ชีวิตวัยรุ่นแสนยุ่งวุ่นวายของมาซาโตะ! - ตอนที่ 10 ประวัติอันดำมืด(2)
หลังจากที่ผมโดนลากเข้าไปในห้องแต่งตัวของนักแสดงแล้ว ก็เห็นผู้หญิงสามคนนั่งรออยู่ในห้องอยู่แล้ว
“ เอ๋~ นี่น่ะหรอคนที่จะมาแสดงแทนน่ะ? ”
“ ผู้ชายหรอ? ”
“ ช่างเรื่องนั้นเถอะมาสนใจงานของเรากันดีกว่า ”
พอพูดเสร็จทั้งสามคนก็พาผมไปนั่งที่หน้ากระจก
“ อืม หน้าตาใช้ได้นะเนี่ย ”
“ วัตถุดิบดีๆแบบนี้ต้องใช่ให้คุ้มซะแล้วล่ะ ”
“ จัดชุดใหญ่กันเลยเถอะ ”
“ “ รับทราบ! ” ”
จากนั้นทั้งสามคนก็เริ่มแบ่งหน้าที่กันว่าแต่ละคนจะทำอะไร
คนแรกไปเตรียมของ
คนที่สองเตรียมชุด
คนที่สามแต่งหน้า
และผม นั่งรออยู่เฉยๆ
“ เอาล่ะมาเริ่มกันเลยเถอะ! ”
“ “ โอ้!! ” ”
“ ระ รบกวนช่วยเบามือหน่อยนะครับ… ”
“ ได้เลย! งั้นนายก็ช่วยหลับตาจดกว่าพวกฉันจะจัดแจงทุกอย่างเสร็จทีนะ! ”
“ อะ โอเคครับ ”
และแล้วผมก็กลายเป็นตุ๊กตาแต่งตัวเป็นที่เรียบร้อย
“ จะว่าไปพอมองใกล้ๆแล้วเนี่ย โคลงหน้าเจ้าหมอนี่ก็สวยใช้ได้เลยนะเนี่ย ”
“ ไหนๆ อะ! จริงด้วยดูน่ารักกว่าฉันอีกนะเนี่ย! ”
“ งั้นพวกเราก็มาทำให้มันดูดีกว่านี้กันเถอะ! ”
และเมื่อเวลาผ่านไปหลังจากนั้นประมาณ 10 นาที
“ โหหห~ ”
“ ดูดีดูน่ารักกว่าที่คิดไว้เยอะเลย~ ”
“ ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ย… ”
ถึงผมจะยังไม่เห็นหน้าตาตัวเองเพราะโดนสั่งให้หลับตาไว้ก็เถอะ แต่มันก็คงจะไม่ได้ดูแย่สินะ
“ เอาล่ะทีนี้นายก็ลืมตาได้แล้วล่ะ! ”
“ เข้าใจแล้วครับ ”
เมื่อผมค่อยๆลืมตาขึ้นและเห็นตัวเองในกระจก ผมแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“ นี่มัน… ตัวผมจริงๆหรอ? ”
“ ใช่แล้ว นี่คือตัวของนายในตอนนี้ยังไงล่ะ! ”
“ เปลี่ยนไปจนจำแทบไม่ได้เลยนะเนี่ย ”
“ ผิดจากตอนแรกลิบลับเลยล่ะนะ ”
ผมมองตัวเองในกระยกอย่างละเอียดว่ามีอะไรที่เปลี่ยนไปบ้าง ก็จะมี… ผมที่ยาวขึ้นเพราะใส่วิกผม ทรงผมตรงยาวและถักเปียบริเวณกลางหลัง ใบหน้าที่งดงามถูกเปิดเผย คิวที่ถูกวาดออกมาอย่างประณีต และตามมาด้วย…
“ คือ ผมต้องใส่ชุดแบบนี้จริงๆหรอครับ…? ”
“ แน่นอน เพราะมันมีไว้เพื่อการนี้ยังไงล่ะ! ”
“ ผมไม่ใส่ได้ไหมครับ ”
“ ไม่ได้หรอกนะ เพราะฉันอุตส่าห์ไปหาชุดนี้มาจากห้องเก็บของเลยนะ ”
“ แต่มันจะเหมาะกับผมจริงๆหรอครับ? ”
“ “ “ แน่นอนอยู่แล้ว!! ” ” ”
อึก! แบบนี้ผมก็ไม่ทางปฏิเสธได้น่ะสิ
“ งั้นผมจะใส่ก็แล้วกันนะครับ… ”
“ งั้นก็รีบๆเข้าล่ะ อีกครึ่งชั่วโมงก็จะเริ่มแสดงแล้วนะ ”
“ เวลาผ่านไปขนาดนี้แล้วหรอครับ!? ”
ผมรีบเข้าไปในห้องข้างๆเพื่อเปลี่ยนเป็นชุดที่ได้มา
“ ชุดแบบนี้มัน… น่าอายชะมัดเลย! ”
ถ้าเสร็จงานนี้เมื่อไหร่แกไม่รอดแน่มาซาโอะ! ฉันจะให้แกต้องชดใช้ด้วยการเลี้ยงของหวานกับเค้กในร้านแพงๆจนกว่าแกจะไม่มีเงินเหลือเลยสักเยน!
