ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 750 หารือ(1)

ตอนที่ 750 หารือ(1)

……….

ตอนที่ 750 หารือ(1)

เมื่อเห็นสีหน้าไม่อยากเชื่อของเซี่ยเจ๋อเหว่ย หลี่เสวี่ยเยี่ยนก็รู้สึกเบื่อหน่ายในทันใด หล่อนหันไปหาเหยาจิ้งจือแล้วพูดว่า “แม่ เราไปกันเถอะค่ะ”

เหยาจิ้งจือมีสีหน้าลังเล เมื่อครู่หล่อนได้ยินสิ่งที่ลูกสะใภ้พูดแล้ว เป็นเพราะไม่พอใจและผิดหวังต่อบุตรชายคนโตของหล่อน ลูกสะใภ้คนนี้จึงมีความคิดจะหย่าร้างงั้นเหรอ?

นี่…

แต่ครั้งนี้ลูกชายของหล่อนเป็นฝ่ายผิด ดังนั้นไม่ว่าลูกสะใภ้จะตัดสินใจอย่างไร หล่อนก็ไม่สามารถพูดอะไรได้

คิดดังนี้เหยาจิ้งจือก็โมโห หันไปหาเหยาอู่แล้วพูดอีกครั้งว่า “จัดการเซี่ยเจ๋อเหว่ยอีกครั้ง พวกเราจะกลับไปที่โรงแรมก่อน เสร็จแล้วค่อยตามไป”

สุดท้ายเธอก็หันไปหาเหยาลิ่วแล้วพูดว่า “ส่วนเธอไปส่งพวกฉันกลับที่พัก”

“ครับ”

เหยาอู่และเหยาลิ่วตอบรับเป็นเสียงเดียวกัน และเหยาอู่ก็เริ่มทุบตีเซี่ยเจ๋อเหว่ยอีกครั้ง ในขณะที่เหยาลิ่วก็พาเหยาจิ้งจือและหลี่เสวี่ยเยี่ยนกลับไปที่โรงแรม

เซี่ยเจ๋อเหว่ยไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง แม่ของเขาให้คนอื่นมาลงมือทุบตีเขา โดยที่ภรรยาของเขาไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น คำพูดของหล่อนเมื่อครู่นี้หมายความว่าอย่างไร? หล่อนไม่อยากใช้ชีวิตคู่กับเขาอีกต่อไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?

ในขณะที่เซี่ยเจ๋อเหว่ยยังคงมึนงงอยู่ เหยาอู่ก็เริ่มลงมือกับเขาอีกครั้ง

เซี่ยเจ๋อเหว่ยที่ถูกทุบตีอีกครั้งในที่สุดก็เริ่มมีการตอบโต้ เขามองไปที่เหยาอู่แล้วพูดว่า “เหยาอู่ หยุดเดี๋ยวนี้!”

เหยาอู่ขอโทษแล้วพูดว่า “ไม่ได้ครับนายน้อย คุณแม่ของคุณสั่งให้ผมลงมือ”

เขาตอบคำถามของเซี่ยเจ๋อเหว่ย แต่การกระทำของเขาก็ไม่หยุดลง ดังนั้นเซี่ยเจ๋อเหว่ยจึงถูกทุบตีจนเจ็บปวดอีกครั้ง

เมื่อเจียงเพ่ยหลิงเห็นฉากนี้ หล่อนก็ขมวดคิ้วทันที

ชายที่ทุบตีเขาน่าจะเป็นบอดี้การ์ดที่แม่ของเซี่ยเจ๋อเหว่ยพามา แต่บอดี้การ์ดคนนี้กลับไม่ฟังเซี่ยเจ๋อเหว่ยเลย และดูเหมือนจะไม่เคารพเซี่ยเจ๋อเหว่ยด้วยซ้ำ

นอกจากนี้ ภรรยาของเซี่ยเจ๋อเหว่ยยังสวยกว่าที่หล่อนคิดไว้มาก แม้จะไม่ใช่สาววัยรุ่น แต่รูปร่างหน้าตาของหล่อนก็ยังงดงาม และดูเหมือนผู้หญิงเก่ง มีความสามารถ หากอีกฝ่ายเป็นเพียงแม่บ้านธรรมดา หล่อนแน่ใจว่าตนสามารถควบคุมเซี่ยเจ๋อเหว่ยไว้ได้อย่างแน่นอน แต่ฝ่ายตรงข้ามไม่ใช่แบบที่หล่อนคิดไว้ แสดงว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ

