ผลลัพธ์จากการฝึกโหดในดันเจี้ยนสุดเลวร้าย100000ปี จนกลายเป็น~ ผู้ที่ไร้ความสามารถที่สุดในโลก ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก~ - ตอนที่ 60 บท2ตอนที่32 อิลซ่า:ชายสุดแกร่ง
- Home
- ผลลัพธ์จากการฝึกโหดในดันเจี้ยนสุดเลวร้าย100000ปี จนกลายเป็น~ ผู้ที่ไร้ความสามารถที่สุดในโลก ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก~
- ตอนที่ 60 บท2ตอนที่32 อิลซ่า:ชายสุดแกร่ง
ชายร่างเล็กล่ำสันในชุดคลุมสีแดง เดินเข้ามาหาอิลซ่าที่ตอนนี้ยังขยับไปไหนไม่ได้
“หัวหน้ากิลด์ ปลอดภัยสินะคะ?”
หลังจากยืนยันได้แล้วว่าปลอดภัย อิลซ่าก็ลูบอกอย่างโล่งใจ
“เกือบตายไปแล้วต่างหาก ที่ตอนนี้สังขารยังอยู่ครบก็เพราะสไลม์ที่เจ้านั่นอัญเชิญมานั่นแหละ”
พอนึกถึงสไลม์ที่กระเด้งไปมารอบตัวไค ไฮเนมันก็
“นั่นสินะคะ”
พยักหน้ายิ้มมุมปาก
“แล้ว? นั่นมันอะไร?”
“นั่น”ที่หมายถึงก็คงไปพ้นไค ไฮเนมัน
“ดิฉันเองก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ บอกตามตรง ไม่นึกไม่ฝันด้วยซ้ำว่าเขาจะไร้สามัญสำนึกถึงขั้นนั้นค่ะ”
เขาใช้พลังลึกลับสังหารพวกสัตว์ประหลาดนับพันที่ทัดเทียมกับพวกหัวหน้ากิลด์ทั้งสามในคราเดียว
แถมยัง สับเจ้าพวกหัวหมาป่า เสือ นกอินทรี ที่น่าจะเป็นระดับขุนพลที่สามารถจับล็อกผู้บัญชาการอัศวินอาร์โนลด์จากด้านหลังได้อย่างง่ายดาย จนแหลกเป็นผุยผง ยิ่งไปกว่านั้น ยังเหยียบย่ำเจ้าบอสที่หัวกลายเป็นจิ้งเหลน ร่างกายขยายใหญ่ขึ้นหลายเท่านั่น อยู่ฝ่ายเดียวอีก
ฮันเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่สิ ต้องบอกว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกก็ไม่ได้พูดเกินจริง
“เจ้าเอล์ม! นี่แกสร้างสัตว์ประหลาดพรรค์นี้ขึ้นมาได้ยังไง?”
หัวหน้ากิลด์เปล่งวาจาที่เต็มไปด้วยความรังเกียจออกมา
“นั่นน่ะผิดแล้ว เทพยุทธ์ผู้นั้นหาได้มีผู้สอนไม่”
พอหันกลับไป ก็เจอกับชายชราผมขาวเครายาวเฟื้อยกำลังเดินแสยะยิ้มเข้ามาหา
“ท่านอาจารย์อารอน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ”
พอผู้บัญชาการอัศวินอาร์โนลด์วิ่งมาถึงตรงนี้ ก็ประกบหมัดขวาเข้ากับมือซ้าย จากนั้นโค้งคำนับผู้เฒ่าผมขาว
ตามหลังมาหนึ่งก้าว วูฟแมนก็กำลังวิ่งมาทางนี้เหมือนกัน
“อุมุ อาร์โนลด์ เจ้าปลอดภัยก็ดีแล้ว”
ผู้เฒ่าผมขาวกล่าววาจาแสดงความยินดีกับผู้บัญชาการอัศวินอาร์โนลด์ อ๊ะ เขาคืออาจารย์ของผู้บัญชาการอัศวินอาร์โนลด์ ผู้สอนเจ้าของสำนักไคเอน อารอน・ไคเอน สินะ
“อารอน!ที่บอกว่าไค ไฮเนมัน ไม่มีผู้สอนน่ะหมายความว่ายังไง!?”
“นั่นน่ะเป็นถึงเทพยุทธ์ เทพยุทธ์ย่อมไม่มีผู้สอน หรือไม่ใช่?”
