[นิยายแปล(WN)] สาวดุ้นตัวร้าย ผมที่กลับชาติมากเกิดใหม่เป็นตัวร้าย ♂ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้กับการＴＳหรอก - ตอนที่ 51 ช้อปปิ้งครอสเดรส และ ข้อมูลสาวดุ้นเชิงลึก

ตอนที่ 51 ช้อปปิ้งและข้อมูลเชิงลึก

 

ข้อควรทราบเมื่อเดินทางเข้าสู่เขตปกครองตนเองโรงเรียนคิโซ！

 

ข้อหนึ่ง！ อย่าเดินไปรอบ ๆ โดยไม่จำเป็น！

 

ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด คุณจะถูกพาไปที่ตรอกด้านหลังและถูกพวกทดลองกับมนุษย์จับไป

หากคุณถูกพาเข้ามา พยายามโทรหาคณะกรรมการวินัยอย่างเต็มที่

 

ข้อสอง！ อย่าทำตัวเด่น！

 

ภายในเขตเมืองโรงเรียนคิโซแห่งนี้ มีองค์กรและผู้คนมากมายนับไม่ถ้วนที่อาจเป็นอันตรายหากเพียงแค่สบตาพวกเขา

มาทำตัวให้กลืนกับพื้นหลังกันเถอะ

 

ข้อสาม！อย่าก่อพฤติกรรมมีปัญหา！

 

หากมีนักเรียนจากโรงเรียนอื่นมาก่อปัญหาในโรงเรียนคิโซ พวกเขาจะจริงจังมาก และเริ่มก่อสงครามสวนกลับ

โปรดงดเว้นจากพฤติกรรมที่เป็นปัญหาเพราะอาจสร้างปัญหาให้กับโรงเรียนของคุณได้

 

『งั้นอย่าไปที่นั่นเลย』

 

มีชุดที่ฉันต้องไปเอาให้ได้

แค่นั้นแหละ

 

ว่าไปตอนนี้ฉันอยู่ในเขตปกครองตนเองของโรงเรียนคิโซแล้ว

ตั้งอยู่ในเขตกลางเมือง และติดกับย่านการค้าสำหรับนักท่องเที่ยว จึงมีการจราจรหนาแน่น

จึงทำให้ไม่เพียงแต่จะเห็นแค่นักเรียนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคนที่ดูเหมือนมาจากภายนอกด้วย

 

จึงทำให้ไม่มีการลักพาตัวในบริเวณนี้ และค่อนข้างปลอดภัย

ม๊า、ในกรณีของฉัน ไม่ว่าจะเกิดขึ้น หากโดนโรคุฮาระซังพบตัวก็ถือว่าจบทันทีเน๊ะ

 

ถึงอย่างงั้นที่ฉันมาที่เขตปกครองตนเองโรงเรียนคิโซนี่、ก็เพราะที่นี่มีชุดโกธิคโลลิต้าที่มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใครที่สามารถใช้ในการต่อสู้ได้ไงล่ะ

เครื่องแต่งกายประเภทนี้ สเปคของหลายที่ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อทนต่อการต่อสู้อันดุเดือดหรือกระสุนปืน

ก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรที่จะสวมใส่ของแบบนี้ แต่งชุดโกธิคโลลิต้าของโลก 

 

ฉันคิดว่าควรจะกังวลด้านความปลอดภัยมากกว่านี้

 

『ความปลอดภัยเช่นนั้นจากชุดโกธิคโลลิต้าไม่ได้จำเป็นเลยเน๊』

 

นั่นเป็นเรื่องโกหกล๊า

ฉันหมายถึง ฉันเคยต่อสู้มาสองสามครั้งแล้วตั้งแต่ฉันกลายเป็นสาวสวยลึกลับจริงไหม？

 

ถ้าเป็นชุดโกธิคโลลิต้าธรรมดา ๆ 、คงขาดไปแล้ว 

แบบนั้นคอนเซ็ปต์ของสาวสวยลึกลับก็ได้เปลี่ยนไปกันพอดี

จะได้เรท Ｒเอานะซี๊ 

 

『อย่างที่เธอทำแบบนั้นกับกาโต้ โทรัค เมื่อไม่นานมานี้สินะ』

 

ไม่เห็นรู้เรื่องเลยเน๊

ฉันลืมเรื่องนั้นไปนานแล้ว

 

ซ้า、ไปช้อปปิ้งกันดีกว่า～＾＾

 

『ว้าย＾＾』

 

ฉันกำลังเยี่ยมชมอาคารขนาดใหญ่ที่ตั้งคร่อมย่านการค้าและเขตใจกลางเมือง

ที่ชั้น 11 มีร้านค้าที่มีเครื่องแต่งกายดี ๆ อยู่

 

