"คุณไม่รู้เลยหรือไงว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ตอนนี้คุณกำลังจะถูกไล่ออกจากวงการบันเทิงแล้ว … " ผู้จัดการส่วนตัวของหมิงเยี่ยนเฟยพูด เมื่อมองไปที่เซี่ยอันหราน ที่รู้สึกพูดไม่ออก หันศีรษะมองไปที่หมิงเยี่ยนเฟย และพูดกับเขาอย่างเงียบ ๆ ว่า "มิน่าล่ะนายถึงชอบเธอ เพราะเธอดูโง่นี่เอง"

ผู้จัดการส่วนตัวพึมพำในใจ โง่จนดูไร้เดียงสาไปเลย

“ก็โง่อยู่นะ” หมิงเยี่ยนเฟยมองไปที่เซี่ยอันหรานด้วยสายตาอ่อนโยนและกล่าวด้วยรอยยิ้มอ่อน ๆ

หมิงเยี่ยนเฟยไม่เคยเห็นผู้หญิงแบบเซี่ยอันหรานมาก่อน เธอดูเป็นคนฉลาดเล็กน้อยเมื่อต้องเผชิญกับไป๋อวี๋ซิน เธอจะไม่ยอมแพ้เลย แต่บางครั้งเธอก็ดูโง่เง่ามากเมื่อเห็นคนอื่นเจ็บปวดเพราะเธอ เธอจะตื่นตระหนกจนแทบไม่สนใจอนาคตของตัวเอง

เซี่ยอันหรานรู้สึกกระวนกระวายใจ เวลานี้เมื่อเธอได้ยินหมิงเยี่ยนเฟยและผู้จัดการส่วนตัวของเขาพูดเรื่องโง่หรือไม่โง่ เธอก็ไม่ตอบสนอง เธอไม่สนใจแม้แต่จะโกรธ และพูดว่า "เอ่อ แขนของหมิงเยี่ยนเฟยจะส่งผลกระทบต่องานของเขาไหมถ้าเขาบาดเจ็บ”

ผู้จัดการส่วนตัวของหมิงเยี่ยนเฟยคิดว่าเซี่ยอันหรานกังวลมาก และเขาก็ทนไม่ได้ เขาอยากจะบอกว่า “ไม่เป็นไร” แต่หมิงเยี่ยนเฟยขมวดคิ้วและถอนหายใจ “จะไม่ส่งผลกระทบต่อได้ไงล่ะ ? ไม่ว่าจะหนังหรือหนังฮอลลีวูดก็ถ่ายไม่ได้ทั้งหมด อันหราน คุณรู้สึกผิดไหม ?”

เซี่ยอันหรานขมวดคิ้ว ขยี้ตาและพยักหน้าอย่างรู้สึกผิด "ฉันรู้สึกผิดค่ะ"

หมิงเยี่ยนเฟยมองไปที่เซี่ยอันหราน ปากของเขาโค้งงอเล็กน้อย "ตอนนี้ผมมีวิธีแก้ปัญหาแขนที่ได้รับบาดเจ็บ ผมไม่สามารถเดินทางต่อตามกำหนดการได้ ตอนนี้คุณกำลังถูกแฟน ๆ ของผมโจมตีอีกครั้ง หากพวกเราเข้าร่วมในรายการเรียลลิตี้ ไม่เพียงแต่เติมเต็มช่องว่างของผมเท่านั้น แต่ยังทำให้แฟน ๆ ได้เห็นความสัมพันธ์ที่ดีของเรา ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราด้วย อืม ผมได้ยินมาว่ามีรายการโรแมนติกของดาราที่โด่งดังมากเมื่อเร็ว ๆ นี้นะ "

เมื่อผู้จัดการส่วนตัวเห็นว่าหมิงเยี่ยนเฟยขยิบตาให้เขา เขาก็พยักหน้าทันทีและพูดว่า "ใช่เรตติ้งดีมาก ฉันได้ยินมาว่ามันเรียกว่า 'คู่ธรรมชาติ' และได้เชิญดารามาหลายคู่แล้ว นายเองก็เคยได้รับเชิญมาก่อน แต่นายสละสิทธิ์เพราะนายไม่มีคู่ผู้หญิงที่เหมาะสมอั นที่จริงเป็นการดีที่จะมีส่วนร่วมในรายการเรียลลิตี้ประเภทนี้ ซึ่งจะช่วยให้นายใกล้ชิดกับผู้ชมมากขึ้นและทำให้ศิลปินมีส่วนร่วมมากขึ้น”

