดิมทีคิดว่าหินก้อนนั้นเป็นคอนสแตนตินจัดวางไว้ แต่นึกไม่ถึงคอนสแตนตินถึงขนาดชนเข้าไปเอง

“ถ้าหากไม่ใช่เช่นนี้ล่ะก็ งั้นก็ต้องมีคนอยากจะทำร้ายพวกเราอย่างแน่นอน ไม่ว่าพูดยังไงคอนสแตนตินก็เป็นคนที่มีหน้ามีตา เขาเป็นเจ้าเมืองน้อยของเมืองหยกวิศิษฏ์นะ ถ้าหากเจ้าเมืองเมืองหยกวิศิษฏ์รู้ว่าคอนสแตนตินตกลงไปตายตอนที่แข่งรถกับคุณ ผมรู้สึกว่าเขาจะไม่ปล่อยคุณไปอย่างเด็ดขาดแน่!”

พานฉางอันกัดเล็บมือกัดแล้วกัดอีก เขาดูแล้วร้อนใจเหลือเกิน สิบนิ้วมือของพานฉางอันไม่มีเล็บนิ้วไหนเกิดได้ยาวมากๆ ทุกครั้งตอนที่พานฉางอันคิดเรื่องอยู่ โดยจิตใต้สำนึกเขาล้วนจะ กระทำเช่นนี้ออกมา

“พี่เฟิง คุณว่าตกลงใครอยากจะทำร้ายคุณล่ะ เขาก็คืออยากจะยัดเยียดใส่ความ ดังนั้นจึงตั้งใจเอาก้อนหินที่ใหญ่ขนาดนั้นก้อนหนึ่งมาวางไว้อยู่ทางโค้งที่เจ็ดนั่น!”

แท้ที่จริงสิ่งที่พานฉางอันพูด ตัวเนี่ยเฟิงเองล้วนคิดมาก่อนแล้ว

เพียงแค่หินก้อนนี้ปรากฏออกมาแปลกประหลาดมากเกินไปแล้วจริงๆ หญิงสาวที่ชื่อว่าซันนี่คนนั้นน่าจะรู้เส้นสนกลในได้เล็กน้อยขนาดนั้นมั้ง มิฉะนั้นสายตาที่เธอจ้องมองมายังพวกเขาเมื่อกี้ก็จะไม่ได้เป็นเช่นนั้นแล้ว

ในใจพานฉางอันยังคงร้อนใจมาก แต่เนี่ยเฟิงล้วนไม่ร้อนใจเลยสักนิด พวกเขาขับรถออกไปอย่างมั่นคง รถคันนี้ถูกเนี่ยเฟิงนำไปยังอู่ซ่อมรถ นึกไม่ถึงวันแรกเพิ่งซื้อรถ คืนนั้นถึงขนาดต้องไปซ่อมรถที่อู่ซ่อมรถแล้ว นี่ฟังแล้วตลกขบขันมากเกินไปแล้วจริงๆ

เดิมทีเนี่ยเฟิงคิดที่จะเปลี่ยนใหม่อีกคันโดยตรง แต่ว่ารถคันนี้มีประกัน เป็นบริษัทประกันทำการซ่อมเต็มจำนวน

เป็นเพราะเช่นนี้นั่นเอง ดังนั้นเนี่ยเฟิงจึงขับรถกลับมาซ่อม หลังจากรถคันนี้ขับกลับมาซ่อม เนี่ยเฟิงคิดอยู่ว่าไม่มีพาหนะในการเดินทางจะมีความลำบากเล็กน้อยจริงๆ ดังนั้นซื้อ Audi สีดำอีกคัน รถ Audi นี้อยู่ที่นี่ไม่ใช่แบบรถที่รุ่งเรืองสูงศักดิ์อะไรเลย

แต่ว่าสมรรถนะของรถ Audi ยังถือว่าค่อนข้างไม่เลวนะ เนี่ยเฟิงคิดอยู่ว่าขับสะเปะสะปะสักหน่อยก็พอแล้ว ยังไงก็แค่เอามาใช้เป็นพาหนะในการเดินทาง

