ฉันไปรบตามแผนการของน้องสาวจนได้เป็นพระราชาซะแล้ว เจ้าหญิงที่ถูกฉันจับบังคับทำเมียมองฉันด้วยความเคียดแค้น ฉันจะทำไงดีล่ะทีนี้? - ตอนที่ 10 ถูกท้าดวลซะแล้ว น้องจ๋า!

การอภิเษกสมรสของ แวน อาเรงส์ กับ เมดิน่า ไอดรัน ถูกประกาศอย่างเป็นทางการ

โดยปกติแล้วจะเป็นงานอภิเษกสมรสที่ยิ่งใหญ่สมฐานันดร แต่ครั้งนี้จะไม่เป็นเช่นนั้น

เหตุผลคือต้องการประหยัดงบประมาณ และประกาศโดยใช้ข้ออ้างว่า เป็นช่วงไว้อาลัยแก่เหยื่อที่สูญเสียจากการกดขี่ของราชวงศ์

การอภิเษกสมรสกับเมดิน่า สมาชิกราชวงศ์ไอดรันคนสุดท้ายที่ยังเหลืออยู่

เหมือนเป็นการประกาศว่าราชวงศ์ไอดรันได้ล่มสลายไปแล้วนั่นเอง

ขุนนางบางคนคิดที่จะฟื้นฟูอาณาจักรไอดรันอย่างลับๆ ได้สูญเสียเหตุผลในการต่อต้าน จึงยอมจำนน

ในเวลาเดียวกับการประกาศอภิเษกสมรส ก็ประกาศสถาปนาประเทศใหม่ด้วย

ชื่อของประเทศใหม่คือ “ราชอาณาจักรอาเรงส์” ตามที่หลายคนสนับสนุน แม้แวนจะลำบากใจก็ตาม

แน่นอนว่า ปฐมกษัตริย์องค์แรก คือ แวน อาเรงส์

อัศวินผู้เป็นพลังขับเคลื่อนกองทัพกบฏสู่การรัฐประหาร และได้รับการยกย่องว่าเป็นกษัตริย์ที่แข็งแกร่งที่สุด

 

 

————

 

 

“หวา!! แย่แล้ว ฉันถูกท้าดวล ทำยังไงดี น้องสาว!”

 

ในห้องทำงานของพระราชา เหมือนเช่นเคย แวนส่งเสียงร้องด้วยความลนลาน

ห้องทำงานนี้มีไว้สำหรับแวนในการปฏิบัติพระราชกรณียกิจในฐานะพระราชา แต่ผู้มีอำนาจอย่างแท้จริงคือโมอา น้องสาวของเขา

มีเพียงแวนและโมอา อยู่ในห้องที่สามารถเก็บเสียงได้

แม้แวนจะฟูมฟายอย่างน่าละอายก็ไม่มีใครได้ยิน

 

“โปรดใจเย็นไว้ก่อนท่านพี่ เราควรประเมินสถานการณ์ก่อน”

 

ขณะที่ลูบหัวพี่ชายที่ฟูมฟายด้วยความวิตกกังวล โมอาก็ยิ้มอย่างอบอุ่มเหมือนแม่ที่เอ็นดูลูกตามปกติของเธอ

ครั้งนี้สิ่งที่ทำให้แวนตื่นตระหนก คือ จดหมายที่ส่งมาถึงพระราชวัง

มันเป็นจดหมายจาก มาร์คกราฟ อุลเบลส์ ผู้ปกครองอาณาเขตทางชายแดนตะวันออก

เนื้อความในจดหมาย คือ มาร์คกราฟ อุลเบลส์ ขอแสดงความยินดีในการสถาปนาประเทศใหม่และการขึ้นครองบัลลังค์ของแวน

แต่ตอนท้ายของจดหมายกลับตรงข้ามกัน

โดยระบุว่า อาณาเขตชายแดนของ มาร์คกราฟ และดินแดนโดยรอบจะพิจารณาเพื่อขอแยกตัวเป็นอิสระจากอาณาจักรอาเรงส์

 

“ฉันรู้ดีว่าไม่เหมาะที่จะเป็นพระราชา เพราะฉันมันน่าสมเพช แม้แต่มาร์คกราฟ อุลเบลส์ ก็อยากจะตีจาก!”

 

“ท่านพี่ นั่นไม่ใช่ความจริง ในจดหมายระบุแค่ จะพิจารณา แต่ยังไม่ได้ตัดสินใจที่จะแยกตัวเป็นอิสระ”

 

หากพวกเขาอยากจะแยกตัวออกจากอาณาจักรอาเรงส์จริงๆ พวกเขาก็สามารถประกาศอิสรภาพได้ด้วยตนเองอยู่แล้ว

ไม่ว่าเราจะยินยอมหรือไม่ พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องมาขออนุมัติจากเราอย่างเป็นทางการ

 

“ดังนั้นเงื่อนไขของการไม่ประกาศอิสรภาพ คือ การท้าดวลงั้นเหรอ?”