"อ่า … มีประโยชน์มากมายเหลือเกิน" หมิงเยี่ยนเฟยดูเหมือนจะรู้ว่ารายการเรียลลิตี้สามารถนำประโยชน์มาให้เขามากเพียงใด พลางถอนหายใจเป็นเวลานานแล้วพยักหน้าให้ผู้จัดการส่วนตัว "ถ้าเป็นแบบนั้นก็ไปติดต่อเลย "

"แต่รายการเรียลลิตี้ความรักจะไม่แพร่กระจายไปในวงกว้างกว่านี้เหรอคะ ? … " เซี่ยอันหราน ขมวดคิ้ว เธอไม่เคยเข้าร่วมในรายการเรียลลิตี้โชว์มาก่อนในชาติที่แล้ว เธอไม่คุ้นเคย แต่เซี่ยอันหรา เคยได้ยินเรื่องการถ่ายทำรายการเรียลลิตี้โชว์และต้องใช้เวลายี่สิบสี่ชั่วโมงในการติดตามซึ่งทำให้เซี่ยอันหรานค่อนข้างกลัว

"ปัญหาตอนนี้ไม่ใช่เรื่องอื้อฉาวระหว่างคุณกับผม แต่เป็นปัญหาที่คุณจงใจหลอกและทำร้ายผม หากเราเข้าร่วมในการแสดงนี้สิ่งเหล่านี้จะกลายเป็นการอุ่นเครื่องของการแสดงและจะส่งผลเสียใด ๆ ต่อคุณ" หมิงเยี่ยนเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“แต่ถ้าอย่างนั้นจะทำให้ชีวิตส่วนตัวดาราดังอย่างกลายเป็นเรื่องสาธารณะหรือเปล่าคะ” เซี่ยอันหรานขมวดคิ้ว เธอไม่ต้องการลากหมิงเยี่ยนเฟย งมาเพราะเหตุผลของเธอเอง

เมื่อหมิงเยี่ยนเฟยได้ยินเซี่ยอันหรานพูดเช่นนี้ เขาก็ยกปากขึ้นเล็กน้อยและมองไปที่เซี่ยอันหรานอย่างนุ่มนวล "สำหรับผมมันเพิ่มการเปิดเผย แม้ว่าตอนนี้ผมจะถูกเรียกว่า 'ดาราดัง' นอกจากนี้ยังเป็นการประชาสัมพันธ์ที่ดีสำหรับภาพยนตร์เรื่อง "จิ้งจอกหยก" ที่เราแสดงร่วมกันด้วยนะ "

“แต่ฉัน …” เซี่ยอันหรานขมวดคิ้วอย่างไม่เต็มใจ เธอชอบการแสดงและสามารถตกหลุมรักคนอื่น ๆ ในละครได้ แต่เมื่อเขาปรากฏตัวในรายการในฐานะของตัวเอง เซี่ยอันหราน ไม่รู้ว่าควรทำตัวอย่างไร เซี่ยอันหรานจะรู้สึกสับสนว่าความรักในการแสดงเป็นของจริงหรือของปลอม

"แต่คุณทำให้ผมเป็นแบบนี้" หมิงเยี่ยนเฟยขมวดคิ้วและยกแขนที่บาดเจ็บด้วยความเจ็บปวด "ถ้าไม่เพราะผมช่วยคุณ ผมจะบาดเจ็บได้ยังไง โอ๊ย … เป็นคนดีนี่ยากจริงๆ เลย ทำคุณบูชาโทษโปรดสัตว์ได้บาปแท้ๆ … ไร้ความหมายจริงๆ … "

"ฉัน ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นค่ะ" เซี่ยอันหรานรีบโบกมือ "ฉันก็แค่กังวัลเรื่องคุณสมบัติของฉัน … "

"ในเมื่อคุณอันหรานตกลงแล้วก็ได้โปรดติดต่อโอวหยางเชี่ยนหรงด้วยนะ จากนั้นติดต่อทีมงานรายการเพื่อลงนามในสัญญาสำหรับทีมงานในการถ่ายทำของ คุณอันหราน พวกเขาไม่ควรปฏิเสธเพราะเป็นเพราะการทำงานที่ไม่เหมาะสม เราประสบอุบัติเหตุ พวกเขาควรช่วยคุณอันหรานประสานงานที่เกิดเหตุ "หมิงเยี่ยนเฟยพลาางหาวและล้มตัวลงนอน หลังจากพูดจบ" ฉันรู้สึกเหนื่อยแล้ว … "

