คุณคนเดียวเท่านั้น - ตอนที่ 40 หลักฐานการหย่าร้าง

เป็นลมหายของผู้ชายที่คุ้นเคย ถึงแม้ซ่งอีนั่วจะเห็นหน้าของเขาไม่ชัด แต่ก็เดาแล้วว่าเป็นใคร เธอหลบหน้าอย่างสิ้นหวังไม่รู้ว่าเมื่อไร จู่ๆเธอเปลี่ยนจากความคาดหวังที่จะได้สัมผัสเขาก็กลายเป็นรังเกียจสัมผัสของเขา

หลังของเธอพิงกับเสา และเขาถูกล็อคไว้ในอ้อมแขนของเขาอย่างแรง เขาจูบไปที่ริมฝีปากของเธอ จูบอย่างเย่อหยิ่ง มีความรู้สึกเจ็บปวดที่ริมฝีปาก แต่มันก็ไม่ได้เจ็บปวดไปกว่าความเจ็บปวดในใจของเธอ

ในหัวที่เขาคิดคือพวกเขามีบ้านและเตียงใหม่หลังจากแต่งงาน เขาและผู้หญิงคนนั้นทะเลาะกันอย่างดุเดือด ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นกลายเป็นซ่งจื่อจิงในที่สุด เพียงแค่คิดว่าริมฝีปากของเขาจูบไปที่เธอ เขาที่เคยจับมือเธอ เธอก็รู้สึกคลื่นไส้

เห็นว่าเขายื่นลิ้นออก ซ่งอีนั่วแค่เห็นก็รู้สึกทนไม่ไหว ใช้แรงทั้งหมดที่มีแล้วผลัดเขาออก

ถังโย่วหนานถูกเธอผลักถอยออกไปสองสามก้าว ตัวของเขามีแต่กลิ่นเหล้า เห็นซงอีนั่วที่งอตัวเพราะเจ็บท้อง จู่ๆหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความเศร้า เขายืนนิ่งเหมือนกับสูญเสียคน

5ปีที่ผ่าน เธอสร้างความร้าวฉานในใจของเขาและในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะก้าวข้ามมัน แต่สุดท้ายเขาก็พ่ายให้กับตัวเองเมื่อเขาอยากอยู่กับเธอ ตอนนั้นเองที่เธอสร้างกำแพงกั้นเขาไว้ในใจ

พวกเขาจะปล่อยให้มันพลาดแบบนี้เหรอ?

จู่ๆซ่งอันั่วก็ร้องไห้ออกมา เธอค่อยๆนั่งลงไป และเอามือมาปิดหน้าปิดตาที่กำลังร้องไห้ ก่อนหน้านี้ไม่ว่าเธอจะเต็มใจหรือไม่เต็มใจมากแค่ไหน พวกเขาจะกลับไปสู่ความพ่ายแพ้เหมือนเมื่อห้าปีก่อน

เธอลุกขึ้นมา แล้วเช็ดน้ำตาทิ้งและพูดอย่างหนักแน่นว่า: “โย่วหนาน ยังไงพวกเราก็กลับไปไม่ได้แล้ว เช็นชื่อซะ”

ถังโย่วหนานขาของเราก็ออ่นแรงลงจากนั้นก็ถอยหลังไปไม่กี่ก้าว “ไม่ ยังไงฉันก็จะไม่ยอมเซ็น หัวใจของคุณตายไปแล้วหรอ”

“โย่วหนาน ถ้าหากว่าคุณไม่ยอมเซ็น งั้นเราคงต้องไปเจอกันที่ศาลแล้วแหละ ถ้าเกิดว่าเป็นคดีขึ้นมา ยังไงเราก็ไม่ได้มีเซ็กส์ด้วยกันมา5ปีแล้ว ยังไงศาลก็ต้องตัดสินให้แยกทางกัน” ซ่งอีนั่วค่อยๆใจเย็นลง แล้วมองไปที่เขา หัวใจที่อ้างว้าง สิ่งที่เธอที่นึกถึงเรื่องในอดีต มันทำให้เป็นหลักฐานสำคัญที่จะทำให้พวกเขาหย่าแล้วแยกทางกันได้ ชีวิตนี้มันตลกมามากพอแล้ว

“ซ่งอีนั่ว เธออยากตายงั้นเหรอ!” ถังโย่วหนานเขารู้สึกหงุดหงิดมากจนเสียสติ เขาโกรธมากจนอย่าจะฉีกผู้หญิงคนนี้เป็นชิ้นๆ

