คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1275
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1275
กงกงก้าวออกไปข้างหน้าและตอบขึ้นด้วยความเคารพว่า “ท่านจักรพรรดิโฮ่วอี้ ชายผู้นี้มีชื่อว่าแดร์ริล เขามีความรู้ความสามารถเกี่ยวกับวิชาค่ายกล ข้ารู้ว่าฝ่าบาทกำลังมองหาผู้ที่มีความสามารถ ดังนั้นข้าจึงคิดว่าชายผู้นี้จะสามารถเป็นกำลังเสริมที่ยอดเยี่ยมของท่านได้!”
‘อะไรนะ? เขาคือจักรพรรดิโฮ่วอี้งั้นเหรอ?’
ร่างกายของแดร์ริลสั่นเทาขณะที่เขามองดูจักรพรรดิแห่งโมอาน่าเหนือด้วยจิตใจที่รู้สึกสับสนวุ่นวาย!
‘เมื่อครู่นี้กงกงเรียกเขาว่าจักรพรรดิโฮ่วอี้ใช่ไหม? เขาคือจักรพรรดิโฮ่วอี้ที่มีชื่อเสียงใช่หรือเปล่า?’
ถ้าหากว่าจักรพรรดิแห่งโมอาน่าเหนือคือโฮ่วอี้ ถ้าเช่นนั้น จักรพรรดินีที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องเป็นเทพธิดาฉางเอ๋อ!
ตามตำนานที่ถูกกล่าวเอาไว้ เทพธิดาฉางเอ๋อเป็นภรรยาของโฮ่วอี้
เมื่อได้เห็นพวกเขาอยู่ตรงหน้า แดร์ริลก็แทบจะไม่เชื่อสายตา!
ในเวลานั้น ภายในห้องโถงก็เกิดความโกลาหลขึ้นทันที!
“แดร์ริลผู้นั้นยังดูเด็กมาก แต่เขามีความรู้เกี่ยวกับวิชาค่ายกลได้ยังไง?”
“ถ้าหากว่าเขารู้วิชาค่ายกลตั้งแต่อายุยังน้อย แสดงว่าเขาจะต้องเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์อย่างแน่นอน!”
ข้าราชการทุกคนต่างก็มุ่งความสนใจไปที่แดร์ริลทันที!
ในเวลานั้น จักรพรรดิโฮ่วอี้มองดูแดร์ริลอย่างถี่ถ้วน จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “เจ้าชื่อดาร์ริล ดาร์บี้ใช่ไหม?”
เสียงของจักรพรรดิไม่ดังแต่ฟังดูมีอำนาจ!
“ครับ” แดร์ริลพยักหน้า
“เจ้ามีความรู้เกี่ยวกับวิชาค่ายกลอย่างนั้นเหรอ?” จักรพรรดิเอ่ยถาม
“เอ่อ…” แดร์ริลเกาหัวและตอบอย่างนอบน้อมว่า “ผมก็พอรู้อยู่บ้าง!”
จักรพรรดิโฮ่วอี้พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ถ้าเช่นนั้นเจ้ายินดีจะอยู่ที่นี่และช่วยงานข้าไหม?”
จักรพรรดิมองดูแดร์ริลอย่างมีความหวังขณะที่เขาเอ่ยถามเช่นนั้น ถึงแม้ว่าจักรพรรดิโฮ่วอี้จะมีอำนาจและแข็งแกร่ง แต่เขาก็ไม่ได้มีอำนาจในทุกด้าน เพราะว่าเขาไม่ชำนาญเรื่องของวิชาค่ายกล และในทวีปโมอาน่าก็มีผู้คนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มีความรู้เกี่ยวกับวิชาค่ายกล!
ดังนั้นในสายตาของจักรพรรดิโฮ่วอี้ เขาจึงเห็นว่าแดร์ริลเป็นพรสวรรค์ที่หายาก!
“เอ่อ…” แดร์ริลเกาหัวด้วยท่าทางที่ดูลังเล จากนั้นเขาก็ยิ้มและตอบขึ้นว่า “ได้โปรดยกโทษให้ผม แต่ผมเกรงว่าผมจะไม่สามารถตอบรับคำขอของท่านได้!”
ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนแดร์ริลจะไม่รู้สึกลังเลเลย เพราะคำเชิญของจักรพรรดิโฮ่วอี้ถือเป็นเกียรติที่สูงส่งสำหรับแดร์ริล เขาจะรู้สึกยินดีที่ได้ช่วยงานบุคคลที่มีชื่อเสียงเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม เขาได้ก่อตั้งสำนักประตูสุราลัยขึ้นมาและเขาก็เป็นประมุขสำนักประตูสุราลัย ดังนั้นเขาจะต้องกลับไปยังจักรวาลโลกเพื่อทำหน้าที่ของเขา และที่สำคัญไปกว่านั้น เดบร้า อีวอนน์ และคนอื่น ๆ ยังรอการกลับมาของเขาอยู่ แล้วเขาจะอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?
ทุกคนตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น!
บรรยากาศภายในห้องโถงเงียบลงทันใด ทุกสายตาจับจ้องไปที่แดร์ริลอย่างสับสน
‘เมื่อกี้เขาพูดว่าอะไรนะ? จักรพรรดิโฮ่วอี้ให้เกียรติเชิญเขาด้วยตัวเอง แต่เขากลับปฏิเสธคำขอของจักรพรรดิอย่างนั้นเหรอ?’
จักรพรรดิโฮ่วอี้เป็นบุคคลที่สูงส่งและมีอำนาจมากที่สุดในทวีปโมอาน่าเหนือ ไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธเขา!
ใบหน้าของจักรพรรดิโฮ่วอี้ซีดลงทันที เขารู้สึกเสียศักดิ์ศรีเมื่อได้ยินแดร์ริลปฏิเสธคำขอของเขาต่อหน้าเจ้าหน้าที่ทุกคน!
บรรยากาศภายในห้องโถงเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด
“เจ้าช่างกล้าหาญมากแดร์ริล!”
ในเวลานั้น กงกงเดินเข้ามาและต่อว่าเขาอย่างเดือดดาล “จักรพรรดิให้เกียรติกล่าวเชิญเจ้าด้วยตัวเอง แต่เจ้ากลับปฏิเสธคำขอของเขาเช่นนั้นได้ยังไง?”
กงกงแอบชำเลืองมองการแสดงออกของจักรพรรดิโฮ่วอี้ขณะที่เธอกล่าวเช่นนั้น เธออุตส่าห์ไม่ฆ่าแดร์ริลและพาเขามาที่นี่เพื่อให้จักรพรรดิได้เห็นความสามารถของเขา
ทว่าแดร์ริลกลับทำให้จักรพรรดิขุ่นเคือง! กงกงจึงรู้สึกวิตกกังวลขึ้นมาทันที
แดร์ริลไม่ใส่ใจคำพูดของกงกง
ในเวลานั้น แดร์ริลหันไปหาจักรพรรดิด้วย ใบหน้าที่มีรอยยิ้มอย่างมีเลศนัย จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “ฝ่าบาท ได้โปรดยกโทษให้ผมที่ผมพูดออกมาตรง ๆ เช่นนั้น ผมมาจากทวีปจักรวาลโลกและหลงเข้ามาที่นี่โดยบังเอิญ ดังนั้นผมจึงไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้”