(นิยายแปล)【หง่ำหง่ำค่ะ】สกิล『ยิ่งกินมอนสเตอร์ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น』ของคุณหนูผู้ถูกขับไล่เป็นสกิลที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์เลเวลอัพ1ทุกการกิน1ครั้งกลายเป็นมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดใน3วันไปซะแล้วค่ะ~ - ตอนที่ 22 คุณมอนสเตอร์พูดคุยกันไม่รู้เรื่องค่ะ
ตอนที่ 22 คุณมอนสเตอร์พูดคุยกันไม่รู้เรื่องค่ะ
「รูปปั้นหินอย่างที่คิดกินไม่ได้สินะคะ……？」
สิ่งที่ปรากฏตัวตรงหน้าของดิฉันคือคุณมอนสเตอร์รูปปั้นหินมีชีวิตติดปีกค่ะ
นี่มันไม่รู้สึกว่าจะกินได้เลยค่ะ……
………………
…………
……
ไม่อยากทำยังไงไม่รู้ค่ะ
「กับอีกฝ่ายที่เป็นคุณมอนสเตอร์ที่รู้ว่ากินไม่ได้ ไม่มีอารมณ์เลยค่ะ……」
ถ้าให้พูดตรงๆก็
มันน่ารำคาญค่ะ
เคยได้ยินมาว่าบางครั้งจะมีคนที่ฝึกคุณมอนสเตอร์ไว้เป็นสัตว์เลี้ยงหรือปศุสัตว์อยู่ค่ะ
แต่ว่าคุณมอนสเตอร์รูปปั้นหินนั่นทั้งไม่น่ารักและดูไม่เหมือนว่าจะออกไข่ได้เลยค่ะ ไม่อยากเอามาทำเป็นสัตว์เลี้ยงเลยค่ะ
「คือว่า คุณมอนสเตอร์รูปปั้นหิน? ถึงจะสู้กันที่นี่ก็ไม่รู้สึกว่าเราจะได้อะไรจากกันและกันเลยละค่ะ อยากขอให้ช่วยกลับไปอย่างสงบได้ไหมคะ?」
“ก๊าาาาาซ!!”
เปล่าประโยชน์ค่ะ
คุยกันไม่รู้เรื่องค่ะ
และคุณมอนสเตอร์รูปปั้นหินก็โจมตีเข้ามาค่ะ
“ช่าาาาา!”
พ่นน้ำออกมาจากปากอย่างรุนแรงค่ะ ถ้าโดนตรงๆละก็เปียกโชกแน่ๆค่ะ ถ้าเดินเล่นข้างนอกในสภาพแบบนั้นอาจจะเป็นหวัดได้ค่ะ
「“ไฟบอล”ค่ะ!」
ดิฉันอุตส่าห์ได้มาทั้งทีเลยลองใช้เวทมนตร์ที่เพิ่งเรียนรู้ได้ดูค่ะ
ลูกบอลไฟกับน้ำ(ใหญ่มากค่ะ)เข้าปะทะกันแล้วหักล้างกันค่ะ
「“สเตลท์”ค่ะ」
ดิฉันลบตัวตนด้วยเวทมนตร์อีกครั้ง และจากข้างหลังคุณมอนสเตอร์รูปปั้นหินที่คลาดสายตาจากดิฉันแล้วกำลังหันควับๆอยู่นั้นเอง――
「“ไฟบอล”ค่ะ!」
ยิงบอลไฟเข้าใส่อย่างจังค่ะ
“ก๊าซซซซซ”
ไฟเข้าห่อหุ้มคุณมอนสเตอร์รูปปั้นหินที่ส่งเสียงกรีดร้องราวกับเครื่องดนตรีเป่าลมที่ไม่มีชีวิตแล้วหายไปค่ะ
สิ่งที่เหลืออยู่มีแค่ปีกหิน อาหารตามปกติไม่ออกมาค่ะ
「……ถึงจะคาดเดาไว้แล้วแต่ว่าผิดหวังค่ะ」
หดหู่ค่ะ
นอกจากนี้
「รู้สึกง่วงขึ้นมายังไงไม่รู้ค่ะ……」
กินมื้อเที่ยงอิ่มแล้วด้วยนี่นา เดินไปเดินมาตั้งแต่เช้าด้วยค่ะ ตามปกติจะเป็นเวลานอนกลางวันด้วยค่ะ
แถมที่นี่ลมยังพัดเย็นสบายสุดๆเลยละค่ะ
ไร้ผู้คนเงียบสงบดีค่ะ
ถึงข้อบกพร่องเพียงอย่างเดียวคือการมีป้ายหลุมศพมากมายตั้งอยู่รอบๆก็เถอะค่ะ
และก็เจอเข้ากับตอไม้ขนาดใหญ่กำลังดีในมุมหนึ่งของสุสานค่ะ
「แค่นั่งแล้วหลับตานิดหน่อย แค่นั่งแล้วหลับตานิดหน่อยเท่านั้นค่ะ……」
และเวลาก็ผ่านไป3ชั่วโมงค่ะ