ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4561 เขาไม่ได้หน้าใหญ่ขนาดนั้น！(1)
หลิวม่านฉงกลัวเย่เฉินจะคิดมาก ก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุย “ท่าทางของคุณเฉิน ดูแล้วเหมือนจะดีกว่าเมื่อวานเยอะเลย”
“ใช่” เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวอย่างจริงจัง “เขาหาจิตสวรรค์ของเขาตัวเองเจอแล้ว”
ในขณะที่พูด เขาก็เห็นเฉินจ้างโจงพยุงแม่ลงจากรถด้วยตัวเอง “จึงรีบพูดขึ้น ไม่ ไม่เพียงแค่จิตสวรรค์ ยังมีจิตพิภพด้วย”
หลิวม่านฉงถามอย่างประหลาดใจ “คุณเย่ก็รู้เรื่องสามจิตเจ็ดวิญญาณด้วย?!”
เย่เฉินนิ่งไปครู่หนึ่ง อดไม่ได้ที่จะถามกลับ “คุณก็รู้?”
“แน่นอนสิคะ….” หลิวม่านฉงยิ้มๆ กล่าวอย่างจริงจัง “คุณเย่อย่าลืมสิคะ ฉันนั้นเรียนภาษาจีน อีกทั้งศึกษามานานหลายปี อันที่จริง ภาษาจีนเมื่อศึกษามาถึงตอนท้าย เรื่องที่ศึกษาก็จะเป็นพวกปรัชญาและประวัติศาสตร์แล้ว”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย แล้วพูดขึ้น “การอ่านหนังสือนั้นดี สาระสำคัญของอารยธรรมห้าพันปีล้วนมีอยู่ในหนังสือแล้ว”
หลิวม่านฉงยิ้มแล้วพูด “คุณเย่แม้จะเรียนไม่จบมหาวิทยาลัย แต่คิดว่าคุณน่าจะอ่านหนังสือมาไม่น้อยเลยใช่มั้ยคะ? แม้แต่เรื่องสามจิตเจ็ดวิญญาณที่ไม่เป็นที่นิยมของลัทธิเต๋าคุณยังรู้”
เย่เฉินหัวเราะเยาะตัวเอง “ผมไม่ได้อ่านหนังสือเยอะหรอก ยี่สิบปีที่ดิ้นรนอยู่ในสังคมระดับล่าง จะเอาเวลาและแรงกายที่ไหนไปอ่านหนังสือล่ะ เรื่องเหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องที่คุณพ่อเล่าให้ผมฟังตอนเด็ก”
หลิวม่านฉงก็พูดอย่างจริงจัง “อันที่จริงจะอ่านหนังสือเมื่อไหร่มันก็ไม่สาย หากคุณเย่สามารถเจียดเวลาออกมาบ้าง ก็ลองวางแผนให้ตัวเองก่อน ลองอ่านเดือนละหนึ่งเล่ม จากนั้นก็เพิ่มเป็นเดือนละสองเล่ม จนถึงสัปดาห์ละหนึ่งเล่ม”
ขณะที่พูด หลิวม่านฉงก็ได้พูดต่ออีก “ถ้าหาคุณเย่ไม่รังเกียจล่ะก็ ฉันสามารถช่วยคุณเย่วางแผนในการอ่านหนังสือได้นะคะ”
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถามเธอ “เมื่อถึงเวลาคุณคงไม่มาสุ่มตรวจ และให้ผมทำการบ้านหรอกนะ”
หลิวม่านฉงกล่าวด้วยท่าทางที่เขินอาย “ฉันยังไงก็ได้ ถ้าหากคุณเย่ต้องการ”
เผชิญหน้ากับความหวังดีของหลิวม่านฉง เย่เฉินก็ไม่ได้ปฏิเสธ
แม้ในวันนี้เขาจะเป็นเศรษฐีร้อยล้าน แต่ยังคงเสียใจที่ตัวเองนั้นไม่ได้รับการศึกในระดับสูงอย่างสมบูรณ์
เขาในก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่ว่าไม่อยากเอาเวลาที่เหลือไปอ่านหนังสือ แต่หลายๆครั้งก็ไม่สามารถที่จะทำตามอำเภอใจได้
ตอนที่เพิ่งจะแต่งงานกับเซียวชูหรันในไม่กี่ปี นอกจากเวลานอน ผ้ากันเปื้อนบนตัวเขานั้นแทบไม่เคยถอดออกเลย บวกกับไม่มีคนมาจ้ำจี้จ้ำไชเขา ดังนั้นหลายปีมานี้ จึงไม่ได้สร้างนิสัยของการอ่านได้อย่างแท้จริง
ในเมื่อหลิวม่านฉงเต็มใจที่จะมารับหน้าที่เล่นบทจ้ำจี้จ้ำไชนี้ เย่เฉินก็ต้องตอบตกลงอย่างยินดีอยู่แล้ว
หลิวม่านฉงดีใจมาก เธอพูดกับเย่เฉิน “งั้นเราก็ถึงว่าตกลงกันแล้วนะ ถ้าคุณมีเวลาก็สมัครอีเมลหนึ่งอัน ฉันจะช่วยคุณคัดเลือกหนังสือบางส่วนก่อน จากนั้นจะส่งหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ไปให้คุณทางอีเมล แบบนี้แล้วคุณก็จะสามารถอ่านหนังสือในมือถือได้ตลอดเวลา หลังจากที่คุณอ่านไปได้พอสมควร ฉันจะส่งบททดสอบไปยังอีเมลของคุณ เมื่อถึงเวลานั้นคุณก็พยายามหาเวลาในการตอบ”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย กล่าวอย่างจริงจัง “ไม่มีปัญหาครับคุณครูหลิว”
หลิวม่านฉงได้ยินเย่เฉินเรียกตัวเองว่าคุณครู ก็หัวเราะพูด “คุณเป็นคนแรกที่เรียกฉันว่าคุณครู”
เย่เฉินยิ้มแล้วกล่าว “งั้นผมก็คือลูกศิษย์เปิดสำนักของคุณแล้ว”
หลิวม่านฉงยิ้มพร้อมกับถามเขา “คุณคิดว่าฉันเหมาะกับการเป็นครูมั้ย? ความหมายของฉันคือ เป็นครูจริงๆน่ะ”
“เหมาะสิ” เย่เฉินพูดอย่างจริงจังมาก “การเป็นครูที่มีคุณวุฒิอย่างแท้จริง ข้อแรกต้องมีความรู้ความสามารถ ซึ่งสอดคล้องกับคุณอย่างครบถ้วน ข้อที่สองต้องเป็นแบบอย่างให้ผู้อื่น จุดนี้ผมก็เชื่อว่าคุณก็ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน”
YOU MAY ALSO LIKE
