คุณคนเดียวเท่านั้น - ตอนที่ 22 เพียงเพราะฉันชอบคุณ

ซ่งอีนั่วตะลึงไปชั่วขณะ มองใบหน้านิ่งๆอันหล่อเหล่าของเขา ไม่คาดคิดเลยว่าเขาจะยอมอย่างง่ายดายแบบนี้ เธอคิดว่าเขาคงจะยื้อต่อไปอีกสักหน่อย ในเมื่อเมื่อกี้…… เมื่อตระหนักได้ถึงความคิดของตัวเอง ซ่งอีนั่วก็ส่ายหัวทันที เพื่อกำจัดความคิดประหลาดของเธอให้ออกไป

คนขับรถขับเบนท์ลีย์คอนติเนนตัลสีขาว Arctica มาจอด ภายใต้แสงไฟรถคันนั้นช่างดูหรูหราโดดเด่นมาก เสิ่นฉวนชีเปิดประตูรถด้านหลังออกแล้วหยิบกระเป๋าของเธอออกมาจากนั้นก็ยื่นให้กับเธอ

ซ่งอีนั่วรีบก้าวไปข้างหน้า ในตอนที่รับกระเป๋านั้น นิ้วมือของเสิ่นฉวนชีก็แตะเข้าที่ฝ่ามือของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ ดวงตาสุดคมเข้มของเสิ่นฉวนชีหรี่ลงเล็กน้อย จ้องเธอโดยไม่พูดอะไรเลยและไม่ได้เอานิ้วออกจากฝ่ามือเธอในทันที

ซ่งอีนั่วมองไปที่นิ้วเรียวยาวของเขาที่แตะอยู่บนฝ่ามือของเธอ พอเธอตั้งสติได้เธอของรีบดึงมือกลับอย่างรวดเร็ว ทำให้กระเป๋าในมือร่วงลงพื้น " ป๊อป " – เสียงตกลงพื้น ทันใดนั้นเธอก็คิดบางอย่างขึ้นได้ เธอรีบนั่งยองๆเพื่อหยิบกระเป๋าแล้วเปิดออกดูว่าของข้างในมีอะไรตกแตกรึป่าว

เสิ่นฉวนชีขมวดคิ้ว มองดูเธอที่เปิดกระเป๋าด้วยความกระวนกระวาย โล่งอกไปทีเมื่อเห็นว่ากล่องสีน้ำเงินกำมะหยี่ยังอยู่ในสภาพเดิม ในใจของเขาเหมือนโดนก้อนหินก้อนใหญ่ทับไว้และท่าทีการแสดงออกของเขาก็เย็นลงทันที

เมื่อซ่งอีนั่วยืนขึ้นแล้ว กำลังจะขอบคุณเขา รถเบนท์ลีย์คอนติเนนตัลสีขาวก็ขับออกไปอย่างรวดเร็วเหลือไว้เพียงไอเสียจากรถคันนั้น จนเธอสำลักและไอออกมา เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองอีกครั้งรถเบนท์ลีย์คอนติเนนตัลสีขาวก็ได้หายวับไปกับตา

รถแท็กซี่หยุดจอดหน้าหมู่บ้าน ซ่งอีนั่วจ่ายค่ารถแล้วเปิดประตูลงจากรถ จากนั้นรีบเดินเข้าชุมชนอย่างรวดเร็ว

ด้านหลังเธอมีรถเบนท์ลีย์คอนติเนนตัลสีขาวจอดอยู่ริมถนน ลดประตูหน้าต่างลง เผยให้เห็นใบหน้าอันหล่อเหล่าไร้ที่ติ เสิ่นฉวนชีจุดบุหรี่แล้วดูดไปครั้งหนึ่ง ควันฟุ้งกระจายเต็มไปหมด เขาเอียงหัวแล้วมองไปที่หน้าประตูชุมชนโดยไม่ขยับตัวเลยเป็นเวลานานมาก

ซ่งอีนั่วเดินไปถึงข้างล่างตึกของบ้านตัวเอง พึ่งจะหยิบกุญแจออกมากำลังจะเปิดประตู ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงที่เย็นชาดังมาจากข้างหลัง " ดึกขนาดนี้พึ่งจะกลับบ้าน ไปมั่วที่ไหนมา? "

ซ่งอีนั่วหันหลังกลับไปมอง ก็สังเกตเห็นเงาของคนร่างสูงที่อยู่หลังต้นปาล์ม ถังโยว่หนานค่อยๆเดินเข้ามาหาเธอจากเงามืดๆสู่ไฟที่สว่างราวกับว่าเป็นของที่ตกลงมาจากฟ้า

เมื่อเธอเห็นเขาก็คิดถึงเรื่องที่เขาพูดเมื่อตอนค่ำที่อยู่บ้านตระกูลซ่ง ใจของเธอกระตุกวูบ เธอหันหลังแล้วเอากุญแจไขประตูแล้วกำลังจะเดินเข้าไป

เธอได้กลิ่นฉุนรุนแรงผสมกับกลิ่นน้ำหอมผู้หญิงลอยมา ทำให้เธอขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว เพียงชั่ววินาที ข้อมือของเธอถูกคว้าเอาไว้ หลังของเธอกระแทกเข้ากับลูกบิดประตู เธอรู้สึกเจ็บมากจนเหงื่อเย็นๆไหลออกมา

"ฉันถามเธอไม่ได้ยินหรอหูหนวกรึยังไง? "ถังโยว่หนานมองเธอด้วยสายตาคาดคั้น มือข้างหนึ่งของเขาจับอยู่ที่ไหล่ของเธอส่วนอีกข้างก็โอบอยู่ที่เอวของเธอ

ซ่งอีนั่วผลักเขาออกด้วยความโกรธ " ถังโยว่หนาน ฉันไปไหนมา แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วย? นายดูแลตัวเองให้ดีก่อนเถอะ อ้อแล้วก็ ขอร้องเถอะถ้านายจะแอบกินก็เช็ดปากให้สะอาด อย่ามาทำให้ฉันขยะแขยง"

ถังโยว่หนานโกรธมากคนหน้าบูดหน้าเบี้ยวไปหมด เธอกล้าด่าว่าเขาน่าขยะแขยงงั้นหรอ? " ซ่งอีนั่ว เธออยากตายใช่มั้ย? ถึงฉันจะสกปรกยังไงก็สะอาดกว่าเธอก็แล้วกัน "

" เพี๊ยะ " ซ่งอีนั่วมองไปที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของถังโยว่หนานภายใต้แสงไฟ รอยนิ้วมือทั้งห้าแดงชัดเจนมากบนหน้าของเขา เธอสั่นไปทั้งตัวไม่ใช่เพราะกลัวแต่เพราะเธอโกรธมาก

" ถังโยว่หนาน ห้าปีแล้ว นายมีสิทธิ์อะไรที่จะมาดูถูกฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า?"ซ่งอีนั่วตาแดงเล็กน้อย " จะให้พูดก็พูดเหอะเพียงเพราะฉันชอบนายเฉยๆหรอกนะ ถ้าความชอบของฉันมันหายไปแล้ว ถังโยว่หนาน สำหรับฉันแล้วนายมันก็ไม่มีอะไรดีเลย! "