หลังจากนั้นฉันก็ลองใส่เสื้อผ้าที่ชิโฮะแนะนำมาให้ทีละตัว​ ก่อนจะตรวจสอบว่าเข้ากับตัวเองรึเปล่า

 

“นะ.. นี่มันน่าอายมากเลยนะ! ชุดนี้มันโชว์หน้าท้องของฉันหมดเลย​ ไม่ใช่รึไง..!”

 

สิ่งแรกที่ชิโฮะเลือกมานั้นคือเสื้อสเวตเตอร์ที่สั้นพอที่จะทําให้เห็นสะดือ​ของฉันได้

 

[เซย์จังมีสไตล์​จะตายไป ไม่เป็นอะไรหรอก!​ เอวของเธอสวยสุดๆเลยนะ เเถมสะดือเองก็น่ารักด้วย!]

“สะ.. สะดือของฉันน่ารักอะไรเนี่ย! ไม่เห็นจะเข้าใจเลย!​ ..​ยังไงก็เถอะ​ ฉันใส่เจ้านี่ไปไม่ได้หรอก!”

[โธ่~ น่าเสียดายจัง~ ถ้าใส่ไปอาจจะทำให้ฮิซามูระคุงละลายได้เลยเเท้ๆเชียว]

 

(เเถมเพราะเซย์จังมีหน้าอกใหญ่ด้วยนี่นะ​ พอใส่เสื้อสเวตเตอร์ตัวนั้น​ มันเลยยิ่งเด่นเเละทําให้เธอดูเซ็กซี่ขึ้นไปอีก​ เเต่ฉันไม่พูดออกมาหรอก ก็มันเจ็บใจนี่นา~)​ [ผู้เเปล:จะว่าไปชิโฮะเธอเเบนนี่นะ​ 55]

 

“มะ.. ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะทําให้หมอนั่นละลายสักหน่อย..”

[แต่เธอก็อยากให้เขาคิดว่าน่ารักใช่มั้ยล่ะ? ไม่อยากถูกชมแบบนั้นเหรอ?]

“นั่นมันก็ใช่อยู่หรอก.. แต่ให้ใส่เจ้านี่ไป​ ยังไงก็ไม่ไหว!”

[อืม เข้าใจเเล้ว​ ถ้างั้น..]

 

หลังจากที่ได้ฟังชิโฮะเเนะนําเสื้อผ้าให้ทีละตัว​ เซย์ก็ได้ตัดสินใจเลือก​ [ชุดที่สามารถใส่ได้]​ จากหนึ่งในนั้น

 

ถึงพวกเสื้อผ้าที่ชิโฮะเลือกมาจะไม่มีอันไหนที่เป็นกระโปรงก็จริง​ เเต่มันก็ยังน่ารักเเละต่างจากชุดเเนวปกติที่เซย์ใส่อยู่ดี

พอถามถึงเหตุผลเธอก็ตอบว่า​ [เพราะฉันอยากโชว์มุมน่ารักๆของเซย์จังให้ฮิซามูระคุงได้เห็นน่ะสิ​!]​ เป็นเหตุผลที่ค่อนข้างจะน่าอายเลยทีเดียว

 

เอาเป็นว่า​ ตอนนี้การเลือกชุดไปเดทในวันพรุ่งนี้ของเซย์ได้จบลงเเล้ว

 

[เซย์จังกําลังจะไปเดทเหรอ… จะว่าไป​เธอได้ให้คําตอบฮิซามูระคุงไปรึยังล่ะ?]

“อึก… ยังไม่ได้ตอบกลับไปเลยน่ะ… แถมฉันยังไม่รู้เลยด้วยซํ้าว่าควรจะตอบกลับไปยังไงดี”

[เอ๊ะ? เธอตัดสินใจไปเดทกับเขา​ ทั้งๆที่ยังไม่ได้ให้คําตอบเขางั้นเหรอ?]

“พะ.. พอดีบรรยากาศ​มันพาไปน่ะ”

[ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าจะพูดยังไงดีนะ.. การที่จะไปเดทกับใคร​ มันก็ไม่ได้จําเป็นต้องคบกับอีกฝ่ายหรอก ฉันเองก็กำลังจะไปเดทในวันพรุ่งนี้เหมือนกัน เเต่เซย์จังน่ะถูกฮิซามูระคุงสารภาพรัก.. ไม่สิ.. ถูกขอเเต่งงานเเล้ว​ ไม่ใช่เหรอ?]

“ขะ.. ขอแต่งงาน!? ไม่ใช่สักหน่อย!”