หลังจากผมเปลี่ยนชุดเสร็จ ผมก็ออกมาจากห้องและเห็นมาซาโอะกับคุณประธานชมรมคุยกันอยู่พวกผู้หญิงที่แต่งหน้าทำผมให้กับผมอยู่
“ แก มาซาโอะ! แกต้องชดใช้ในสิ่งที่แกทำด้วยการเลี้ยงเค้กกับของหวานให้ฉันด้วยเงินค่าขนมของแก! ”
ผมพุ่งเข้าไปหามาซาโอะทันทีที่ออกจากแต่งตัว
“ น่าๆ เข้าใจแล้วๆ ว่าแต่ชุดนั้นเหมาะกับนายดีนะ ว่างั้นไหม? ”
“ อืม! ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เหมาะมากเลยล่ะนะมัตสึบาระซัง! เปลี่ยนไปมากเลยล่ะ! ”
“ ระ เหรอ… ”
อ๊าาา… พอโดนชมในสภาพแบบนี้มันก็น่าอายพอตัวเลยเนี่ย!
“ ใช่ๆ นายน่ารักมากเลยล่ะมัตสึบาระคุง! ”
“ อาาา… หยุดชมผมได้แล้ว มันน่าอายนะ! ”
“ ว้าวว~! ตอนเขินก็น่ารักสุดๆไปเลย! ”
“ ใช่ๆ ฉันว่ามัตสึบาระคุงคงจะเกิดมาผิดเพศแล้วล่ะนะ ”
“ ผมก็บอกว่าให้หยุดยังไงล่ะ! แล้วผมก็เป็นผู้ชายด้วย! มันน่าอายเพราะฉะนั้นหยุดเถอะนะ! ขอร้องล่ะ! ”
ผมทนไม่ไหวแล้วนะกับเรื่องน่าอายแบบนี้น่ะ! ผมจะเอาคืนให้สาสมเลยคอยดู!
“ เอาล่ะๆ พอแค่นี้กันเถอะ จะได้เวลาขึ้นเวทีกันแล้วล่ะนะ ”
“ โอ๊ะ? เวลาขนาดนี้แล้วหรอเนี่ย… ”
“ ต้องขึ้นเวทีทั้งแบบนี้จริงๆสินะ… ”
“ แน่นอน! ไว้ครั้งหน้าถ้าอยากลองใส่ชุดแบบนี้อีกหรืออยากลองแต่งหญิงอีกรอบก็มาหาพวกเราได้เลยน้าา~ ”
จากนั้นพวกผมก็ออกมาจากห้องแต่งตัวนักแสดง
“ เอาล่ะ! ทุกคน~! รวมตัว! ได้เวลาขึ้นแสดงแล้ว! ”
“ ครับ/ค้าบ~/ค่า~/รับทราบ~ ”
“ เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม! ได้เวลาขึ้นแสดงแล้ว! ”
***************************
“ ทั้งหมดก็น่าจะประมาณนี้แหละส่วนที่เหลือผมไม่ขอเล่ารายละเอียดก็แล้วกัน ”
“ ฉันเข้าใจแล้วล่ะ แล้วเมื่อไหร่เราจะกลับกันสักทีล่ะ? ”
“ ขอโทษด้วยก็แล้วกันนะ… พวกเรากลับกันได้แล้วล่ะ ”
“ ฉันดีใจที่ได้รู้เรื่องของนายมากขึ้นนะ ”
อุเอโนะฮาระซังพูดพร้อมกับค้อมตัวมาข้างเล็กน้อยและมองมาทางผมแล้วยิ้มออกมา
“ ผมคงต้องแวะที่ร้านอาหารข้างทางก่อนที่จะกลับอพาร์ทเม้นท์ ”
“ หืม? ไม่ต้องหรอกนะ เดี๋ยววันนี้ฉันทำอาหารให้นายกินเอง ”
“ เอ๊ะ ”
“ งั้นเดี๋ยวพวกเราก็แวะที่ห้างสรรพสินค้าไม่ก็ร้านสะดวกซื้อก่อนกลับก็แล้วกัน ”
อุเอโนะฮาระซังเริ่มเดินนำหน้าผมบนทางกลับอพาร์ทเม้นท์
“ นี่ เดี๋ย— ”
“ นายแพ้อาหารอะไรไหม? ”
และเธอก็หันกลับมาถามผมโดยไม่ฟังที่ผมพูดเลย
“ ผมไม่แพ้อะไรหรอกนะ… ”
“ งั้นอาหารที่ชอบล่ะ? ”
“ ก็น่าจะพวกอาหารประเภทไข่ล่ะมั้ง? ”
“ เข้าใจแล้ว งั้นก็ไปซื้อไข่กันเถอะ ”
“ อะ อืม ”
และแล้วผมก็ได้แต่ตามน้ำไปเรื่อยๆจนกลับมาถึงอพาร์ทเม้นท์
***************************
แหมๆ ขอโทษด้วยนะครับพอดีว่าเมื่อวานติดธุระ(พาน้องสาวไปเที่ยว)กับติดงาน(ไพ่นกกระจอก&Ark) ก็เลยไม่ได้ลงตอนใหม่ให้เพราะฉะนั้นตอนต่อไปจะออกในวันพรุ่งนี้นะครับ!
ฝากเพจด้วยนะครับ : Facebook
สามารถสนับสนุนพวกผมได้ที่
: ธนาคารกสิกรไทย : 169-1-56504-8
: ทรูมันนี่วอลเล็ท : 085-564-7921
YOU MAY ALSO LIKE
![เกิดใหม่เป็นตัวเอกฮาเร็มทั้งที ขอไม่กินผัก! [NC 18+]](https://www.xn--72c5afc3e6a4acd3tpa.com/wp-content/uploads/2024/10/เกิดใหม่เป็นตัวเอกฮาเร็มทั้งที-ขอไม่กินผัก-NC-18-75x106.jpg)