นอกหน้าต่างของโถงที่ออกแบบเปิดโล่ง มีอาคารหลายหลังที่มีขนาดใหญ่เท่ากับอาคารนี้หรือใหญ่กว่านั้น

นั่นไม่ใช่อาคารเรียนหลักสินะ、เงินทุนอะไรจะขนาดนั้นกัน

 

ทว่า จากจุดนี้ ฉันก็ไม่รู้เลยว่าแต่ละอาคารมีบทบาทอย่างไร……

 

ฉันเคยเห็นจากงานต้นฉบับก็พอจะรู้อยู่บ้าง เพราะ เขาจะใส่คำอธิบายประกอบทุกครั้ง แต่พอมองจากด้านข้างก็เหมือน ๆ กันไปหมดเลย 

 

『หืมー、อาคารแหลม ๆ ทางด้านขวามือมีอะไรอยู่ด้วยเน๊ นี่มัน……อะไรกัน จากที่นี่ไม่เข้าใจเลย อยากไปดูกันหน่อยไหม？』

 

ได้ฟังที่เรื่องที่ฉันพูดอยู่หรือเปล่า？

 

ฉันกำลังบอกว่าอย่าทำให้เกิดปัญหาใด ๆ ไง

การไปของเธอ นั่นหมายถึงการบุกเข้าไปด้วยโซลเซียลาใช่ไหม？

ไม่เอาแน่นอนย๊า

 

『งั้นเหรอ ฉันแค่เหมือนถึงน้องสาวของฉันเท่านั้นเองเน๊』

 

จ๊า、ก็เอย์น่าไม่ใช่รึไงก๊าน！？

ถ้าอย่างงั้นก็ไม่ดีแล้วแน่นอนเน๊！

　

『ไม่ใช่、เป็นความรู้สึกที่แตกต่างออกไป……อืมー？』

 

กรุณาปล่อยสัญญาณนั้นเอาไว้ก่อน

จนถึงที่สุดพวกเราแค่ต้องการสาวสวยลึกลับ

สไตล์การหลีกเลี่ยงปัญหาจะไม่เปลี่ยนแปลงล๊า

 

ซ้า、ร้านนั้น！

ดูซี๊！

 

『ว้ายว้าย、หนวกหูเน๊』

 

ฉันในตอนนี้อยู่ในช่วงเวลาซุปเปอร์สาวสวยลึกลับดังนั้นเพศของฉันจึงเป็นผู้หญิง ซึ่งหมายความว่าฉันสามารถเดินเข้าไปในร้านแบบนี้ได้อย่างมั่นใจ

 

สาวสวยที่แต่งตัวเป็นชายเองค๊า ขอรบกวนด้วยนะค๊า！

 

ฉันก้าวเข้าไปในร้านที่เต็มไปด้วยเครื่องแต่งกาย

 

ในช่วงเวลานี้ ฉันรู้สึกตื้นตันใจ

นี่มัน……น่าทึ่งมาก 

 

เริ่มต้นด้วยบรรยากาศแบบโกธิกทั้งร้าน

นอกจากเครื่องแต่งกายแล้ว ยังมีเครื่องประดับและน้ำหอมอีกด้วย

 

น้ำหอมนี้น่าทึ่งมาก

ออกแบบมาเพื่อไม่ให้กลิ่นหายไป แม้ว่าจะโดนระเบิด！

 

เครื่องประดับชิ้นนี้เป็นจี้ที่ทำจากหินเวทมนตร์ที่เรืองแสงได้เมื่อตอบสนองต่อพลังเวทมนตร์!！

 

สู๊ดยอด……มิสเทียเรียสล่ะ、มีสิ่งลี้ลับมากมาย

 

『ก็ดีไม่ใช่รึที่มีหลายสิ่งที่เหมาะพอดีกับสาวสวยลึกลับของเธอ คิดว่าไง ทำไมไม่ซื้อจี้ที่มีความนัยลึกซึ้งสักชิ้นล่ะ』

 

ก็ดีเน๊

เอ๊ー、จ๊า ถ้าอย่างนั้นฉันจะซื้อจี้ให้เข้ากับชุดในภายหลังเน๊

 

หลังนี้、พวกเราก็มาทำดับเบิ้ลสาวสวยลึกลับด้วยกันเถอะ♥

 

『สีที่ตัดกันจะยิ่งเสริมให้ความสัมพันธ์ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเน๊ ทองและเงินดูเป็นการเน้นที่รุนแรงเกินไปเล็กน้อยสำหรับโซลเซียรา ดังนั้นสีขาวและดำน่าจะปลอดภัยกว่า』

 

สมแล้วที่เป็นคู่หู เข้าใจดีเลยนี่

 

