(นิยายแปล)【หง่ำหง่ำค่ะ】สกิล『ยิ่งกินมอนสเตอร์ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น』ของคุณหนูผู้ถูกขับไล่เป็นสกิลที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์เลเวลอัพ1ทุกการกิน1ครั้งกลายเป็นมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดใน3วันไปซะแล้วค่ะ~ - ตอนที่ 28 แผนการจับกุมคุณมอนสเตอร์ปลาค่ะ
ตอนที่ 28 แผนการจับกุมคุณมอนสเตอร์ปลาค่ะ
「กว้างจังเลยค่า〜」
ดิฉันมาถึงทะเลสาบจนได้ค่ะ
ในที่สุดก็จะได้กินคุณมอนสเตอร์ใต้น้ำแล้วค่ะ
「เพิ่งจะเคยกินคุณมอนสเตอร์ใต้น้ำครั้งแรก ตั้งตารอเลยค่า~ “ปุจิไฟร์”ค่ะ! ……อะร้า?」
ดิฉันยิงเวทมนตร์พุ่งไปทางสัญญาณของคุณมอนสเตอร์ในทะเลสาบค่ะแต่ว่าเวทมนตร์ถูกสะกัดกั้นด้วยน้ำส่งไปไม่ถึงค่ะ
「มู……」
「ทั้งที่รู้ว่าคุณมอนสเตอร์อยู่ตรงนั้นแล้วแท้ๆ น่าหงุดหงิดค่ะ」
จะทำยังไงดีล่ะ……
และ ในตอนนั้นเอง
มีคุณมอนสเตอร์ตั๊กแตนกระโดนออกมาจากพุ่มไม้ใกล้ๆค่ะ
ก็รับรู้สัญญาณได้อยู่หรอกแต่ว่าไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษค่ะ ขนาดเล็กเกินไปและดูจะไม่ได้อยู่ในสภาพที่จะเข้ามาโจมตีด้วยค่ะ
「ใช่แล้ว มีความคิดดีๆแล้วค่ะ」
……ขอบอกเพื่อให้แน่ใจเอาไว้ก่อนค่ะ ไม่ได้จะกินหรอกนะคะ?
ดิฉันไม่ว่าอะไรก็ไม่ได้จู้จี้จุกจิกเรื่องการกินค่ะ แต่ไม่กินตั๊กแตนค่ะ…
ดิฉัน
・คุณมอนสเตอร์แมลง
・คุณมอนสเตอร์สกปรกที่มีความเป็นไปได้สูงว่าจะมีเชื้อโรคอย่างหนู
・คุณมอนสเตอร์ประเภทมนุษย์
・คุณมอนสเตอร์มีสติปัญญาที่เข้าใจภาษามนุษย์ได้
・มอนสเตอร์ที่เป็นสารอนินทรีย์
ตัดสินใจว่าจะไม่กินค่ะ
……ในทางกลับกันคุณมอนสเตอร์นอกเหนือจากนี้คิดว่าอยากกินทั้งหมดเลยค่ะ
เป้าหมายคอมพลีทค่ะ
เสริมให้อีกนิดมารู้ที่หลังค่ะว่าคุณมอนสเตอร์หินที่เจอในสุสานก่อนหน้านี้มีชื่อว่าการ์กอยล์ ถึงจะดูเหมือนหินแต่ที่จริงแล้วเป็นแค่เนื้อแข็งๆไม่ใช่หินค่ะ
ตอนที่เจอกันครั้งต่อไปอยากลองกินดูจังเลยค่ะ~
ถ้าเป็นเวทมนตร์แบบไหนถึงจะทำอาหารได้กันนะ คิดไปคิดมาก็ตื่นเต้นค่ะ
เอาละกลับเข้าเรื่องค่ะ
ดิฉันไม่มีความตั้งใจที่จะกินคุณมอนสเตอร์ตั๊กแตนที่อยู่ตรงหน้านี้เลยค่ะ
ท่านพ่อชอบล่าสัตว์ค่ะแต่ก็ชอบตกปลาด้วยเหมือนกันละค่ะ ดิฉันเองก็เลยได้ทำความรู้จักเป็นอย่างดีไปด้วยค่ะ
ติดกับบ้านพักที่เป็นสถานที่ตากอากาศมีบ่อสำหรับตกปลาส่วนตัวของตระกูลมาร์ควิสเนย์บีอยู่ค่ะ
เพราะงั้นเลยรู้จักวิธีหนึ่งค่ะ
「ดิฉันคิดไว้แล้วว่าเรื่องแบบนี้อาจจะเกิดขึ้น เลยนำเบ็ดตกปลาที่ซื้อมาจากร้านค้าทั่วไปใส่ไว้ในรูลึกลับนั้นไว้แล้วค่า~」
「“ปุจิไอซ์”ค่ะ」
ก่อนอื่นก็ล้มคุณมอนสเตอร์ตั๊กแตนด้วยเวทมนตร์น้ำแข็ง
และเกี่ยววัตถุดิบของคุณมอนสเตอร์ตั๊กแตนที่เหลืออยู่ไว้กับเบ็ดตกปลาค่ะ
ไม่อยากสัมผัสคุณมอนสเตอร์ตั๊กแตนเท่าที่ทำได้ค่ะ เลยจับตะขอเบ็ดด้วยปลายนิ้วแล้วเกี่ยวโดยพยายามไม่สัมผัสตั๊กแตน……
สำเร็จค่ะ!
และต่อไปตัดสินใจจุดที่จะโยนเหยื่อไปค่ะแต่ว่า……
รับรู้สถานที่ที่คุณมอนสเตอร์อยู่ด้วยสัญญาณได้ละค่ะ สะดวกสุดๆไปเลยค่า~
จุดที่ลำบากที่สุดในการตกปลาคือการตรวจสอบว่าปลาอยู่ตรงไหน ท่านพ่อต้องอิจฉาแน่นอนเลยค่ะ
「จะลุยแล้วนะค้า〜!」
ดิฉันโยนเหยื่อออกไปค่ะ