“……”
ถ้อยคำของอารอน ทำให้หัวหน้ากิลด์เอามือจับปลายคางและครุ่นคิด จากนั้น
“ถ้าจะให้พูดหมายถึง การสร้างตัวตนระดับนั้นขึ้นมามันเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่แรกแล้วสินะ ถ้าเช่นนั้นก็หมายความว่าเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ……”
อิลซ่าชายตามองหัวหน้ากิลด์ที่เริ่มพึงพำกับตัวเองเช่นนั้น
“แล้ว?สรุป เจ้าหนุ่มนั่นเป็นใครกันแน่ พวกฉันก็อยากรู้เหมือนกัน”
วูฟแมนขอข้อมูลอย่างจริงจัง
“เขาคือ ไค ไฮเนมัน ราชองครักษ์ของเจ้าหญิงโรส”
ว่าแล้วเชียว ดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริงไม่ได้ล้อเล่น ถ้าเป็นแบบนั้นก็หมายความว่า――
“งั้นรึ ไคคือราชองครักษ์ของเจ้าหญิง…เพราะเช่นนั้นเจ้าหญิงถึง……”
ผู้เฒ่าอารอนทำหน้าปั้นยากจมปลักอยู่ความคิดไปซะแล้ว กลับกัน――
“ข้าขอคัดค้าน!นั่นมันตัวตนระดับภัยพิบัติเลยไม่ใช่รึไง? พลังนั่นมันมากเกินกว่าจะให้ประเทศเดียวครอบครอง ให้ไปเป็นข้ารับใช้ของเจ้าหญิงเพียงคนเดียวชักจะบ้าบอไปกันใหญ่แล้ว!”
พึ่งเคยเห็นหัวหน้ากิลด์แสดงสีหน้าน่ากลัวแบบนั้นเป็นครั้งแรกจากนั้น
“ถ้างั้น มาสเตอร์คิดจะทำยังไงเหรอคะ?”
กล่าววาจาถามหาเจตนาของถ้อยคำที่หัวหน้ากิลด์พูดก่อนหน้า
“ก็ต้องให้ไปสังกัดกับองค์กรที่ไม่ได้ขึ้นตรงกับประเทศไหน อย่าง【บาเบล】ไม่ก็ กิลด์ฮันเตอร์ อยู่แล้วไม่ใช่รึ!”
ก็คงจะเป็นอย่างนั้น ข้อโต้แย้งของหัวหน้ากิลด์สมเหตุสมผลที่สุดแล้ว ตัวตนของไค ไฮเนมัน ต้องทำลายสมดุลอำนาจระหว่างประเทศและเผ่าพันธุ์ที่ดำรงมาจนถึงตอนนี้เป็นผุยผงแน่
ว่าก็ว่าเถอะ ถึงจะโยนทหารนับแสนใส่ก็ไม่คิดว่าจะเอาชนะเขาได้แม้แต่น้อย มีแต่จะกลายเป็นกองศพเท่านั้น ในที่นี้ก็คงอยู่ในสภาพเดียวกับสัตว์ประหลาดพวกนั้น
“โปรดวางเถอะครับ เขาในตอนนี้ไม่ใช่คนที่จะยอมอยู่ใต้อานัติใครอยู่แล้ว แล้วก็จะไม่มาเป็นอัศวินอย่างพวกผมเด็ดขาด อีกทางหนึ่ง คิดว่าคงจบที่ความสัมพันธ์แบบผู้พิทักษ์ขององค์หญิงโรสเท่านั้นกระมังครับ”
ความสัมพันธ์แบบผู้พิทักษ์ของเชื้อพระวงศ์ ผู้ที่จะมีความสัมพันธ์แบบนั้นได้ มีแค่ ขุนนางชั้นสูง ไม่ก็ ผู้เป็นเครือญาติของเชื้อพระวงศ์เท่านั้นไม่ใช่เหรอ ถึงจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่เด็กหนุ่มเพียงคนเดียวจะแบกรับเอาไว้ได้ ทั้งที่เป็นแบบนั้น ไม่รู้ทำไมถ้อยคำของผู้บัญชาการอัศวินอาร์โนลด์เมื่อกี้ถึงทำให้อิลซ่ายอมรับความจริงนั้นได้อย่างเป็นธรรมชาติ
“อาร์โนลด์ เจ้ารู้ความลับความแข็งแกร่งของไค ไฮเนมัน งั้นรึ?”