『แน่นอน ฉันหวังว่าเธอจะไม่ดูถูกความสามารถในการเรียนรู้ของฉัน เรื่องนั้นก็ส่วนเรื่องนั้น、แล้วว่าแต่ดับเบิ้ลสาวสวยลึกลับนี่คืออะไรกัน？มีเป้าหมายเช่นนี้หรือ……？』

 

อย่าทำเป็นกังวลกะทันหันสิ

ไม่เป็นไรไม่เป็นไร！

เพราะ เรื่องแปลก ๆ แบบนั้นมักจะสามารถเกิดขึ้นในเมืองแห่งโรงเรียนได้ด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง

 

ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่หากจะมีสาวสวยลึกลับสองคนไงล๊า

 

และ、มาใช้ชีวิตยูริซึบุซึบุแบบพึ่งพากัน ด้วยกันเถอะเน๊♥

 

『ยังเร็วเกินไปที่ฉันจะเข้าไปในดินแดนนั้นเน๊』

 

เราสองคนมองดูชุดของกันและกันในขณะที่หัวเราะคิกคัก

 

อะ、ชุดนี้น่ารักนะ แต่มีความมืดกว่านี้ก็อาจจะดีนะ

 

『ฟุมุ、ความชอบของฉันระดับปานกลางล่ะ หากพูดให้โลภกว่านี้ ฉันอยากให้กระโปรงสั้นกว่านี้อีกหน่อย』

 

เอ๋ー、อยากให้สาวสวยลึกลับใส่สั้นลงกว่านี้เหรอ？

 

『อ้า และในยามที่สายลมพัดผ่าน、ฉันก็จะถามว่า「มีอะไรผิดปกติงั้นรึ？」ด้วยสีหน้าว่างเปล่า、ฉันอยากทำลายรสนิยมทางเพศของเด็กผู้ชายลงแบบนั้นล่ะเน๊ สาวสวยลึกลับที่ไม่ตอบสนองต่อช็อตกางเกงใน、ดีเลยไม่ใช่เหรอ จากนั้น、ฉันก็จะแกล้งเด็กผู้ชายที่เขินอาย เพราะรู้สึกเหมือนมีแค่ตัวเองที่รู้สึกถึงเรื่องนี้』

 

เธอ、ได้ความรู้นั้นมาจากไหนกัน？

เธอกำลังเรียนรู้จากสมองอื่นที่ไม่ใช่ของฉันหรือเปล่า？

 

『เป็นคำตอบตามการกระทำและความคิดของเธอง๊าย』

 

งั้นเหรอ

ถ้าถามฉันล่ะก็ ก็น่าจะออกมาดีก็ได้น๊า……

 

จ๊า、ครั้งต่อไป มาทำแบบโชว์กางเกงในต่อหน้าโทรัคคุงกันดีกว่า

 

『ปล่อยให้เป็นไปตามสายลมกำหนดเถอะ หากเป็นเช่นนั้น ฉันต้องสวมชุดชั้นในด้วยจิตวิญญาณนักสู้เน๊』

 

ไม่สิ、หากเธอตื่นเต้นเกินไปจะทำให้ดูโจ่งแจ้งเกินไป

ดังนั้นเกี่ยวกับเรื่องนั้น、ฉันอยากให้เป็นแบบผู้หญิงธรรมดา

 

ความเป็นสาวน้อยที่หลงเหลืออยู่ในสาวสวยลึกลับ、จะกลายเป็นแอคเซนมหัศจรรย์ล๊า

 

『ได้เรียนรู้เน๊』

 

ทางนี้ก็ด้วย

ขณะที่ฉันพูดคุยกับเธอ ฉันรู้สึกว่าความรู้ของฉันลึกซึ้งยิ่งขึ้น และฉันจะสามารถตั้งเป้าหมายให้สูงขึ้นในฐานะสาวสวยได้ด้วย

 

โอ้、ชุดสีฟ้านั่นก็ดูดีเหมือนกันน๊า～

 

「――โซลเซียลา？」

 

ฉันหยุดเคลื่อนไหว

ยังไงดี ฉันรู้สึกเหมือนถูกเรียกด้วยชื่อที่ไม่ควรถูกเรียก

 

『ฉันตรวจไม่พบเธอเลย ดังนั้นเธอจึงไม่ใช่น้องสาวของฉันเน๊』

 

ขณะที่ฟังเสียงไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาว ฉันก็หันกลับไปอย่างเงียบ ๆ

และ、มีหญิงสาวผมสีบลอนด์และส่วมตาข่ายสีม่วงไว้อยู่

บุคคลที่คุ้นเคย、จนฉันเผลอเรียกชื่อ

 

「เพียวริจัง……？」

 

ฉันควรทำยังไงดี ตอนนี้ฉันมีลางสังหรณ์ว่ากำลังจะซวยมาก！

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