และอยู่ในเวลานี้เจ้าเมืองของเมืองหยกวิศิษฏ์รู้ถึงว่าลูกชายของตนเองตายในการแข่งรถ เขาตื่นตะลึงเหลือเกิน เขาก็สนใจการค้าขายที่อยู่ในมือไม่ได้แล้ว เพียงเห็นเขาพาลูกชายคนโตกับลูกชายคนที่สองและคนอื่นๆมาถึงถนนคดเคี้ยวแห่งความตายพร้อมกัน

ในเวลานี้ มีคนไต่หุบเขาลงไปตามหาคนที่มีชีวิตอยู่ แต่น่าเสียดายนี่ตกลงมาสูงมากเกินไปจริงๆ อีกทั้งยังเกิดระเบิดอย่างรุนแรงอีก คอนสแตนตินกับสาวสวยที่นั่งอยู่ข้างคนขับคนนั้นล้วนตายหมดโดยไม่มีข้อยกเว้น

อีกทั้งเนื่องเพราะการระเบิดทำให้ทั้งสองคนนี้แตกกระจุย

หลังจากแน่ใจว่าลูกชายของตนเองตายแล้ว เจ้าเมืองเมืองหยกวิศิษฏ์ล้มคุกเข่าอยู่กับพื้น เขาโมโหมากๆ

เขาตีอกชกตัวไปสักพัก หลังจากกอดซากศพของลูกชายตนเองไว้ร้องไห้ไปนานมาก เขาจึงเช็ดน้ำตาพูดเสียงเข้มว่า “พวกคุณตกลงว่าทำงานประสาไหนกัน? ยามปกติพวกคุณล้วนไม่ใช่ติดตามอยู่ข้างกายเจ้าเมืองน้อยเหรอ? ตอนนี้เจ้าเมืองน้อยทำไมตายแล้วล่ะ!”

เจ้าเมืองของเมืองหยกวิศิษฏ์โกรธตัวสั่นจ้องมองไปยังครูและผู้ติดตามหลายคนนั้นของลูกชายตนเอง พวกเขาล้วนกลับไม่เป็นอะไรสักคน

คนที่เกิดเรื่องจริงๆเป็นลูกชายของเขากับสาวสวยที่สวยงามอีกคนหนึ่ง พวกเขาทั้งสองคนตกลงมาจนเลือดเนื้อพร่ามัวยากที่จะมองออกได้แล้ว

ถ้าหากไม่ใช่พวกเขาอยู่ในเศษซากของสายฟ้าสีแดง เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่บนกายเป็นของพวกเขาที่รู้จัก พวกเขาจะไม่กล้าเชื่อว่าคนนี้ก็คือคอนสแตนตินจริงๆ

ลูกน้องของคอนสแตนตินถูกตำหนิจนไม่กล้าแม้แต่จะตด ในเวลานี้บิดาของคอนสแตนตินก็นึกไม่ได้มากขนาดนั้นแล้วเช่นกัน เพียงเห็นเขาควักปืนหนึ่งกระบอกออกจากกระเป๋ายิงไปยังลูกน้องของลูกชายตนเองที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขาคนนั้นโดยตรง

ลูกน้องนั้นกระทั่งยังไม่ทันมีปฏิกิริยา ก็ถูกยิงตายไปแล้ว

คนอื่นๆล้วนไม่กล้าเอ่ยปาก ก็กังวลว่านัดถัดมาของเจ้าเมืองเมืองหยกวิศิษฏ์จะเล็งตรงตนเอง

เจ้าเมืองเมืองหยกวิศิษฏ์ฆ่าคนอย่างไร้สติไปแล้ว เขาคิดว่าฆาตกรที่ฆ่าลูกชายของตนเองก็คือคนกลุ่มนี้ ถึงแม้ว่าไม่ใช่พวกเขา งั้นพวกเขาก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดเช่นกัน

เจ้าเมืองยิงต่อไปอีกหลายนัดฆ่าคนหลายคน ในเวลานี้สติของเขาจึงเพิ่งได้สติเล็กน้อย

คนที่เหลือคุกเข่าขอร้องให้ยกโทษให้แล้ว พวกเขาหวาดกลัวเหลือเกิน

“ท่านเจ้าเมืองไม่ใช่พวกเราทำนะ หินก้อนนี้พวกเราก็ไม่รู้ว่าทำไมปรากฏอยู่ที่นี่ แต่พวกเราสามารถรับรองว่าคนที่ฆ่าเจ้าเมืองน้อย พวกเรารู้ว่าเป็นใคร!”