ซ่งอีนั่วเธออ่อนล้าทั้งร่างกายและจิตใจ เธอหันหลังแล้วเดินกลับเข้าไปในอาคาร ถังโย่วหนานไม่มีวันเข้าใจ การที่รักเขามาตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอต้องอดทนอะไรบ้าง เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่รอด เธอต้องการที่หย่าร้างและเริ่มต้นชีวิตใหม่

ซ่งอีนั่วกลับเข้ามาที่ออฟฟิศ บรรยากาศในออฟฟิศก็แปลกๆ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร แล้วก็เดินเข้าห้องไปที่ห้องทำงาน วางกระเป๋าลงบนโต๊ะ มีหนังสือพิมพ์ที่วางอยู่บนโต๊ะและพาดหัวในหนังสือพิมพ์เด่นชัดมาก

“กำลังจะมีข่าวภรรยาของถังเชาเจียวไปที่แผนกสูตินรีเวชในช่วงดึก”

ซ่งอีนั่วอึ้งไปสักพัก เธอมองไปที่รูปถ่าย ในรูปเห็นว่าถังโย่วหนานดูแลเธออย่างดีและค่อยๆประคองเธอเข้าไปแผนกสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา ผู้หญิงคนนั้นสวมหมวกแก๊ปและถ่ายได้เฉพาะด้านหลังของเธอ

แม้ว่าจะกลายเป็นขี้เถ้า ซ่งอีนั่วก็จำได้ ผู้หญิงในรูปเป็นซ่งจื่อจิง เธอรู้สึกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่บันได เรื่องที่ถังโย่วหนานทำกับเธอมันช่างตลกจริงๆ เขาแปลกจริงๆ เธอเกือบจะคิดว่าตัวเองสำคัญสำหรับเขามากจริงๆ

ในเวลาเดียวกัน เสิ่นฉวนชี ก็มีหนังสือพิมพ์ฉบับที่เหมือนกันวางอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา

เสิ่นฉวนชียืนอยู่ที่หน้าต่าง มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เขาก็หันไปแล้วพบว่าเป็นซ่งจื่อจิงที่กำลังผลัดประตูแล้วเดินเข้ามา เธอถือกระเป๋า Givenchy รุ่นล่าสุด เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม “ฉวนชี คุณกลับมาเมื่อไหร่?”

ซ่งจื่อจิงยังคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เสิ่นฉวนชีกำลังจะคุยกับผู้จัดการ แต่เขาก็วางสายซะก่อนหลังจากคุยไปกันได้ครึ่งหนึ่ง เธอโทรมาอีกครั้งแต่ก็ปิดเครื่องไปแล้ว ไม่ได้ซื้อเครื่องประดับชุดนั้นและเธอกังวลอยู่สองวัน

เมื่อคืนถังโย่วหนานพาเธอไปตรวจร่างกาย เธอพูดถึงเขา แต่เขาก็กลับเอาแต่เหม่อลอย ไม่สนใจเธอ เธอไม่กล้าที่จะเร่งเขาดังนั้นเธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหยุด

เมื่อกี้เธอได้ยินเหล่าหวังโทรหาคนรับใช้ เสิ่นฉวนชีก็กลับไปที่บริษัทแล้ว เตรียมอาหารสำหรับกลางคืนไว้ให้เขา เธอลองมาดู แต่ไม่คิดว่าเขาจะอยู่จริงๆ

“ตอนที่ลงจากเครื่อง เธอมาหาฉันมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” เสิ่นฉวนชีพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบ

ซ่งจื่อจิงวางกระเป๋าลงบนโซฟา จากนั้นค่อยๆเดินไปข้างเขา เอื้อมแขนไปจับที่มือเขา “คุณไปทำธุระมาสองวัน ฉันคิดถึงคุณ เมื่อกี้ผ่านมา ก็เลยว่าแวะเข้ามาหาคุณหน่อย”

เสิ่นฉวนชีดึงแขนของเธอออก เขาเดินไปที่โต๊ะทำงานแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ ฉันไม่ว่าง เธอกลับไปก่อน เดี๋ยวคืนนี้เราไปกินข้าวกัน

ซ่งจื่อจิงชินกับความเฉยชาของเขาแล้ว จึงไม่ได้สนใจอะไร เพราะยังไงเธอก็หวังแค่เงินของเขา เธอออกไป กะจะทำตัวเหมือนเด็ก แต่เธอเห็นหนังสือพิมพ์ที่วางอยู่บนโต๊ะ ข่าวในหนังสือพิมพ์ทำเธอสะดุด จู่ๆใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเต็มไปด้วยความตกใจ