ในขณะที่เจียงเพ่ยหลิงกำลังครุ่นคิด เหยาอู่ก็สั่งสอนเซี่ยเจ๋อเหว่ยเสร็จเรียบร้อย ก่อนจะพูดกับเซี่ยเจ๋อเหว่ยว่า “ขอโทษครับนายน้อย”

พูดจบแล้วเขาก็จากไป

เจียงเพ่ยหลิงรอจนเหยาอู่จากไป ในที่สุดหล่อนก็ได้สติและรีบวิ่งไปหาเขาด้วยความกังวลแล้วถามว่า “เป็นอะไรไหมคะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า แม่และภรรยาของคุณทำแบบนี้ได้ยังไง? ให้คนมาทุบตีคุณโดยไม่ถามอะไรสักคำ ฉันก็แค่สนิทสนมกับคุณ แต่เราก็ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกัน”

เซี่ยเจ๋อเหว่ยเองก็รู้สึกขุ่นเคือง

ที่หลี่เสวี่ยเยี่ยนพูดมาก็ถูก เพราะเซี่ยเจ๋อเหว่ยยังไม่ได้นอนกับเจียงเพ่ยหลิง เขาจึงไม่รู้สึกว่าตัวเองทำผิดและคิดว่าเขาและเจียงเพ่ยหลิงยังคงบริสุทธิ์ ดังนั้นการถูกทุบตีเช่นนี้จึงทำให้เขาโกรธเท่านั้น

แม้เซี่ยเจ๋อเหว่ยจะไม่ได้พูดอะไร แต่เจียงเพ่ยหลิงก็รับรู้ถึงอารมณ์ของเขาจากดวงตาของเขา หล่อนจึงอมยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดด้วยความห่วงใยอย่างเต็มที่ว่า “ฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาลก่อนนะคะ”

“อืม”

อีกด้านหนึ่ง เหยาจิ้งจือและหลี่เสวี่ยเยี่ยนก็นั่งเงียบ ๆ อยู่สักพักหลังกลับมาที่โรงแรม

เหยาจิ้งจือลังเลใจอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า “เสวี่ยเยี่ยน…กำลังคิดอะไรอยู่เหรอ?”

จริง ๆ แล้ว หลี่เสวี่ยเยี่ยนก็ยังคิดไม่ตก เมื่อครู่หล่อนกล่าวอย่างเด็ดขาดว่าถ้าไม่ดีก็เลิก แต่ถ้าหล่อนหย่ากับเซี่ยเจ๋อเหว่ยจริง ๆ หล่อนจะยังทำงานในโรงงานเครื่องสำอางได้ไหม หล่อนจะต่อสู้เพื่อลูกชายได้ไหม หล่อนจะพาลูกชายไปใช้ชีวิตในปักกิ่งได้ไหม

เรื่องเหล่านี้ล้วนเป็นปัญหา หล่อนจึงรู้สึกสับสนไปหมด และในตอนนี้เองหล่อนก็นึกถึงฉินมู่หลานขึ้นมา

“แม่คะ กลับไปฉันจะลองถามมู่หลานดูค่ะ ว่าหล่อนมีหนทางแก้ไขไหม”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เหยาจิ้งจือก็เข้าใจทันที จึงรีบพยักหน้าและพูดว่า “อื้ม เราไปถามมู่หลานเถอะ หล่อนต้องมีความคิดดี ๆ แน่”

ตอนนี้ทั้งสองคนอยากกลับไปปักกิ่งเพื่อถามฉินมู่หลานให้ละเอียด จึงไม่รอช้าและบอกให้เหยาลิ่วรีบไปซื้อตั๋ว

“ผู้จัดการหลิว ท่านนี้คือหลี่หมิงฮุยจากตระกูลหลี่ในฮ่องกง เขาอยากมาลงทุนในปักกิ่งค่ะ ไม่ทราบว่าจะติดปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลิวเสวียข่ายจึงรีบพูดว่า “ไม่มีปัญหา”

ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่มีอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจสูง ประเทศกำลังต้อนรับนักลงทุนจากฮ่องกง ดังนั้นเขาจึงยิ้มอย่างต้อนรับและหันไปหาหลี่หมิงฮุยก่อนจะถามว่า “คุณหลี่ คุณวางแผนจะลงทุนอะไรครับ?”

