ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 551 ความแข็งแกร่งของศิษย์ใน
จิวโมไป๋สูดลมหายใจ เขาไม่คิดเลยว่าจะโชคดีมีโอกาสรับสมัครอัจฉริยะที่ตระหนักกฎแห่งธาตุก่อนขั้นที่ 6 โลหิตได้พร้อมกัน 3 คน ถ้าไม่นับรวมฟงอี้เฟย
เขาอดคิดไม่ได้ว่า ศิษย์หลักอีกสี่คน ที่รับคำท้าของเขาจะมีความแข็งแกร่งนี้หรือไม่
ถ้าเขาสามารถรับสมัครทั้งหมดได้ ความแข็งแกร่งของกองกำลังของเขาจะเพิ่มขึ้นมากมายขนาดไหน
ฟูชวนหยุนเห็นว่าจิวโมไป๋ได้สติ เขาก็ออกคำสั้งโจมตีทันที
“ตามฉันมา!”ฟูชวนหยุนพุ่งไปข้างหน้าเป็นคนแรก ทุกคนที่เหลือเคลื่อนตัวตามแทบจะพร้อมกัน
พลังกดดันและกฎแห่งธาตุของทั้ง 9 หลอมรวมกันเป็นหัวลูกศรขนาดใหญ่ พุ่งตรงตัวเข้าโจมตีจิวโมไป๋ด้วยความเร็วสูง ราวกับลูกธนูหลุดจากแล่ง!
ใบหน้าของจิวโมไป๋เปลี่ยนไป เขาขยับร่างกายใช้ท่าร่าง แยกร่างเงา 2 ร่างกระโจนแยกกันไปสองข้างทันที
ฟูชวนหยุนที่อยู่ด้านหน้าของการก่อตัว เขาเป็นผู้นำที่หลอมรวมทุกคนเป็นหนึ่งเดียว รวมถึงการตัดสินใจด้วย เขามองร่างเงาของจิวโมไป๋ที่แยกกันหลบสองข้าง เขาอ่านเจตนาของจิวโมไป๋ได้ทันที ว่าอีกฝ่ายต้องการทำให้เขาไขว้แขว เพื่อทำให้การก่อตัวอ่อนแอลง
เขาเคยเห็นจิวโมไป๋ใช้ร่างแยกเงามาก่อน ร่างแยกทั้งสี่อาจไม่มีตัวจริงก็ได้
ฟูชวนหยุนระดมความคิดในเสี่ยววินาที แต่ร่างการของเขาก็ยังพุ่งตรงไปข้างๆด้วยความเร็วเท่าเดิม ศิษย์ในคนอื่นๆติดตามฟูชวนหยุน โดยไม่สนใจร่างแยกของจิวโมไป๋
ฟูชวนหยุนกรอดตาซ้ายขวา ก่อนจะขยับดาบยาวและฟันออกไปในแนวขวาง คลื่นดาบสายลมกรรโชกไปอย่างหน้า ทำลายร่างแยกทั้ง 2 ไปจนหมด
ไม่มีร่างจริงของจิวโมไป๋!
ฟูชวนหยุนเห็นดังนั้นก็ยกดาบขึ้นและฟันจากบนลงล่างไปข้างหน้า คมดาบชักนำสายลมโดยรอบรวมตัวเป็นคมดาบสายลม พุ่งไปข้างหน้า ทิ้งรอยแยกลึกบนสนามประลอง
วูบ
ร่างของจิวโมไป๋ปรากฎขึ้นอย่างฉับพลัน ห่างจากใบมีดสายลมเพียง 1 เมตร!
ใบหน้าของจิวโมไป๋เปลี่ยนไป ก่อนที่เขาจะขยับเท้าด้วยท่าร่างอันรวดเร็วหมุนตัวไปทางขวา หลบคมดาบสายลม ในระยะห่างเพียงหนึ่งคืบ!