เซี่ยอันหรานขมวดคิ้วและมองไปที่หมิงเยี่ยนเฟย โดยคิดว่าจะปฏิเสธเขาได้อย่างไร แต่หมิงเยี่ยนเฟยพูดขนาดนี้แล้ว ถ้าเธอไม่รับปาก เธอจะเหมือนหมาป่าตาขาวอกตัญญู อย่างไรก็ตามหมิงเยี่ยนเฟยได้รับบาดเจ็บเพราะเขาช่วยเธอไว้ ถ้าไม่ใช่เพื่อช่วยเธอ หมิงเยี่ยนเฟยก็จะเป็นดาราดังและเขาไม่ต้องร่วมรายการเรียลลิตี้ทีวี

เซี่ยอันหรานกัดริมฝีปากล่างของเธอ พลางขมวดคิ้วและยืนทำอะไรไม่ถูกที่มุมห้อง

หมิงเยี่ยนเฟยเงยหน้าขึ้นมองเซี่ยอันหราน และเลิกคิ้วด้วยรอยยิ้ม "คุณอันหราน ผมบอกว่าผมเหนื่อย คุณช่วยนวดขาผมหน่อยได้ไหม "

เมื่อเซี่ยอันหรานได้ยินคำขอของหมิงเยี่ยนเฟย ดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง "ผู้ชายกับผู้หญิงต่างกันนะคะ … "

หมิงเยี่ยนเฟยส่ายหัวทันทีเมื่อได้ยินเซี่ยอันหรานพูด “หัวใจของมนุษย์ ทำไมถึงเฉยเมยเช่นนี้ ในฐานะผู้ช่วยชีวิต ผมขอเพียงไม่กี่ครั้ง แต่ถูกปฏิเสธตลอดเวลา ”

เซี่ยอันหรานได้ยินว่าหมิงเยี่ยนเฟยขนานนามเธอว่า "เนรคุณ" และกล่าวทันที "ยังมีผู้จัดการส่วนตัวนี่คะ … "

เซี่ยอันหรานพูดและหันไปมองผู้จัดการส่วนตัวของหมิงเยี่ยนเฟย อยู่ๆ ผู้จัดการส่วนตัวก็รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาทันทีและกระซิบกับโทรศัพท์ "อ้อ … คุณเป็นนักข่าวจากสตาร์เอ็นเตอร์เทนเม้นต์เหรอครับ อ้อ ใช่ เยี่ยนเฟยของเราบาดเจ็บที่ขา ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ… "

ในขณะที่พูดคุย ผู้จัดการส่วนตัวของหมิงเยี่ยนเฟยก็เดินออกจากห้องพักไป ราวกับว่าเขาไม่เห็นดวงตาของเซี่ยอันหรานที่ร้องขอความช่วยเหลือ

เซี่ยอันหรานเฝ้าดูผู้จัดการส่วนตัวของหมิงเยี่ยนเฟยเดินออกไป และทำได้เพียงเดินไปที่เตียงของหมิงเยี่ยนเฟยอย่างช้าๆ ช่วยหมิงเยี่ยนเฟยคลุมผ้าห่ม จากนั้นค่อยๆ กดขาของหมิงเยี่ยนเฟยผ่านผ้าห่ม

หมิงเยี่ยนเฟยมองไปที่ริมฝีปากของเซี่ยอันหรานที่ความไม่เต็มใจ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างพอใจ เซี่ยอันหรานกดขาของหมิงเยี่ยนเฟย ว้สักพักและพบว่ากล้ามเนื้อขาของหมิงเยี่ยนเฟยเริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ เธอขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้และพึมพำเสียงเบา "นี่ … เกิดอะไรขึ้นกับคุณน่ะ ได้พักผ่อนบ้างหรือเปล่า ?”

ใบหน้าของหมิงเยี่ยนเฟยที่มีรอยยิ้มพอใจ ในตอนนี้ก็กลายเป็นเขินอาย เขากระแอมเบาๆ พลางหดขา ปกปิดปฏิกิริยาทางร่างกายที่น่าอับอาย ยื่นมือที่ไม่ได้รับบาดเจ็บออกมาและชี้ไปที่ถ้วยบนโต๊ะ "ผม ผมจะทำอะไรได้ล่ะ นี่คุณมาเทน้ำสักแก้วให้ผู้มีพระคุณหน่อยสิ”

เซี่ยอันหรานขมวดคิ้วและพยักหน้า จากนั้นก็ลุกขึ้นไปรินน้ำร้อนที่อยู่ข้างๆ โต๊ะทันที แม้ว่า เซี่ยอันหรานจะรู้เรื่องความต่างระหว่างชายและหญิง แต่หมิงเยี่ยนเฟยก็ห่างไกลจากความรักของชายและหญิงในใจของเธอมากเกินไป และหมิงเยี่ยนเป็นถึงดาราดัง เขาถ่ายฉากเลิฟซีนมาไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง ทำไมถึงยังเขินอายกับเรื่องเล็กน้อยอยู่อีก ?