ทว่าหลี่หมิงฮุยยังไม่ได้คิดเรื่องนี้ไว้แน่ชัด

การมาลงทุนที่นี่เป็นความคิดของเขาเอง ทางบ้านไม่มีใครเห็นด้วย แต่เขาก็ดื้อที่จะทำ เพื่อที่พ่อจะได้มองเขาในแง่ดีและภูมิใจในตัวเขา “ผมคงต้องคิดทบทวนอีกที”

หลิวเสวียข่ายรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่หวังว่าหลี่หมิงฮุยจะตัดสินใจเร็ว ๆ นี้

แม้ว่าเขาจะรีบร้อนแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถพูดอะไรมากไปกว่านี้ได้ ทำเพียงยิ้มให้หลี่หมิงฮุยและพูดว่า “เข้าใจครับคุณหลี่ ผมจะรอข่าวจากคุณนะครับ”

เมื่อเห็นท่าทีของหลิวเสวียข่ายเป็นไปในทิศทางที่ดี หลี่หมิงฮุยก็สบายใจขึ้นและถามคำถามหลิวเสวียข่ายมากมาย

หลิวเสวียข่ายก็ตอบคำถามของเขาอย่างตรงไปตรงมา จากนั้นทั้งสองก็คุยกันอย่างถูกคอและแลกเปลี่ยนข้อมูลติดต่อกัน

ส่วนฉินมู่หลานก็ก้มหน้าก้มตากินอาหาร และบรรยากาศระหว่างการกินอาหารมื้อนี้ของทั้งสามคนก็เป็นไปอย่างราบรื่น

หลังจากหลิวเสวียข่ายกลับไป หลี่หมิงฮุยก็รู้สึกหนักใจเล็กน้อย เขาหันไปหาฉินมู่หลานและถามว่า “มู่หลาน คุณคิดว่าผมควรลงทุนอะไรดี ครั้งนี้ผมตั้งใจไว้ว่าจะต้องประสบความสำเร็จ ผมจะต้องประสบความสำเร็จให้ได้ เพื่อที่จะได้มีสิทธ์รับส่วนแบ่งทรัพย์สินของพ่อ”

หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฉินมู่หลานเองได้ตรวจสอบข้อมูลเกี่ยวกับตระกูลเยวี่ย รวมไปถึงข้อมูลเกี่ยวกับตระกูลใหญ่อื่น ๆ ในฮ่องกง เธอจึงรู้เรื่องตระกูลหลี่อยู่บ้าง ตอนนี้เมื่อได้ยินคำถามของหลี่หมิงฮุย เธอจึงถามว่า “คุณมีงบลงทุนเท่าไหร่คะ?”

หลี่หมิงฮุยตอบอย่างไม่ได้ปิดบัง “ยี่สิบล้าน”

ฉินมู่หลานได้ยินจำนวนเงินแล้วก็ต้องตื่นตะลึงกับความร่ำรวยของตระกูลเศรษฐีฮ่องกง ทว่าหลี่หมิงฮุยก็เป็นทายาทคนหนึ่งของตระกูลหลี่ การที่เขานำเงินมาลงทุนที่แผ่นดินใหญ่ได้มากมายขนาดนั้นแสดงว่าเขาร่ำรวยจริง ๆ

“ช่วงนี้เครื่องใช้ไฟฟ้าค่อนข้างขาดตลาด ลองเริ่มต้นจากด้านนี้ดูได้นะคะ”

หลี่หมิงฮุยตาเป็นประกายขึ้นเมื่อได้ยินจึงตอบว่า “เพื่อนร่วมชั้นฉินมีความคิดดีจริง ๆ ผมจะโฟกัสไปที่ด้านนี้และทำการหาข้อมูลอย่างละเอียด”

“ค่ะ คุณลองสืบค้นข้อมูลดูนะคะ”

หลังจากแนะนำเสร็จ ฉินมู่หลานก็เตรียมตัวกลับ

ทว่าหลี่หมิงฮุยคว้าแขนฉินมู่หลานไว้และถามว่า “เพื่อนร่วมชั้นฉิน ผมไม่ได้เจอเซี่ยปิงหรุ่ยมาตั้งนานแล้ว พวกเราไปกินข้าวเย็นด้วยกันนะครับ”

ฉินมู่หลานมองหลี่หมิงฮุยด้วยความสงสัยและเอ่ยถามว่า “คุณจะคิดทำอะไรคะ?”

“ผมจะทำอะไรได้? ผมแค่อยากให้ทุกคนได้มาเจอกันแล้วกินข้าวด้วยกันเท่านั้นเอง”

………………………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

คนอย่างเจ๋อเหว่ยไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ เมียฟ้องหย่าฟ้องชู้ขึ้นมาจริงๆ แล้วจะหนาว

ปิงหรุ่ยมีแฟนแล้วค่า หมิงฮุยเลิกยุ่งนะคะ

ไหหม่า(海馬)

……….