ขอเกิดใหม่ เป็นภรรยาคุณชายโม่ - ตอนที่ 17 ไล่เธอออกไป

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวเห็นท่าทางคำพูดที่ไร้เสียงของเซี่ยอันหรานก็ลุกขึ้นทันที เธอคิดมาตลอดว่าเซี่ยอันหรานรับมือได้ง่าย แต่เธอไม่คาดคิดว่าเซี่ยอันหรานจะพูดแบบนี้กับเธอ ฉู่เสี่ยวเสี่ยวกัดริมฝีปากแน่นและอยากจะตบเซี่ยอันหรานหลายๆทีจนแทบรอไม่ไหวแล้ว

ในห้องหนังสือ เซี่ยจวินพูดกับกู้เหม่ยอวี้อย่างใจเย็น: ตอนนั้นผมก็บอกคุณไปแล้วว่าอย่ารับฉู่เสี่ยวเสี่ยวมาเลี้ยง คุณบอกว่าฉู่หยุนและภรรยาของเขาตายไปแล้วสงสารที่ไม่มีใครรับเลี้ยงเธอก็ยังอุตส่าห์จะรับเธอมาเลี้ยง แล้วพอตอนนี้เป็นยังไงล่ะ?ปกติฉู่เสี่ยวเสี่ยวก็มักจะหัวใสและแกล้งอันหรานแบบนั้นก็ถือว่าช่างเถอะ แต่พอตอนนี้จู่ๆเธอก็มาแย่งแฟนของอันหราน!ฉันได้ยินมาว่าวันนี้เธอยังโกหกที่บ้านและกล่าวหาว่าอาจารย์พยายามวางแผนใส่เธอ นี้ไม่ใช่ฉู่หยุนอีกคนหรอกหรอ?”

เมื่อพูดถึงฉู่หยุนพ่อของฉู่เสี่ยวเสี่ยว, เซี่ยจวินก็กัดฟันและหลี่ตาลงพร้อมกับพูดว่า: “ในตอนนั้นครอบครัวตระกูลเซี่ยของเรายังได้รับความเดือดร้อนจากฉู่หยุนไม่มากพอตอนนี้ก็เลยโดนลูกสาวของเธอทำร้ายอีกครั้งงั้นสิ?รีบให้ฉู่เสี่ยวเสี่ยวออกไป การปฏิบัติที่เนรคุณของฉู่หยุนในตอนนั้นเราไม่ฆ่าฉู่เสี่ยวเสี่ยวทิ้งก็ถือว่าเราเมตตาที่สุดแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นตระกูลเซี่ยของเรายังเลี้ยงดูฉู่เสี่ยวเสี่ยวจนโตขนาดนี้ สิ่งของที่อันหรานมีฉู่เสี่ยวเสี่ยก็มีไม่ขาดมือ นี้ก็ถือว่าเราตอบสนองความคับแค้นใจด้วยคุณธรรมไม่ใช่เหรอ? เหม่ยอวี้ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่คุณจะมาใจอ่อนแล้ว”

แม้ว่ากู้เหม่ยอวี้จะไม่พอใจในสิ่งที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวทำในวันนี้ แต่ให้เธอขับไล่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวออกไปจากบ้านหลังนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ด้วยความทุกข์ใจออกมา “แต่เสี่ยวเสี่ยวถูกฉันเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก ความผิดของพ่อของเธอก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกัน ยิ่งไปกว่านั้นเธอเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งต่อไปจะให้เธอออกไปใช้ชีวิตอย่างไร?”

เซี่ยจวินพูดอย่างเย็นชา: “ให้เธอสามล้านพร้อมอสังหาริมทรัพย์ชุดหนึ่ง สินสอดที่คนธรรมดาทั่วไปมอบให้กับลูกสาวแท้ๆของพวกเขาก็ไม่มากไปกว่านี้หรอก ผมจะไม่ยอมให้คนแบบนี้อยู่ในครอบครัวตระกูลเซี่ยของเราอีกต่อไป คุณไปคุยกับเธอให้ชัดเจนเถอะ แค่บอกไปว่าเป็นการตัดสินใจของผม คุณไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ "

กู้เหม่ยอวี้ฟังคำพูดที่หนักแน่นของเซี่ยจวินแล้วเธอก็ไม่มีช่องว่างสำหรับการต่อรอง เธอทำได้แค่พยักหน้า: “โอเค ถ้าอย่างนั่นก็ตามนั้นเถอะ"

กู้เหม่ยอวี้ออกมาจากห้องหนังสือและมองไปที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวแล้วเช็ดน้ำตาที่กำลังจะร่วงหล่น: “เสี่ยวเสี่ยว มานี้หน่อย ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ"

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวมองไปที่ท่าทางของกู้เหม่ยอวี้และเดาออกแล้วว่ากู้เหม่ยอวี้อยากพูดอะไร เธอลุกขึ้นยืนแล้วปิดหูทันที: “ฉันไม่ฟัง ฉันไม่ฟัง แม่นี้คือบ้านของฉัน ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น!"