ในตอนนั้นเองฟูชวนหยุนและศิษย์ในด้านหลังก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ฟูชวนหยุนจับดาบยาวด้วยสองมือและแทงออก แสงสีเขียวอ่อนสว่างวาบพุ่งทะยานออกไป ราวลำแสง
หญิงสาวถือหอกเพลิงควงหอกและแทงออกจากด้านข้าง เสาเพลิงพุ่งทพยานออกไป เข้าโจมตีจิวโมไป๋จากอีกด้าน
ชายร่างกำยำฟันดาบใหญ่ออก พื้นดินแตกเป็นทางยาว เงาดาบยักษ์สีนำตาลขนาดใหญ่ฟันลงมาจากด้านบน ราวกับดาบลงทัณฑ์จากสวรรค์
ศิษย์ในด้านหลังก็โจมตีออกมา ด้วยพลังทั้งหมด
คลื่นพลังอันน่าสะพรึงกลัว จากการโจมตีของทั้ง 9 ทำให้สนามประลองอันแข็งแกร่งแตกออกเป็นชิ้นๆ ตรงเข้าหาจิวโมไป๋
จิวโมไป๋ถูกคลื่นพลังกดดันปะทะจนเสื้อผ้าโบกสะพัดอย่างรุนแรง แต่เขาก็ไม่เปลี่ยนสีหน้า พลองสีทองแทงพื้นลึกลงไปครึ่งหนึ่ง มือสองข้างจับพลองแน่น เส้นเอ็นทั่วแขนปูดโปน ก่อนที่เขาจะตะโกนออกมาเสียงดัง
“ย๊ากกกกก”
เปรี้ยะ! คลื่นนนน พื้นสนามประลองแตกออก จิวโมไป๋ใช้พลองสีทองยกแผ่นหินสนามประลองขึ้นมาก้อนใหญ่ ก่อนที่เขาจะเหวี่ยงพลองเข้าใส่การโจมตีทั้ง 9
ตูม! คลื่นพลังอันรุนแรงทำลายหินสนามประลองเป็นชิ้นๆ เศษหินนับไม่ถ้วนแตกกระจายออกไปโดยรอบราวกระสุนปืน
เหล่าศิษย์ในที่กำลังพุ่งเข้ามา ต้องปะทะเข้ากับเศษหินพวกนี้อย่างแน่นอน
“ฉันเอง!”ชายร่างกำยำตระโกนเสียงดัง ดาบใหญ่ระเบิดกฎแห่งธาตุดินออกมา เงาดาบสีน้ำตาลขนาดใหญ่กลายเป็นโล่ด้านหน้าของพวกเขา ป้องกันหินทั้งหมด
แต่เพราะหินพวกนี้เองทำให้การก่อตัวของพวกเขาหยุดชะงัก ซึ่งมันทำให้การก่อตัวสลายไปในทันที
ฟูชวนหยุนเห็นดังนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมจิวโมไป๋ ที่สามารถหาวิธีทำลายการก่อตัวของเขาในพริบตา
วูบ จิวโมไป๋ถือพลองสีทองแหวกฝุ่นหินเข้ามาปะทะตรงๆ ไม่ได้เล่นกลใดๆ
ฟูชวนหยุนเห็นดังนั้น ก็เข้าใจเจตนาของจิวโมไป๋ได้ทันที
“เตรียมต่อสู้!”ฟูชวนหยุนตะโกนเสียงดัง ดาบยาวในมือก็ฟันออกไปสามครั้งโจมตีเข้าหาจิวโมไป๋ ดาบสายลมสามสายตัดฝุ่นควันแยกออก
จิวโมไป๋ควงพลองสีทองฟาดดาบสายลม ทำลายมันอย่างง่ายดาย ความเร็วของเขาไม่ลดลงแม้แต่น้อย
ชายร่างกำยำยกดาบใหญ่ขึ้นและกระทืบพื้นจนเกิดหลุมลึก ร่างของเขาพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ไม่สมกับขนาดร่างกาย ทุกย่างก้าวทิ้งรอยแตกร้าวเป็นหลุมบนพื้น
“ฉันคังหรง ศิษย์ในอันดับ 2 เตรียมรับมืิอ!”คังหรงตะโกนเสียงดังก้อง ดาบใหญ่ฟาดลงมาอย่างดุดัน เงาเสมือนดาบยักษ์สีน้ำตาลฟันลงมาอย่างดุร้าย
ดวงตาของจิวโมไป๋เป็นประกายวูบหนึ่ง เขาค้นพบอะไรบางอย่าง แต่เขาไม่แน่ใจ เขากระชับพลองสีทองก่อนจะเหวี่ยงพลอง กวาดพื้นจากด่านล่างขึ้นไปปะทะกับเงาเสมือนดาบยักษ์
เปรี้ยง! คลื่นพลังระเบิดออกไปโดยรอบ สนามประลองสั่นเทือนเกิดรอยร้าวจำนวนมาก
จิวโมไป๋ถูกกระแทกไปด้านหลัง สูญการเคลื่อนไหวไปในทันที แต่เขาก็ประคองตัวอย่างรวดเร็ว
วูบ คังหรงกระโดดสูง ร่างของเขาพุ่งตรงเข้ามาอย่างรวดเร็ว ดาบใหญ่นกสูงและฟันลงมา ที่หัวของจิวโมไป๋ ใบดาบส่งเสียงแหวกอากาศอย่างน่ากลัว
YOU MAY ALSO LIKE