คำถามที่เซี่ยอันหรานกำลังคิดอยู่ตอนนี้ก็คือ…สิ่งที่หมิงเยี่ยนเฟยไม่ได้คิด เขาไม่รู้ว่าเขาถ่ายทำฉากเลิฟซีนมากมาย หรือแม้แต่ฉากมีเซ็กส์ เขาไม่มีการตอบสนองใดๆ แล้วทำไมแค่โดนอันหรานสัมผัสขาไม่กี่ครั้งถึงมีการสนองแบบนี้ ?

แม้ว่าเขาจะคิดว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาน่าสนใจ แต่เขาก็ไม่ได้หิวโหยขนาดนั้น

หมิงเยี่ยนเฟยคิดกับตัวเอง เป็นความจริงหรือไม่ที่เขาว่างเว้นมานานเกินไปและเมื่อผู้หญิงเข้าใกล้จะมีปฏิกิริยาตอบสนอง ?

เซี่ยอันหรานรินน้ำร้อนและเดินไปที่เตียงของหมิงเยี่ยนเฟยทันที พลางยื่นถ้วยน้ำให้เขา "นี่ค่ะ น้ำอุ่น"

"อืม … " หมิงเยี่ยนเฟยผู้ซึ่งดูสง่างามและดูดี และมักจะล้อเลียนเซี่ยอันหรานอยู่เสมอรู้สึกอายเล็กน้อย เขาหันหน้าไปด้านข้างและกระซิบ "คุณวางลง … "

ก่อนที่เขาจะพูดจบ หมิงเยี่ยนเฟยเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและมองไปที่เซี่ยอันหราน "อันหรานคุณเคยดูแลผู้ป่วยเหรอ"

เซี่ยอันหรานตะลึงและนึกถึงโม่เซ่าเหยียนทันที ทำไมเธอจะไม่เคยดูแลคนป่วยล่ะ ? เธอเคยดูแลโม่เซ่าเหยียนที่ป่วย เซี่ยอันหรานขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อนึกถึงชื่อของโม่เซ่าเหยียนในใจ เธอจำไม่ได้ว่านานแค่ไหนที่เธอไม่ได้เห็นโม่เซ่าเหยียน แลไม่ได้พูดกับเขา ตอนนี้คำว่า " โม่เซ่าเหยียน" ค่อนข้างแปลกสำหรับเธอ

หมิงเยี่ยนเฟยมองไปที่เซี่ยอันหรานซึ่งตกตะลึงอยู่ ริมฝีปากยิ้มอย่างมุ่งร้ายและพูดว่า "คุณเคยดูแล ดูแลคนที่คุณชอบใช่ไหม ? "

เซี่ยอันหรานตกใจมากกับประโยคที่กะทันหันของหมิงเยี่ยนเฟย จนแก้วน้ำที่ถือไว้แทบจะหก

“ระวัง !” หมิงเยี่ยนเฟยยืดตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง เมื่อเห็นว่าเซี่ยอันหรานแทบจะทำถ้วยน้ำหกใส่ตัวเอง

หมิงเยี่ยนเฟยถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อเห็นเซี่ยอันหรา หยุดอีกครั้งและถือแก้วน้ำไว้แน่น เมื่อมองไปที่ ซี่ยอันหราน เขาก็ส่ายหัว "ดูเหมือนว่าจะเคยสินะ ดูจากท่าทางของคุณแล้ว ผมรู้ว่าทำไมเขาถึงไม่ชอบคุณ ? … "

“เขาไม่ชอบฉันเหรอ ?” เซี่ยอันหรานอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและถามด้วยเสียงต่ำ

"อืม … เพราะวิธีการดูแลคนไข้ของอันหรานนั้นแย่มาก เขาชอบคุณได้ยังไง" หมิงเยี่ยนเฟยส่ายหัวและพูดด้วยรอยยิ้ม "และถ้าเขาชอบคุณ คุณก็จะไม่เหม่อลอยไร้สติแบบนี้ เฮ้อ รักที่ไม่มีอนาคต ทำไมถึงยังคาดหวังอยู่อีกล่ะ อันหราน … "