กู้เหม่ยอวี้ค่อนข้างทำอะไรไม่ถูก: "เสี่ยวเสี่ยว เป็นการตัดสินใจของสามีฉันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้แล้ว"

กู้เหม่ยอวี้และเซี่ยจวินสามีภรรยาคู่นี้ต่างก็เรียกกันและกันว่า "สามี" และ "ภรรยา"

กู้เหม่ยอวี้ถอนหายใจ: "เสี่ยวเสี่ยว ไหนๆเธอก็เดาในสิ่งที่ฉันกำลังจะพูดได้แล้ว ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่พูดซ้ำอีก ด้วยความรักที่เธอมีต่อเราตั้งแต่ต้น ฉันและสามีของฉันเตรียมเงินสามล้านหยวนให้เธอ นอกจากนี้ยังมีอสังหาริมทรัพย์อีกชุดหนึ่ง ฉันจะเลือกบ้านที่ดีที่สุดไว้สำหรับเธอ ฉันจะเพิ่มเงินส่วนตัวของฉันให้เธออีกหนึ่งล้านและให้รถเบนซ์อีกคัน ต่อไปแม้ว่าเธอจะไม่ได้ทำงาน ทรัพย์สินนี้ก็เพียงพอที่จะหาใครสักคนที่เหมาะสมแล้วแต่งงานกับเธอ แม้ว่าเธอจะหางานที่เหมาะสมกับเธอสักระยะหนึ่งไม่ได้ เธอแค่ประหยัดหน่อยและดูแลทรัพย์สินเหล่านี้ให้ดี ก็เพียงพอที่จะมีชีวิตที่อยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ไปตลอดชีวิตแล้ว”

แม้ว่าทรัพย์สินที่ตระกูลเซี่ยมอบให้กับฉู่เสี่ยวเสี่ยวเป็นสิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปหลายคนใฝ่ฝัน แต่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวก็ยังไม่พอใจกับมันอย่างมาก เธอรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม ทำไมเซี่ยอันหรานมีสิทธิ์อาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่เช่นนี้แล้วทำไมเธอจะต้องไปอาศัยอยู่ในคอนโดเล็กๆ? เหตุใดเซี่ยอันหรานมีส่วนแบ่งในบริษัท แต่เธอมีแค่เงินเพียงไม่กี่ล้านหยวน?

ครอบครัวตระกูลเซี่ยให้เงินกับเธอเพียงเท่านี้ เธอจะใช้จ่ายได้กี่ปี? กู้เหม่ยอวี้ยังบอกให้เธอไปทำงาน ถ้าเธอเป็นลูกสาวแท้ๆของกู้เหม่ยอวี้ กู้เหม่ยอวี้จะให้เธอไปทำงานอย่างยากลำบากแบบนี้หรือ? เธอให้เซี่ยอันหรานที่อยากไปถ่ายละครก็ไปถ่าย อยากไปต่างประเทศก็ไป!

นี้มันลำเอียงกันชัดๆ เป็นเพราะเธอไม่ใช่ลูกสาวของครอบครัวตระกูลเซี่ย! ถ้าเซี่ยอันหรานทำผิดในเรื่องเล็กๆ น้อยๆเช่นเดียวกับเธอ เธอไม่มีทางถูกไล่ออกจากบ้านครอบครัวตระกูลเซี่ยอย่างแน่นอน

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวรู้สึกว่าครอบครัวตระกูลเซี่ยต่างก็แสร้งเป็นคนจริงใจกันทั้งนั้น หลังจากเลี้ยงดูเธอก็ปฏิบัติต่อเธอไม่ดี เธอแค่ทำผิดพลาดเล็กๆน้อย ๆ ก็ทำอย่างกับเธอเป็นขอทานให้เงินกับเธอแค่นิดๆน้อยๆก็กำจัดทิ้งแล้ว

เดิมทีฉู่เสี่ยวเสี่ยวเกลียดแค่เซี่ยอันหรานคนเดียว แต่ตอนนี้เธอเกลียดครอบครัวตระกูลเซี่ยทั้งตระกูล แต่วันนี้ฉู่เสี่ยวเสี่ยวทำผิดพลาดไปหลายอย่างและพูดผิดไปมากมาย ตอนนี้เธอต้องระมัดระวังและสุขุมรอบคอบเข้าไว้ เธอรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ตัวเองได้อยู่ต่อในเวลานี้และเธอทำได้เพียงแค่ใช้กลยุทธ์ถ่วงเวลาไว้เท่านั้น

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวกระพริบตาปริบๆกลั่นน้ำตาไว้และขอร้องด้วยน้ำเสียงโทนต่ำ: “แม่ ฉันรู้แล้ว ฉันจะไม่ทำให้แม่ต้องเดือดร้อน แต่รอจนกว่าจะผ่านเทศกาลวันไหว้พระจันทร์ไปแล้วฉันค่อยไปได้ไหม ฉันต้องการทำความสะอาดบ้านใหม่ถึงจะย้ายไปได้ อีกอย่าง … อีกอย่างฉันอยากร่วมเทศกาลวันรวมญาติกับพวกคุณเป็นครั้งสุดท้าย

กู้เหม่ยอวี้ถอนหายใจและพยักหน้า: "นี้แน่นอนว่าไม่มีปัญหา แต่ต่อไปเธอไม่ต้องเรียกฉันว่า ‘แม่' แล้ว เธอเรียกฉันว่าคุณนายเซี่ยเถอะ"

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวกัดริมฝีปากล่างของเธอแล้วพูดเสียงเบาว่า: “รู้แล้วค่ะ คุณ … คุณนายเซี่ย … "