เป็นคำถามที่ทุกคน ณที่นี้อยากรู้ที่สุด
“อย่างมากก็เป็นแค่การวิเคราะห์ส่วนตัวของผม จากสถาณการ์ที่ได้เห็น”
“แต่ เจ้าก็ปักใจเชื่อแล้วไม่ใช่รึ?”
“ครับ”
“บอกมาซะ!”
ผู้เฒ่าอารอนโน้มตัวเข้าหาแต่ผู้บัญชาการอัศวินอาร์โนลด์ส่ายหน้าไปมาและ
“บางทีคงเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับรากฐานของเขา อย่างมากก็เป็นได้แค่การคาดเดาครับ เพราะงั้น ถึงจะเป็นคำสั่งของอาจารย์ก็ไม่อาจพูดอย่างไม่คิดหน้าคิดหลังได้ครับ”
ปฏิเสธอย่างเด็ดขาด
“ไม่ว่ายังไงงั้นรึ?”
“ครับ”
“งั้นรึ…งั้นก็ช่วยไม่ได้…”
ผู้เฒ่าอารอนคอตกทันที ทำให้ผู้บัญชาการอัศวินอาร์โนลด์ยิ้มเจื่อนออกมา จากนั้น
“แต่ว่ามีเรื่องนึ่งที่มั่นใจครับ นั่นคือ ความจริงที่ตัวเขาก่อนที่จะออกเดินทางในครานี้นั้น ไร้ความสามารถและอ่อนแออย่างแน่นอนครับ”
ให้ข้อมูลเพิ่มเติม
“อ่อนจนถึงก่อนออกเดินทาง…อุมุ ความแข็งแกร่งของเทพยุทธ์ผู้นั้นย่อมเป็นคุณสมบัติที่ไม่อาจเข้าถึงได้ด้วยสิ่งที่ตื้นเขินอย่างกิฟท์หรือพรสวรรค์…….หากเป็นเช่นนั้นก็หมายความว่า……”
อารอนดำดิ่งลงสู่ห้วงแห่งจิตสำนึก
“ที่มาของความแข็งแกร่งอะไรนั่นจะยังไงก็ช่าง!ปัญหาคือไค ไฮเนมันนั้นแข็งแกร่งอย่างแน่นอนต่างหาก!กิลด์ฮันเตอร์ขอรับเจ้านั่นไปละนะ อารอน ไม่ขัดข้องสินะ?”
“อา แล้วแต่เจ้า ข้าก็ไม่ได้ปรารถนาเรื่องยิ่งใหญ่อย่างให้เทพยุทธ์ผู้นั้นมาเป็นศิษย์หรอก วิธีที่จะทำให้ความบาดหมางลดน้อยที่สุด ก็คงไปพ้นให้ตัวเขาเข้าไปอยู่ในโลกของฮันเตอร์ซึ่ง พลังคือสิ่งสำคัญที่สุด แล้วล่ะ”
“งั้นก็ดี!เอาล่ะ ชักจะงานยุ่งขึ้นมาแล้วสิ!ต้องรีบไปเลื่อนระดับฮันเตอร์ของชายผู้นั้นโดยด่วน!”
อิลซ่ายักไหล่ให้หัวหน้ากิลด์ที่ทำตาเป็นประกายวิ่งกลับเข้าเมืองบัลเซ่ไป
“พวกเราเองก็ไปกันเถอะ”
พอผู้บัญชาการอัศวินอาร์โนลด์เร่งเร้าให้พวกอิลซ่าออกเดิน อิลซ่าและคนอื่นๆก็พยักโดยไม่พูดอะไร และเริ่มออกเดินกลับเข้าเมือง
ณ ช่วงเวลานี้ ไม่รู้ทำไมพอลมแรงพัดผ่านมากระทบผิวถึงทำให้อิลซ่ารู้สึกแปลกใหม่ และ หลังจากนี้ไม่นานถึงจะตระหนักรู้ ว่าตัวเองนั่นได้ติดอยู่ท่ามกลางกระแสน้ำเชี่ยว ที่มีชื่อว่า ไค ไฮเนมันไปเสียแล้ว หาใช่สิ่งที่คิดไปเองไม่