ครูของคอนสแตนตินหนึ่งในนั้นที่ชื่อว่าแจ็ค ในเวลานี้แจ็คหยิบสัญญาระหว่างความเป็นกับความตายใบนั้นออกมา นี่เป็นก่อนหน้านั้นพวกเขาเซนต์ไว้

แจ็คสั่นระริกยื่นสัญญาระหว่างความเป็นกับความตายใบนี้ขึ้นไปทันที

เจ้าเมืองหยิบสัญญาระหว่างความเป็นกับความตายใบนี้เข้ามา สีหน้าของเขาดูแย่สุดขีด หลังจากเขาอ่านตั้งแต่ต้นจนจบรอบหนึ่ง โมโหจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

“ผมล้วนรู้ว่าพวกคุณคบกับคอนสแตนตินมาโดยตลอด แต่ผมไม่เคยนึกมาก่อนพวกคุณได้รับผลประโยชน์จากเขาที่นั่น กลับไม่ห้ามการกระทำที่โง่เขลาของเขาเช่นนี้อีก พวกคุณนี่ไม่ใช่เบิกตาโพลงจ้องมองเขาไปหาความตายแล้วคืออะไรล่ะ?”

พวกเขาแจ็คกดดันมาก เดิมทีพวกเขาก็เป็นแก๊งแข่งรถ เป็นการเสาะหาความตื่นเต้นอยู่แล้ว คอนสแตนตินเข้าร่วมกับพวกเขาย่อมจะมีความคิดเดียวกันอยู่แล้ว

พวกเขาที่เป็นแก๊งแข่งรถ ล้วนไม่สนใจความเป็นความตายมาโดยตลอด เป็นไปได้ยังไงที่จะคิดมากขนาดนั้นได้อีกล่ะ?

แต่พวกเขาเผชิญหน้ากับเจ้าเมืองกลับไม่กล้าพูดเช่นนี้ เพราะว่าเจ้าเมืองกำลังโมโหอยู่แล้ว ถ้าหากแจ็คพูดเช่นนี้นั่นก็คือราดน้ำมันบนกองไฟ จะต้องถูกเจ้าเมืองฆ่าโจมตีอย่างแน่นอน ตอนนี้เพื่อที่จะรักษาชีวิตน้อยๆของตนเองไว้ เขาต้องเคลื่อนย้ายความโมโหของเจ้าเมืองอย่างแน่นอน

“ท่านเจ้าเมือง ท่านกรุณาหยุดโมโห สายฟ้าสีแดงของเจ้าเมืองน้อยคันนั้นผ่านการปรับปรุงใหม่มาก่อนแล้ว ข้างในมีระบบอัจฉริยะอันหนึ่งอยู่ในช่วงหัวเรี้ยวหัวต่อสามารถรักษาชีวิตของเจ้าเมืองน้อยไว้!”

“งั้นตอนนี้ลูกชายของผมล่ะ? ลูกชายของผมจะไม่ใช่กลายเป็นศพไหม้ไปแล้วเหรอ? เขาแตกเป็นเสี่ยงๆอยู่ในระเบิด คุณบอกกับผมนี่สามารถรักษาชีวิตลูกชายของผมไว้เหรอ? คุณพูดเล่นอะไรอยู่ หรือคุณคิดว่าผมเป็นคนตาบอด ตบตาง่ายเหรอ?”

เจ้าเมืองบดฟันหลังบดแล้วบดอีก รู้สึกคำพูดที่แจ็คพูดนี้ก็คือคำพูดเหลวไหลจริงๆเลย แจ็คเหงื่อไหลพลั่กๆ

“ตามความจริงเป็นเจ้าเมืองน้อยปิดระบบรักษาความปลอดภัยเอง แต่ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นไอ้คนที่แข่งรถกับเขาชื่อว่าเนี่ยเฟิงคนนั้นก่อให้เกิด เขายั่วยุเจ้าเมืองน้อย!”