 

“ใช่แล้ว”

 

นั่นคือเหตุผลที่แท้จริง

จดหมายระบุว่าจะพิจารณาขอแยกตัวเป็นอิสระ แต่จะพิจารณาใหม่หากแวนยอมรับการท้าดวล

หากแต่การท้าทายกษัตริย์ให้มาดวลกันถือเป็นการไม่ให้เกียรติอย่างยิ่ง

 

“แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่แปลกที่ข้อเสนอนี้จะมาจากชายคนนั้น มาร์คกราฟ อุลเบลส์”

 

มาร์คกราฟ อุลเบลส์ มีชื่อเสียงในหมู่นักรบด้านความแข็งแกร่งและกล้าหาญ ผู้ปกป้องชายแดนทางตะวันออก

เขาขับไล่ศัตรูที่มารุกรานหลายครั้งหลายครา ทำหน้าที่เป็นโล่ปกป้องราชวงศ์

ตระกูลของเขาได้ชื่อว่าเข้มแข็งและตรงไปตรงมา และมีแนวโน้มที่ชอบแก้ปัญหาด้วยการใช้กำลัง

เหตุผลในการท้าทายแวน อาจต้องการทดสอบว่า แวนคู่ควรกับการเป็นกษัตริย์หรือไม่

 

“หากคู่ต่อสู้คือ มาร์คกราฟ อุลเบลส์ ก็แก้ปัญหาได้ง่ายมาก แค่รับคำท้าอย่างตรงไปตรงมา เผชิญหน้าและดวลให้ชนะอย่างยุติธรรม”

 

มาร์คกราฟ อุลเบลส์ เกลียดความอยุติธรรม

คนอย่างเขาจะไม่ลอบสังหารแวนด้วยการแสร้งท้าดวล

 

“เอิ่ม….แค่ให้ฉันจะเอาชนะเขาก็พอเหรอ? มันง่ายไปรึเปล่า…”

 

“ง่าย….? ก็นะ นี่ล่ะท่านพี่ของฉัน”

 

ครั้งหนึ่ง มาร์คกราฟ อุลเบลส์ เคยได้ชื่อว่าเป็น “นักรบที่แข็งแกร่งที่สุด”

หากปัจจุบัน แวนคือ อัศวินผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด ถ้าในรุ่นก่อนก็คงเป็น มาร์คกราฟ อุลเบลส์ อย่างแน่นอน

วีรกรรมความกล้าหาญของเขาเป็นตำนานที่รู้จักกันไปอย่างกว้างขวาง และความแข็งแกร่งอันล้มหลามได้เผยแพร่ออกไปยังประเทศต่างๆ ด้วยความกลัวเกรง

 

“ต้องขอบคุณมาร์คกราฟ อุลเบลส์ ที่ไม่ลากกลุ่มอำนาจทางตะวันออก มาต่อต้านการรัฐประหารของพวกเรา”

 

“เอ่อ เขาก็ดูเป็นคนดีนะ”

 

“ใช่แล้ว ถ้าเป็นไปได้ น้องอยากจะได้เขามาอยู่ภายใต้อาณัติในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่”

 

“งั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน”

 

แวนตบหน้าอกรับด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม ผิดไปจากธรรมชาติของเขา

แม้ว่าแวนจะคิดเรื่องซับซ้อนไม่เก่ง แต่มีความเชี่ยวชาญทางด้านการต่อสู้

ถ้าแค่ใช้กำลังก็แก้ปัญหาได้โดยไม่ต้องใช้สมอง มันก็ง่ายนิดเดียว

 

“ฉันจะเอาชนะ มาร์คกราฟ อุลเบลส์ บางทีฉันจะต้องรีบไปทางตะวันออกทันที?”

 

“แต่ในจดหมายบอกว่า เขาจะเป็นฝ่ายมาที่เมืองหลวงใช่ไหม?”

 

“แบบนั้นไม่เหมาะเท่าไหร่ เพราะเขามีหน้าที่ปกป้องชายแดน”

 

แวนตอบอย่างเรียบง่ายสุด

โดยปกติแล้ว พระราชาจะไม่ออกจากพระราชวังไปยังดินแดนของข้าราชบริพาร

แน่นอนว่า พระราชาไอดรันก็ไม่เคยทำเช่นนั้นเลย

 

“ถ้าอยู่ที่นี่ ฉันก็จะว่าง หากน้องสาวกับเมดิน่าอยู่ที่นี่ ฉันก็คงไม่มีอะไรให้ทำ”

 

แม้แวนจะเก่งในการสู้รบ แต่เรื่องบริหารบ้านเมืองกลับไม่เอาไหน

เขาได้ทิ้งงานบริหารแผ่นดินไว้ให้กับน้องสาว และเมดิน่าที่ขึ้นเป็นมเหสีก็มาช่วยงานด้วยเช่นกัน

ทุกครั้งที่เมดิน่าพบแวน พอมองหน้าเขา เธอก็จะหน้าแดงก่ำเสมอ แต่เธอก็ขยันทำงานอย่างจริงจัง

 

“ฉันจะรีบไปแล้วรีบกลับ ไม่ต้องเป็นห่วง”

 

“โปรดระวังตัวด้วย น้องจะส่งจดหมายแจ้งไปว่า ท่านพี่กำลังไปเยือน ดังนั้นจงสนุกกับการดวลอย่างเต็มที่”

 

แวนมุ่งหน้าไปยังดินแดนทางตะวันออกอย่างสบายใจราวกับไปจ่ายตลาด

 

 

 

 

 

=================

 

จะแปลเฉพาะแนวฮาเร็มที่มี NTR และ zamaa เป็นความชอบส่วนตัวนะครับ ลงน้องแมวเท่านั้น ไม่ลงที่อื่น

เป็นกำลังใจให้กันได้ที่ กสิกร 606-2-07812-8 ทวิรวัฒน์