 

เมื่อไม่กี่นาทีก่อน​ ก็มีใครบางคนพูดเเบบนี้ออกมาเหมือนกัน แต่ทั้งเซย์เเละชิโฮะไม่อาจรู้เรื่องนั้นได้เลย

 

[ถ้าเธอไปเดทกับเขาทั้งๆที่ยังไม่ได้ให้คําตอบ​เเบบนี้ มันอาจจะทําให้ฮิซามูระคุงคาดหวังได้นะ..]

“วะ.. ว่าเเล้วฉันไม่ให้คําตอบ​ต่อไป ก็คงจะไม่ได้สินะ”

[อืม ฉันคิดว่าเธอไม่ควรปล่อยให้เขารอนานนะ]

“อืม.. เข้าใจล่ะ.. ตัดสินใจเเล้ว​ พรุ่งนี้ฉันจะให้คําตอบกับหมอนั่นเอง”

[อื้ม! จะคบกับเขาหรือเปล่านั้น​ เซย์จังควรจะคิดให้ดีในเดทวันพรุ่งนี้นะ!]

“จะ.. จริงด้วยสินะ”

 

ฮิซามูระกับฉันเคยคุยกัน ตั้งเเต่ก่อนที่เขาจะสารภาพรักกับฉันก็จริง แต่ตอนนั้นมันยังมีอีกหลายอย่างที่ฉันไม่รู้เกี่ยวกับตัวเขา

เเต่หลังจากที่เขาสารภาพรักกับฉัน พวกเราเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น และฉันก็ได้รู้จักเขามากขึ้น

 

ทั้งเรื่องที่พวกเราต่างก็แคร์เพื่อนสนิทของตัวเอง เรื่องที่เขามีน้องสาวอยู่ด้วย เรื่องที่พวกเราชอบมังงะแนวเดียวกัน เรื่องที่พวกเราเวลากินกาแฟจะใส่นมและกัมไซรัป​เหมือนกัน

 

นอกจากนั้น​ฉันยังได้รู้เรื่องอื่นๆของเขาอีกตั้งหลายอย่าง ในเดทวันพรุ่งนี้.. ถ้าพูดให้ถูกมันก็ไม่เชิงว่าเป็นเดทหรอก​ แต่ถ้ามองจากภายนอกมันก็คือเดทอยู่ดี

 

ในเดทวันพรุ่งนี้ ฉันจะได้รู้จักฮิซามูระมากขึ้น… เเล้วให้คําตอบกับเขา

 

[นี่ เซย์จัง]

“หืม? มีอะไรเหรอ?”

[ขอเข้าเรื่องเลยนะ​ โอกาสที่เธอจะคบกับเขานี่สูงมากเล​ย​ ใช่มั้ยล่ะ?]

“หา!?”

 

พวกเรายังอยู่ในโหมดวิดีโอคอลทำให้ฉันสามารถเห็นหน้าของชิโฮะที่กำลังยิ้มตอนที่เธอหยอกล้อฉันได้

 

แน่นอนว่าชิโฮะเองก็สามารถเห็นหน้าของฉันที่กำลังแดงขึ้นเรื่อยๆได้เหมือนกัน

 

“พะ.. พวกเรายังไม่รู้สักหน่อยนี่! ในเดทวันพรุ่งนี้​ ฉันอาจจะได้เห็นด้านเเย่ๆของหมอนั่น​ ก็ได้นี่นะ!”

[ฮ่าๆ~ งั้นถ้าเป็นเเบบนี้ต่อไป​ เธอจะคบกับเขาเหรอ?]

“ชะ.. ชั้นจะวางสายแล้ว! ขอบใจละกันที่ช่วยเลือกชุดน่ะ!”

[ฟุฟุ~ มันก็ดึกแล้วด้วยนี่นะ… นี่ เซย์จัง พรุ่งนี้พวกเรามาทำให้ดีที่สุดกันเถอะ]

“…อา​ นั่นสินะ”

[อื้ม~! งั้นฝันดีนะ]

“อื้ม ฝันดี”

 

เเละเเล้วเด็กผู้หญิงทั้งสองคนที่กําลังอยู่ในห้วงเเห่งความรักก็ได้ให้กำลังใจกันและกัน​ ก่อนจะวางสายลง

 

…ตอนที่เซย์จังกำลังจะเข้านอน เธอก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้

 

“เดี๋ยวนะ… ถ้าฉันใส่ชุดที่ชิโฮะเลือกให้ล่ะก็… เธออาจจะจำชุดของฉันได้​ จนความเเตกเรื่องที่พวกเราจะตามไปก็ได้นี่”

 

