คุณสามีแห่งชาติของฉัน - ตอนที่ 20 เกิดขึ้นอีกครั้ง
เฉียวอันห่าวปล่อยให้ลู่จินเหนียนทำตามที่ต้องการไปอย่างเงียบๆ เธอหันหน้าไปมองเขาโดยไม่รู้ตัวและเห็นว่าเขามีสีหน้างุนงง เขาต้องคิดว่าเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นแค่ความฝันสินะ!
ความทรงจำจากสามเดือนที่แล้วได้ฉายเข้ามาในความคิดของเฉียวอันห่าวอีกครั้ง ในเวลานั้นเหตุการณ์ได้เกิดขึ้นเมื่อลู่จินเหนียนไม่ได้อยู่ในสภาพจิตใจที่พร้อม และมีสติ ซึ่งเหมือนกับตอนนี้ และเมื่อเขาตื่นขึ้นมาเขาก็โกรธมากจนอยากบีบคอเธอให้ตาย
ความหนาวสั่นวิ่งผ่านกระดูกสันหลังของเฉียวอันห่าว เธอเอื้อมมือไปข้างหน้าเพื่อผลักลู่จินเหนียนออกไปโดยสัญชาตญาณ
ลู่จินเหนียนขมวดคิ้ว เขาจับมือเธอไว้ และบังคับให้เธอนิ่ง
เฉียวอันห่าวพยายามอย่างเต็มที่ที่จะดึงออก แต่ก็ยังไม่สามารถหลุดพ้นได้ ในที่สุดเมื่อเธอเหนื่อยเกินกว่าจะขยับเธอก็หยุดยอมแพ้
เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สนใจที่จะนอนกับเธอ แต่พิษไข้ต้องทำให้ความคิดของเขาขุ่นมัวแน่ๆ เพราะเขาดึงเธอเข้ามาใกล้
ถ้าเขาพบว่าเกิดสิ่งเดียวกันกับเหตุการณ์เมื่อสามเดือนก่อนอีกครั้ง …
เฉียวอันห่าวหยุดความคิดของเธอไม่กล้าที่จะคิดถึงเหตุการณ์นั้นต่อไป เธอขบริมฝีปากเล็กน้อยและปล่อยให้ลู่จินเหนียนมีเสรีภาพที่จะทำทุกอย่างที่ต้องการ
…
เมื่อพึงพอใจแล้ว ลู่จินเหนียนดึงเฉียวอันห่าวเข้ามาในอ้อมแขนของเขาก่อนจะล้มลงสู่ห้วงนิทรา
เฉียวอันห่าวเหนื่อยมาก แต่เธอก็ไม่สามารถหลับได้ เธอรอให้สติของเธอกลับคืนมา และความคิดแรกของเธอคือการออกจากอ้อมแขนของลู่จินเหนียน
แม้ว่าเธอจะโหยหาอ้อมกอดของเขาอย่างสุดซึ้ง และอยากจะอยู่แบบนี้ไปอีกนานกว่านี้สักหน่อย แต่เธอก็รู้ดีว่าที่ตรงนี้มันไม่ได้เป็นของเธอ แขนของเขาไม่ใช่ของเธอ ตอนนี้เขาเต็มใจที่จะกอดเธอเพราะพิษไข้ที่ทำให้ความคิดของเขาขุ่นมัว
ทุกอย่างมันเป็นความผิดพลาดทั้งหมด
ขณะที่เฉียวอันห่าวกำลังจะนำแขนของลู่จินเหนียนออกจากเอวของเธอ ดวงตาของเธอก็มองเห็นโทรศัพท์ เธอลังเลเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมมือไป เปิดแอปกล้องถ่ายรูป และเธอก็ถ่ายรูป
ในภาพนั้นเธออยู่ในอ้อมแขนของเขา และเขาก็หลับสนิท
ถึงเขาจะกอดเธอ แต่มันก็ไม่ใช่ความตั้งใจที่แท้จริงของเขา ถึงกระนั้นเธอก็ยังปรารถนาที่จะอยู่แบบนั้น
ด้วยรูปถ่ายนี้ เธอจะสามารถชื่นชมเขาเป็นการส่วนตัวด้วยความเพลิดเพลินเวลาที่นึกถึงช่วงเวลานี้ได้ และโน้มน้าวความคิดตัวเองว่าบางทีเขาอาจจะอยากหลับไปพร้อมกับเธอในอ้อมแขนของเขาก็ได้