แผนเดิมของฉันไม่ใช่การไปเดทกับฮิซามูระสักหน่อย​ เเต่เป็นการไปเฝ้าดูเดทระหว่างชิโฮะกับชิเกโมโตะต่างหาก

หรือก็คือพวกเราต้องไปสถานที่เดียวกับพวกเขา ซึ่งก็คือสวนสนุก โดยจําเป็นต้องเฝ้าดูจากระยะไกล​ เพื่อไม่ให้ถูกจับได้

 

เเน่นอนว่าฉันไม่คิดจะเข้าไปใกล้พวกเขาหรอก แต่ถ้าฉันใส่ชุดที่ชิโฮะเลือกให้ล่ะก็ ต่อให้จะอยู่ไกลขนาดไหน​ โอกาสที่ความจะเเตกก็จะสูงขึ้นทันที

 

“ทะ.. ทำยังไงดีล่ะ!”

 

มันคงจะเเย่เเน่ ถ้าพวกเราไม่สามารถเฝ้าดูการเดทที่เป็นเป้าหมายหลักของเราได้​

 

เพราะเเบบนั้นชุดที่ชิโฮะเลือกให้เมื่อกี้​ ฉันไม่สามารถใส่มันได้เเล้ว

 

เเน่นอนว่าจะโทรไปถามชิโฮะอีกรอบ​ ก็คงไม่ได้อยู่เเล้ว

 

สรุปคือฉันต้องเลือกชุดใหม่เองตั้งเเต่ต้น​โดยที่ไม่มีคําเเนะนําจากชิโฮะ​ เเถมยังต้องเป็นชุดอื่นที่ไม่ใช่ชุดที่ชิโฮะจัดให้อีกต่างหาก

 

“คุ… ระดับความยากจะสูงเกินไปเเล้ว!”

 

พรุ่งนี้ชิโฮะกับชิเกโมโตะจะนัดเจอกันก่อนเที่ยง

 

ด้วยเหตุนี้​เซย์กับฮิซามูระจึงต้องไปถึงก่อนพวกเขา​เล็กน้อย เพื่อที่จะได้เตรียมการป้องกันไม่ให้โทโจวอินเข้ามาขัดขวางได้ทันท่วงที

 

เพราะฉันต้องไปถึงสวนสนุกก่อนชิโฮะและชิเกโมโตะ ฉันเลยไม่อยากจะนอนดึกสักเท่าไหร่

แต่การที่ยังหาชุดใส่ไม่ได้เเบบนี้​ มันทําให้ฉันนอนไม่หลับเลยสักนิด

 

“..ต้องรีบตัดสินใจแล้ว!”

 

นิสัยซุ่มซ่ามของเซย์หลุดออกมา​ ก่อนที่เธอจะรีบตัดสินใจหาชุดมาใส่ในวันพรุ่งนี้อย่างร้อนรน

 

ถึงอย่างนั้นมันก็ยังยากสําหรับฉันอยู่ดี​ สุดท้ายฉันเลยลงเอยด้วยการเลือกชุดประจําที่ใส่ออกไปเที่ยวกับชิโฮะบ่อยๆ

เเน่นอนว่ามันก็ไม่มีอะไรเเปลก เเต่ทั้งๆที่เป็นเดทเเท้ๆ​ เเต่กลับต้องใส่ชุดปกติไปเหรอ… ฉันอดคิดขึ้นมาเเบบนั้นไม่ได้

 

เเต่มันไม่มีชุดอื่นที่ฉันคิดได้เเล้ว​ ช่วยไม่ได้หรอก

 

พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าด้วย​ เพราะฉะนั้นรีบเข้านอนดีกว่า​ ฉันคิดเเบบนั้นเเล้วขึ้นไปนอนบนเตียงอยู่หรอก…

 

(ชะ.. ชุดนั้นจะดีเเล้วเหรอ.. ละ.. ลองตัดสินใจดูใหม่ดีไหมนะ.. มะ.. ไม่สิ.. ฉันคนเดียวคิดชุดเองไม่ได้หรอก.. ถ้าอย่างนั้นใส่ชุดที่ชิโฮะเเนะนําดีกว่า.. ไม่สิ.. เเบบนั้นไม่ได้หรอก.. อาจจะทําให้ความเเตกก็ได้… ไม่สิ.. ถึงอย่างนั้น..)

 

ผ่านมาหนึ่งชั่วโมงเเล้วตั้งเเต่ที่ขึ้นมานอนบนเตียง​ เเต่ฉันก็ยังนอนไม่หลับเพราะเอาเเต่คิดถึงเรื่องอย่างนั้น​อยู่

 

ติดตามเพจผู้เเปลได้ที่​ Ao2Sides​